Οι Γερμανοί σχεδιάζουν επίθεση στις ρωσικές υποδομές: Μια γέφυρα πολύ μακρινή

Photo: SCF

Τρία πράγματα σας κάνουν εντύπωση σχετικά με την αναφερόμενη παρακολούθηση τηλεφώνου Γερμανών αξιωματούχων που συζητούσαν την καταστροφή της γέφυρας της Κριμαίας. 1. Πόσο ηλίθιοι είναι οι Γερμανοί, να νομίζουν πως η θλιβερή ή και απλά παιδαριώδης προσπάθειά τους να αποστασιοποιηθούν από τον ίδιο τον πόλεμο ξεγελάει τη Ρωσία. 2. Ότι η Γερμανία πιστεύει πως μεμονωμένες αλλά σημαντικές επιθέσεις σε ρωσικές στρατιωτικές υποδομές θα αποτελούσαν αποφασιστικό σημείο καμπής στον πόλεμο που ούτε τα αφεντικά του ΝΑΤΟ δεν μπορούν να αρνηθούν ότι η Ουκρανία χάνει. 3. Πώς τα δυτικά μέσα ενημέρωσης έχουν λίγο πολύ αφήσει το όλο θέμα στην ησυχία του, φοβούμενα ότι δε βοηθάει την στάση της Δύσης με την οποία (τα μέσα ενημέρωσης) είναι ευθυγραμμισμένα.

Martin Jay - strategic-culture.su / Παρουσίαση Freepen.gr

Αλλά χωρίς αμφιβολία, το γεγονός πως εισερχόμαστε τώρα σε μια νέα φάση του πολέμου, όπου η Δύση αισθάνεται ότι πρέπει να καταφύγει σε όλο και πιο απελπισμένες τακτικές, αντί να τηρήσει τις συνθήκες, μπορούμε να δούμε από τα πρακτικά ότι ένας ορισμένος πανικός επικρατεί στη γερμανική κυβέρνηση και τον στρατό της. Το Βερολίνο σίγουρα σκέφτεται σε μεγάλο βαθμό. Αλλά σκέφτεται επίσης τη μέγιστη δυνατή απάτη. Σκέφτεται τη Μάχη των Αρδεννών.

Η κωμική πτυχή της όλης διαρροής όμως είναι το πόσο φτωχές είναι οι γερμανικές υπηρεσίες πληροφοριών γενικά. Ήταν πάντα ένα αστείο, από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο όπου οι Γερμανοί κατάσκοποι μπορούσαν να εντοπιστούν ένα μίλι μακριά στο Λονδίνο ή ακόμη και το γεγονός πως κατά την ίδια περίοδο οι δικές της υπηρεσίες ξεγελάστηκαν από μια χούφτα Βρετανούς διπλούς πράκτορες σχετικά με την τοποθεσία των αποβάσεων, ότι η Γερμανία δεν κατασκοπεύει πραγματικά πολύ καλά. Όπως και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, πρόκειται για δύο τομείς που μπορούμε να πούμε πως δε βρίσκονται σε παρακμή, καθώς δεν προόδευσαν ποτέ. Η διαρροή, ή η έλλειψη ασφάλειας, σχετικά με τις συζητήσεις είναι μια αποτυχία των μυστικών υπηρεσιών που κάνει τους Γερμανούς να φαίνονται στην καλύτερη περίπτωση ερασιτέχνες και στη χειρότερη περίπτωση παραπλανημένοι ημιμαθείς σχετικά με το πώς βλέπουν τον εαυτό τους, δεδομένων αυτών των δύο τελευταίων ετών όπου έχουν αναπτύξει ραγδαία τις στρατιωτικές τους ικανότητες.

Όταν, στην αρχή του πολέμου στην Ουκρανία, ο Σολτς είχε την "στιγμή" του στο γερμανικό κοινοβούλιο, όπου ανακοίνωσε ένα νέο επίπεδο στρατιωτικών δαπανών, πολλοί Γερμανοί σταμάτησαν και έγιναν νευρικοί για το ενδεχόμενο να επαναληφθεί η ιστορία. Αλλά δεν ήταν οι μόνοι. Πολλοί Ευρωπαίοι αναρωτήθηκαν για το πόσο σοφή ήταν αυτή η κίνηση, καθώς έσπρωξε μια αδύναμη και αναποτελεσματική κυβέρνηση συνασπισμού σε έναν επικίνδυνο και ύπουλο δρόμο προς τις ίδιες ακριβώς συνθήκες που οδήγησαν στην κατάρρευση της δημοκρατίας τη δεκαετία του 1930 και στην ταχεία εμφάνιση του Χίτλερ και του λεγόμενου "σοσιαλιστικού" κόμματός του: τον εθνικισμό.

Επίσης, κωμικοτραγικό είναι το πόσες φορές οι αξιωματούχοι αυτοί μιλούν για τους Βρετανούς, τους οποίους αποκαλούν "Άγγλους", και πόσο σημαντικούς εταίρους τους θεωρούν στον πόλεμο κατά της Ρωσίας, όχι μόνο από στρατηγική αλλά και από οικονομική άποψη. Ο Ρότζερ και ο Φριτζ είναι πιο κοντά από ποτέ.

Αλλά η εμμονή με τη γέφυρα της Κριμαίας είναι ενδιαφέρουσα, καθώς τα πρακτικά αποκαλύπτουν πως από την ουκρανική πλευρά προέρχεται η ιδέα να την χτυπήσουν. Οι ανώτεροι αξιωματούχοι της γερμανικής πολεμικής αεροπορίας είναι επιφυλακτικοί ως προς το ενδεχόμενο να χτυπήσουν τη γέφυρα με αρκετή πρόσκρουση ώστε να την καταστρέψουν πραγματικά και ακόμη λιγότερο πεπεισμένοι ότι οι Ουκρανοί μπορούν να το κάνουν αυτό μόνοι τους. Προτείνεται η ιδέα ενός γαλλικής κατασκευής αεροσκάφους Rafael για τη δουλειά, αλλά πιστεύουν πως θα χρειαστούν 20 πύραυλοι Taurus για να την καταστρέψουν σε σημαντικό βαθμό. Τι ακριβώς θα κάνουν οι Ρώσοι, ενώ ένα γαλλικό μαχητικό αεροσκάφος επαναλαμβάνει τη μια εξόρμηση μετά την άλλη ρίχνοντας τις βόμβες του, δεν είναι σαφές.

Υπάρχει επίσης το πρόβλημα του πώς να αποσπάσετε την προσοχή ή να δείξετε με το δάχτυλο όταν η δουλειά τελειώσει. Εδώ είναι που βλέπουμε ότι οι διοικητές της γερμανικής πολεμικής αεροπορίας είναι θλιβερά αδαείς και παραπληροφορημένοι σχετικά με την πραγματικότητα για τις ρωσικές μυστικές υπηρεσίες. Οι Γερμανοί πιστεύουν πραγματικά πως μπορούν να προστατευτούν με ένα κύκλωμα παραπληροφόρησης και ερασιτεχνικών αντιπερισπασμών - όπως το να έχουν τους δικούς τους ανθρώπους, ενώ στο Κίεβο μιλούν με έντονη αμερικανική προφορά ενώ κάνουν την εκπαίδευση και την υλικοτεχνική υποστήριξη μέχρι και να επιμένουν ότι οι Ουκρανοί κάνουν τεκμηριωμένη προσέγγιση στους Γερμανούς για τον εξοπλισμό και την εκπαίδευση. Λες και αυτό θα μετρίαζε τους Ρώσους ακόμα και αν το πίστευαν μόλις καταστραφεί η γέφυρα!

Βρισκόμαστε πραγματικά στη χώρα του ερασιτεχνικού τρόμου εδώ, γεγονός που οδηγεί τον αναγνώστη να πιστέψει ότι οι Γερμανοί έχουν δεκαετίες μπροστά τους για το πώς να είναι μια αποτελεσματική πολεμική δύναμη στη διεθνή σκηνή, όταν μαστίζονται τόσο πολύ από τον πρωτογενή ερασιτεχνισμό - την ίδια θλιβερή έλλειψη σχεδιασμού που τους έκανε να χάσουν τη μάχη του Μπαρμπαρόσα στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο. Ο σχεδιασμός είναι μια λέξη που εμφανίζεται συχνά στα πρακτικά των συνομιλιών, καθώς αποτελεί εμμονή των Γερμανών δημοσίων υπαλλήλων, είτε είναι στο στρατό είτε εργάζονται στο τμήμα ειδήσεων της Deutsche Welle - η τελευταία είναι ένας δημόσιος χρηματοδοτούμενος γερμανικός προπαγανδιστικός σταθμός που είναι τόσο κακός που ακόμη και οι Γερμανοί έπαψαν να τον παρακολουθούν εδώ και χρόνια, αναγκάζοντας τα στελέχη του να καταργήσουν τη γερμανόφωνη υπηρεσία. Και όμως, είναι η έλλειψη σχεδιασμού, αλλά απλώς η συζήτηση γι' αυτόν, που αποτελεί την πραγματική καρδιά του προβλήματος της γερμανικής σκέψης. Μια γέφυρα πολύ μακριά, στην πραγματικότητα.