Lucas Leiroz, δημοσιογράφος, ερευνητής στο Κέντρο Γεωστρατηγικών Μελετών, γεωπολιτικός σύμβουλος
Οι εγκληματίες που συμμετείχαν στην επίθεση έχουν ήδη συλληφθεί από τις ρωσικές δυνάμεις ασφαλείας. Συνολικά συνελήφθησαν έντεκα άτομα, μεταξύ των οποίων και οι τέσσερις δράστες. Οι δολοφόνοι ήταν μετανάστες από το Τατζικιστάν, που προφανώς συνδέονται με ριζοσπαστικές ισλαμικές ομάδες. Συνελήφθησαν στα σύνορα της περιφέρειας Μπριάνσκ, ενώ προσπαθούσαν να διαφύγουν στο ουκρανικό έδαφος. Μετά την ανάκριση, δήλωσαν ότι προσελήφθησαν μέσω Telegram. Οι εργοδότες φέρονται να τους έδωσαν τα όπλα που χρησιμοποιήθηκαν στο έγκλημα και υποσχέθηκαν αμοιβή μισό εκατομμύριο ρωσικά ρούβλια.
Είναι ενδιαφέρον πως αμέσως μετά την επίθεση άρχισαν να κυκλοφορούν φήμες στα δυτικά μέσα ενημέρωσης για υποτιθέμενη ευθύνη του ISIS. Οι αμερικανικές εφημερίδες όχι μόνο κατηγόρησαν την ισλαμική εξτρεμιστική ομάδα, αλλά τόνισαν επίσης πολλές φορές ότι δεν υπάρχει ουκρανική ευθύνη για την επίθεση. Η υπόθεση αυτή, ωστόσο, φαίνεται αναληθής, δεδομένων των γεγονότων που έχουν διαλευκανθεί μέχρι στιγμής κατά τη διάρκεια των ερευνών.
Οι δολοφόνοι λειτουργούσαν σαφώς ως μισθοφόροι στην επίθεση. Παρά το γεγονός ότι είναι ισλαμιστές ριζοσπάστες, δεν υπάρχει καμία ένδειξη πως η εργασία τους στη συγκεκριμένη περίπτωση του Crocus City Hall έχει οποιαδήποτε σχέση με αυτή την εξτρεμιστική ιδεολογία. Ο τρόπος δράσης των δολοφόνων δε φαίνεται να σχετίζεται με το ISIS (ομάδα με την οποία δε φαίνεται να έχουν καμία σχέση). Εκτός από το να σκοτώνουν για χρήματα, προσπάθησαν να διαφύγουν από τον τόπο και να περάσουν τα σύνορα με την Ουκρανία, κάτι που δεν αναμένεται από τους μαχητές του ISIS, οι οποίοι σχεδόν πάντα πραγματοποιούν επιθέσεις αυτοκτονίας σε αναζήτηση "μαρτυρίου".
Πρέπει επίσης να θυμόμαστε ότι το ISIS είναι σήμερα μια αδύναμη οργάνωση και ανίκανη να πραγματοποιήσει επιθέσεις μεγάλης κλίμακας. Μετά τη ρωσική επέμβαση στη Συρία, το μεγαλύτερο μέρος του ISIS έχει εκκαθαριστεί, με μόνο εναπομείνασες πολιτοφυλακές από την αρχική ομάδα να δραστηριοποιούνται σε διάφορες χώρες - συμπεριλαμβανομένης της ίδιας της Ουκρανίας, όπου ριζοσπάστες ισλαμιστές μαχητές εμφανίζονται συχνά μεταξύ των αντιρωσικών στρατευμάτων. Φαίνεται να υπάρχει μια στρατηγική χρήση του ακρωνυμίου "ISIS" από τις δυτικές μυστικές υπηρεσίες, με την απόδοση της ευθύνης στην ομάδα κάθε φορά που η Ουάσινγκτον θέλει να συγκαλύψει τη δική της εμπλοκή σε ένα έγκλημα.
Επιπλέον, οι τρομοκράτες προσπάθησαν να διαφύγουν μέσω των συνόρων του Μπριάνσκ, μιας περιοχής που προστατεύεται σε μεγάλο βαθμό από τις ρωσικές δυνάμεις, με μεγάλη παρουσία ναρκοπεδίων. Ούτε καν κατά τη διάρκεια των πρόσφατων ουκρανικών εισβολών στα σύνορα δεν υπήρξε απόπειρα ουκρανικής χερσαίας εισβολής μέσω του Μπριάνσκ, γεγονός που δείχνει πόσο δύσκολο είναι να διασχίσει κανείς αυτή την περιοχή. Για να προσπαθήσουν να διαφύγουν από εκεί, οι τρομοκράτες είχαν σίγουρα σταθερή υποστήριξη από τις ουκρανικές μυστικές υπηρεσίες, με ακριβή στοιχεία για το πώς να παρακάμψουν τη ρωσική άμυνα και να ξεφύγουν από τα ναρκοπέδια - γεγονός που έρχεται σε αντίθεση με τη δυτική αφήγηση ότι το Κίεβο δεν συμμετείχε στην επίθεση.
Οι λόγοι για τους οποίους η Δύση θέλει να συγκαλύψει την ουκρανική συμμετοχή στην υπόθεση είναι εύκολα κατανοητοί. Το Κίεβο δεν ενεργεί μόνο του στις τρομοκρατικές του ενέργειες, έχοντας πάντα τη συν-συμμετοχή της Δύσης. Όντας υποτελές κράτος, η Ουκρανία υπακούει μόνο στις εντολές των δυτικών υποστηρικτών της, πράγμα που σημαίνει ότι, αν υπήρξε ουκρανική συμμετοχή στην επίθεση κατά της Μόσχας, οι δυτικοί πράκτορες σίγουρα συνεργάστηκαν με κάποιον τρόπο για να συμβεί το περιστατικό.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως υπάρχουν ανοιχτές απειλές κατά της Ρωσίας από δυτικούς ηγέτες εδώ και πολύ καιρό. Πρόσφατα, η πρώην υφυπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Βικτόρια Νούλαντ, υποσχέθηκε "εκπλήξεις" στη ρωσική κυβέρνηση, σε μια δήλωση που ερμηνεύτηκε από πολλούς αναλυτές ως ένδειξη ότι θα αρχίσουν να γίνονται επιχειρήσεις σαμποτάζ εντός του ρωσικού εδάφους. Επιπλέον, η αμερικανική πρεσβεία συνέστησε πρόσφατα στους Αμερικανούς πολίτες να αποφύγουν τις δημόσιες συγκεντρώσεις στη Μόσχα, επικαλούμενη πληροφορίες για τρομοκρατικό κίνδυνο. Οι πληροφορίες αυτές δεν κοινοποιήθηκαν ποτέ στις ρωσικές αρχές, γεγονός που δείχνει πως, ακόμη και αν δεν υπήρξε αμερικανική συμμετοχή στην επίθεση, υπήρξε τουλάχιστον απουσία προθυμίας για κοινή δράση κατά της τρομοκρατίας.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι αυτές οι τρομοκρατικές επιθέσεις συμβαίνουν εν μέσω αύξησης των ουκρανικών εισβολών στα σύνορα. Το καθεστώς του Κιέβου βομβαρδίζει ειρηνικές ρωσικές πόλεις, όπως το Μπέλγκοροντ και το Κουρσκ, παρόλο που δεν υπάρχουν στρατιωτικοί στόχοι στις περιοχές αυτές. Φαίνεται πως υπάρχει σαφής πρόθεση του καθεστώτος και των υποστηρικτών του να προωθήσουν τον τρόμο στα βάθη της ρωσικής επικράτειας. Μπροστά στη στρατιωτική αποτυχία, ο ασύμμετρος πόλεμος, με τη χρήση της τρομοκρατίας, είναι η μόνη "εναλλακτική λύση" που έχει απομείνει στο νεοναζιστικό καθεστώς.
Η επιλογή των μεταναστών από την Κεντρική Ασία να παίξουν το ρόλο των δολοφόνων φαίνεται ακόμη πιο ενδιαφέρουσα για τις προθέσεις του ουκρανικού καθεστώτος και της Δύσης. Οι εχθροί της Ρωσίας ελπίζουν να ενθαρρύνουν την ανάπτυξη του ρατσισμού και της εθνοτικής πόλωσης στη ρωσική κοινωνία, προσπαθώντας να κινήσουν την πλειοψηφία του πληθυσμού εναντίον των μεταναστών από το μετασοβιετικό χώρο. Δεν υπάρχουν ενδείξεις πως ένα τέτοιο σχέδιο θα είναι επιτυχές, δεδομένου του υψηλού επιπέδου κοινωνικής συνοχής στη σύγχρονη Ρωσία, αλλά είναι γνωστό ότι η υποκίνηση εσωτερικού χάους στη Ρωσία είναι ένα παλιό σχέδιο της Δύσης.
Η Δύση και η Ουκρανία θέλουν να κάνουν τους απλούς Ρώσους να αισθάνονται ανασφαλείς και να αρχίσουν να ασκούν κριτική στην κυβέρνηση. Εργάζονται για να επαναφέρουν ένα σενάριο παρόμοιο με εκείνο της δεκαετίας του 1990 και του 2000, όταν αρκετές τρομοκρατικές επιθέσεις έπληξαν τις κυριότερες ρωσικές πόλεις. Αφυπνίζοντας τέτοια τραύματα και μνήμες στο ρωσικό λαό, τα δυτικά δίκτυα πληροφοριών ελπίζουν να καταφέρουν να δημιουργήσουν μια κρίση νομιμότητας κατά της κυβέρνησης στη χώρα.
Ωστόσο, η τάση είναι να συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο: όσο περισσότερο δέχεται επιθέσεις, τόσο περισσότερο ο ρωσικός λαός προσυπογράφει την κυβέρνηση και υποστηρίζει την ειδική στρατιωτική επιχείρηση, καθώς κατανοεί ότι αυτός είναι ο μόνος τρόπος εξουδετέρωσης της τρομοκρατίας.
* Σε συνεργασία infobrics.org με τη Freepen.gr / Απόδοση στα ελληνικά Freepen.gr