Kit Klarenberg - thecradle.co / Παρουσίαση Freepen.gr
Στις 6 Νοεμβρίου, οι Financial Times δημοσίευσαν μια εξαιρετική έρευνα που παρακολουθούσε το καταστροφικό οικονομικό τίμημα του πολέμου του Ισραήλ κατά της Γάζας - ο αντίκτυπός του αντηχεί στα προσωπικά οικονομικά, στις αγορές εργασίας, στις επιχειρήσεις, στους κλάδους και στην ίδια την ισραηλινή κυβέρνηση.
Οι FT αναφέρουν ότι ο πόλεμος έχει διαταράξει και καταστρέψει "χιλιάδες" επιχειρήσεις, πολλές από τις οποίες βρίσκονται στα πρόθυρα της κατάρρευσης, με ολόκληρους τομείς να έχουν βυθιστεί σε μια άνευ προηγουμένου κρίση.
Στοιχεία που παρατίθενται από την Κεντρική Στατιστική Υπηρεσία του Ισραήλ αποκαλύπτουν μια ζοφερή πραγματικότητα - μία στις τρεις επιχειρήσεις είτε έκλεισαν είτε λειτουργούν με 20% δυναμικότητα από τότε που ξεκίνησε η επιχείρηση Al-Aqsa Flood στις 7 Οκτωβρίου και άνοιξε μια τρύπα στην εθνική εμπιστοσύνη του Ισραήλ.
Περισσότερες από τις μισές επιχειρήσεις αντιμετωπίζουν απώλειες εσόδων που ξεπερνούν το 50 τοις εκατό. Οι νότιες περιοχές, που βρίσκονται πιο κοντά στη Γάζα, φέρουν το μεγαλύτερο βάρος, με τα δύο τρίτα των επιχειρήσεων είτε να έχουν κλείσει είτε να λειτουργούν "στο ελάχιστο".
Επιτείνοντας την κρίση, το υπουργείο Εργασίας του Ισραήλ αναφέρει ότι 764.000 πολίτες, δηλαδή σχεδόν το ένα πέμπτο του εργατικού δυναμικού του Ισραήλ, είναι άνεργοι λόγω εκκενώσεων, κλεισίματος σχολείων που επιβάλλουν τη φροντίδα των παιδιών ή επιστράτευσης εφέδρων.
Το τίμημα στο εμπόριο και τον τουρισμό του Τελ Αβίβ
Τη Δευτέρα, το Bloomberg κατέγραψε με αριθμούς τις οικονομικές επιπτώσεις της στρατιωτικής πολεμικότητας του Τελ Αβίβ: Ο πόλεμος στη Γάζα έχει κοστίσει στην ισραηλινή οικονομία σχεδόν 8 δισεκατομμύρια δολάρια μέχρι σήμερα, με επιπλέον απώλειες 260 εκατομμυρίων δολαρίων κάθε μέρα που περνάει.
Παρά τη δεινή αυτή κατάσταση, ο πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου, ο οποίος εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την υποστήριξη των δεξιών, υπερσιωνιστικών πολιτικών παρατάξεων, επιμένει να διαθέτει "τεράστια ποσά" σε μη ουσιώδη ιδεολογικά και εποικιστικά-αποικιοκρατικά έργα, αποκλίνοντας από το τυπικό πρωτόκολλο της οικονομίας σε περίοδο πολέμου.
Ο Νετανιάχου έχει προβλέψει ένα ρεκόρ 14 δισεκατομμυρίων σέκελ (3,6 δισεκατομμύρια δολάρια) σε διακριτικές δαπάνες για τα πέντε πολιτικά κόμματα που απαρτίζουν την κυβέρνηση συνασπισμού του, μεγάλο μέρος των οποίων προορίζεται για θρησκευτικά σχολεία και την ανάπτυξη παράνομων εβραϊκών οικισμών στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη.
Σε μια πικρή ειρωνεία του πολέμου κατά της Γάζας, πολλαπλά ισραηλινά κατασκευαστικά έργα έχουν προσωρινά σταματήσει, καθώς βασίζονταν κυρίως στην εκμετάλλευση Παλαιστινίων εργατών. Οι FT αναφέρουν ότι οι Σιωνιστές "ενοχλούνται στη θέα των Αράβων εργατών που κρατούν βαριά εργαλεία", γι' αυτό και "δεν θέλουν να έχουν Παλαιστίνιους εργάτες εκεί". Αυτή η στέρηση των δικαιωμάτων έρχεται παρά το γεγονός ότι πολλές επιχειρήσεις περιορίζονται στο να παρακαλούν να παραμείνουν ζωντανές οι δωρεές.
Σκεφτείτε την Atlas Hotels, μια αλυσίδα μπουτίκ που άνοιξε τις 16 εγκαταστάσεις της σε όλο το κράτος του απαρτχάιντ για τους "εκτοπισμένους" από τους Παλαιστίνιους μαχητές της ελευθερίας. Η απελπισία τους οδήγησε να εκλιπαρούν προμηθευτές, υπερπόντιες επαφές, πελάτες, ακόμη και το ίδιο τους το προσωπικό για οικονομική υποστήριξη.
Ένα ανώτερο στέλεχος που εξετάστηκε από τους FT παραδέχτηκε ανοιχτά ότι αν τα έσοδα αυτά δεν ήταν ικανοποιητικά, η εταιρεία είχε τελειώσει. Δεδομένου όμως πως οι καταναλωτικές δαπάνες των Ισραηλινών έχουν πέσει κατακόρυφα από την έναρξη του πολέμου, το ίδιο ισχύει αναμφίβολα και για πολλές επιχειρήσεις που εξαρτώνται από τις δαπάνες διακριτικής ευχέρειας για την επιβίωσή τους.
Ο τουρισμός, μια πιθανή οικονομική σανίδα σωτηρίας, προσφέρει μικρή ανάσα για το Τελ Αβίβ. Τα στοιχεία του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) απεικονίζουν τα διεθνή ταξίδια να συνεισφέρουν μόλις το 2,8% του ΑΕΠ του Ισραήλ και να υποστηρίζουν 230.000 θέσεις εργασίας, μόλις πάνω από το 6% του συνολικού εργατικού δυναμικού.
Παρά τις επίμονες προσπάθειες καθ' όλη τη διάρκεια του 2022 για την αναζωογόνηση του τουρισμού, τον Οκτώβριο σημειώθηκε τεράστια μείωση κατά 76% σε ετήσια βάση. Η έναρξη της πλημμύρας της Al-Aqsa αποδεκάτισε περαιτέρω τα ταξίδια, με τις καθημερινές πτήσεις από και προς το αεροδρόμιο Ben Gurion να πέφτουν από 500 σε μόλις 100.
Αντίθετα, τον Οκτώβριο του 2022, οι διεθνείς αφίξεις ξεπέρασαν τις 370.000. Καθώς δεν διαφαίνεται τέλος του πολέμου και οι ίδιοι οι σιωνιστές έποικοι φεύγουν μαζικά, φαίνεται απίθανο το Τελ Αβίβ να γίνει ξανά δημοφιλής προορισμός διακοπών σύντομα.
'Ο οικονομικός πόλεμος'
Η καταστροφή που εκτυλίσσεται δεν περνά απαρατήρητη από τους οικονομολόγους του Τελ Αβίβ, 300 από τους οποίους, την 1η Νοεμβρίου, κάλεσαν τον Νετανιάχου και τους υπουργούς Οικονομικών του να "συνέλθουν", λόγω του "σοβαρού πλήγματος που δέχθηκε το Ισραήλ".
Πιστεύουν πως ο κατακλυσμός "απαιτεί μια θεμελιώδη αλλαγή των εθνικών προτεραιοτήτων και μια μαζική ανακατανομή των κονδυλίων για την αντιμετώπιση των ζημιών του πολέμου, τη βοήθεια προς τα θύματα και την αποκατάσταση της οικονομίας". Σε απάντηση, ο πρωθυπουργός υποσχέθηκε με τόλμη να δημιουργήσει μια "οικονομία υπό τα όπλα":
"Η καθοδήγησή μου είναι ξεκάθαρη: ανοίγουμε τις βρύσες, διοχετεύουμε χρήματα σε όποιον τα χρειάζεται... Όποιο οικονομικό τίμημα κι αν μας επιβάλει αυτός ο πόλεμος, θα το πληρώσουμε χωρίς δισταγμό... Θα νικήσουμε τον εχθρό στον στρατιωτικό πόλεμο και θα κερδίσουμε και τον οικονομικό πόλεμο".
Παρά τις ρητορικές αυτές μεγαλοστομίες, υπάρχουν πολλές ενδείξεις ότι το σιωνιστικό κράτος πλανάται επικίνδυνα τόσο για την οικονομική του βιωσιμότητα όσο και για την στρατιωτική του δεινότητα. Οι εκθέσεις που δημοσιεύονται από το "think tank" του Start-Up Nation Policy Institute (SNPI) του Τελ Αβίβ αποκαλύπτουν μια ζοφερή προοπτική.
Μόλις δύο εβδομάδες μετά την έκρηξη της "πλημμύρας του Αλ Άκσα", ο οργανισμός εξέδωσε μελέτη για τις ζημιές στον τεχνολογικό τομέα του Ισραήλ, που κάποτε αποτελούσε πηγή εθνικής υπερηφάνειας και χαράς και καμπανάκι για την ευημερία του γενικότερα. Τα ευρήματα ήταν σκληρά.
Ακόμη και σε εκείνο το πρώιμο στάδιο, η SNPI προέβλεψε μια ταχέως επερχόμενη "οικονομική κρίση της οποίας η ισχύς είναι ακόμη άγνωστη" με βάση την έρευνά της. Συνολικά, το 80 τοις εκατό των ισραηλινών επιχειρήσεων τεχνολογίας ανέφεραν ζημίες που προέκυψαν από την επιδεινούμενη "κατάσταση ασφαλείας" της χώρας, ενώ το ένα τέταρτο κατέγραψε "διπλή ζημία, τόσο στο ανθρώπινο δυναμικό όσο και στην εξεύρεση επενδυτικών κεφαλαίων".
Πάνω από το 40 τοις εκατό των τεχνολογικών εταιρειών είχαν καθυστερήσει ή ακυρωθεί επενδυτικές συμφωνίες και μόλις το 10 τοις εκατό "κατάφερε να έχει καθόλου συναντήσεις με επενδυτές". Η έκθεση κατέληξε στο συμπέρασμα:
"Η αβεβαιότητα και η συνακόλουθη απόφαση πολλών επενδυτών να τηρήσουν στάση αναμονής λόγω της τρέχουσας κατάστασης πλήττει ένα οικοσύστημα που ήδη δυσκολευόταν να αντλήσει κεφάλαια, εν μέρει λόγω της πολιτικής αστάθειας στις παραμονές του πολέμου, σε συνδυασμό με την παγκόσμια οικονομική ύφεση".
Ένας άλλος λόγος για την αποτυχία του ισραηλινού τεχνολογικού τομέα, που δεν αναφέρεται από το SNP - αλλά διερευνήθηκε από το The Cradle στις 13 Οκτωβρίου - είναι η αποκάλυψη των τρωτών σημείων των συστημάτων ηλεκτρονικής παρακολούθησης και πολεμικών επιχειρήσεων του Τελ Αβίβ από το Al-Aqsa Flood.
Η εν λόγω έκθεση κατέληγε στο συμπέρασμα ότι η επιχείρηση της παλαιστινιακής αντίστασης "θα οδηγήσει πιθανότατα σε σημαντική πτώση της τύχης του ισραηλινού τομέα της κυβερνοασφάλειας", δεδομένου πως αποτελεί σοβαρό και δυνητικά θανατηφόρο πλήγμα για το εμπορικό σήμα "Startup Nation", το οποίο βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στην κυβερνοασφάλεια. Τα γεγονότα που ακολούθησαν επιβεβαίωσαν αυτή την πρόβλεψη.
"Απότομες διακυμάνσεις"
Προχωρώντας γρήγορα στις 2 Νοεμβρίου, το SNPI δημοσίευσε μια περαιτέρω μελέτη που διερευνά την ιστορική οικονομική ανθεκτικότητα του Ισραήλ σε κρίσεις ασφαλείας με βάση δεδομένα από "σημαντικά πολεμικά γεγονότα των τελευταίων είκοσι ετών", ιδίως την επιχείρηση Protective Edge του 2014.
Παρότι παραδέχθηκε πως τα πρόσφατα γεγονότα είχαν "φυσιολογικά" προκαλέσει "μεγάλες ανησυχίες στους ξένους επενδυτές, εταίρους και πελάτες" των ισραηλινών επιχειρήσεων, το SNPI περιέγραψε μια πιο αισιόδοξη εικόνα από ό,τι προηγουμένως, υποστηρίζοντας ότι το Τελ Αβίβ έχει "αποδείξει την ικανότητά του να ξεπερνά κρίσεις αυτού του είδους στο παρελθόν και... να βγαίνει ισχυρότερο".
Αυτή η αισιόδοξη κρίση βασίζεται στο γεγονός ότι η επίθεση στη Γάζα το 2014 κόστισε μόλις το 0,3% του ισραηλινού ΑΕΠ ή περίπου 8 δισεκατομμύρια σέκελ σε σημερινά χρήματα. Επιπλέον, αυτή η στρατιωτική προσπάθεια δεν διατάραξε διαρκώς τις χρηματοπιστωτικές αγορές, ούτε προκάλεσε "απότομες διακυμάνσεις" στο χρηματιστήριο του Τελ Αβίβ βραχυπρόθεσμα ή μακροπρόθεσμα. Το SNPI κατέληξε στο συμπέρασμα πως ο ίδιος αντίκτυπος, ή η έλλειψή του, θα μπορούσε, επομένως, να υποτεθεί όσον αφορά τη σημερινή επιχείρηση "Σιδερένια Σπαθιά" κατά της Γάζας.
Ωστόσο, η άνευ προηγουμένου κλίμακα της "πλημμύρας του Αλ-Άκσα", η οποία ανάγκασε την επιστράτευση 360.000 Ισραηλινών στρατιωτών, σε συνδυασμό με την εντατικοποίηση των στρατιωτικών αψιμαχιών στο βόρειο μέτωπο με τη Χεζμπολάχ του Λιβάνου, και τη διαρκή οικονομική καταστροφή, αμφισβητεί την εφαρμοσιμότητα του σεναρίου της "Προστατευτικής Ακμής". Το 2014, μόλις 5.000 στρατιώτες επιστρατεύτηκαν σε μια στρατιωτική δράση των ισραηλινών δυνάμεων κατοχής που διήρκεσε μόλις 49 ημέρες.
Ο Νετανιάχου τουλάχιστον ρητορικά επιβεβαιώνει συνέχεια πως θέλει να εξαλείψει τη Χαμάς και να τερματίσει την κυριαρχία του κινήματος στη Γάζα, ακόμα κι αν αυτοί οι στόχοι δεν έχουν επιτευχθεί μέχρι στιγμής. Υπάρχουν επίσης σαφείς ενδείξεις ότι οι ΗΠΑ και η Βρετανία επιδιώκουν μια παρατεταμένη, επακόλουθη σύγκρουση με πληρεξούσιο όχι μόνο στην Παλαιστίνη, αλλά σε ολόκληρη τη Δυτική Ασία. Αυτή η ανίερη Τριάδα μπορεί να είναι στα πρόθυρα να μάθει ένα βασανιστικά οδυνηρό μάθημα στα αληθινά, σύγχρονα όρια της δύναμής τους.
Η επιχείρηση Al-Aqsa Flood έχει επιτύχει εκπληκτικές επιτυχίες, αμφισβητώντας τα καθιερωμένα μέτρα ασφαλείας και ενδεχομένως σηματοδοτώντας την αρχή μιας μεγαλύτερης αποκάλυψης του σιωνιστικού σχεδίου. Οι κίνδυνοι για το Ισραήλ δεν ήταν ποτέ υψηλότεροι. Η αποικιοκρατική οικονομία του Τελ Αβίβ, που εξαρτάται από την υποταγή των Παλαιστινίων, μπορεί να αντιμετωπίζει ένα επισφαλές μέλλον, ενδεχομένως σηματοδοτώντας το επόμενο ντόμινο που θα πέσει σε αυτό το εξελισσόμενο σενάριο.