 |
| pixabay / DGSstudios |
Paul Craig Roberts - paulcraigroberts.org / Παρουσίαση Freepen.gr
Επιβιώσαμε μέχρι τώρα επειδή η κρίση των πυραύλων της Κούβας αφύπνισε τον πρόεδρο Κένεντι και τον σοβιετικό ηγέτη Χρουστσόφ για τον κίνδυνο της δυσπιστίας μεταξύ των πυρηνικών δυνάμεων. Για το υπόλοιπο του 20ού αιώνα η Ουάσιγκτον και η Μόσχα εργάστηκαν για την αποκλιμάκωση των εντάσεων και την οικοδόμηση διαφάνειας και εμπιστοσύνης. Επιτεύχθηκε αρκετή επιτυχία ώστε να αποφευχθεί η λανθασμένη ένδειξη από τα συστήματα προειδοποίησης που έδειχναν επερχόμενους ICBM να μην οδηγήσει στην έναρξη πυρηνικού πολέμου.
Σήμερα δεν υπάρχει εμπιστοσύνη. Στον 21ο αιώνα όλες οι συμφωνίες εξοπλισμών που καταρτίστηκαν κατά τις δεκαετίες του Ψυχρού Πολέμου έχουν εγκαταλειφθεί, πρώτα από την Ουάσινγκτον και στη συνέχεια ως απάντηση από το Κρεμλίνο. Η κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης το 1991 γέννησε το νεοσυντηρητικό δόγμα της αμερικανικής ηγεμονίας, μια επιβεβαίωση της αμερικανικής μονομέρειας, μια διεκδίκηση της αμερικανικής υπεροχής. Ένας τέτοιος παράλογος και μη ρεαλιστικός ισχυρισμός δε συνάδει καθόλου με την ύπαρξη πυρηνικών όπλων.
Κάθε εμπιστοσύνη έχει διαγραφεί. Στις ΗΠΑ η Ρωσία έχει δαιμονοποιηθεί σε πρωτοφανή βαθμό. Είναι τόσο ακραίο που όποιος κάνει μια αντικειμενική ανάλυση χαρακτηρίζεται ως "πράκτορας του Πούτιν/δούλος". Αυτό καθιστά αδύνατες τις ρεαλιστικές εκτιμήσεις.
Στη Ρωσία η εμπιστοσύνη στην Ουάσινγκτον έχει καταστραφεί εντελώς από τις αθετημένες υποσχέσεις, όπως ότι το ΝΑΤΟ δε θα μετακινηθεί ούτε μια ίντσα προς τα ανατολικά, από τις αθετημένες συμφωνίες για τους εξοπλισμούς, από την εξαπάτηση σχετικά με τη συμφωνία του Μινσκ και από τις ατελείωτες απορρίψεις της Ουάσινγκτον στα ρωσικά αιτήματα για μια αμοιβαία συμφωνία ασφαλείας.
Σήμερα το μόνο που χρειάζεται για να έρθει το τέλος του κόσμου είναι μια ψευδής προειδοποίηση για εισερχόμενους πυραύλους.
Η Ουάσινγκτον, όχι η Ρωσία, δημιούργησε αυτή την κατάσταση και τίποτα δε γίνεται γι' αυτό. Ο κόσμος είναι ικανοποιημένος με τη δαμόκλειο σπάθη να κρέμεται από μια κλωστή πάνω από τον πλανήτη.
Κάθε φορά που θίγω αυτό το σοβαρότερο όλων των θεμάτων, μια παρέα ηλιθίων δηλώνει πως τα πυρηνικά όπλα δε θα χρησιμοποιηθούν ποτέ γιατί δεν μπορεί να υπάρξουν νικητές. Την ίδια ώρα ο Πούτιν προειδοποιεί ότι η Ουάσιγκτον και οι μαριονέτες του ΝΑΤΟ ωθούν τη Ρωσία σε πυρηνικό πόλεμο. Δεν υπάρχει τέλος στους ανθρώπους που είναι πολύ ηλίθιοι για να δουν την τρομερή απειλή.
Αν ο Μπάιντεν, ο υπουργός Άμυνας, οποιοσδήποτε στην Ουάσιγκτον είχε λίγο μυαλό, θα τηλεφωνούσε στον Πούτιν και θα δήλωνε ότι χρειαζόμαστε κάτι περισσότερο από μια αμοιβαία συμφωνία ασφαλείας. Χρειαζόμαστε να διαλύσουμε και να καταστρέψουμε όλα τα πυρηνικά όπλα - οι ΗΠΑ, η Ρωσία, η Κίνα, η Ινδία, το Πακιστάν, η Βόρεια Κορέα, το Ισραήλ, η Γαλλία και το Ηνωμένο Βασίλειο. Για να αποδείξουμε τις νεοαποκτηθείσες καλές προθέσεις μας, η Ουάσιγκτον θα πρέπει να ανακοινώσει πως κλείνει το παγκόσμιο δίκτυο των παράνομων εργαστηρίων έρευνας για βιολογικά όπλα και να εγκαταλείψει την προσπάθειά της να αντικαταστήσει το καθιερωμένο διεθνές δίκαιο με την ιδιοτελή "τάξη που βασίζεται σε κανόνες" της Ουάσιγκτον.
Η αντίληψη ότι οι ΗΠΑ πρέπει να αμυνθούν έναντι μιας ρωσικής ή κινεζικής εισβολής αποτελεί παραλογισμό, όταν οι ΗΠΑ κατακλύζονται καθημερινά από μετανάστες-εισβολείς. Σύμφωνα με τους επίσημους αριθμούς, μετανάστες που στρατολογούνται από 160 χώρες από ΜΚΟ που χρηματοδοτούνται με ομοσπονδιακά φορολογικά δολάρια εισέρχονται ανενόχλητοι στη χώρα μας κάθε μήνα σε αριθμό ισοδύναμο με τον πληθυσμό του Πίτσμπουργκ.
300.000 το μήνα είναι 3,6 εκατομμύρια το χρόνο. Κανείς δε γνωρίζει πόσοι μετανάστες έχουν εισέλθει στη χώρα μας, αλλά οι ενδείξεις είναι σαφείς πως οι ΗΠΑ αποικίζονται. Η καλύτερη εκτίμηση είναι ότι 30 εκατομμύρια λαθρομετανάστες έχουν εγκατασταθεί στις ΗΠΑ. Και αυτό την στιγμή που η μεταποίηση στις ΗΠΑ έχει μεταφερθεί σε άλλες χώρες και η ρομποτική καταργεί πολλές εναπομείνασες θέσεις εργασίας. Η εισροή είναι τόσο μεγάλη που ακόμη και σχολεία, αεροδρόμια, σταθμοί λεωφορείων και ξενοδοχεία μετατρέπονται σε καταλύματα για τους μετανάστες. Υπάρχουν αναφορές ότι ιδιωτικές επιχειρήσεις πληρώνονται από τις πολιτειακές, τοπικές και ομοσπονδιακές κυβερνήσεις για να παρέχουν στέγαση στους μετανάστες. Με άλλα λόγια, μια εισβολή μετατρέπεται σε κέντρο κέρδους για τις ιδιωτικές επιχειρήσεις με βάση τα κρατικά φορολογικά δολάρια.
Οι Αμερικανοί ιδιοκτήτες ακινήτων βρίσκονται στην απαλλοτρίωση από τους μετανάστες. Μια οικογένεια μπορεί να επιστρέψει από τις διακοπές της και να βρει παράνομους μετανάστες, οι οποίοι δεν μπορούν να εκδιωχθούν, να καταλαμβάνουν το σπίτι τους. Η διάρρηξη έχει μετατραπεί σε "διαμάχη μεταξύ ιδιοκτήτη και ενοικιαστή". Οι ιδιοκτήτες ενοικιαζόμενων ακινήτων βρίσκουν τις ενοικιαζόμενες μονάδες κενές μεταξύ των μισθώσεων κατειλημμένες από παράνομους μετανάστες που δεν μπορούν να εκδιωχθούν. Έχω αναφέρει παραδείγματα σε αυτόν τον ιστότοπο.
Οι Αμερικανοί πολίτες υφίστανται εκμετάλλευση με πρόσθετους τρόπους. Πρέπει να πληρώνουν για τη σχολική εκπαίδευση, την υγειονομική περίθαλψη και τις προπληρωμένες πιστωτικές κάρτες που δίνονται στους παράνομους μετανάστες. Ο χαρακτήρας των γειτονιών διαγράφεται. Το έγκλημα πολλαπλασιάζεται. Οι φιλελεύθεροι απαιτούν να δοθεί στους παράνομους μετανάστες δικαίωμα ψήφου. Η Καλιφόρνια τους προσλαμβάνει ως αστυνομικούς. Μέλη του Κογκρέσου θέλουν να τους βάλουν στον αμερικανικό στρατό και να τους χρησιμοποιήσουν για να υπερασπιστούν τη χώρα της οποίας τα σύνορα παραβίασαν. Καθώς η Ουάσινγκτον αρνείται να αντιταχθεί σε αυτή την εισβολή, γιατί η Ουάσινγκτον ανησυχεί τόσο πολύ για μια μυθική κινεζική ή ρωσική εισβολή; Ο παραλογισμός προκαλεί αμηχανία. Η Αμερική έχει μετατραπεί σε πύργο της Βαβέλ.
Γνωρίζουμε με βεβαιότητα ότι η Ρωσία και η Κίνα μαζί δεν έχουν στρατούς που να πλησιάζουν σε μέγεθος τους μετανάστες που κατακλύζουν τη χώρα μας. Γιατί, λοιπόν, ανησυχούμε μόνο για την εισβολή των Ρώσων και των Κινέζων ή του ΟΗΕ, αλλά όχι για τους εισβολείς που βιώνουμε στην πραγματικότητα, για τους οποίους δε γίνεται τίποτα;
Αντίθετα, ακολουθούμε μια επιθετική εξωτερική πολιτική προς, τη Ρωσία, την Κίνα, τη Βόρεια Κορέα και το Ιράν που υποδαυλίζει τον πυρηνικό πόλεμο. Η επιθετικότητα της Ουάσινγκτον είναι μια τρομερή απειλή για την ύπαρξη της ζωής.
Για να κατανοήσετε την κατάρρευση των αμερικανορωσικών σχέσεων, συγκρίνετε τη θερμή υποδοχή που επιφυλάχθηκε στον Αμερικανό πιανίστα Βαν Κλάιμπερν στη Μόσχα το 1958, όταν κέρδισε τον διεθνή διαγωνισμό πιάνου Τσαϊκόφσκι, με την άρνηση σήμερα των δυτικών ορχηστρών να παίξουν τη μουσική Ρώσων συνθετών. https://www.youtube.com/watch?v=r9aKbfnMSrY
Το πρωί της Κυριακής φέρνει την είδηση ότι οι δεξαμενές σκέψης της Ουάσιγκτον λένε τώρα πως είναι καιρός να σταλούν στρατεύματα του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία, αλλιώς η Δύση θα υποστεί μια καταστροφική ήττα. Έτσι, μετά από όλες τις διαψεύσεις, είναι ο πόλεμος της Δύσης εναντίον της Ρωσίας. Ίσως ο Πούτιν να το λάβει υπόψη του.
Ακολουθώντας το πρότυπο του Βιετνάμ, τα στρατεύματα του ΝΑΤΟ θα χρησιμοποιηθούν για την υλικοτεχνική υποδομή και το προσωπικό υποστήριξης, απελευθερώνοντας έτσι περισσότερους Ουκρανούς στρατιώτες για το μέτωπο, αλλά δε θα χρησιμοποιηθούν οι ίδιοι στη μάχη. Από αυτή την πόρτα οι ΗΠΑ κατέληξαν με 500.000 στρατιώτες στο Βιετνάμ και παρόλα αυτά έχασαν τον πόλεμο.
Οι ΗΠΑ έχουν ήδη στρατιώτες στη Μολδαβία, όπου συμμετέχουν σε ασκήσεις με Μολδαβούς στρατιώτες. Γίνεται λόγος για τη Μολδαβία που θα ενωθεί με τις ΗΠΑ στην κατάληψη της Οδησσού, της τελευταίας εναπομείνασας θέσης της Ουκρανίας στη Μαύρη Θάλασσα. Για άλλη μια φορά φαίνεται πως ο αδιάφορος τρόπος του Πούτιν να πολεμά τον πόλεμο έχει λειτουργήσει εις βάρος του.
Στη Ρουμανία βρίσκονται σε εξέλιξη αλλαγές στο νόμο που επιτρέπουν στους Ρουμάνους στρατιώτες να συμμετέχουν σε επιθετικές επιχειρήσεις εναντίον χωρών που δεν έχουν επιτεθεί στη Ρουμανία, ενώ ο Πολωνός υπουργός Εξωτερικών στέλνει αποστολή για συντονισμό με την Ουκρανία.
Όπως συμβαίνει από την πρώτη ημέρα της "περιορισμένης στρατιωτικής επιχείρησης" του Πούτιν, ο πόλεμος συνεχίζει να διευρύνεται. Και μάλιστα επικίνδυνα. Ίσως για δημοσιονομικούς λόγους, ίσως για τις ανάγκες του πολιτικού εργατικού δυναμικού, ο Πούτιν δεν έχει δημιουργήσει έναν στρατό αρκετά μεγάλο για να υπερασπιστεί με συμβατικά όπλα το τεράστιο μήκος των συνόρων της Ρωσίας με το ΝΑΤΟ. Καθώς οι επιθέσεις μπορούν να έρθουν από την Αρκτική μέχρι τη Μαύρη Θάλασσα και ακόμη και από τη Γεωργία στην κεντρική Ασία, η Ρωσία βασίζεται στα πυρηνικά όπλα.
Ο Πούτιν αναγκάστηκε να επέμβει στο Ντονμπάς, αλλά αυτό θα έπρεπε να είχε γίνει με τρόπο που να τερματίσει γρήγορα τη σύγκρουση και να παγώσει κάθε όρεξη για πόλεμο με τη Ρωσία.
Ο Donald W. Miller, Jr., εφιστά την προσοχή μας σε ένα νέο βιβλίο της Annie Jacobsen με τίτλο Nuclear War: A Scenario: https://www.lewrockwell.com/2024/04/donald-w-miller-jr-md/facing-nuclear-war/
Διαβάστε το άρθρο και το βιβλίο και απαιτήστε από την Ουάσινγκτον να συνέλθει πριν σκοτωθούν όλοι.