Τη δεκαετία του 1990 ένας Βλάχος μαζί με την ξαδέρφη του από τη Βουλγαρία ήθελαν να σπουδάσουν στην Ελλάδα. Πήγε λοιπόν ο παππούς τους και ζήτησε τα παιδιά που θέλουν να σπουδάσουν στην Ελλάδα να έχουν την δυνατότητα να το κάνουν.
Μελίνα Κονταξή
Ενώ η Ρουμανία έδινε υποτροφίες, ο Ελληνας πρόξενος στη Φιλιππούπολη αρνήθηκε και ο άνθρωπος κατέληξε στη Ρουμανία. Σε κάθε ελληνική εθνική γιορτή βγάζει τη σημαία στο μπαλκόνι του. Μια ημέρα στην ελληνική εκκκλησία στο Βουκουρέστι τον ρωτούσε ο παπάς προφανώς με ρουμάνικη ρίζα από ποιο μέρος της Ελλάδας είναι.
Ο Ντίμα Γκούντας απάντησε ότι είναι Βλάχος. Τότε ο παπάς του λέει "τι δουλειά έχεις εσύ εδώ; Οι Βλάχοι είναι Ρουμάνοι" και του απαντάει εκείνος «είμαι Ελληνας Βλάχος. Οι Βλάχοι δεν είναι Ρουμάνοι".
Ο Ντίμα Γκούντας παιδί Ελληνα Βλάχου και Βουλγάρας έχει απόλυτη συνείδηση της καταγωγής του και αγαπάει και τις δυο πατρίδες του και τη χώρα που ζει. Μόνο που η Ελλάδα δεν του δίνει ούτε καν κάρτα ομογενή που τη θέλει γιατί αγαπά μια πατριδα που δεν τον άφησε ούτε καν να σπουδάσει σε αυτή.
Για τους Βλάχους δεν ενδιαφέρθηκε ποτέ κανένας ανθρωπιστής ούτε καμιά κυβέρνηση. Ένα ζωντανό κομμάτι του ελληνισμού αφέθηκε στην τύχη του, έρμαιο διώξεων και κάθε ξένης προπαγάνδας που αρκετές φορές με ντόπια ψευτοανθρωπιστική συνδρομή προσπαθεί να αλλοιώσει την ταυτότητά του και ακόμα παραμένει κομμάτι που αντιστέκεται, θυμάται και ζητά το δικαίωμα στην κλεμμένη του ταυτότητα. Αυτό το κομμάτι θα μπορούσε να αποτελέσει γέφυρα πραγματικής φιλίας στα Βαλκάνια γιατί η ταυτότητά του είναι πραγματική και όχι εθνικιστικό κατασκεύασμα όπως το μακεδονικό έθνος.
Για να γίνει αυτό πρέπει να υπάρξει κυβέρνηση που θα ενδιαφέρεται για το έθνος. Μακάρι κάποια στιγμή ο Ντίμα Γκούντας να πάρει την ταυτότητα του ομογενή όχι γιατί χρειάζεται στον ίδιο αλλά γιατί θα ήταν τιμή για την Ελλάδα να την πάρει.
με πληροφορίες από: Δέσποινα Παπαστεργίου vlahofonoi.blogspot.com
φωτο: .viotiki-ora.gr