του
Πέτρου Ι. Μηλιαράκη*
Η περιδίνηση
που καταγράφεται στο Χρηματιστήριο
Αθηνών, εστιάζει στην «πολιτική
αβεβαιότητα», που χαρακτηρίζει την
παρούσα περίοδο, με κύρια αναφορά στο
«ασφαλιστικό»
και στο «αγροτικό».
Στη κρίση αυτή
η πιο πρόχειρη αναφορά είναι εκείνη που
επιχειρεί να πείσει ότι η «πολιτική
αβεβαιότητα» οφείλεται στην καθυστέρηση
«αξιολόγησης» του ελληνικού προγράμματος,
συνεπεία της τρίτης δανειακής σύμβασης
ή άλλως του τρίτου Μνημονίου. Εκ πλαγίου
δε επιχειρείται να διαμορφωθεί η εντύπωση
ότι το όλον κλίμα επιβαρύνεται με
«σενάρια πρόωρων εκλογών»!...
Κοντολογίς, το
όλον κλίμα που πλήττει την ελληνική
οικονομία οφείλεται (σύμφωνα
με τους αναλυτές),
στο ότι «η
αγορά αποτιμά την οικονομική και πολιτική
αστάθεια».
Τούτα όμως όλα λαμβάνουν χώρα και ενώ
η Κυβέρνηση έχει εξορμήσει σε άλλες
Ηπείρους. Αναφέρομαι
στο πρόσφατο ταξίδι του Πρωθυπουργού
στο μακρινό Ιράν.
Άξιο παρατήρησης
είναι δε, ότι στο ταξίδι αυτό συμμετείχε
πλήθος επιχειρήσεων με σκοπό την
ανάπτυξη
διμερών σχέσεων στο ενεργειακό,
στον τουρισμό,
στις αερομεταφορές,
στη ναυτιλία,
στις κατασκευές
κ.ά.
Την ίδια όμως
στιγμή που η Ελλάδα απευθύνει πρόταση
συνεργασίας στο μακρινό Ιράν (ασφαλώς
η κίνηση αυτή οφείλεται σε αμοιβαιότητα),
το μεταναστευτικό
συγκλονίζει την Ελλάδα αλλά και την
Ευρώπη, καθόσον συνεπάγεται σοβαρότατα
κοινωνικά,
οικονομικά
και γεωπολιτικά
προβλήματα,
ενώ τα εν γένει προβλήματα στον ευρωπαϊκό
χώρο, εντός και εκτός του ευρωσύστηματος,
ολοένα και σωρεύονται, με αιτία την
αύξηση της ανεργίας
στα 31 εκατομμύρια ανέργους(!) και στην
επικίνδυνη μόχλευση
του τραπεζικού συστήματος –με
πρώτη αναφορά στο χρηματοπιστωτικό
σύστημα της ίδιας της Γερμανίας!
Ας επανέλθουμε
όμως στο ταξίδι στο Ιράν του Πρωθυπουργού,
γιατί ίσως μπορεί με τρόπο απροσδόκητο
να προστεθούν και άλλα προβλήματα, παρά
που κατ’ αρχήν και κατ’ αρχάς το
συγκεκριμένο «άνοιγμα»! είναι
καλοδεχούμενο.
Το
Ιράν αφορά τρίτη
χώρα
σε σχέση με την Ευρωπαϊκή
Ένωση.
Με δεδομένο δε ότι το Ιράν διεξάγει και
επιθυμεί να διεξάγει το εμπόριο
πετρελαίου
σε ευρώ
και όχι σε δολάρια,
ως προς την πολιτική αυτή πρέπει
ιδιαιτέρως να προβληματιστούμε!
Και
τούτο γιατί εάν κατά τη διάρκεια του
embargo
(βλ. κυρώσεις για το επίμαχο πυρηνικό
πρόγραμμα), η Ιρανική
Κεντρική
Τράπεζα
μπορούσε για αμιγώς πολιτικούς λόγους
να διεξάγει το εξωτερικό εμπόριο σε
ευρώ, ο πέραν του Ατλαντικού εταίρος
ενόψει και των εξελίξεων που αφορούν
στην Διατλαντικού
Εμπορίου και Επενδύσεων
Εταιρική
Σχέση
(Transatlantic
Trade
and
Investment
Partnership
-TTIP),
εφόσον η πολιτική αυτή της Ιρανικής
Κεντρικής Τράπεζας ήθελε συνεχισθεί,
πολύ
δύσκολα θα αφήσει σε «ήρεμο
περιβάλλον»
τη διεξαγωγή ενός τέτοιου διεθνούς
εμπορίου!... Ας
προσέξουμε!
---------------------------------------------
*
Ο
Πέτρος
Μηλιαράκης
δικηγορεί
στα Ανώτατα
Ακυρωτικά Δικαστήρια της Χώρας
και στα Ευρωπαϊκά
Δικαστήρια του
Στρασβούργου
και του Λουξεμβούργου
(ECHR
και GC
- EU).