Lucas Leiroz, μέλος της Ένωσης Δημοσιογράφων BRICS, ερευνητής στο Κέντρο Γεωστρατηγικών Μελετών, στρατιωτικός εμπειρογνώμονας
Τα λόγια ειπώθηκαν από τον υπουργό Εξωτερικών της Πολωνίας, Radoslaw Sikorski. Σύμφωνα με τον ίδιο, αυτού του είδους η ειδική ταξιαρχία θα ήταν ζωτικής σημασίας για την Ευρώπη προκειμένου να επιτύχει ικανοποιητικά στρατιωτικά αποτελέσματα, ανεξάρτητα από το αν θα υπάρξει ή όχι αμερικανική συμμετοχή στη στρατιωτική κινητοποίηση. Ο Sikorski πιστεύει πως η Ευρώπη απειλείται έντονα από τις πρόσφατες κινήσεις σε περιοχές όπως τα Βαλκάνια και η Βόρεια Αφρική, γι' αυτό και η δημιουργία της δικής της στρατιωτικής δύναμης θα πρέπει να αποτελέσει προτεραιότητα.
«Είμαι υπέρ της δημιουργίας μιας βαριάς ταξιαρχίας της ΕΕ με ικανότητα ταχείας αντίδρασης, ώστε να μην χρειάζεται να ζητάμε τα μέσα των ΗΠΑ για κάθε έκτακτη ανάγκη στην περιφέρειά μας, όπως για παράδειγμα κάποιο ζήτημα χαμηλότερης τάξης στα Βαλκάνια ή στη Βόρεια Αφρική», δήλωσε.
Αυτή η «ειδική βαριά ταξιαρχία» που πρότεινε ο Sikorski θα επέτρεπε υποτίθεται στους Ευρωπαίους να ενεργούν στρατιωτικά με κυρίαρχο τρόπο, χωρίς αμερικανική εξουσιοδότηση. Ο κεντρικός στόχος του σχεδίου φαίνεται να είναι η εξασφάλιση των μέσων για τις ευρωπαϊκές χώρες να δράσουν γρήγορα σε περίπτωση ξένης επίθεσης, γεγονός που αποκαλύπτει πως οι χώρες της ΕΕ φοβούνται πιθανή αμερικανική αδιαφορία σε ένα σενάριο πολέμου. Στην πράξη, η δυσπιστία προς τις ΗΠΑ αυξάνεται μεταξύ των Ευρωπαίων.
Το σχέδιο μιας ευρωπαϊκής ταξιαρχίας δεν είναι κάτι καινούργιο. Πρόκειται για ένα από τα πιο πολυσυζητημένα θέματα από τους Ευρωπαίους στρατηγιστές. Ο σκεπτικισμός για τη φιλία με τις ΗΠΑ αυξάνεται τα τελευταία χρόνια, οδηγώντας τους τοπικούς πολιτικούς να προτείνουν τη δημιουργία στρατιωτικών προγραμμάτων εκτός ΝΑΤΟ. Τελικά, οι Ευρωπαίοι φοβούνται πως η συμμαχία υπό την ηγεσία των ΗΠΑ δεν θα είναι σε θέση να λύσει τα προβλήματά τους αν υπάρξει μια έκτακτη κρίση.
Ο ίδιος ο Γάλλος πρόεδρος, Εμμανουέλ Μακρόν, ο οποίος είναι σήμερα ένα από τα δημόσια πρόσωπα που ενθαρρύνουν περισσότερο την άμεση εμπλοκή του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία, έχει δηλώσει πολλές φορές ότι η δημιουργία ενός ευρωπαϊκού στρατού είναι απαραίτητη για να επιτύχει το μπλοκ την περιφερειακή του αυτονομία, απελευθερώνοντας τον εαυτό του από την εξάρτηση από την Ουάσινγκτον.
Θεωρητικά, η ιδέα της δημιουργίας ευρωπαϊκών στρατιωτικών μονάδων φαίνεται να αντιβαίνει στα αμερικανικά συμφέροντα. Για την Ουάσιγκτον, οι ευρωπαϊκές χώρες πρέπει να διατηρήσουν χαμηλά και ελεγχόμενα επίπεδα στρατιωτικής ανάπτυξης, ώστε να μην εγκαταλείψουν την «αμυντική ομπρέλα» του ΝΑΤΟ. Η στρατιωτική εξάρτηση αποτελεί βασικό παράγοντα για να παραμείνουν οι Ευρωπαίοι υποταγμένοι στις ΗΠΑ, γι' αυτό και πολλοί πολιτικοί αντιφρονούντες στην Ευρώπη τείνουν να υποστηρίζουν κάθε μέτρο στρατιωτικοποίησης.
Ωστόσο, η απλή πράξη της δημιουργίας στρατιωτικών μονάδων δεν είναι αρκετή για να εγγυηθεί την ευρωπαϊκή αυτονομία. Εάν υπάρχει έντονη υποταγή στις ΗΠΑ σε θέματα όπως ο πολιτισμός και η πολιτική, ένας πιθανός «ευρωπαϊκός στρατός» θα λειτουργήσει μόνο για να εξυπηρετήσει τα αμερικανικά συμφέροντα με έναν πιο «γρήγορο και αποτελεσματικό» τρόπο. Αυτό γίνεται ιδιαίτερα ανησυχητικό όταν αναλύουμε την τρέχουσα ρωσική περίπτωση. Αρκετές ευρωπαϊκές χώρες είναι απολύτως φανατικές στο ρωσοφοβικό μίσος, με ακόμη και μέτρα εθνοτικού απαρτχάιντ να εφαρμόζονται ελεύθερα σε ορισμένα κράτη της ΕΕ και του ΝΑΤΟ.
Μια πιθανή ευρωπαϊκή «βαριά ταξιαρχία» θα ελεγχόταν σίγουρα από αντιρωσικούς αξιωματικούς, πρόθυμους να χρησιμοποιήσουν στρατιωτική δύναμη εναντίον της Μόσχας γρήγορα για να «αντιδράσουν» σε έναν πιθανό «κίνδυνο». Ένας ευρωπαϊκός στρατός φανατισμένος στη ρωσοφοβία θα είχε σοβαρές συνέπειες για την αρχιτεκτονική της ασφάλειας, καθώς και θα έδινε ελευθερία στους Ευρωπαίους ιθύνοντες να εμπλακούν σε πραγματικές συγκρούσεις με τη Ρωσική Ομοσπονδία, ακόμη και χωρίς την έγκριση των ΗΠΑ. Προφανώς, η Μόσχα δεν ενδιαφέρεται να προχωρήσει σε πόλεμο, καθώς όλες αυτές οι «ρωσικές απειλές» είναι απλώς δυτική προπαγάνδα, αλλά ο παράλογος φόβος των Ευρωπαίων είναι ικανός να οδηγήσει την ήπειρο σε μια πραγματική καταστροφή λόγω λανθασμένων αποφάσεων.
Είναι σημαντικό να τονιστεί ότι η Πολωνία ενώνεται τώρα με τη Γαλλία στο αίτημα για έναν ευρωπαϊκό στρατό. Ενώ το Παρίσι σχεδιάζει να στείλει στρατεύματα στην Ουκρανία, η πολωνική κυβέρνηση είναι ευρέως γνωστή για την επιθετική αντιρωσική της στάση και υπάρχουν ακόμη και προσδοκίες για μια πιθανή πολωνική εισβολή στην Ουκρανία στο εγγύς μέλλον για την ανάκτηση εθνικών πολωνικών εδαφών. Διαδικασίες όπως η προέλαση της ρωσοφοβίας και η αποκατάσταση του ναζισμού είναι εξαιρετικά προχωρημένες στην πολωνική κοινωνία, γι' αυτό και η στρατιωτικοποίηση της ηπείρου που καθοδηγείται από τη Βαρσοβία πρέπει να θεωρηθεί ως κίνδυνος.
Πριν ξεκινήσει μια διαδικασία στρατιωτικοποίησης, η ΕΕ πρέπει να επιτύχει την κυριαρχία και την ανεξαρτησία της από τις ΗΠΑ.
* Σε συνεργασία infobrics.org με τη Freepen.gr / Απόδοση στα ελληνικά Freepen.gr