M. K. BHADRAKUMAR - indianpunchline.com / Παρουσίαση Freepen.gr
Εκ των υστέρων, το μοναδικό σημείο της δυτικής ατζέντας αφορούσε κατ' ουσίαν τον Πούτιν, ο ιστορικός ρόλος του οποίου να αναγεννήσει και να αναστήσει τη "μετασοβιετική" Ρωσία και να την επαναφέρει στο επίκεντρο των παγκόσμιων υποθέσεων ως δύναμη παγκόσμιας κλάσης παραμένει μια ασυγχώρητη στροφή στην τρέχουσα ιστορία.
Αν η επέκταση του ΝΑΤΟ αφορά τη διαιώνιση της αμερικανικής ηγεμονίας και η αποδολαριοποίηση αφορά τον ενταφιασμό του δυτικού χρηματοπιστωτικού συστήματος που στηρίζει αυτή την ηγεμονία, ο Πούτιν παίζει καθοριστικό ρόλο σε αυτή την ιστορική διαδικασία. Αν ο Πούτιν παραμείνει στην εξουσία μέχρι το 2030 και εκπληρώσει έστω και το μισό από το φιλόδοξο σχέδιο του κοινωνικού και οικονομικού προγράμματος για τη Ρωσία που περιέγραψε στην ομιλία-ορόσημο στην Ομοσπονδιακή Συνέλευση του Κοινοβουλίου, η παγκόσμια στρατηγική ισορροπία θα έχει μετατοπιστεί αμετάκλητα και θα έχει εδραιώσει μια πολυπολική παγκόσμια τάξη ως το φύλλο αγκύρωσης της πολιτικής του 21ου αιώνα.
Η Δύση το γνωρίζει, ο ρωσικός λαός το γνωρίζει, η συντριπτική πλειοψηφία των εθνών το αντιλαμβάνεται. Τούτου λεχθέντος, πρέπει επίσης να γίνει κατανοητό ότι αυτή δεν είναι μόνο η νίκη του Πούτιν προσωπικά, αλλά και η εδραίωση της ρωσικής κοινωνίας γύρω του. Και αυτό εξηγεί γιατί οι εκλογές της περασμένης εβδομάδας μετατράπηκαν σε μια υπόθεση με τόσο υψηλό ρίσκο.
Η φρενίτιδα στο δυτικό μυαλό έφτασε σε ένα κρεσέντο για μια νίκη του Πούτιν. Οι φωτογραφίες του Γάλλου προέδρου Εμανουέλ Μακρόν, που αναρτήθηκαν στο Instagram την Τρίτη από τον επίσημο φωτογράφο του, τον Soazig de la Moissonnière, χρωματισμένες σε μελαγχολικό ασπρόμαυρο, και που δείχνουν τον μικροσκοπικό ηγέτη με σφιγμένα δόντια και φουσκωμένους δικέφαλους να γυμνάζεται, ερμηνεύονται ως μια αδέξια πράξη επίδειξης των αθλητικών του ικανοτήτων έναντι του Ρώσου προέδρου Βλαντίμιρ Πούτιν, ο οποίος βέβαια έχει κατακτήσει μαύρη ζώνη στο τζούντο και είναι γνωστό πως είναι ένα fitness freak του οποίου ο προτιμώμενος τρόπος χαλάρωσης μετά από μια δύσκολη μέρα δουλειάς είναι να παίζει χόκεϊ επί πάγου.
Με ποσοστό δημοτικότητας που ξεπερνάει σταθερά το 80% τα τελευταία χρόνια, ιδίως καθώς μια ρωσική νίκη στον πόλεμο στην Ουκρανία άρχισε να μοιάζει με αληθοφανή πραγματικότητα, το αποτέλεσμα των εκλογών του περασμένου Σαββατοκύριακου ήταν δεδομένο. Πράγματι, η εκτίμηση της τεράστιας δημοτικότητας του Πούτιν αποδίδεται σε έναν οργανισμό δημοσκοπήσεων που χρηματοδοτείται από την αμερικανική κυβέρνηση και είναι γνωστός ως Levada Center.
Εξ ου και οι μυστικές επιχειρήσεις και οι τρομοκρατικές ενέργειες για τη δημιουργία διαταραγμένων συνθηκών εντός της Ρωσίας και την απαξίωση ή την υπονόμευση της εκλογικής διαδικασίας. Εκατοντάδες μη επανδρωμένα αεροσκάφη εκτοξεύτηκαν από την Ουκρανία σε στόχους εντός της Ρωσίας τις τελευταίες εβδομάδες, ορισμένα με στόχο τη Μόσχα και άλλα την Αγία Πετρούπολη, κυρίως σε σταθμούς παραγωγής ενέργειας και σε ορισμένα αεροδρόμια, συμπεριλαμβανομένου του Ντομοντέντοβο που βρίσκεται νότια της Μόσχας και είναι το δεύτερο πιο πολυσύχναστο αεροδρόμιο της Ρωσίας.
Το υψηλό μεσημέρι ήρθε όταν μια δύναμη κρούσης 1500 ατόμων που περιλάμβανε ρωσόφωνους σε μια ειδική μονάδα, μεγάλο αριθμό ξένων μαχητών, υποστηριζόμενη από άρματα μάχης και τεθωρακισμένα οχήματα μεταφοράς προσωπικού (συμπεριλαμβανομένων των οχημάτων μάχης πεζικού Bradley) και επίλεκτες ουκρανικές μονάδες προσπάθησαν μάταια πριν από δύο εβδομάδες να εισβάλουν στο ρωσικό έδαφος σε μια επιχείρηση που διήρκεσε τέσσερις ημέρες. Ο επικεφαλής των στρατιωτικών μυστικών υπηρεσιών της Ουκρανίας, Kyrylo Budanov από τότε φέρεται να είπε στον πρόεδρο Volodomyr Zelensky ότι ο σχεδιασμός της επιχείρησης είχε εκτεθεί από έναν προδότη - ή τουλάχιστον έτσι πίστευε.
Οι Ουκρανοί ηγέτες και οι υποστηρικτές τους στο ΝΑΤΟ υπολόγισαν πως μια εισβολή θα λειτουργούσε και με κάποιο τρόπο θα απαξιώνονταν οι ρωσικές εκλογές! Αλλά αποδείχθηκε ότι επρόκειτο για μια φαντασίωση. Φαίνεται πως οι σκληροτράχηλες υπηρεσίες ασφαλείας της Ρωσίας ήταν σε όλη τη διάρκεια της μάχης ένα βήμα μπροστά από τις ουκρανικές μυστικές υπηρεσίες και τους δυτικούς μέντορές τους.
Αρκεί να πούμε ότι ο Πούτιν αισθάνθηκε την υποχρέωση να εκφράσει προσωπικά την εκτίμηση και την "ευγνωμοσύνη" του σχετικά με αυτό το θέμα σε μια διευρυμένη συνεδρίαση του Διοικητικού Συμβουλίου της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Ασφαλείας την Τρίτη. Ο Πούτιν δήλωσε πως "το προσωπικό της Υπηρεσίας επέδειξε επάρκεια και αποτελεσματικότητα σε όλους τους τομείς της λειτουργίας του, επιβεβαιώνοντας το υψηλό κύρος και το κύρος της Υπηρεσίας ως βασικού στοιχείου για τη διασφάλιση της εθνικής ασφάλειας και της κυριαρχίας της Ρωσίας... Θα ήθελα να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου στο προσωπικό της FSB για τον επαγγελματισμό και το θάρρος του και για όλα όσα κάνατε για την πατρίδα μας κατά τη διάρκεια της περίπλοκης και εξαιρετικά υπεύθυνης περιόδου που εξετάζουμε".
Η FSB έχει τεράστια εμπειρία στις επιχειρήσεις της αντικατασκοπείας, δεδομένης της μακράς ιστορίας της ανάμειξης των δυτικών μυστικών υπηρεσιών στις ρωσικές εκλογές. Η πιο κραυγαλέα περίπτωση ήταν το πώς η ομάδα του Μπιλ Κλίντον έκλεψε τη νίκη στις εκλογές του 1996 από τον ηγέτη του Κομμουνιστικού Κόμματος Γκενάντι Ζουγκάνοφ και την παρέδωσε στον Μπόρις Γέλτσιν για μια δεύτερη θητεία. (Κατά ειρωνεία της τύχης, ο Γέλτσιν συνέχισε φέρνοντας τον Πούτιν από την Αγία Πετρούπολη στην πολιτική του Κρεμλίνου και τα υπόλοιπα είναι ιστορία)!
Μόλις ανακοινώθηκε η σαρωτική νίκη του Πούτιν στη Μόσχα, η συλλογική Δύση προσπάθησε να περιφρονήσει το αποτέλεσμα ως "στημένο", "σκηνοθετημένο", "προεδρικές εκλογές με σφραγίδα", "προκαθορισμένο" και ούτω καθεξής. Το γεγονός ότι ο Πούτιν είναι πράγματι ένας εξαιρετικά δημοφιλής, ευρέως υποστηριζόμενος και σεβαστός ηγέτης μεταξύ του ρωσικού κοινού αγνοήθηκε πλήρως.
Περιέργως, το Αναλυτικό Κέντρο Γιούρι Λεβάντα, το παράρτημα του Levada Center στη Μόσχα, το οποίο λαμβάνει χρηματοδότηση από την κυβέρνηση των ΗΠΑ μέσω του Εθνικού Ιδρύματος για τη Δημοκρατία και ισχυρίζεται πως είναι "ένα ανεξάρτητο πρακτορείο δημοσκοπήσεων που είναι γνωστό για τις έρευνές του σχετικά με κοινωνικοπολιτικά ζητήματα τόσο εντός της Ρωσίας όσο και παγκοσμίως" είχε εκτιμήσει ότι το ποσοστό αποδοχής του Πούτιν τον Φεβρουάριο του 2024 θα ανερχόταν στο 86%.
Σαφώς, το 87,3% της υποστήριξης που εξασφάλισε ο Πούτιν στη δημοσκόπηση του Σαββατοκύριακου ταυτίζεται λίγο πολύ με την εκτίμηση του Levada Center για το 86% της αποδοχής του Πούτιν το 2024 (η οποία, παρεμπιπτόντως, είναι μόνο οριακά πάνω από το 85% της αποδοχής του 2023).
Αυτό που προκύπτει είναι ότι οι σημερινές εκλογές αντανακλούσαν το αίσθημα της ρωσικής κοινής γνώμης, το οποίο επιβεβαίωσαν ακόμη και οι δημοσκοπήσεις που χρηματοδοτήθηκαν από την αμερικανική κυβέρνηση. Δεν είναι περίεργο, εκτός από τον δυτικό κόσμο, που η παγκόσμια πλειοψηφία ευχήθηκε στον Πούτιν, αγνοώντας την ενορχηστρωμένη εκστρατεία λάσπης της συλλογικής Δύσης. Το θέατρο του παραλόγου έφτασε σε τέτοιο σημείο που η Γερμανίδα υπουργός Εξωτερικών Ανναλένα Μπάερμποκ αποφάσισε προφανώς πως δε θα αναφέρεται πλέον στον Πούτιν ως νόμιμο πρόεδρο της Ρωσίας!
Αλλά αυτή η ανόητη εκστρατεία είναι καταδικασμένη να έχει σύντομη διάρκεια ζωής. Ο κόσμος προχωράει. Οι ΗΠΑ δε θέλουν να εγκλωβιστούν σε μια τέτοια μάταιη παρωδία όπως αυτή της ηγέτιδας των Πρασίνων Μπάερμποκ. Το ρωσο-αμερικανικό τανγκό παραδοσιακά περιελάμβανε τον ηττημένο να κρατάει το κεφάλι κάτω από το στηθαίο για να γλείψει τις πληγές του και να ξαναμπλακεί μια άλλη μέρα.
Άλλωστε, το μεγάλο παράδοξο της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ σήμερα είναι ότι η κορυφαία προτεραιότητά της μπορεί να μην είναι καν η σπίλωση της εκλογικής νίκης του Πούτιν, η οποία αποτελεί πλέον γεωπολιτική πραγματικότητα.
Η νέα εμμονή αφορά την ανατροπή του αδιάλλακτου πρωθυπουργού του Ισραήλ Μπενιαμίν Νετανιάχου και την "αλλαγή καθεστώτος" σε έναν υπολογισμό ισχύος με παράπονο στο Τελ Αβίβ - όλα αυτά πρέπει να εξασφαλιστούν σε πραγματικό χρόνο για να πλοηγηθεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο η προσπάθεια επανεκλογής του προέδρου Μπάιντεν στις εκλογές του Νοεμβρίου.