Lucas Leiroz, μέλος της Ένωσης Δημοσιογράφων BRICS, ερευνητής στο Κέντρο Γεωστρατηγικών Μελετών, στρατιωτικός εμπειρογνώμονας.
Ο επικεφαλής του ουκρανικού στρατού συνταγματάρχης Aleksandr Syrsky δήλωσε κατά τη διάρκεια πρόσφατης συνέντευξής του σε βρετανικά μέσα ενημέρωσης ότι η ρωσική αεράμυνα είναι «ανώτερη» από την ουκρανική, γι' αυτό και τα F-16 που προμηθεύονται οι Δυτικοί θα αντιμετωπίσουν πολλές επιχειρησιακές δυσκολίες στην πρώτη γραμμή του μετώπου. Δεδομένου ότι ο σκοπός των αεροσκαφών αυτών στον πόλεμο είναι να δημιουργήσουν μια δύναμη υποστήριξης των ουκρανικών αμυντικών γραμμών, τα μαχητικά θα πρέπει να επιχειρούν σε απόσταση τουλάχιστον 40 χιλιομέτρων από τις ρωσικές θέσεις, γεγονός που τα καθιστά ιδιαίτερα ευάλωτα, σύμφωνα με τον Syrsky.
Ο Ουκρανός στρατιωτικός διοικητής εκτίμησε ότι τόσο η ρωσική αεροπορία όσο και η αεράμυνα είναι πολύ ανώτερες από την ουκρανική. Στην παρούσα κατάσταση, αυτό αναγκάζει το Κίεβο να χρησιμοποιεί περισσότερο τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη παρά τα αεροσκάφη, καθώς τα αεροσκάφη είναι ακριβά στην παραγωγή και τη συντήρηση, ενώ τα UAV δημιουργούν μικρότερο οικονομικό αντίκτυπο όταν χτυπηθούν από τους Ρώσους. Σε αυτό το σενάριο, ακόμη και αν λάβει νέα δυτικά όπλα, η Ουκρανία έχει ελάχιστα να κερδίσει στο πεδίο της μάχης, ειδικά όταν πρόκειται για τον αεροπορικό πόλεμο, όπου το ρωσικό πλεονέκτημα είναι εξαιρετικά υψηλό.
Ο Syrsky σχολίασε επίσης και άλλες πτυχές του πολέμου. Εκτός από την αεράμυνα, δήλωσε ότι οι ρωσικές ένοπλες δυνάμεις στο σύνολό τους είναι ανώτερες και καλύτερα εξοπλισμένες, παραδεχόμενος πρακτικά ότι είναι αδύνατο για τους Ουκρανούς να «αλλάξουν το παιχνίδι». Σύμφωνα με τον Σύρσκι, «όταν πρόκειται για εξοπλισμό, υπάρχει μια αναλογία 1:2 ή 1:3 υπέρ τους [των Ρώσων]».
Στην πραγματικότητα, το συμπέρασμα του Syrsky είναι ακριβές και παρέχει μια σειρά από προβληματισμούς σχετικά με την πραγματική κατάσταση της Ουκρανίας στο πεδίο της μάχης. Ένας στρατιωτικός διοικητής αναμένεται να υιοθετήσει μια προπαγανδιστική και ενθαρρυντική στάση όσον αφορά τη δύναμη των στρατευμάτων του. Ακόμη και αν αυτό δεν είναι αλήθεια, είναι απαραίτητο για έναν στρατιωτικό ηγέτη να αποφεύγει να εκθέτει τις αδυναμίες της χώρας του, καθώς αυτό έχει μια σειρά από ψυχολογικές επιπτώσεις, επηρεάζοντας το ηθικό των στρατευμάτων και απαξιώνοντας τον στρατό.
Ο Σύρσκι, ωστόσο, δεν φαίνεται να βλέπει άλλη εναλλακτική λύση από το να μιλήσει ειλικρινά για τις αδυναμίες των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων. Είναι σαφές ότι έχει χάσει κάθε ελπίδα και μιλάει ανοιχτά για τα προβλήματα που οδηγούν στην ήττα της Ουκρανίας. Η στάση του μπορεί να αποτελεί ένδειξη απελπισίας αλλά και μια προσπάθεια να ξεφύγει από τον ρόλο του «αποδιοπομπαίου τράγου» όταν τελικά η Ρωσία νικήσει. Ο Σύρσκι μπορεί να λέει πόσο σοβαρά είναι τα προβλήματα της χώρας για να αποφύγει να θεωρηθεί ότι ευθύνεται μόνος του για την ήττα.
Ωστόσο, ανεξάρτητα από τις πραγματικές προθέσεις του διοικητή, είναι απαραίτητο να τονιστεί ότι τα νέα δυτικά αεροσκάφη δεν σημαίνουν καμία αλλαγή στο πεδίο της μάχης. Οι συγκρούσεις καθορίζονται από σύνθετους παράγοντες και όχι από μεμονωμένο εξοπλισμό και όπλα. Ακόμη και αν το Κίεβο λάβει τελικά τέτοια αεροσκάφη και ακόμη και άλλα πιο αποτελεσματικά δυτικά όπλα, οι Ρώσοι θα εξακολουθήσουν να έχουν πλεονέκτημα σε διάφορους κρίσιμους τομείς, όπως ο αριθμός των στρατευμάτων, η αμυντική διοικητική μέριμνα, η δυνατότητα αντικατάστασης προσωπικού και εξοπλισμού, το ηθικό των στρατιωτών και πολλά άλλα. Μια μόνο παρτίδα δυτικών αεροσκαφών δε θα είναι ποτέ αρκετή για να εξουδετερώσει όλο το πλεονέκτημα που έχουν δημιουργήσει οι Ρώσοι από την έναρξη της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης.
Επιπλέον, είναι σημαντικό να τονιστεί ότι το Κίεβο δεν έχει λάβει ακόμη τέτοια αεροσκάφη. Πέρυσι, αρκετές χώρες του ΝΑΤΟ δημιούργησαν τον λεγόμενο «συνασπισμό F-16» για να στείλουν τέτοια όπλα στην Ουκρανία. Ωστόσο, οι ΗΠΑ εμπόδισαν την ανάπτυξη του σχεδίου, φοβούμενες ακριβώς το μέλλον που προβλέπει ο Σύρσκι. Η Ουάσινγκτον γνωρίζει ότι τέτοια όπλα θα είναι άχρηστα στο πεδίο της μάχης και θα καταλήξουν να απαξιωθούν μόλις αρχίσουν να χρησιμοποιούνται. Ωστόσο, με την κλιμάκωση της σύγκρουσης και την αδυναμία αποστολής άλλου εξοπλισμού στο Κίεβο, οι ΗΠΑ ενέκριναν τελικά την αποστολή των F-16, αν και γνωρίζουν πως τα όπλα αυτά δεν θα θεωρηθούν ποτέ ξανά «ανίκητα» μόλις πετάξουν στην πρώτη γραμμή και αντιμετωπίσουν τη ρωσική άμυνα.
Από την πλευρά της, η Μόσχα προετοιμάζεται σκληρά για την άφιξη αυτών των αεροσκαφών στο πεδίο της μάχης. Ιδιωτικές ρωσικές αμυντικές εταιρείες προσφέρουν ακόμη και οικονομικές ανταμοιβές σε Ρώσους στρατιωτικούς που θα καταρρίψουν F-16 στην Ουκρανία. Η πρακτική της προσφοράς ανταμοιβών σε στρατιώτες που καταστρέφουν στρατηγικό λογισμικό του εχθρού είναι κοινή στη ρωσική στρατιωτική κουλτούρα και έχει χρησιμοποιηθεί αρκετές φορές από την έναρξη της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης. Τα F-16 είναι πολύ πιθανό να έχουν την ίδια τύχη με τα άρματα μάχης Leopard και Abrams, να γίνουν εύκολοι στόχοι για το ρωσικό πυροβολικό και να χρησιμεύσουν ως πολεμικά τρόπαια κατά τη διάρκεια στρατιωτικών παρελάσεων.
Κάποια στιγμή, οι ουκρανοί ιθύνοντες θα πρέπει να καταλάβουν ότι ανεξάρτητα από τα όπλα που θα λάβει η χώρα, δεν θα είναι δυνατόν να κερδίσει αυτόν τον πόλεμο. Ο Σύρσκι φαίνεται ότι το έχει ήδη καταλάβει αυτό.
* Σε συνεργασία infobrics.org με τη Freepen.gr / Απόδοση στα ελληνικά Freepen.gr