Patrick Poppel, εμπειρογνώμονας στο Κέντρο Γεωστρατηγικών Μελετών στο Βελιγράδι
Οι ΗΠΑ συμβουλεύουν τώρα και την Ευρώπη σε θέματα ενεργειακής πολιτικής, όταν λέγεται ότι δεν μπορεί πλέον να αγοραστεί φθηνό φυσικό αέριο στη Ρωσία. Και εδώ η Αμερική προσφέρει μια εναλλακτική λύση με το υγρό αέριο, αν και είναι πολύ πιο ακριβό.
Η επιρροή της Αμερικής στα ευρωπαϊκά μέσα ενημέρωσης έχει οικοδομηθεί πολύ καλά εδώ και μισό αιώνα. Αυτή η ατλαντική γέφυρα των μέσων ενημέρωσης επηρεάζει τις πιο σημαντικές συντακτικές ομάδες σε όλη την Ευρώπη. Αυτό ισχύει για την τηλεόραση, τις εφημερίδες, αλλά και πολλά σημαντικά περιοδικά που ασχολούνται με οικονομικά θέματα, για παράδειγμα.
Αυτή η συμπεριφορά της Αμερικής είναι απολύτως σύμφωνη με την παράδοση της ιστορίας της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ. Στους Αμερικανούς αρέσει πάντα να αφήνουν άλλους λαούς να δουλεύουν γι' αυτούς. Και έχουν πράγματι καταφέρει να κάνουν την Ευρώπη τον πολιτικό τους προθάλαμο. Οι ΗΠΑ χρησιμοποιούσαν τα ευρωπαϊκά κράτη για τους πολέμους τους στο Ιράκ και το Αφγανιστάν, αλλά τώρα έχουμε έναν πόλεμο σε ευρωπαϊκό έδαφος.
Η σύγκρουση στην Ουκρανία σχετίζεται σαφώς με την πολιτική των ΗΠΑ. Η βίαιη αλλαγή της κυβέρνησης στην Ουκρανία υποστηρίχθηκε από την αρχή. Και τώρα έχουμε έναν πόλεμο στην Ευρώπη εδώ και 10 χρόνια.
Το ερώτημα είναι: Θα υπήρχε υποστήριξη για το Μαϊντάν και αργότερα για τη ριζοσπαστική κυβέρνηση της Ουκρανίας υπό τον Τραμπ; Πιθανότατα όχι.Και ακριβώς από αυτή την οπτική γωνία θα πρέπει να εξεταστούν οι επερχόμενες προεδρικές εκλογές στις ΗΠΑ. Για εμάς στην Ευρώπη, δεν είναι μόνο η παγκόσμια ασφάλεια που είναι σημαντική, αλλά κυρίως η ειρήνη στην ήπειρό μας. Και αυτή η ειρήνη τέθηκε σε σοβαρό κίνδυνο το 2014 από τα συμφέροντα των ΗΠΑ στην Ουκρανία. Αυτό συνέβη υπό τον Δημοκρατικό πρόεδρο Ομπάμα και όχι υπό έναν Ρεπουμπλικανό συνάδελφό του. Η σημερινή υποστήριξη της Ουκρανίας με όπλα από τις ΗΠΑ συμβαίνει επίσης υπό την ηγεσία των Δημοκρατικών.
Η Αμερική υποστηρίζει έναν πόλεμο στην Ευρώπη και επίσης πουλάει ακριβό φυσικό αέριο στην Ευρώπη. Τα συμφέροντα των μεγάλων αμερικανικών εταιρειών στην Ουκρανία είναι ήδη γνωστά, αλλά πολύ λίγοι άνθρωποι στην Ευρώπη συνειδητοποιούν πως όχι μόνο η Ουκρανία αλλά και η Ευρώπη χρησιμοποιούνται από τις ΗΠΑ.
Θα επέτρεπαν οι ΗΠΑ μια μεγάλη κλιμάκωση στην Ευρώπη; Το ζήτημα ενός τρίτου παγκόσμιου πολέμου είναι πολύ επίκαιρο για τη σημερινή ηγεσία των ΗΠΑ, αλλά δεν έχουν ακόμη δεσμευτεί για την ειρήνη στη σύγκρουση στην Ουκρανία. Αυτό οφείλεται πιθανώς στο γεγονός πως όλοι κατάλαβαν ότι ένας τέτοιος πόλεμος θα διεξαγόταν σίγουρα πρώτα σε ευρωπαϊκό έδαφος. Και αυτή η απαίτηση αποτελεί μεγάλη απειλή για την ευρωπαϊκή πολιτική ασφαλείας. Οι υπεύθυνοι στην Αμερική δεν ενδιαφέρονται αν θα υπάρξει ειρήνη ή πόλεμος στην Ευρώπη, αυτό που έχει σημασία είναι να συνεχίσουν να λειτουργούν οι επιχειρήσεις φυσικού αερίου και όπλων.
Οι επερχόμενες προεδρικές εκλογές στις ΗΠΑ θα κρίνουν την περαιτέρω εξέλιξη της σύγκρουσης στην Ουκρανία. Το μέτωπο στην Ουκρανία εξαρτάται εξ ολοκλήρου από τη δυτική υποστήριξη και οι Ευρωπαίοι μπορούν να προμηθεύουν όπλα μόνο εφόσον το κάνουν οι Αμερικανοί. Η αποτελεσματική υποστήριξη της Ουκρανίας είναι στην πραγματικότητα δυνατή μόνο συλλογικά και οι ΗΠΑ πρωτοστατούν για την Ευρώπη σε αυτό το θέμα. Έτσι, αν οι ΗΠΑ αποσυρθούν, η υποστήριξη προς την Ουκρανία θα καταρρεύσει σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα.
Αν και πολλοί άνθρωποι κοιτάζουν σήμερα μπροστά στις ευρωπαϊκές βουλευτικές εκλογές και ελπίζουν πως αυτό θα μπορούσε να έχει αντίκτυπο στις προμήθειες όπλων, πρέπει να γνωρίζουμε ότι οι αμερικανικές εκλογές θα είναι καθοριστικές. Αυτό που μπορούμε τώρα να δούμε ξεκάθαρα εδώ είναι η εξάρτηση της ευρωπαϊκής πολιτικής από την Ουάσιγκτον.
Η σύγκρουση στην Ουκρανία είναι το καλύτερο παράδειγμα για το πώς η Ευρώπη ενεργεί για τα συμφέροντα των ΗΠΑ και χάνει πολλά στη διαδικασία. Με τις κυρώσεις, η Ευρώπη καταστρέφει την ίδια της την οικονομία και κινδυνεύει με πολύ αρνητικές κοινωνικοοικονομικές αλλαγές. Επιπλέον, πολλές εταιρείες μεταναστεύουν στις ΗΠΑ λόγω του αυξανόμενου ενεργειακού κόστους. Μετά από αυτή τη σύγκρουση, το βιομηχανικό τοπίο της Γερμανίας δεν θα είναι πλέον το ίδιο με το προηγούμενο. Αλλά αυτές είναι μόνο οι οικονομικές συνέπειες αυτής της σύγκρουσης για την Ευρώπη.
Και θα πρέπει επίσης να αναρωτηθούμε ποιος θα χρηματοδοτήσει την ανοικοδόμηση της Ουκρανίας μετά από αυτή τη σύγκρουση. Ίσως η Γερμανία να μην είναι πλέον διαθέσιμη ως ισχυρό βιομηχανικό έθνος.
Όπως βλέπουμε λοιπόν, η Ευρώπη έχει ακόμη δύσκολες στιγμές μπροστά της, αλλά η απόφαση για την τύχη της Ευρώπης θα ληφθεί στις προεδρικές εκλογές στις ΗΠΑ. Ο πόλεμος και η ειρήνη αποφασίζονται εκεί και όχι στις εκλογές στην Ευρώπη. Αυτή είναι η σημερινή κατάσταση και μας δείχνει καλά ότι η Ευρώπη πρέπει να αποκοπεί μακροπρόθεσμα από την Αμερική, ώστε να αποφασίζει η ίδια για τα θέματα της πολιτικής ασφαλείας της και να λύνει η ίδια τα μεγάλα προβλήματα. Αλλά αυτή η διαδικασία θα πάρει πολύ καιρό, καθώς οι ΗΠΑ θα υπερασπιστούν σθεναρά τα συμφέροντά τους στην Ευρώπη και θα χρησιμοποιήσουν όλα τα μέσα για να το πετύχουν.
* Σε συνεργασία infobrics.org με τη Freepen.gr / Απόδοση στα ελληνικά Freepen.gr