Από: analyst.gr - Βασίλης Βιλιάρδος
Ανάλυση
Το θέμα της σύγκρουσης της Πολωνίας με την ΕΕ, με την ενδεχόμενη αποχώρηση της, απασχολεί τα περισσότερα ΜΜΕ – τα οποία αναρωτώνται εάν θα ακολουθήσει το δρόμο της Μ. Βρετανίας. Στην ουσία, οι δικαστές του συνταγματικού δικαστηρίου της Πολωνίας, έκριναν πως θεμελιώδη μέρη του δικαίου της ΕΕ είναι ασυμβίβαστα με το Σύνταγμα του κυρίαρχου κράτους της – υπενθυμίζοντας πως η Ελλάδα ανήκει σε εκείνες τις ελάχιστες χώρες που δεν διαθέτουν Συνταγματικό Δικαστήριο, όταν έχουν ακόμη και τα Σκόπια ή η Τουρκία, επειδή δεν εξυπηρετεί τις οικονομικές και πολιτικές της ελίτ.
Διακήρυξαν λοιπόν την πρωτοκαθεδρία του εθνικού πολωνικού δικαίου, όταν τέθηκε το ερώτημα περί υπεροχής του εθνικού ή του κοινοτικού δικαίου – ενώ ο πρόεδρος της Πολωνίας είπε τα εξής, μετά την απόφαση του Δικαστηρίου:
«Στην Πολωνία το Σύνταγμα υπερέχει, έναντι άλλων πηγών Δικαίου. Οτιδήποτε άλλο θα σήμαινε ότι, (α) η Πολωνία δεν είναι κυρίαρχο κράτος και (β) πως η Πολωνία δεν είναι Δημοκρατία».
Πρόκειται βέβαια για αυτονόητα συμπεράσματα, όσο και αν είναι αντίθετη η ΕΕ – πόσο μάλλον όταν το Συνταγματικό Δικαστήριο της Γερμανίας είχε τοποθετηθεί πρόσφατα κατά της νομολογίας του ευρωπαϊκού δικαστηρίου, στην περίπτωση της ΕΚΤ (ανάλυση). Φυσικά στο θέμα της Ελλάδας, όπου το Σύνταγμα έχει παραβιασθεί δεκάδες φορές από τα μνημόνια που το ΣΤΕ, υπό τη σημερινή πρόεδρο της Ελλάδας, τα χαρακτήρισε συνταγματικά, ισχύουν διαφορετικά πράγματα – αφού δεν πρόκειται πλέον για κυρίαρχο κράτος, ούτε για Δημοκρατία.
Συνεχίζοντας, οι λεκτικές αντιδράσεις στην «καρδιά» της ΕΕ είναι έντονες και οι συνέπειες εκτεταμένες, αλλά όχι ακόμη προβλέψιμες – ενώ η Γερμανία, μέσω του καθεστωτικού Spiegel, διαρρέει πως η απάντηση της Κομισιόν πρέπει να είναι σαφής, με πιθανή «κύρωση» το σταμάτημα των κοινοτικών πληρωμών στην Πολωνία. Οι επικριτές δε της πολωνικής θέσης, αναφέρουν πως ο διορισμός των δικαστών του Συνταγματικού Δικαστηρίου της χώρας, ακολούθησε μία εθνική πολιτική ατζέντα, ασυμβίβαστη με τις αρχές της ΕΕ, όσον αφορά το Κράτος Δικαίου και τη Δημοκρατία – κατηγορώντας την Πολωνία, την κυβέρνηση της καλύτερα, για εθνικισμό και απολυταρχισμό.
Συμπληρώνουν επί πλέον πως οι συνταγματικοί δικαστές στην Πολωνία αναλαμβάνουν μία αρμοδιότητα που δεν δικαιούται το δικαστήριο – ενώ η απόφαση δεν είναι συμβατή με τους βασικούς κανονισμούς της ΕΕ. Το ενδεχόμενο αυτό αποτελεί το κύριο επιχείρημα της Κομισιόν (πηγή) – η οποία αντέδρασε εξαιρετικά γρήγορα, δημοσιεύοντας την παρακάτω δήλωση:
«Η Επιτροπή υποστηρίζει και επιβεβαιώνει τις θεμελιώδεις αρχές της έννομης τάξης της ΕΕ. Συγκεκριμένα το ότι, το δίκαιο της ΕΕ υπερισχύει του εθνικού δικαίου, συμπεριλαμβανομένων των συνταγματικών διατάξεων. Όλες οι αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου είναι δεσμευτικές για όλες τις αρχές των κρατών μελών, συμπεριλαμβανομένων των εθνικών δικαστηρίων» (πηγή).
Η Κομισιόν ανέφερε επίσης ότι, η απόφαση του Συνταγματικού Δικαστηρίου της Πολωνίας θα αναλυθεί λεπτομερώς και θα αποφασισθούν τα επόμενα βήματα – ενώ δεν θα διστάσει να χρησιμοποιήσει τις εξουσίες της βάσει των Συνθηκών, για να εξασφαλίσει την ομοιόμορφη εφαρμογή και την ακεραιότητα του δικαίου της Ένωσης.
Περαιτέρω, η Γερμανίδα αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που θα ήταν καλύτερα να μετονομασθεί σε γερμανικό, εξήγησε πώς θα μπορούσε να μοιάζει μία σκληρή αντίδραση εκ μέρους της Κομισιόν, λέγοντας τα εξής: «Πάγωμα των κεφαλαίων που ζήτησε η Πολωνία από το Ταμείο Ανασυγκρότησης για την πανδημία» (πηγή). Είπε επίσης πως η Επιτροπή πρέπει τώρα επιτέλους να χρησιμοποιήσει το μηχανισμό του Κράτους Δικαίου, μέσω του προϋπολογισμού της ΕΕ, εναντίον της Πολωνίας – έναν μηχανισμό που είναι διαθέσιμος από τον Ιανουάριο και ο οποίος επιτρέπει την απόσυρση της χρηματοδότησης.
Το αίτημα της διακοπής των πληρωμών δεν προέρχεται μόνο από τη Γερμανίδα, αφού περιγράφεται ξεκάθαρα από το Spiegel – το οποίο γράφει, με το σύνηθες γερμανικό θράσος και την υπεροψία μίας χώρας που μάλλον δεν έχει μετανιώσει για το ότι, αιματοκύλισε δύο φορές την Ευρώπη, τα εξής:
«Η Πολωνία είναι μακράν ο μεγαλύτερος δικαιούχος κεφαλαίων της ΕΕ. Μόνο το 2019, η χώρα έλαβε το λιγότερο 12 δις € από την ΕΕ – ενώ έχει υποβάλλει αίτημα για σχεδόν 24 δις € ως μη επιστρεπτέες επιχορηγήσεις από το Ταμείο Ανασυγκρότησης της πανδημίας, συν ακόμη 12 δις € δάνεια. Όλα αυτά τα χρήματα αντιστοιχούν στο 7% του ΑΕΠ της Πολωνίας».
Ολοκληρώνοντας, φαίνεται πως η κυβέρνηση της Πολωνίας θα συμβιβαστεί, σκύβοντας το κεφάλι, με την πίεση της απώλειας των χρημάτων της ΕΕ – κρίνοντας από την παρακάτω δήλωση του κυβερνητικού της εκπροσώπου:
«Η Πολωνία είναι έτοιμη να συνεχίσει να σέβεται τους κανόνες της ΕΕ, αλλά μόνο σε περιοχές που καλύπτονται ρητά και άμεσα από τις Συνθήκες της ΕΕ. Απαιτείται ένας σαφέστερος διαχωρισμός των εθνικών και των ευρωπαϊκών αρμοδιοτήτων».
Ένας ακόμη λόγος, για τον οποίο μάλλον θα συμβιβασθεί η κυβέρνηση είναι το ότι, το 80% των Πολιτών της χώρας τάσσεται υπέρ της παραμονής στην ΕΕ (πηγή) – σημειώνοντας πως ήδη έχει δηλώσει την πρόθεση του να διεκδικήσει την ηγεσία της Πολωνίας ο πρώην πρωθυπουργός της και πρώην πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, ο κ. D. Tusc (πηγή).
Προφανώς η Γερμανία δεν πρόκειται να επιτρέψει σε καμία άλλη χώρα να εγκαταλείψει την ΕΕ, χρησιμοποιώντας όλα της τα οικονομικά και θεσμικά όπλα – ενώ αυτά που συμβαίνουν σήμερα στη Μ. Βρετανία ή που θα συμβούν ακόμη, δεν είναι καθόλου τυχαία. Θα χρησιμοποιήσει επίσης όλες τις μεθόδους χειραγώγησης της ευρωπαϊκής κοινής γνώμης που διαθέτει, ως παρακαταθήκη του Γκέμπελς – χαρακτηρίζοντας την πολωνική κυβέρνηση εθνικιστική, ξενοφοβική, ακόμη και φασιστική εάν το θεωρήσει απαραίτητο.
Ας μην ξεχνάμε πως πρόκειται για τη χώρα της απάτης, της διαφθοράς, του ξεπλύματος μαύρου χρήματος κοκ. – οπότε δεν πρόκειται να διστάσει να χρησιμοποιήσει ότι θεωρήσει απαραίτητο. Όσον αφορά την έξοδο μίας χώρας από τη γερμανική φυλακή, είναι αδύνατη εάν δεν το θελήσει η πλειοψηφία των Πολιτών της, χωρίς να διστάσει να υποβληθεί σε θυσίες, τουλάχιστον το πρώτο χρονικό διάστημα. Όπως σωστά είπε ο Α. Κάλβος, θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία!