Πριν μια ώρα περίπου, ενώ περνούσα την ανισόπεδη του Φάρου Νέου Ψυχικού με τον γιό μου στο αυτοκίνητο, βγήκε μπροστά μου ένας νεαρός Αλγερινός ή Μαροκινός με σακίδιο στην πλάτη, στάθηκε στη μέση του διαζώματος με ανοιχτά πόδια, σήκωσε το δεξί του χέρι και μου έκανε σήμα να σταματήσω, φωνάζοντας όσο πιο επιτακτικά μπορούσε "ΣΤΟΟΟΟΠΠ! ΣΤΟΟΟΟΟΟΠΠ!!!"
Φυσικά, δεν σταμάτησα.
Έχοντας ζήσει στο Μαϊάμι στη δεκαετία του '80, την εποχή της έξαρσης των car-jacking, ξέρω πως δεν σταματάς ποτέ σε τέτοιες περιπτώσεις, αν θέλεις τη ζωή σου, και ποτέ-ποτέ-ποτέ αν έχεις παιδί μέσα στο αυτοκίνητο.
Αν μάλιστα δεν έχεις δίοδο αλλαγής πορείας, όπως είχα ευτυχώς εγώ στρίβοντας δεξιά στην Παπαναστασίου, τότε απλά περνάς από πάνω τους.
Αμέσως μετά ειδοποίησα το 100 για να τον μαζέψουν, ενώ λίγο αργότερα μιλώντας με έναν αστυνομικό που δούλευε χρόνια στην Ομόνοια, έμαθα πως τις τελευταίες μέρες νεαροί Μαροκινοί και Αλγερινοί παράτυποι μετανάστες ανεβαίνουν στα ΒΠ και σπάνε αυτοκίνητα για να βρουν κάτι να κλέψουν.
Προσοχή όλοι εκεί έξω!!!
Τα πράγματα χειροτερεύουν.