Ο Trump κέρδισε τον εμπορικό πόλεμο με την Κίνα το 2019. Θα το επαναλάβει το 2025;

pixabay / Alyn

Ο σφοδρός εμπορικός πόλεμος που ξεκίνησε ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Donald Trump, ερμηνεύεται, εκ πρώτης όψεως, ως μία κίνηση παλαβή.

Αυτό που έχει ξεχαστεί, είτε από σκοπιμότητα είτε από εθελοτυφλία ας το κρίνει ο καθένας, είναι ότι δεν είναι η πρώτη φορά που κάνει κάτι τέτοιο. Το έκανε και το 2019 με την Κίνα και κέρδισε.

Ο «αλλοπρόσαλλος» Trump περίμενε καρτερικά κάτι περισσότερο από ένα χρόνο. Και η εμπορική συμφωνία ήρθε. Η Κίνα δεσμεύτηκε να εισάγει περισσότερα διατροφικά και ενεργειακά προϊόντα από τις ΗΠΑ.

Έτσι και έγινε:

Το 2019 η Κίνα είχε εισάγει από τις ΗΠΑ: πετρέλαιο/πετρελαιοειδή/αέριο 3,7 δις, σόγια 8,5 δις, κρέας 1,2 δις, άλλα είδη διατροφής 0,3 δις. Σύνολο αξίας 13,7 δις δολάρια.

Ενώ το 2024 εισήγαγε: πετρέλαιο/πετρελαιοειδή/αέριο 14,7 δις, σόγια 13,3 δις, κρέας 2,8 δις, άλλα είδη διατροφής 2 δις. Σύνολο αξίας 32,8 δις δολάρια.

Μάλιστα, μετά το 2019 το εμπορικό έλλειμμα των ΗΠΑ με την Κίνα μειώθηκε, από 340 δις δολάρια στα 295 δις δολάρια το 2024. Ενώ αν τα μεγέθη αποπληθωριστούν, η μείωση είναι μεγαλύτερη.

Άρα, εν έτει 2025, ο Trump ξεκινάει έναν εμπορικό πόλεμο βρισκόμενος σε καλύτερη, όχι σε χειρότερη (φαινομενικά) θέση από το 2019. Και ο εμπορικός πόλεμος του Trump έχει ως στόχο πάλι την Κίνα.

Γιατί κέρδισε όμως τον εμπορικό πόλεμο το 2019;

Το στοιχείο που, προφανώς, καθόρισε το αποτέλεσμα δεν ήταν το μέγεθος του εμπορικού ελλείμματος, δηλαδή η ποσότητα και η αξία των εμπορευόμενων προϊόντων. Ήταν το είδος και η σημαντικότητα των εμπορευόμενων προϊόντων.

Η διατήρηση της ομαλότητας σε οποιαδήποτε χώρα εξαρτάται από την κάλυψη των αναγκών σίτισης και ενέργειας. Όχι από δευτερεύουσας σημασίας καταναλωτικά ηλεκτρονικά προϊόντα. Ο λαός αγανακτεί ή ξεσηκώνεται όταν δεν έχει ρεύμα για να φτιάξει φαΐ ή όταν δεν έχει φαΐ. Όχι όταν δεν μπορεί να αλλάζει κάθε χρόνο smart phone ή tablet.

Και η Κίνα είναι ελλειμματική σε πετρέλαιο, φυσικό αέριο, σόγια και κρέας. Για αυτό και το 2019 υπαναχώρησε.

Περισσότερες λεπτομέρειες στο άρθρο «Εμπορική συμφωνία ΗΠΑ-Κίνας. Γιατί τώρα.»: https://www.freepen.gr/2019/12/blog-post_161.html?m=1 &

Για να κατανοήσουμε το μέγεθος της εξάρτησης της Κίνας από αυτά τα προϊόντα, αρκεί να δούμε τα εισαγωγικά της μεγέθη το 2019 και το 2023:

2019: πετρέλαιο 231 δις, αέριο 52, πετρελαιοειδή 21, σόγια 31 δις, κρεάς 14 δις, άλλα είδη διατροφής 21 δις δολάρια.

2023: πετρέλαιο 319 δις, αέριο 83, πετρελαιοειδή 29, σόγια 56 δις, κρέας 17 δις, άλλα είδη διατροφής 30 δις δολάρια.

Ας δούμε τώρα και τα εξαγωγικά μεγέθη των ΗΠΑ το 2019 και το 2023, σε αυτά τα προϊόντα:

2019: πετρέλαιο 61 δις, αέριο 36, πετρελαιοειδή 83, σόγια 19 δις, κρέας 17 δις, άλλα είδη διατροφής 1 δις.

2023: πετρέλαιο 125 δις, αέριο 83, πετρελαιοειδή 107, σόγια 27 δις, κρέας 19 δις, άλλα είδη διατροφής 1 δις.

Ο πόλεμος στην Ουκρανία, καθυπόταξε ενεργειακά την Ευρώπη στις δυτικές πολυεθνικές. Έργο Biden. Διατροφικά ήταν ήδη καθυποταγμένη.

Τώρα, ο Trump επιθυμεί να περιοριστεί η διάθεση επιπλέον ρωσικού φυσικού αερίου στην Κίνα. Για αυτό προτείνει μία ελεγχόμενη επαναλειτουργία του αγωγού φυσικού αερίου Nord Stream από τη Ρωσία στην Ευρώπη. Λογικά το ίδιο θα κάνει εν ευθέτω χρόνο και για το ρωσικό πετρέλαιο.

Ταυτόχρονα, προσπαθεί να περιορίσει τις ιρανικές εξαγωγές πετρελαίου και φυσικού αερίου προς την Κίνα, απειλώντας το με εμπορικές κυρώσεις στα πλαίσια της διαπραγμάτευσης για τον έλεγχο του ιρανικού πυρηνικού προγράμματος.

Επομένως, Biden και Trump διαφαίνεται πως εξυπηρετούν τον ίδιο σκοπό.

Να αυξηθεί η ενεργειακή και διατροφική εξάρτηση διεθνώς από τους δυτικούς πολυεθνικούς κολοσσούς. Δηλαδή, από τους μετόχους τους. Δηλαδή, τα ιδρύματα διαχείρισης κεφαλαίων: Blackrock, Vanguard, State Street, Charles Schwap, JP Morgan, Morgan Stanley, Goldman Sachs κλπ. Τα οποία συνδέονται μετοχικά και μεταξύ τους.