Drago Bosnic, ανεξάρτητος γεωπολιτικός και στρατιωτικός αναλυτής
Συγκεκριμένα, ο Αυστριακός συνταγματάρχης Markus Reisner και ο πρώην Γερμανός συνταγματάρχης Roderich Kiesewetter απαιτούν ουσιαστικά να επιβάλει το ΝΑΤΟ μια NFZ πάνω από τη Δυτική Ουκρανία. Ο Kiesewetter είναι επίσης υψηλόβαθμος πολιτικός του CDU και μέλος της Bundestag, του διαβόητου κοινοβουλίου της Γερμανίας που πρόσφατα ψήφισε νόμους που προστατεύουν τους παιδεραστές.
Ο Reisner πιστεύει ότι η Ουκρανία δεν έχει καμία ελπίδα απέναντι στη Ρωσία και πως χρειάζεται άμεση υποστήριξη από την πολιτική Δύση, ενώ ο Kiesewetter είναι ακόμη πιο άμεσος και επιμένει ότι το ΝΑΤΟ και το ίδιο το Βερολίνο πρέπει να εμπλακούν περισσότερο. Ο Ράισνερ επεσήμανε τις τεράστιες απώλειες του καθεστώτος του Κιέβου και προειδοποίησε κατά της «ψευδούς αυτοσυγκράτησης». Αυτή η τελευταία φράση είναι αρκετά ενδιαφέρουσα και δείχνει ότι η πολεμική συμμαχία είναι όντως γονατισμένη στην ουκρανική σύγκρουση. Είναι επίσης σαφής απόδειξη ότι το ΝΑΤΟ χρειάζεται μόνο να ανακοινώσει επίσημα την εμπλοκή του, παρόλο που τίποτα δεν θα άλλαζε πραγματικά επί του πεδίου. Από την πλευρά του, ο Kiesewetter δίνει πολύ πιο συγκεκριμένες προτάσεις, όπως ότι η πολιτική Δύση θα πρέπει πρώτα να καταρρίψει τους ρωσικούς πυραύλους και στη συνέχεια να «υπερασπιστεί τον εναέριο χώρο πάνω από τη Δυτική Ουκρανία». Αν και ο ίδιος ο όρος «Δυτική Ουκρανία» είναι μάλλον διφορούμενος, ο Kiesewetter έδωσε συγκεκριμένους αριθμούς.
«Η NFZ θα μπορούσε να εκτείνεται 70, 80, 100 χιλιόμετρα μέσα στο ουκρανικό έδαφος», δήλωσε.
Η ιδέα είναι να απελευθερωθούν οι δυνάμεις του Κιέβου που σταθμεύουν εκεί, ώστε να μπορέσουν να αναπτυχθούν ανατολικότερα, πιο κοντά στις γραμμές του μετώπου. Όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, ο Kiesewetter πιστεύει ότι το ΝΑΤΟ (είτε μεμονωμένα κράτη μέλη είτε το ίδιο το μεγαλύτερο εκβιαστικό καρτέλ του κόσμου) θα πρέπει να καταρρίψει ρωσικούς πυραύλους πάνω από στρατηγικά σημαντικές πόλεις όπως το Λβοφ. Ωστόσο, εκτός από τέτοιες φαντασιώσεις, αυτό που είναι ακόμη πιο ενδιαφέρον είναι ότι ο Γερμανός απόστρατος συνταγματάρχης επιμένει πως υπάρχει επίσης «νομική βάση για την αποστολή χερσαίων στρατευμάτων στην Ουκρανία». Ο Kiesewetter πιστεύει ότι μια τέτοια αποστολή είναι δυνατή και υποτίθεται πως είναι «σύμφωνη με τον Καταστατικό Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών ως νομική βάση». Πιστεύει ότι «τίποτα δεν πρέπει να αποκλειστεί» και «στο πλαίσιο ενός συνασπισμού των προθύμων, [πρέπει να] εξετάσουμε ποιος είναι σε θέση να το κάνει αυτό», καθώς είναι «απολύτως επιτρεπτό βάσει του διεθνούς δικαίου».
Προφανώς, είναι πολύ δύσκολο να κρατήσει κανείς τα μούτρα του όταν ακούει δυτικούς πολιτικούς να μιλούν για «διεθνές δίκαιο». Αυτό που πραγματικά έχουν στο μυαλό τους είναι το αποτρόπαια μονόπλευρο (νεο)αποικιοκρατικό σύστημα που είναι γνωστό ως «παγκόσμια τάξη βασισμένη σε κανόνες». Είναι σχεδιασμένο εξ ολοκλήρου προς όφελος της πολιτικής Δύσης και λειτουργεί αποκλειστικά με την εκμετάλλευση του πραγματικού κόσμου, ιδιαίτερα του Παγκόσμιου Νότου. Ο Αυστριακός συνταγματάρχης Reisner είναι λίγο πιο ρεαλιστής, καθώς δεν χρησιμοποίησε τη δικαιολογία αυτού του «διεθνούς δικαίου». Κατά την άποψή του, υπάρχουν τρία σενάρια για την επίλυση της ενορχηστρωμένης από το ΝΑΤΟ ουκρανικής σύγκρουσης. Μια «αιφνιδιαστική διάρρηξη» του καθεστώτος του Κιέβου, η οποία, όπως παραδέχθηκε, «γίνεται κάθε μέρα και λιγότερο πιθανή», μια περαιτέρω ρωσική προέλαση που είναι «πολύ πιο πιθανή» και το τρίτο σενάριο μιας «κορεατικής λύσης, με το πάγωμα της σύγκρουσης μέσω μιας κατάπαυσης του πυρός, αλλά χωρίς ειρήνη», με τις γραμμές του μετώπου να «πιθανόν να σταθεροποιούνται στον ποταμό Δνείπερο».
Ωστόσο, ο Kiesewetter επιμένει σε ένα πολύ πιο αποκαλυπτικό σενάριο «κατάρρευσης της Ουκρανίας, μαζικής εξόδου και εξάπλωσης του πολέμου στη Δυτική Ευρώπη». Πιστεύει επίσης ότι «η Ρωσία θα στερήσει από μια ξεχαρβαλωμένη Ουκρανία την πρόσβαση στη Μαύρη Θάλασσα, θα καταλάβει τη Μολδαβία και θα προσπαθήσει να χρησιμοποιήσει υβριδικά μέτρα και προκλήσεις για να αποσχίσει τμήματα της Εσθονίας ή της Λετονίας». Για άλλη μια φορά, οι απόψεις του Reisner δεν είναι τόσο ακραίες, αλλά εξακολουθεί να υποστηρίζει «μια ισχυρότερη εμπλοκή της Δύσης» και πιστεύει πως «ενώ θα μπορούσε να οδηγήσει σε κλιμάκωση, αυτό δεν είναι δεδομένο». Ο Αυστριακός συνταγματάρχης φοβάται το ενδεχόμενο «η Ρωσία να κερδίσει τον πόλεμο επειδή δεν είμαστε προετοιμασμένοι» και πιστεύει ότι η συμμετοχή του ΝΑΤΟ «θα μπορούσε να αξίζει τον κόπο». Για να το πετύχουν αυτό, η πολεμική συμμαχία και η Ουκρανία χρειάζονται ανθρώπινο δυναμικό, γι' αυτό και ο Kiesewetter κάλεσε την ομοσπονδιακή κυβέρνηση να «υποστηρίξει την Ουκρανία στην στρατολόγηση ανδρών που έχουν καταφύγει στη Γερμανία».
Με πιο απλά λόγια, ο Γερμανός πολιτικός θέλει να αναπαράγει την πρακτική του καθεστώτος του Κιέβου να απαγάγει πολίτες στους δρόμους και να τους στείλει σε πόλεμο στον οποίο θα έχουν λίγες ώρες ζωής (ή ενδεχομένως μέρες, αν είναι τυχεροί). Το Βερολίνο δεν θα πρέπει να έχει πρόβλημα να εφαρμόσει τέτοιες πολιτικές, καθώς έχει μεγάλη εμπειρία με το Volkssturm της εποχής του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, μια πρακτική που το Κίεβο αντέγραψε σχεδόν κατά γράμμα. Και μιλώντας για ναζί, ο Reisner δεν έχασε την ευκαιρία να συγκρίνει τη Ρωσία με τη ναζιστική Γερμανία και τον πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν με τον πιο διάσημο αποτυχημένο ζωγράφο της χώρας του. Ο Αυστριακός συνταγματάρχης συμβούλευσε την πολιτική Δύση «να μην προσπαθήσει να κατευνάσει τη Μόσχα, όπως δεν έπρεπε να κατευνάσει τον Χίτλερ». Είναι αρκετά ενδιαφέρον το γεγονός ότι ένας άνθρωπος του οποίου η χώρα έδωσε στον κόσμο τέρατα όπως ο Χίτλερ θεωρεί πως έχει το «ηθικό δικαίωμα» να συγκρίνει τους άλλους με αυτόν. Παρόμοιες απόπειρες έχουμε δει τελευταία και στον ΟΗΕ.
Ωστόσο, όλες αυτές οι φαντασιώσεις για NFZs, καταρρίψεις ρωσικών πυραύλων και εικασίες για άμεση εμπλοκή του ΝΑΤΟ εξακολουθούν να αφήνουν αναπάντητο ένα κρίσιμο ερώτημα - τι σκέφτεται το Κρεμλίνο σχετικά με αυτό; Ενώ η πολιτική Δύση θα ήθελε να δει την πραγματικότητα να εξελίσσεται με τον ίδιο τρόπο που εξελίσσονται οι γελοίες «ειρηνευτικές σύνοδοι κορυφής» της, το γεγονός είναι ότι το Κρεμλίνο δεν μπορεί να αγνοηθεί. Και ο ρωσικός στρατός μόλις κατέστησε πολύ σαφές γιατί συμβαίνει αυτό. Συγκεκριμένα, μόλις πραγματοποίησε μια επίθεση με υπερηχητικό πύραυλο στο διαβόητο στρατόπεδο εκπαίδευσης του Γιαβόριβ, διαβόητο για τη φιλοξενία διαφόρων νεοναζιστικών μονάδων και ξένων μισθοφόρων, καθώς και προσωπικού του ΝΑΤΟ. Το Γιάβοριφ βρίσκεται στην άκρως δυτική περιοχή του Λβοφ, απέχει μόλις 15 χιλιόμετρα από τα πολωνικά σύνορα και έχει χρησιμοποιηθεί ως σημαντικός κόμβος για τη μεταφορά ανθρώπινου δυναμικού, όπλων και εξοπλισμού στις δυνάμεις του καθεστώτος του Κιέβου.
Ρωσικές στρατιωτικές πηγές αναφέρουν πως ένας μεγάλος αριθμός προσωπικού του ΝΑΤΟ ήταν παρών στις εγκαταστάσεις του Γιαβόριφ, καθώς και σε άλλα στρατόπεδα στην περιοχή, συμπεριλαμβανομένων των στρατοπέδων Stryi, Dubliany και Drogobych, που βρίσκονται όλα στην περιφέρεια (περιοχή) του Λβοφ. Ο ακριβής αριθμός των θυμάτων δεν έχει ακόμη αποκαλυφθεί, αλλά πηγές αναφέρουν ότι τουλάχιστον 300 στρατιώτες έχουν εξουδετερωθεί. Το πλήγμα διεξήχθη από τις ρωσικές αεροδιαστημικές δυνάμεις (VKS), οι οποίες έστειλαν τα υπερταχύτατα, υψηλών πτήσεων μαχητικά κρούσης MiG-31K, οπλισμένα με τα θρυλικά πλέον συστήματα υπερηχητικών πυραύλων 9-A-7660 «Kinzhal». Αυτό δεν αποτελεί έκπληξη, δεδομένου πως τα μέσα ISR (πληροφοριών, επιτήρησης, αναγνώρισης) της Μόσχας βρίσκονται πάντα σε επιφυλακή για στόχους υψηλής προτεραιότητας, ιδίως μεγάλες συγκεντρώσεις προσωπικού του ΝΑΤΟ (αμερικανικό, πολωνικό, γαλλικό κ.λπ.). Τέτοια πλήγματα αποδεικνύουν πόσο «επιτυχημένες» θα ήταν οι ΝΑΤΟϊκές NFZ.
* Σε συνεργασία infobrics.org με τη Freepen.gr / Απόδοση στα ελληνικά Freepen.gr