Έχουμε τονίσει κι άλλες φορές πως όσο βυθίζεται η κοινωνία στη φτώχεια και την ανέχεια, τόσο θα μεγαλώνει η πιθανότητα επιστροφής στη δραχμή μέχρι την πραγματοποίησή της.
του Στρατή Μαζίδη
Βέβαια όπως έχουμε ξαναπεί, το νόμισμα είναι δευτερεύον. Το πρωτεύον είναι η οικονομία, κάτι που στην Ελλάδα δεν υπάρχει. Δεν είναι τυχαίο πως οικονομικοί αναλυτές που υποστηρίζουν την παραμονή στην Ευρωζώνη, δεν αποκλείουν τη δραχμή αν η χώρα αποκτήσει δομές και διορθωθούν τα κακώς κείμενα δεκαετιών.
Στην κοινωνία όμως το βασικό ερώτημα είναι άλλο. Έχει να κάνει με την επιβίωση και συγκεκριμένα:
- θα μπορώ να είμαι νοικοκύρης και όχι νοικάρης στο σπίτι μου;
- θα μπορώ να αγοράσω φθηνό γάλα, τυρί, φρούτα, κρέας και λαχανικά;
- θα μπορώ να αγοράσω παπούτσια και να μη φοράω τρύπια;
- θα μπορώ να πιω ένα καφέ και να μην τον πληρώσω για χρυσάφι;
τα οποία συνοψίζονται στο εξής ένα:
Θα μπορώ πάλι να κοιμάμαι τη νύχτα και να μην πετάγομαι στον ύπνο μου;
