Ο τρόπος αντίδρασης του ΣΥΡΙΖΑ και η εκκωφαντική σιωπή της κυβέρνησης σε σχέση με τα ακραία περιστατικά σε Ιερούς Ναούς και σε δημόσια κτίρια, γεννούν σοβαρά ερωτηματικά ως προς την ετοιμότητα αντιμετώπισης της από το Κράτος.
Χάρης Παυλίδης
Κάθε θρησκεία έχει φονταμενταλιστές, ακούσαμε να λέει ο Προκαθήμενος της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας Φραγκίσκος. Και κάθε πολιτικό κόμμα, συμπληρώνω εγώ, έχει τους "χρήσιμους" ηλίθιους. Τέτοιους συναντήσαμε και δυστυχώς θα συναντούμε στο διηνεκές, αφού η "χρησιμότητά" τους είναι απαραίτητη στις ηγεσίες. Και μπορεί μέχρι πρότινος να γελούσαμε με τις ανοησίες τους, ενίοτε μέχρι δακρύων για τη ρηχότητα της σκέψης τους και του κενού περιεχομένου πολιτικού τους λόγου, αλλά η κατάσταση έχει ξεφύγει. Ο τρόπος αντίδρασης του ΣΥΡΙΖΑ και η εκκωφαντική σιωπή της κυβέρνησης σε σχέση με τα ακραία περιστατικά σε Ιερούς Ναούς και σε δημόσια κτίρια, γεννούν σοβαρά ερωτηματικά ως προς την ετοιμότητα αντιμετώπισης της από το Κράτος.
Οι προσλαμβάνουσες εικόνες του μέσου πολίτη από την κατάσταση που επικρατεί στη δημόσια ασφάλεια, δεν νομίζω ότι ικανοποιεί το Μαξίμου, ή έστω όσους σοβαρά σκεπτόμενους κατοικοεδρεύουν εκεί. Η έκδηλη αμηχανία με την οποία αντιμετώπισε η κυβέρνηση τις καταλήψεις, το πρωτοφανές να συμπαρατάσσεται με τους καταληψίες ο ΣΥΡΙΖΑ και να σπεύδουν υπουργοί να προσφέρουν πολιτική κάλυψη στην ανομία, αλλά και η άρνηση καταδίκης όσων εισέβαλαν στην Εκκλησία, επιβεβαιώνουν την ανησυχία και τον προβληματισμό της κοινής γνώμης. Επιπροσθέτως η κυβερνητική απάθεια, σε συνδυασμό με την προκλητική κάλυψη που παρέχει το κόμμα σ' αυτά τα φαινόμενα, δικαιολογημένα εξοργίζουν για τη στάση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ.
Αξίζει να σημειωθεί ότι οι καταλήψεις δημοσίων κτιρίων και η καταπάτηση ιδιωτικών περιουσιών- όπως και η έφοδος σε χώρο εκκλησιασμού και κάποια άλλα θλιβερά περιστατικά- συμπίπτουν χρονικά με τις επιθέσεις των ακραίων ισλαμιστών κατά της χριστιανικής θρησκείας. Κι αυτή η λεπτομέρεια, ειδικά σ' αυτή τη συγκυρία, δεν αντιμετωπίστηκε με τη δέουσα σοβαρότητα εκ μέρους της κυβέρνησης. Εξ αυτού του λόγου ήταν φυσικό επακόλουθο να γίνουν συνειρμοί, που ενδεχομένως να αδικούν τη κυβέρνηση, αλλά σε κάθε περίπτωση είναι απολύτως δικαιολογημένοι εξ αιτίας της γενικότερης στάσης που επέδειξε. Προφανώς η κυβέρνηση δεν επιθυμεί να συγκρουστεί με το κόμμα, όπως και δεν φαίνεται διατεθειμένη να συνετίσει υπουργούς και βουλευτές που οι απόψεις τους κινούνται στα όρια της γελοιότητας.
Ας το ξεκαθαρίσουμε προς πάσα κατεύθυνση, πέρα από κόμματα και ιδεολογίες. Η λατρεία σε ευκτήριους χώρους πρέπει να είναι ελεύθερη για όλα τα θρησκεύματα και τα δόγματα. Αυτό επιτάσσει η δημοκρατία και αποτελεί κατάκτηση του νομικού πολιτισμού της Δύσης. Είναι αδιανόητο, αποτελεί δε μεγίστη προσβολή, να θίγονται τα σύμβολα της όποιας πίστης. Μπορείτε να φαντασθείτε τι θα γινόταν αν η Χρυσή Αυγή εισέβαλε σ' ένα από τα πρόχειρα τζαμιά που λειτουργούν και τα έσπαγε; Το σκέφθηκε αυτό η κυβέρνηση ότι θα μπορούσε να συμβεί, ώστε με μια ξεκάθαρη καταδίκη να προλάβει ένα τέτοιο ενδεχόμενο;
Δυστυχώς δεν το σκέφθηκε, όπως δεν έχει σκεφθεί και πολλά άλλα πράγματα. Αρκείται στη νομή της εξουσίας, την οποία χρησιμοποιεί προκειμένου να διευθετεί θέματα "χαμηλής" πολιτικής και να επιλύει ζητήματα που ανακύπτουν στις σχέσεις της με τις συνιστώσες του κόμματος. Το πλέον επικίνδυνο είναι ότι έχουν πλήρη άγνοια των κινδύνων που ελλοχεύουν λόγω της αδυναμίας της να αντιμετωπίσει την πραγματικότητα. Επί παραδείγματι αγνοούν, μέσα στην ιδεοληψία τους ότι, συνταγματικά κρατούσα θρησκεία είναι η Ορθόδοξη. Και αυτό συνεπάγεται-το επιθυμούν ή όχι- την προστασία από το ίδιο το Κράτος. Άρα η προσβολή του θρησκευτικού συναισθήματος, της μέγιστης πλειοψηφίας του ελληνικού λαού, συνιστά βαρύτατη αμέλεια από τη κυβέρνηση.
Συνεπώς, ανακύπτει το ερώτημα: Πρόκειται περί αμέλειας ή σκοπιμότητας; Γιατί η κυβέρνηση δεν καταδίκασε ευθέως τις καταλήψεις και την προσβολή του θρησκευτικού συναισθήματος, αντιθέτως έκανε τα "στραβά μάτια" στο κόμμα και σε κάποιες γραφικές περιπτώσεις στελεχών της που ανερυθρίαστα νομιμοποίησαν τους χούλιγκανς της αριστερής βίας; Επί του ερωτήματος η απάντηση είναι ξεκάθαρη: Επειδή το Κράτος έχει το "μονοπώλιο" της ισχύος και της επιβολής- μαζί και η Δικαιοσύνη- είναι εμφανές ότι δεν πρόκειται περί κυβερνητικής αμέλειας, αλλά περί σκοπιμότητας που ας ελπίσουμε ότι δεν θα ανοίξει τους ασκούς του Αιόλου το προσεχές διάστημα.
*Ο Χάρης Παυλίδης είναι δημοσιογράφος.