Οι δυνάμεις του Εθνικού Στρατού της Λιβύης [LNA] αποχώρησαν από τα νότια της Τρίπολης ενώ όπως όλα δείχνουν είναι ζήτημα χρόνου να απωλέσουν και το προπύργιο της Ταρχούνα. Αρκετοί υποστηρίζουν ότι ο Χαφτάρ ήταν τελικά λίγος για να ολοκληρώσει τη δουλειά και πως έκανε σημαντικά στρατηγικά λάθη.
Του Στρατή Μαζίδη
Δε θα διαφωνήσω, όμως εκτιμώ ότι ελάχιστη σημασία είχαν διότι πολύ απλά αν δεν είχε κάνει κανένα λάθος, τότε οι Τούρκοι θα είχαν εμπλακεί πολύ νωρίτερα. Το πρόβλημα του Χαφτάρ είναι παρόμοιο με εκείνο που αντιμετώπισε ο Μπασάρ αλ Ασαντ. Πανάρχαιο οπλοστάσιο και δίχως όπλα ακριβείας που να του επιτρέψουν να ξεπαστρέψει τις εξτρεμιστικές ισλαμιστικές σφηκοφωλιές στις κατοικημένες περιοχές της Τρίπολης.
Με εξαίρεση ίσως τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, ουσιαστική εξοπλιστική ποιοτική ενίσχυση δεν έλαβε από κανέναν. Την ίδια ώρα ο Σάραζ παραλάμβανε διαρκώς φορτία με όπλα και βασιβαζούκους του Ερντογάν για να πολεμήσουν. Ελλάδα και Αίγυπτος απλά έβλεπαν τα αεροπλάνα και τα πλοία να περνούν. Δεν τα παρεμπόδισαν ούτε ευθέως, ούτε πλαγίως. Αύριο όμως θα δουν η μεν πρώτη τους καρπούς του τουρκολιβυκού μνημονίου, η δε δεύτερη τη μουσουλμανική αδερφότητα να της χτυπά την πόρτα.
Την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση της GNA παραλαμβάνει τανκς και drones, οι φίλοι του Χαφτάρ αναλώνονται σε δελτία τύπου και μεταξύ τους τηλεφωνήματα. Χαρακτηριστική η πρόσφατη συνομιλία Μακρόν - Σίσι όπου το ρεπορτάζ ήταν ακριβώς ίδιο με εκείνο της επικοινωνίας τους τον περασμένο Δεκέμβριο.
Οι πόλεμοι δεν κερδίζονται δυστυχώς με ταξίδια, επισκέψεις, τηλεδιασκέψεις και δελτία τύπου. Κερδίζονται με όπλα που μπορούν να κάνουν τη διαφορά. Για αυτό και όταν ο Ασαντ βρέθηκε σε αδιέξοδο στα τέλη του καλοκαιριού του 2015, ήρθε η ρωσική πολεμική μηχανή που δοκίμασε ό,τι είχε και δεν είχε, εδραιώνοντας την κυριαρχία του συμμάχου της και σκουπίζοντας τους τζιχαντιστές από τα περισσότερα μέτωπα.
Ο Χαφτάρ δεν έχει βρεθεί ακόμη σε αυτή τη θέση. Οι εχθροί του δηλώνουν διαρκώς τελευταία πως δεν έχουν τίποτε να συζητήσουν μαζί του και ότι θα ελέγξουν όλη την επικράτεια της Λιβύης. Το επόμενο διάστημα αν πέσει η Ταρχούνα και εν συνεχεία η Σίρτη, τότε τα πράγματα θα δυσκολέψουν πάρα πολύ για τον Λίβυο στρατιωτικό.
Όσο κι αν αναρτά στο twitter ανεμίζουσες ελληνικές σημαίες, ελληνικά, αιγυπτιακά ή εμιριανά μαχητικά, θα πρέπει να αντιληφθεί πως οι φίλοι του εζυγίσθησαν, εμετρήθησαν και ευρέθησαν όλοι τους...ελλιπείς. Τελικά δεν μπήκε σε καμία Τρίπολη και δε βύθισε καμία φρεγάτα με τον στόλο που δεν έχει. Ίσως η αμετροέπειά του να έπαιξε κι αυτή ένα ρόλο.