Οι εκλογές στην Τουρκία ολοκληρώθηκαν. Το ποτήρι για τον Ερντογάν είναι μισογεμάτο ή μισοάδειο ανάλογα την προσέγγιση. Το μόνο βέβαιο είναι ότι διατηρεί την εξουσία αλλά τα όσα διαφάνηκαν στο δημοψήφισμα του 2017 παραμένουν, όσο κι αν φάνηκε εκ του αποτελέσματος πως υπήρξε προσπάθεια να κλείσει τις τότε ζημιές.
Του Στρατή Μαζίδη
Κοιτάζοντας λοιπόν το διπλό εκλογικό χάρτη ο οποίος μεταβάλλεται από τις προεδρικές στις βουλευτικές εκλογές μόνο σε τρεις περιφέρειες, της Καλλίπολης, του Τουντσελί και της επαρχίας Μπιλτζέ της Αγκυρας (στις βουλευτικές η Αγκυρα σπάει σε 3 τμήματα), μπορούμε να συμπεράνουμε τα εξής:
1. Η Τουρκία είναι τριχοτομημένη στα παράλια της Ιωνίας με την Ανατολική Θράκη, την ενδοχώρα και το Κουρδιστάν. Στις περιφέρειες που χάνει ο Ερντογάν, χάνει ξεκάθαρα. Επίσης στο Κουρδιστάν η επικράτηση του φυλακισμένου Ντεμιρτάς και του HDP είναι σαρωτική. Έχουμε ξαναπεί ότι αυτό το κομμάτι δεν είναι Τουρκία εδώ και αρκετό καιρό. Παρά τις διώξεις και τις πιέσεις, οι Κούρδοι αντέχουν.
Ο Ερντογάν πέτυχε να ανακτήσει την Κωνσταντινούπολη και την Αγκυρα στις οποίες είχε χάσει με διακριτή διαφορά κατά το δημοψήφισμα.
2. Τα πιο ανεπτυγμένα παράλια και η Ανατολική Θράκη φαίνεται πως ενδιαφέρονται περισσότερο για την ευημερία και προκοπή τους παρά για τα νεο-οθωμανικά όνειρα του Ερντογάν. Η πολεμική ρητορική του σουλτάνου δεν ευνοεί την οικονομική ανάπτυξη της Τουρκίας η οποία τους τελευταίους μήνες δέχεται στοχευμένα χτυπήματα. Οι απειλές, οι συλλήψεις και οι κρατήσεις ομήρων (πχ Μητρετώδης - Κούκλατζης), οι πολεμικές εμπλοκές σε διάφορα μέτωπα θέτουν σε κίνδυνο την σταθερότητα, η οποία αποτελεί πρωταρχικό σκοπό για τον πληθυσμό της Ιωνίας και της Ανατολικής Θράκης.
Μια φορά πάντως το ποτήρι είτε μισογεμάτο είτε μισοάδειο, είναι σίγουρα θολό. Η ανεπτυγμένη Τουρκία δε συμφωνεί με τα όνειρα του Ερντογάν. Η ενδοχώρα που βρίσκεται αρκετά επίπεδα πιο κάτω τον επικροτεί. Για πόσο όμως μπορεί να συνεχιστεί αυτό και που δύναται να οδηγήσει;