Aπό: analyst.gr - Βασίλης Βιλιάρδος
Κοινοβουλευτική Εργασία
Στη χθεσινή Ολομέλεια αναφερθήκαμε επί της αρχής του νομοσχεδίου, καθώς επίσης γενικότερα στον πρωτογενή τομέα, στον πρωτογενή πλούτο της Ελλάδας (εδώ) – με αρκετές προτάσεις μας που ελπίζουμε να υιοθετηθούν. Επισημάναμε επί πλέον το πρόβλημα του νερού που θα ενταθεί – σημειώνοντας πως το τελευταίο που χρειάζεται η Ελλάδα είναι οι εγκαταστάσεις γκολφ που δρομολογήσατε λάθος με το νομοσχέδιο του τουρισμού, αφού απαιτούν πολύ μεγάλες ποσότητες νερού, ενώ η χώρα μας δεν έχει ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα.
Εκτός αυτού, ακούσαμε με ικανοποίηση από βουλευτές της κυβέρνησης πως συμφωνούν με την ανάγκη αλλαγής του οικονομικού μας μοντέλου – με στόχο την ανάπτυξη του πρωτογενούς μας τομέα, της μεταποίησης και της βιομηχανίας, αντί να προωθείται συνεχώς ο τουρισμός ως μονοκαλλιέργεια.
Θα θέλαμε βέβαια να επισημάνουμε πως πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στο θέμα της διατροφής των Ελλήνων – αφού μετά το Σεπτέμβρη προβλέπονται μεγάλες ελλείψεις σε εγχώρια τρόφιμα.
Για παράδειγμα, οι γεωργοί που φύτεψαν πατάτες το Φεβρουάριο, είναι αναγκασμένοι σήμερα να τις πουλούν σε τιμές κάτω του κόστους λόγω της πτώσης της ζήτησης από το κλείδωμα της οικονομίας μας – με αποτέλεσμα να μην έχουν χρήματα για να αγοράσουν νέους σπόρους, δυστυχώς εισαγόμενους υβριδικούς, για να φυτέψουν καινούργιες. Εάν λοιπόν δεν στηριχθούν έγκαιρα από την Πολιτεία, θα αντιμετωπίσουμε σημαντικά προβλήματα.
Ελπίζουμε πάντως να σας πείσουμε και για τα υπόλοιπα μέρη της πολιτικής μας ιδεολογίας, όπως για τη μεικτή οικονομία – έτσι ώστε να πάψετε να εφαρμόζετε τις ακραίες νεοφιλελεύθερες μεθόδους που σας έχουν επιβάλλει οι Γερμανοί, για δικό τους όφελος.
Δηλαδή, για το ότι οι κοινωφελείς και οι στρατηγικές επιχειρήσεις πρέπει να ανήκουν στο δημόσιο, ενώ όλες οι άλλες στον ιδιωτικό τομέα – οπότε είναι έγκλημα το ξεπούλημα τους που σχεδιάζετε, όπως της ΔΕΠΑ, της ΔΕΗ, του ΑΔΜΗΕ, του ΔΕΔΔΗΕ, των ΕΛΠΕ κλπ.
Εκτός αυτού για το όσο το δυνατόν περισσότερο αυτάρκες εθνικό κράτος, με κοινωνικό πρόσωπο φυσικά, για το ότι η δημοκρατία δεν είναι συμβατή με τη σημερινή, ανεξέλεγκτη παγκοσμιοποίηση, ούτε με την πολυπολιτισμική, αλλοιωμένη από τους παράνομους μετανάστες κοινωνία που προωθείτε, καθώς επίσης για την ανάγκη ύπαρξης ενός συνταγματικού δικαστηρίου, χωρίς το οποίο δεν λειτουργεί το Κράτος Δικαίου.
Σχετικά τώρα με τα άρθρα του σχεδίου νόμου, απορήσαμε με την αλαζονική αναφορά του υπουργού – σύμφωνα με την οποία είναι τόσο καλά, ώστε να μην επιτρέπουν την κριτική τους!
Εν προκειμένω, εκτός του ότι διατυπώσαμε τις παρατηρήσεις μας στις επιτροπές για κάθε ένα από αυτά, το σημαντικότερο είναι πως πρόκειται για αποσπασματικές ρυθμίσεις – χωρίς όραμα και χωρίς πρόταση για μία πραγματική ανάπτυξη.
Άλλωστε ο ίδιος ο υπουργός παραδέχθηκε πως είχαμε δίκιο, όταν αναφέραμε ότι, αποτελεί ένα είδος συρραφής τροπολογιών, με στόχο την επίλυση προβλημάτων – όχι για ένα αποτελεσματικό σχέδιο για τον πρωτογενή μας τομέα που πρέπει να υπάρξει το συντομότερο δυνατόν.
Σε κάθε περίπτωση, στη σημερινή συζήτηση θα αναφερθούμε ξανά σε ορισμένα άρθρα – επειδή η επανάληψη είναι η μητέρα της μάθησης.
Άρθρα 5 και 7: Είναι κάτι διαφορετικό να προωθείται η ινδική κάνναβη για φαρμακευτικούς και μόνο σκοπούς, με πολύ αυστηρούς κρατικούς ελέγχους και προδιαγραφές και άλλο η καλλιέργεια βιομηχανικής.
Προφανώς δεν θέλουμε να μετατρέψουμε την Ελλάδα στην Κούβα της παλαιάς εποχής – γεμίζοντας την με καζίνο και με παραισθησιογόνα. Αμφιβάλουμε δε, σχετικά με το εάν η κυβέρνηση είναι σε θέση να ελέγξει τέτοιου είδους καλλιέργειες – πόσο μάλλον όταν το μεγαλύτερο πρόβλημα της Ελλάδας είναι η έλλειψη ελεγκτικών μηχανισμών.
Αν είναι λοιπόν απαραίτητη για ειδικούς σκοπούς, τότε μπορεί να την εισάγει – αφού οι τιμές της έτσι και αλλιώς έχουν καταρρεύσει τα τελευταία χρόνια, λόγω της εισόδου πολλών χωρών στην παραγωγή. Ως εκ τούτου, είναι καλύτερα να αποσυρθεί το άρθρο – αφού χρειαζόμαστε μεν ανάπτυξη, αλλά όχι με τέτοιους τρόπους.
Άρθρο 8: Δυστυχώς δεν λύνονται έτσι τα προβλήματα των Ελλήνων κτηνοτρόφων, όσον αφορά τις κτηνοτροφικές εγκαταστάσεις. Σε σχέση με τις υφιστάμενες, πρέπει να δρομολογηθούν με απλούστερες διαδικασίες οι άδειες λειτουργίας, ακόμη και με τη μορφή ειδικής άδειας διατήρησης – επειδή αυτές υπάρχουν ήδη και στηρίζουν τις τοπικές οικονομίες, καθώς επίσης τους κτηνοτρόφους που τις εκμεταλλεύονται.
Ενδέχεται δε να υπάρξουν και νομικά ζητήματα, εάν δεν λάβουν άδειες οι υφιστάμενες εγκαταστάσεις – λόγω της αρχής της χρηστής διοίκησης και της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης του διοικούμενου, εάν κάποιοι κτηνοτρόφοι καταλήξουν χωρίς άδειες και χαρακτηριστούν παράνομες οι εγκαταστάσεις τους, μετά από χρόνια δραστηριοποίησής τους, χωρίς να έχουν εναλλακτικές δυνατότητες.
Επιπλέον, μέχρι και χθες χρηματοδοτήθηκαν οι μονάδες από προγράμματα της ΕΕ για μηχανήματα κλπ., πήραν δάνεια από τράπεζες που ακόμα χρωστούν, έκαναν αυτά που τους ζητούσε το υπουργείο και τώρα θα αναγκασθούν να φύγουν; Θα υποδειχθεί αλήθεια ο χώρος για τη μετεγκατάσταση της κάθε μονάδας;
Σε κάθε περίπτωση, πρέπει να αποζημιωθούν οι κτηνοτρόφοι για τη διάρκεια αναστολής της λειτουργίας της μονάδας τους – έως την πλήρη επαναλειτουργία της, στη νέα θέση.
Άρθρο 10: Με την παρούσα διάταξη ικανοποιείται ένα αίτημα της Ένωσης Αυγό-παραγωγών Ελλάδας, σχετικά με την υπαγωγή του αβγού στην εφαρμογή «ΑΡΤΕΜΙΣ» και τη δήλωση των ισοζυγίων.
Υπάρχει προβληματισμός, εάν με την παρούσα διάταξη θα περιοριστούν πράγματι τα φαινόμενα ελληνοποίησης και αυθαίρετης ποιοτικής αναβάθμισης των αυγών.
Κατά την άποψη μας, πρέπει να ενταθούν και να γίνουν πιο στοχευμένοι οι έλεγχοι – έτσι ώστε να βοηθηθούν όσοι δραστηριοποιούνται σε αυτόν τον τομέα και να καταπολεμηθεί ο αθέμιτος ανταγωνισμός.
Άρθρο 11: Η πρόταση μας εδώ είναι να δοθούν προς 20χρονη ενοικίαση όλα τα βοσκοτόπια που είναι δεσμευμένα από τους δασικούς χάρτες – έτσι ώστε να μπορεί να αυξήσει τον αριθμό των ζώων του ο κτηνοτρόφος, ο οποίος για κάθε ζώο του λαμβάνει επιπλέον χρηματικό βοήθημα από την ΕΕ.
Επίσης, να επιτραπεί και να διευκολυνθεί η ανέγερση ημιμόνιμων τουλάχιστον εγκαταστάσεων σταβλισμού στα βοσκοτόπια.
Όσο ελαττώνονται τα βοσκοτόπια, τόσο μειώνεται δραστικά ο αριθμός των ζώων – επειδή είναι δαπανηρή η εκτροφή ζώων σε πλήρη ενσταυλισμό, μόνο με αγοραζόμενη τροφή όπως θέλει η ΕΕ.
Άρθρο 12: Γίνεται καταστροφή του γόνου, με τα αλιευτικά εργαλεία των ξένων – ενώ τα ίδια, σωστά, απαγορεύονται για τους Έλληνες. Εκτός αυτού, δεν ελέγχονται οι ξένοι και αλιεύουν όπου θέλουν – παρά το ότι τους βλέπει ηλεκτρονικά το Λιμενικό, ακόμα και το όνομα του αλιευτικού σκάφους τους.
Έχει προβλεφθεί αλήθεια κάτι για την είσοδο των ξένων στα ελληνικά χωρικά ύδατα, ειδικά των Τούρκων ψαράδων; Έχουν καθοριστεί αλιευτικές ζώνες; Επί πλέον έχουμε καταγγελίες, για παράδειγμα από την Καβάλα, σχετικά με πρόστιμα από το Λιμενικό μόνο σε Έλληνες.
Η πρόταση μας ήταν, όποιος νόμος ισχύει για τους Έλληνες, ο ίδιος να ισχύει και για τους ξένους. Επίσης να καθορισθούν και να κατοχυρωθούν διεθνώς τα ελληνικά αλιευτικά πεδία, σε όλες τις θάλασσες μας.
Άρθρο 13: Η πρόταση μας ήταν να ολοκληρωθεί πλήρως η διαδικασία απόδοσης των αδειών για την επέκταση των υπαρχόντων μονάδων ή για τη δημιουργία νέων μονάδων υδατοκαλλιέργειας.
Άρθρο 14: Προτείναμε να ενταθούν οι έλεγχοι στα σύνορα, για τις αγορές φαρμάκων από το εξωτερικό. Καλοί οι έλεγχοι στα καταστήματα λιανικής και χονδρικής, στους κτηνιάτρους κλπ. αλλά πρέπει να ενταθούν και να γίνονται στα λιμάνια. Εκεί είναι το μεγάλο πρόβλημα.
Άρθρο 15: Η διάταξη αυτή καθορίζει το πλαίσιο λειτουργίας των σχολών των επαγγελμάτων γύρω από το κρέας, των εκδοροσφαγέων, καθώς επίσης την πιστοποίησή τους – κάτι πολύ σημαντικό για την αγορά κρέατος και για τη δημόσια υγεία.
Υπάρχει όμως ένα θέμα που εμφανίστηκε στη διαβούλευση και φαίνεται πως έχει λογική, ενώ αφορά την πιστοποίηση μέσω προϋπηρεσίας – τη βεβαίωση παραδοσιακού εκδοροσφαγέα.
Ειδικότερα, επειδή η συγκεκριμένη εργασία ήταν πολλές φορές στο παρελθόν μη καταγεγραμμένη ή παράτυπη, αναφέρθηκαν ανησυχίες ως προς τη δυνατότητα εξακρίβωσης της εμπειρίας – έτσι ώστε να μην ακυρωθεί στην πράξη ο σκοπός της διάταξης, ούτε να υπάρξει απώλεια εργατικού δυναμικού. Πρέπει λοιπόν να βρεθεί τρόπος αντιμετώπισης του θέματος.
Άρθρο 16: Αφορά τις διαδικασίες συλλογής νεκρών ζώων – κάτι που υπαγορεύεται από την ανάγκη ελέγχου επικίνδυνων μεταδοτικών ασθενειών, όπως πρόσφατα της πανώλης των χοίρων.
Εμείς θα προτείναμε, εάν δεν έχει γίνει, να τεθεί σε διαβούλευση ο καθορισμός του τέλους συλλογής – για να εκφράσουν οι κτηνοτρόφοι τις απόψεις τους, έτσι ώστε να μη ζημιωθεί η παραγωγή στην χώρα μας, ειδικά αυτή την εποχή.
Άρθρο 17: Πιστεύουμε ότι πράγματι υπάρχει μεγάλη ανάγκη για ενίσχυση της νομικής υπηρεσίας του ΕΛΓΑ – αφού είναι γνωστό πως οι πληρωμές καθυστερούν. Όμως, δεν ορίζονται διαδικασίες επιλογής, σύμφωνα με τον Κώδικα Δικηγόρων – οπότε μάλλον υπάρχει ζήτημα νομιμότητας της διάταξης.
Άρθρο 19: Εν προκειμένω, αναφέρθηκε σωστά από συνάδελφο του κόμματος σας πως είναι άδικο τα χρέη των συνεταιρισμών που δημιουργήθηκαν πριν το 1990, όχι με δική τους ευθύνη, να πληρωθούν από τους νέους συνεταιριστές. Γνωρίζουμε πως το διαπραγματευθήκατε μειώνοντας το ποσόν, αλλά συνεχίζει να είναι μεγάλο, με κίνδυνο να κλείσουν αρκετοί συνεταιρισμοί – οπότε οφείλει να βρεθεί μία καλύτερη λύση.
Πρέπει να σταματήσουμε να σκύβουμε το κεφάλι και να αποδεχόμαστε τα πάντα – ενώ ο πρωτογενής τομέας είναι στρατηγικής σημασίας για την Ελλάδα, όπως τα αυτοκίνητα για τη Γερμανία.
Άρθρο 21: Η πρόταση μας εδώ ήταν να χορηγείται η αποζημίωση σε χρηματικό ποσό ικανό, σύμφωνα με τις εκάστοτε τρέχουσες τιμές της αγοράς, να καλύψει πλήρως την υποχρεωτική αγορά νέου ζώου – για την αντικατάσταση του θανόντος ζώου.
Συνήθως με την αποζημίωση καλύπτεται μέρος της χρηματικής απώλειας του κτηνοτρόφου – ο οποίος έτσι αδυνατεί να αντικαταστήσει το θανόν ζώο του, αγοράζοντας νέο.
Με απλά λόγια, να μην ελαττωθεί το ζωικό κεφάλαιο της Ελλάδας και να δοθεί πραγματικό κίνητρο για τη συνέχιση της κτηνοτροφίας – ενώ με τον τρόπο αυτό αποφεύγονται θέματα κακοδιαχείρισης που μπορεί να εμφανιστούν όταν δίνονται χρήματα.
Άρθρο 22: Καμία παρατήρηση, αλλά το κράτος πρέπει να είναι συνεπές ως προς την καταβολή των αποζημιώσεων – όχι μόνο να ζητάει τη γρήγορη είσπραξη. Δεν συμφωνούμε βέβαια με την ηλεκτρονική παράδοση, ειδικά για αγρότες, χωρίς πρόσβαση στο διαδίκτυο.
Άρθρο 24: Εδώ έχουμε αντίρρηση για την παράγραφο 2 – με την οποία αποκτά υπερεξουσίες ο Υπουργός, οι οποίες δεν έχουν οριστεί στο σχέδιο νόμου.
Άρθρο 25: Σημειώσαμε ότι, η διάταξη πρέπει να συμπληρωθεί με τροποποίηση των άρθρων 37 (κλοπή και υπεξαίρεση αγροτικού κινητού κτήματος) και 43 (αγρονομικές παραβάσεις) του ν. 3585/2007 – επειδή αφορούν μεγάλο αριθμό παραβάσεων.
Εκτός αυτού, είναι λάθος τα αγροτικά αδικήματα με ζημία μικρότερη των 600 € που δικάζονταν στα κατά τόπους πταισματοδικεία, να διαβιβάζονται στον εισαγγελέα και να εκδικάζονται στα πλημμελειοδικεία – όπου υπάρχει υπερφόρτωση, άρα καθυστερήσεις και τελικά προβληματική απονομή δικαιοσύνης. Επομένως θα πρέπει να βρεθεί μια άλλη λύση.
Άρθρο 27: Η διάταξη είναι σωστή. Ήταν καιρός να τιμωρηθούν παραδειγματικά οι ελληνοποιήσεις όπως αποκαλούνται, αρκεί να υπάρχει έλεγχος – κάτι που δεν είναι τόσο απλό, όσο ακούγεται.
Για παράδειγμα, εάν μία εταιρεία από τα Σκόπια εξάγει ντομάτες στην Ελλάδα με πρώτο αποδέκτη έναν αχυράνθρωπο, ο οποίος στη συνέχεια τις πουλάει για ελληνικές, τότε ο επόμενος αγοραστής, έχοντας το τιμολόγιο, δεν μπορεί να τιμωρηθεί – ενώ ο αχυράνθρωπος όταν αντιληφθεί πρόβλημα, απλά εξαφανίζεται.
Ο αποτελεσματικός έλεγχος εν προκειμένω θα ήταν τις πρώτες ημέρες, προτού πουληθούν οι ντομάτες. Έχετε δρομολογήσει τέτοιες δυνατότητες ελέγχων;
Εμείς έχουμε αναφέρει επί πλέον το θέμα των αντιγραφών των ελληνικών προϊόντων στο εξωτερικό – όπου υπάρχουν ακόμη και μπουκάλια λαδιού από την Τυνησία με ελληνικό όνομα ή ντολμαδάκια Κίνας.
Ας μην ξεχνάμε δε τα δήθεν «Μακεδονικά προϊόντα» από τα Σκόπια – τα οποία δεν εκμεταλλεύονται μόνο το όνομα, αλλά και τις χιλιάδες διαφημίσεις εκατοντάδων μακεδονικών εταιριών, από τα προηγούμενα χρόνια. Επίσης το μεγάλο θέμα της φέτας στις Η.Π.Α.
Αυτό που θα επιθυμούσαμε πάντως θα ήταν, μετά την ψήφιση του νόμου, να δημοσιεύεται μηνιαία μία λίστα με τα πρόστιμα που επιβάλλονται στην ιστοσελίδα του υπουργείου – έτσι ώστε να ενημερώνονται όλοι οι Έλληνες.
Τις ίδιες παρατηρήσεις έχουμε και για τα άρθρα 28 και 29 – τα οποία είναι το ίδιο σημαντικά, αρκεί να συνοδευτούν με αυστηρούς ελέγχους για την τήρηση τους.
Κλείνοντας, έχουμε την άποψη πως το νομοσχέδιο λύνει κάποια προβλήματα που υπάρχουν – χωρίς όμως να έχει την αναπτυξιακή διάσταση που θα έπρεπε, για έναν τομέα που θα μπορούσε να οδηγήσει την Ελλάδα στην πραγματική έξοδο από την κρίση.
Φαίνεται λοιπόν πως η κυβέρνηση δεν έχει πειστεί για τις δυνατότητες της πρωτογενούς παραγωγής – οι οποίες είναι ξεκάθαρες, αρκεί να μελετήσει κανείς τη σημασία του για χώρες όπως η Ολλανδία ή το Ισραήλ. Ελπίζουμε να το καταλάβει κάποια στιγμή – καθώς επίσης το ότι, χωρίς κεντρικό σχεδιασμό ο τομέας αυτός δεν αναπτύσσεται ποτέ.