Θυμάστε πέρυσι κατά την προετοιμασία της πολυαναμενόμενης ουκρανικής αντεπίθεσης που οι Ουκρανοί και πολλοί από τους δυτικούς υποστηρικτές της δεν μπορούσαν να σταματήσουν να μιλούν γι' αυτήν; Σχολίασα τότε ότι αυτό ήταν πολύ ηλίθιο να παριστάνεις τον Μπέιμπ Ρουθ και να υποδεικνύεις πού θα χτυπήσεις τη μπάλα (δημοσιεύω το βίντεο με αυτή τη στιγμή του Μπέιμπ Ρουθ για τους ξένους αναγνώστες που δεν είναι εξοικειωμένοι με αυτό το κομμάτι της ιστορίας του μπέιζμπολ).:
Οι Ουκρανοί και οι δυτικοί χορηγοί τους είχαν αυτοπεποίθηση ότι "έκαναν τη δική τους βολή". Κανένας στρατηγός με μισό μυαλό δεν θα πει στον αντίπαλό του πού θα επιτεθεί. Που σημαίνει, υποθέτω, πως οι Ουκρανοί στρατηγοί ήταν ανεγκέφαλοι. Ξεκίνησαν την επίθεση όπως διαφημίστηκε και ηττήθηκαν παταγωδώς από τον ρωσικό στρατό.
Για ποιο πράγμα λοιπόν φλυαρούν τώρα οι Ουκρανοί και οι σύμμαχοί τους στο ΝΑΤΟ; Μια πολυαναμενόμενη ρωσική επίθεση μόλις τελειώσει η περίοδος λάσπης στην Ουκρανία. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι Ρώσοι, όπως ένας καλός παίκτης πόκερ, δεν αποκαλύπτει το χέρι του και κρατάει σιγή ιχθύος για το τι σκοπεύει να κάνει το καλοκαίρι.
Δεν νομίζω ότι η Δύση δίνει σημασία στο τι κάνει τώρα η Ρωσία. Προχωράει σταθερά προς τα εμπρός στο Ντονμπάς οδηγώντας τους Ουκρανούς πίσω προς τον ποταμό Δνείπερο. Ωστόσο, ο κορυφαίος στρατηγός της Ουκρανίας, ο Σύρσκι, επιμένει πως ο στρατός του απωθεί τους Ρώσους. Ο Σύρσκι μου θυμίζει τον Κέβιν Κλάιν σε αυτή την σκηνή από το "Ένα ψάρι που λέγεται Γουάντα":
Για ποιο πράγμα λοιπόν φλυαρούν τώρα οι Ουκρανοί και οι σύμμαχοί τους στο ΝΑΤΟ; Μια πολυαναμενόμενη ρωσική επίθεση μόλις τελειώσει η περίοδος λάσπης στην Ουκρανία. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι Ρώσοι, όπως ένας καλός παίκτης πόκερ, δεν αποκαλύπτει το χέρι του και κρατάει σιγή ιχθύος για το τι σκοπεύει να κάνει το καλοκαίρι.
Δεν νομίζω ότι η Δύση δίνει σημασία στο τι κάνει τώρα η Ρωσία. Προχωράει σταθερά προς τα εμπρός στο Ντονμπάς οδηγώντας τους Ουκρανούς πίσω προς τον ποταμό Δνείπερο. Ωστόσο, ο κορυφαίος στρατηγός της Ουκρανίας, ο Σύρσκι, επιμένει πως ο στρατός του απωθεί τους Ρώσους. Ο Σύρσκι μου θυμίζει τον Κέβιν Κλάιν σε αυτή την σκηνή από το "Ένα ψάρι που λέγεται Γουάντα":
Ο πρώτος πολεμικός ανταποκριτής της Ρωσίας, ο Marat Khairullin, προσφέρει μια διαφορετική άποψη. Προσέξτε προσεκτικά τι γράφει (είναι ένα μεγάλο απόσπασμα αλλά αξίζει τον χρόνο σας):
Πότε θα ξεκινήσει η μεγάλη επίθεση του ρωσικού στρατού;
Αμέσως μετά την τρομοκρατική επίθεση στο Crocus, ο Χίτλερ Ζελένσκι άρχισε ξαφνικά να γκρινιάζει δημοσίως για την επικείμενη γενική επίθεση του ρωσικού στρατού. Και σχεδόν την ίδια στρατηγική ακολουθούν τώρα όλα τα ναζιστικά μέσα ενημέρωσης, συμπεριλαμβανομένων των δυτικών mainstream. Ανησυχούσαν ιδιαίτερα για την κατεύθυνση του Χάρκοβο.
Ξαφνικά ολόκληρη η αντιρωσική χορωδία είδε την πιθανότητα μιας γρήγορης επέλασης και της κατάρρευσης της Ουκρανίας.
Είναι προφανές ότι ο Νάτσικ Ζελένσκι φτιάχνει αυτά τα θλιβερά μάτια ειδικά για να σπάσει τα νεύρα των χορηγών - όπως, ελάτε, δώστε μας περισσότερα από όλα, αλλιώς - μια Μεγάλη Ρωσική Επέλαση!
Παρόλα αυτά, ας προσπαθήσουμε να καταλάβουμε αντικειμενικά αν θα πρέπει να περιμένουμε ή όχι μια μεγάλη επίθεση τους επόμενους μήνες. Και αν ναι, πού μπορεί να συμβεί αυτό.
Το πρώτο πράγμα από το οποίο πρέπει να ξεκινήσουμε εδώ είναι το επίπεδο των ουκρανικών απωλειών. Χάρη σε υψηλής ποιότητας στατιστικά στοιχεία από το κανάλι Intercept (https://t.me/dvesti22), γνωρίζουμε με μεγάλη ακρίβεια ότι το επίπεδο των εχθρικών απωλειών έχει αυξηθεί σχεδόν 4 φορές από πέρυσι. Το πιο σημαντικό πράγμα εδώ είναι πως οι ζημιές αυτές αυξάνονται συνεχώς. Δηλαδή, η Ουκρανία πρέπει να καταβάλλει συνεχώς προσπάθειες για να αντισταθμίσει αυτές τις απώλειες.
Ταυτόχρονα, γνωρίζουμε ότι οι Ουκρανοί δεν παράγουν όλα τα αναλώσιμα για τον εαυτό τους, αλλά τα προμηθεύονται από την οχιά της Δύσης. Και τώρα έχουμε αυξήσει τόσο πολύ το φορτίο στα δυτικά πορτοφόλια που σαφώς δεν είναι και πολύ άνετα.
Και αυτό είναι στην πραγματικότητα αυτό που βλέπουμε τις τελευταίες εβδομάδες. Η Ουκρανία και η Δύση μπορούν να αντέξουν αυτό το επίπεδο φόρτισης για περιορισμένο χρονικό διάστημα και στη συνέχεια αρχίζουν να καταρρέουν σημείο προς σημείο. Αυτό συνέβη στην Avdeevka, στη συνέχεια στο Ivanovsky.
Τώρα βλέπουμε τη διαδικασία κατάρρευσης της γραμμής Berdychi-Orlovka-Tonenkoye-Pervomaiskoye. Ακολουθεί η γραμμή Novomikhailovka-Konstantinovka. Μπορείτε να αναφέρετε πολλά ακόμη πιθανά σημεία, αλλά δεν είναι αυτό για το οποίο μιλάμε.
Σημασία έχει ότι τα ουκρανικά στρατεύματα σε όλο σχεδόν το μέτωπο δέχονται συνεχή πίεση, την οποία μπορούν να αντέξουν μόνο μέχρι ενός ορισμένου ορίου. Αυτό είναι ήδη ένα προφανές σύστημα.
Το δεύτερο σημείο: η αναλογία απωλειών έχει αυξηθεί ακόμη περισσότερο υπέρ μας. Από τη μία πλευρά, οι απώλειές μας είναι σημαντικά λιγότερες από ό,τι κατά το πρώτο έτος της Βόρειας Στρατιωτικής Περιφέρειας (το γνωρίζω αυτό με βεβαιότητα από το παράδειγμα της "Σλαβιάνκα" μου). Από την άλλη πλευρά, οι απώλειες της Ουκρανίας αυξάνονται συνεχώς. Με άλλα λόγια, λαμβάνοντας υπόψη όλες τις πολυπλοκότητες και τις προκλήσεις του σύγχρονου πολέμου, οι στρατηγοί μας έχουν επιλέξει μια φόρμουλα που μας παρέχει ένα σταθερό πλεονέκτημα στο πεδίο της μάχης.
Μαζί με όλα τα άλλα προφανή πλεονεκτήματα, αυτό είναι, πρώτα απ' όλα, μια σταθερή κατάσταση της κοινωνίας και μια γενικά ευεργετική επίδραση στην οικονομία της χώρας.
Και εδώ τίθεται το ερώτημα: αν η κατάσταση εξελίσσεται σταθερά υπέρ μας και βελτιώνεται προοδευτικά, τότε υπάρχει λόγος να αλλάξουμε κάτι; Φανταστείτε, κατασκευάσατε ένα εργοστάσιο, επινοήσατε τεχνολογίες, διορθώσατε τα πάντα με μεγάλη δυσκολία, το δρομολογήσατε και, τελικά, αρχίσατε να λαμβάνετε ένα σταθερά αυξανόμενο κέρδος. Γιατί να αλλάξετε κάτι τότε; Γιατί να οδηγήσετε τα άλογα; Εξάλλου, σε γενικές γραμμές, ο παράγοντας χρόνος είναι επίσης με το μέρος μας.
Με αυτή τη λογική, είναι καλύτερα να μην αλλάξουμε τακτική. Στην περίπτωσή μας, να μην περάσουμε από την ομαλή αύξηση της παραγωγής σε άλματα (εδαφικές διεισδύσεις). Αλλά έχει νόημα, για παράδειγμα, να προσαρτήσουμε ένα ακόμη εργαστήριο στο εργοστάσιο και να το λειτουργήσουμε με την ίδια τεχνολογία. Επιπλέον, διαθέτουμε ήδη έμπειρο εκπαιδευμένο προσωπικό.
Όσον αφορά την τρέχουσα λειτουργία, αυτό σημαίνει ότι το άνοιγμα ενός ακόμη μετώπου έχει περισσότερο νόημα. Για παράδειγμα, ακριβώς κατά μήκος της γραμμής Kharkov-Sumy.
Προφανώς, η ηγεσία της χώρας και ο στρατός ακολούθησαν αυτόν τον δρόμο.
Επιτρέψτε μου να σας υπενθυμίσω ότι πριν από την προετοιμασία της επιχείρησης Avdeevka, οι οπίσθιες δυνάμεις μας σχημάτισαν έναν ολόκληρο στρατό σε τρεις μήνες, ο οποίος κατέλαβε τη μεγάλη γραμμή Seversky. Και οι μονάδες που τώρα ονομάζονται Κεντρική Ομάδα Δυνάμεων μεταφέρθηκαν σταδιακά (τονίζω αυτό το σημείο!) στο Μέτωπο του Ντονέτσκ και εξασφάλισαν την διάσπαση.
Ακριβώς το ίδιο συμβαίνει και τώρα - έχει ανακοινωθεί ο σχηματισμός δύο νέων στρατών. Αυτοί είτε θα καταλάβουν κάποια ενεργά τμήματα του μετώπου, και οι καλά εξοπλισμένες και καλά συντονισμένες μονάδες θα μεταφερθούν σε ένα άλλο, πιο σχετικό τμήμα του μετώπου. Ή θα ανοίξουν ένα νέο εντελώς.
Είναι πλέον φανερό πως η γενική κατάσταση εξελίσσεται ακριβώς προς αυτή την κατεύθυνση. Γι' αυτό και ο Χίτλερ Ζελένσκι κάθεται με τόσο θλιβερό πρόσωπο στα ερείπια.
Μια από τις βασικές παρατηρήσεις του Μαράτ είναι μια λιγότερο περιεκτική εκδοχή του αφορισμού "μην αλλάζεις άλογο στη μέση της διαδρομής". Γράφει: "Και εδώ τίθεται το ερώτημα: αν η κατάσταση εξελίσσεται σταθερά προς όφελός μας και βελτιώνεται προοδευτικά, τότε υπάρχει λόγος να αλλάξουμε κάτι;". Με άλλα λόγια, η τρέχουσα στρατηγική λείανσης της Ρωσίας, η οποία έχει προσθέσει την εκτεταμένη χρήση ολισθητικών βομβών στις αμυντικές θέσεις της Ουκρανίας και την εξουδετέρωση θερμικών και υδροηλεκτρικών σταθμών κατά μήκος του ποταμού Δνείπερου, μπορεί να μην απαιτεί επίθεση.
Εάν η Ρωσία αποφασίσει να καταστρέψει τις περισσότερες από τις γέφυρες πάνω από τον ποταμό Δνείπερο τις επόμενες εβδομάδες, τότε οι ουκρανικές δυνάμεις ανατολικά του ποταμού θα αντιμετωπίσουν έναν εφιάλτη υλικοτεχνικής υποδομής. Θα βρεθούν στην ίδια θέση με τον ναζιστικό στρατό του Φον Πάουλους όταν περικυκλώθηκε στο Στάλινγκραντ. Δεν θα έχουν τρόπο να παρέχουν το πυροβολικό και τα καύσιμα που απαιτούνται για τη διατήρηση των αρμάτων μάχης και των τεθωρακισμένων οχημάτων. Η έλλειψη ηλεκτρικού ρεύματος θα εντείνει τα προβλήματά τους. Η Ρωσία θα είναι σε θέση να εξαναγκάσει την παράδοσή τους ή να αναγκάσει όλα τα ουκρανικά στρατεύματα να προσπαθήσουν να διαφύγουν στη δυτική όχθη του Δνείπερου. Η Ρωσία μπορεί να μην χρειαστεί να οργανώσει μια μεγάλη επίθεση. Μπορεί απλά να συνεχίσει να κάνει αυτό που κάνει και να επιτύχει τη νίκη χωρίς να διακινδυνεύσει ρωσικές απώλειες.