Αναφέρω παρακάτω ένα απόσπασμα από το βιβλίο του Κάρολου Ντίκενς "Δύσκολα Χρόνια":
«Λοιπόν την πραγματικότητα μόνο χρειάζομαι. Μονάχα την πραγματικότητα να διδάσκετε στα παιδιά! Τίποτα άλλο δεν χρειάζεται στη ζωή. Αυτήν μονάχα να καλλιεργείται κι όλα τα άλλα να τα ξεριζώνετε. Μονό με την πραγματικότητα μπορείτε να διαπλάσετε το μυαλό του λογικού ζώου, όλα τα άλλα είναι άχρηστα. Με αυτήν την αρχή ανατρέφω τα δικά μου παιδιά και με αυτήν ανατρέφω και τούτα τα παιδιά. Προσκολληθείτε στην πραγματικότητα ,κύριε!»
Στη σύγχρονη Ελλάδα η παιδεία υπολειτουργεί ενώ στο εξωτερικό ισχύει το σύστημα της εξειδίκευσης. Οι Έλληνες μαθητές μαθαίνουν αποσπασματικά γεγονότα , αποσπασματικά γνώση με αποτέλεσμα να μην μαθαίνουν να σκέφτονται. Δυστυχώς το σύστημα της παιδείας δεν τους μαθαίνει να σκέφτονται κριτικά. Η καθημερινότητα με τα «σκουπίδια» που εμπεριέχει σε πολλούς τομείς είναι επιβλαβή για έναν άνθρωπο που δεν διαθέτει ένα φίλτρο στη σκέψη του. Η κριτική σκέψη και η σωστή εκπαίδευση μπορεί να φέρει το επιθυμητό αποτέλεσμα, έναν Έλληνα πολίτη που σκέπτεται και δρα ατομικά με σκοπό την συλλογικότητα μέσα από την συνεννόηση και την κατανόηση. Ποτέ όμως δεν πρέπει να ξεριζώνονται τα όνειρα των παιδιών. Τα όνειρα θα δώσουν την δύναμη για ένα καλύτερο κόσμο. Επίσης, πολλές φορές χρειάζεται να σκέπτεσαι "out of the box" δηλαδή έξω από την στείρα πολλές φορές πραγματικότητα, για να δημιουργήσεις κάτι νέο. Αυτό δεν το μαθαίνουν στη σύγχρονη εκπαίδευση.
Αν δεν «φτιάξουμε την παιδεία μας» δεν θα μπορέσουμε να «φτιάξουμε» το κράτος , τους νόμους , την κοινωνία μας και θα καταλήξουμε στην ρήση του Ουμπέρτο Έκο:
«Τυφλοί οδηγούν τυφλούς και τους γκρεμίζουν σε αβύσσους»