Vedica Singh - tfiglobalnews.com / Παρουσίαση Freepen.gr
Αυτό αποδεικνύεται από αρκετές αξιοσημείωτες εξελίξεις. Πρώτον, οι σύμμαχοι του ΟΠΕΚ επιδεικνύουν δυσαρέσκεια με τις ΗΠΑ, επιλέγοντας να εφαρμόσουν πρόσθετες περικοπές στην παραγωγή πετρελαίου, δυνητικά επηρεάζοντας τα αμερικανικά ενεργειακά συμφέροντα. Δεύτερον, η Σαουδική Αραβία ασκεί πίεση στις ΗΠΑ για πυρηνικές παραχωρήσεις, υποδεικνύοντας εντάσεις στις διμερείς σχέσεις τους.
Τρίτον, ο Λίβανος εγείρει ερωτήματα σχετικά με την αναγκαιότητα μιας νέας πρεσβείας των ΗΠΑ, υπονοώντας ανησυχίες σχετικά με την αντίληψη της εμπλοκής των ΗΠΑ στην περιοχή. Τέλος, το Ιράν εφαρμόζει καταναγκαστικές τακτικές, κρατώντας πολίτες των ΗΠΑ και τους αξιοποιεί ως διαπραγματευτικά στοιχεία για οικονομικές παραχωρήσεις. Εν ολίγοις, η κυβέρνηση Μπάιντεν αντιμετωπίζει ένα περίπλοκο και απαιτητικό τοπίο στη Μέση Ανατολή, όπου η αμερικανική επιρροή υπόκειται σε έλεγχο και αντιμετωπίζει πιέσεις από διάφορους περιφερειακούς παράγοντες.
Ωστόσο, υπάρχει ένα ακόμη έθνος που αντιμετωπίζει δυσκολίες με τον Μπάιντεν, την Αίγυπτο. Ο Πρόεδρος Άμπντελ Φάτεχ Ελ-Σίσι παλεύει με την παρακράτηση 235 εκατομμυρίων δολαρίων από τις ΗΠΑ Τώρα, καθώς οι εντάσεις μεταξύ των δύο εθνών σιγοβράζουν, μια εκπληκτική ανακοίνωση έχει προκύψει.
Η Αίγυπτος και το Ιράν ενώνουν τα χέρια: Η οικονομική σκοπιά
Η Αίγυπτος και το Ιράν, πρώην αντίπαλοι, ενώνουν τις δυνάμεις τους. Η προοπτική της συμφιλίωσης Ιράν-Αιγύπτου εθεωρείτο κάποτε σχεδόν αδύνατη, αλλά τώρα γίνεται πραγματικότητα.
Σε μια σημαντική εξέλιξη, ο Ιρανός υπουργός Οικονομικών Ehsan Khandouzi ξεκίνησε ένα ιστορικό ταξίδι στο Κάιρο, σηματοδοτώντας την πρώτη επίσκεψη Ιρανού υπουργού Οικονομικών στην Αίγυπτο εδώ και σχεδόν μια δεκαετία. Η επίσκεψή του συνέπεσε με την ετήσια συνάντηση της Asian Infrastructure Investment Bank (AIIB), όπου είχε ουσιαστική συνάντηση με τον Αιγύπτιο ομόλογό του, Mohamed Maait.
Κατά τη διάρκεια των συζητήσεών τους, ο Khandouzi μετέφερε την ισχυρή δέσμευση του Ιράν για ενίσχυση των σχέσεων με γειτονικά και περιφερειακά έθνη. Υπογράμμισε τις τεράστιες δυνατότητες για συνεργασία μεταξύ του Ιράν και της Αιγύπτου σε διάφορους τομείς. Αυτό περιλάμβανε τομείς όπως η AIIB, η Ισλαμική Τράπεζα Ανάπτυξης, η ίδρυση κοινής τράπεζας, η συνεργασία στη ναυτιλία, η φαρμακευτική τεχνολογία και η ανταλλαγή ιατρικού εξοπλισμού.
Ο υπουργός Maait, από την πλευρά του, τόνισε το έντονο ενδιαφέρον της Αιγύπτου για τις προτάσεις που διατύπωσε ο Ιρανός ομόλογός του. Εξέφρασε την επιθυμία της Αιγύπτου να ενισχύσει τις σχέσεις με το Ιράν και εξέφρασε την ελπίδα για επικείμενη βελτίωση των διμερών σχέσεων.
Ο Khandouzi αποκάλυψε αργότερα ότι οι συζητήσεις είχαν επίσης θίξει σχέδια για αύξηση του κεφαλαίου της τράπεζας Ιράν-Αιγύπτου στο εγγύς μέλλον. Εξέφρασε αισιοδοξία πως αυτή η συνάντηση με τον Maait θα χρησιμεύσει ως καταλύτης για την αναζωογόνηση της συνεργασίας και την προώθηση των προσπαθειών οικονομικής διπλωματίας του Ιράν.
Η επίσκεψη του Ιρανού υπουργού Οικονομικών στην Αίγυπτο συνοδεύτηκε από υψηλού επιπέδου εμπορική και οικονομική αντιπροσωπεία, αποδεικνύοντας τη σοβαρότητα και των δύο εθνών στην επιδίωξη οικονομικής συνεργασίας. Αυτή η διπλωματική εξέλιξη σηματοδοτεί μια θετική μετατόπιση στις σχέσεις Ιράν-Αιγύπτου, παρά το ιστορικό σκηνικό διακοπής των σχέσεων που χρονολογείται από το 1980.
Όχι άλλο αντίπαλοι: Τέλος ενός προβλήματος 50 ετών
Το Ιράν και η Αίγυπτος, δύο εξέχουσες περιφερειακές δυνάμεις στη Μέση Ανατολή, έχουν μια ιστορία που χαρακτηρίζεται από ανταγωνισμό για επιρροή. Τα διαφορετικά οράματά τους για το πολιτικό τοπίο της Μέσης Ανατολής, σε συνδυασμό με τις θρησκευτικές διαφορές, έχουν τροφοδοτήσει εντάσεις.
Θρησκευτικά, το Ιράν είναι κατά κύριο λόγο σιίτες μουσουλμάνοι, ενώ η Αίγυπτος είναι κατά κύριο λόγο σουνίτες μουσουλμάνοι, συμβάλλοντας στις ιστορικές εντάσεις σουνιτών-σιιτών. Αυτό το χάσμα έχει επιδεινώσει τον ανταγωνισμό τους, καθώς κάθε έθνος έχει υποστηρίξει ομάδες και κυβερνήσεις που ευθυγραμμίζονται με τις αντίστοιχες θρησκευτικές τους πεποιθήσεις. Η αντίθεσή τους σε περιφερειακές συγκρούσεις, όπως ο εμφύλιος πόλεμος της Συρίας και της Υεμένης, οδήγησε σε αποκλίνουσες πολιτικές και πίστεις, με αποτέλεσμα να τεθούν περαιτέρω οι σχέσεις.
Μια κομβική στιγμή στην αποξενωμένη τους σχέση συνέβη το 1980 όταν η Αίγυπτος διέκοψε τις διπλωματικές σχέσεις με το Ιράν μετά την Ιρανική Επανάσταση και την υποστήριξη του Ιράν στην Ισλαμική Επανάσταση της Αιγύπτου. Αυτή η ρήξη κράτησε για δεκαετίες, αφήνοντας πίσω της μια κληρονομιά δυσπιστίας.
Η υπογραφή από την Αίγυπτο των Συμφωνιών του Καμπ Ντέιβιντ το 1978 και η επακόλουθη συνθήκη ειρήνης με το Ισραήλ το 1979 συνέβαλαν σημαντικά στο ρήγμα. Το Ιράν, έντονος επικριτής του Ισραήλ, αντιτάχθηκε στη διπλωματική ομαλοποίηση στην περιοχή, βαθύνοντας περαιτέρω το χάσμα μεταξύ των δύο εθνών.
Παρά αυτή την ιστορία εχθρότητας, πρόσφατες διπλωματικές πρωτοβουλίες και συζητήσεις για την οικονομική συνεργασία μεταξύ του Ιράν και της Αιγύπτου υποδηλώνουν μια πιθανή τήξη των σχέσεων, υπογραμμίζοντας την εξελισσόμενη δυναμική του γεωπολιτικού τοπίου της Μέσης Ανατολής.
Αποκατάσταση των δεσμών: Το Ιράν το είχε προβλέψει πολύ πριν
Η προθυμία να διερευνηθούν οι οικονομικοί δεσμοί και η συνεργασία σε διάφορους τομείς αντανακλά την κοινή επιθυμία για την προώθηση της περιφερειακής σταθερότητας και της οικονομικής ανάπτυξης σε ένα περίπλοκο γεωπολιτικό τοπίο. Η ιστορική έχθρα μεταξύ Καΐρου και Τεχεράνης έχει υποστεί μεταμόρφωση, οδηγούμενη από κοινές προκλήσεις που απαιτούν διπλωματικές λύσεις.
Ενώ το Ιράν αντιμετωπίζει εμπόδια που παρουσίασε η κυβέρνηση Μπάιντεν, ιδιαίτερα στις προσπάθειές του να επανενταχθεί στις παγκόσμιες αγορές πετρελαίου, οι εντάσεις παραμένουν στα στενά του Ορμούζ. Η Τεχεράνη ήταν φωνητική στην έκκλησή της προς τις ΗΠΑ να αποχωρήσουν από τη Μέση Ανατολή, βελτιώνοντας ταυτόχρονα τους δεσμούς με χώρες όπως η Σαουδική Αραβία και η Συρία. Η τελευταία προσθήκη σε αυτή τη διπλωματική αλλαγή είναι η Αίγυπτος, σημειώνοντας μια αξιοσημείωτη εξέλιξη.
Όταν εξετάζουμε τη σύνδεση BRICS, αυτή η προσέγγιση γίνεται ακόμα πιο ενδιαφέρουσα. Τόσο το Ιράν όσο και η Αίγυπτος πρόκειται να γίνουν μέρος των BRICS το 2024, υποδηλώνοντας μια εμβάθυνση της οικονομικής συνεργασίας στον ορίζοντα.
Αν και αυτή η αναδυόμενη συμμαχία μπορεί να μην είναι ευπρόσδεκτη από την κυβέρνηση Μπάιντεν, παρουσιάζει προκλήσεις για τις Ηνωμένες Πολιτείες. Η μεταβαλλόμενη δυναμική στη Μέση Ανατολή, σε συνδυασμό με τους ενισχυμένους οικονομικούς δεσμούς και σχέσεις με τους BRICS, σηματοδοτούν ένα μεταβαλλόμενο τοπίο που πιθανότατα θα έχει επιπτώσεις στην περιφερειακή και παγκόσμια πολιτική.