Στην Ελλάδα των μνημονίων οι πρωτογενείς πλεονασματικοί ισολογισμοί επιτυγχάνονται με τους μνημονιακούς κανόνες υπολογισμού.
Σύμφωνα με αυτούς τους κανόνες οι πωλήσεις από άδειες παιγνίων (ΟΠΑΠ δηλαδη), άδειες τηλεπικοινωνιών (Τηλεφωνία σταθερή-κινητή, άδειες τηλεοπτικών σταθμών, ραδιοσυχνότητες), πωλήσεις αεροσκαφών και επέκταση συμβάσεων παραχώρησης αεροδρομίων (Fraport) παρ' όλο που τα χρήματα μπορεί να πηγαίνουν στο ΤΑΙΠΕΔ για την αποπληρωμή χρεών, υπολογίζονται ως έσοδα και ας μην είναι.
Γι αυτό και η σπουδή των κυβερνήσεων να πουλήσουν όσο οσο τον ΟΠΑΠ, τα αεροπλάνα, να κάνουν το reality με τις άδειες για τα κανάλια και να δώσουν τα αεροδρόμια για 1.234 δις ευρώ στην FRAPORT και να ξεπουλήσουν τον ΟΣΕ 45 εκ ευρω.
Για να έχετε ενα μέτρο σύγκρισης, η τιμή των 45 εκ ευρω είναι όσο κοστίζουν 3 τραίνα με 6 βαγόνια ενω το έκτρωμα Καλατράβα που σαπίζει είχε ονομαστικο κόστος 130 εκ ευρώ ενώ με τις διάφορες υπερβάσεις , τελικά πήγε πανω απο 240 εκ ευρω.
Για να καταλαβετε επίσης οτι τα εκατομμύρια δεν είναι στραγάλια, όσο κι αν κάποιοι επιμένουν να τα θεωρούν έτσι , αυτη η χώρα των θηριωδών πλεονασμάτων του 1.2 δις και πλέον ευρώ, δεν είχε 14 εκ ευρω για να πάρει 143 ασθενοφόρα και της τα έκανε δωρεά το ίδρυμα Νιάρχου.
Εντελώς συμπτωματικά το πλεόνασμα της γενικής κυβέρνησης όπως επιβεβαιώνει η eurostat είναι 1.288 δις ευρω όσο περίπου το άθροισμα των χρημάτων των αεροδρομίων και του ΟΣΕ.
Απο αυτά τα χρήματα μάλιστα, κάποια είναι ήδη απο εμάς ξανά πληρωμένα (ανακεφαλαιοποίηση Alpha Bank, συμμετοχή στην Black Sea Trade κλπ)
Τα επόμενα που θα πάρουν σειρά είναι η ενέργεια, η ύδρευση, ΕΛΤΑ, συγκοινωνίες, με τιμές τόσες κάθε φορά όσο χρειάζεται ακριβώς για να εμφανίζεται πλεόνασμα στο ισοζύγιο μιας πρακτικά χρεοκοπημένης χώρας, με αυξημένη εγκληματικότητα, που σχεδόν δεν παράγει τίποτα πλέον σε σύγκριση με τις εποχές προ μνημονίου, που το επιστημονικό της δυναμικό έχει μεταναστεύσει και που σε λίγα χρόνια θα είναι μια γηρασμένη χώρα συνταξιούχων και ανειδικευτων απο τρίτες χώρες.
Οσο έχουμε λοιπόν να ξεπουλάμε θα εμφανίζουμε λαγούς με πετραχήλια ως πλεονάσματα, απαραίτητο στοιχείο για να τσιμπησουν οι επενδυτές όταν θα βγούμε στις αγορές.
Με τη διαφορά οτι οι επενδυτές κάθε άλλο παρά βλάκες είναι και γνωρίζουν πως προκύπτουν τα πλεονάσματα αυτα. Και επειδή και οι δανειστές που επιβάλουν τους τεχνικούς όρους των μνημονίων,
γνωρίζουν επίσης οτι οι επενδυτές δεν είναι βλάκες, το συμπέρασμα που βγαίνει είναι οτι το τελικό ζητούμενο δεν είναι τα κατασκευασμένα πλεονάσματα αλλά τα φιλέτα που ξεπουλάμε.
Το ερωτημα βέβαια είναι τι θα γίνει οταν τελειώσουν τα φιλέτα; Πως θα βγαινουν τα πλεονάσματα. Η απάντηση είναι απλη. Δε θα βγαίνουν.
Η κατάσταση σίγουρα θα αλλάξει οταν μείνουμε χωρίς εταιρείες και ακίνητα. Σίγουρα οι συνθήκες θα αλλάξουν προς όφελος των ξένων που θα τα έχουν τότε στα χέρια τους.
Ενα πρώτο μήνυμα πήραμε την προηγούμενη εβδομάδα οταν ακούστηκε η αθλια ιστορία για το κατοσταρικο του παππου στον εγγονό.
Αφού φτάσανε να βάλουν χέρι και στο χαρτζηλίκι τα πράγματα δεν πάνε καθόλου καλά και αργά ή γρήγορα θα το νοιώσουμε για τα καλά.
Αλλά μέχρι τότε θα ξεπουλάμε ...και θα κερδάμε.