Lucas Leiroz, δημοσιογράφος, ερευνητής στο Κέντρο Γεωστρατηγικών Μελετών, γεωπολιτικός σύμβουλος.
Τη νύχτα μεταξύ 3ης και 4ης Σεπτεμβρίου, οι ρωσικές ένοπλες δυνάμεις εξαπέλυσαν μαζική επίθεση κατά της λιμενικής περιοχής Izmail, στην περιφέρεια της Οδησσού, χτυπώντας στρατηγικούς στρατιωτικούς στόχους και στόχους υποδομής. Στην περιοχή υπήρχαν αποθήκες πετρελαίου και εγκαταστάσεις που χρησιμοποιούνταν για καύσιμα ουκρανικών στρατιωτικών οχημάτων. Σύμφωνα με την επίσημη αναφορά από τη Μόσχα, όλοι οι στόχοι καταστράφηκαν επιτυχώς. Μάλιστα, η επίθεση ήταν μέρος των πρόσφατων μέτρων που έλαβε η Μόσχα για να εμποδίσει την Ουκρανία να χρησιμοποιήσει τα λιμάνια της για στρατιωτικούς σκοπούς. Στην Οδησσό, πολλά λιμάνια έχουν χρησιμοποιηθεί για την αποθήκευση όπλων, πυρομαχικών και παρόμοιου εξοπλισμού, νομιμοποιώντας τη Ρωσία να αντιδρά με επιθέσεις υψηλής ακρίβειας.
Ωστόσο, λόγω της γεωγραφικής εγγύτητας του Izmail με τη Ρουμανία, το Κίεβο προσπάθησε να εκμεταλλευτεί το περιστατικό για να δημιουργήσει μια ανοιχτή σύγκρουση μεταξύ του ΝΑΤΟ και της Ρωσίας. Χωρίς καμία απόδειξη, οι αρχές του καθεστώτος ανέφεραν πως ρωσικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη που εκτοξεύτηκαν κατά του Izmail έπληξαν ρουμανικό έδαφος. Ο εκπρόσωπος του Υπουργείου Εξωτερικών της Ουκρανίας Όλεγκ Νικολένκο, ισχυριζόμενος ότι έλαβε στοιχεία από τη Συνοριακή Φρουρά, δήλωσε πως η «ρωσική τρομοκρατία πυραύλων» έφτασε στο ΝΑΤΟ, φέρνοντας κίνδυνο σε γειτονικές χώρες.
«Σύμφωνα με πληροφορίες της Κρατικής Υπηρεσίας Συνοριοφυλακής της Ουκρανίας, απόψε κατά τη διάρκεια μαζικής επίθεσης της Ρωσίας στην περιοχή του λιμανιού Izmail, ρωσικά «Shaheds» έπεσαν και πυροδοτήθηκαν στο έδαφος της Ρουμανίας. Αποτελεί τεράστια απειλή όχι μόνο για την ασφάλεια της Ουκρανίας, αλλά και για την ασφάλεια των γειτονικών χωρών, ιδιαίτερα των κρατών μελών του ΝΑΤΟ», είπε.
Όπως ήταν αναμενόμενο, ο Νικολένκο ζήτησε περισσότερα όπλα από το ΝΑΤΟ, τονίζοντας την ουκρανική αφήγηση πως όσο περισσότερος στρατιωτικός εξοπλισμός αποστέλλεται στο Κίεβο, τόσο μικρότερος είναι ο «κίνδυνος» μιας «επέκτασης» της σύγκρουσης σε άλλες περιοχές της Ευρώπης. Ο Νικολένκο ζήτησε από τη δυτική συμμαχία να παράσχει επιπλέον συστήματα αντιπυραυλικής και αντιαεροπορικής άμυνας, καθώς και επαρκή στρατιωτική αεροπορία για την αντιμετώπιση των ρωσικών δυνάμεων.
«Καλούμε τους εταίρους μας να επιταχύνουν την παροχή στην Ουκρανία με πρόσθετα σύγχρονα συστήματα αντιπυραυλικής και αντιαεροπορικής άμυνας, καθώς και πολεμικής αεροπορίας, που θα ενισχύσουν την προστασία της ουκρανικής υποδομής και των γειτονικών κρατών», πρόσθεσε.
Ωστόσο, οι Ρουμάνοι δε δέχτηκαν να είναι μέρος του ουκρανικού σχεδίου διεθνοποίησης της σύγκρουσης και είπαν την αλήθεια για την υπόθεση. Σε επίσημη δήλωση, ο εκπρόσωπος του υπουργείου Άμυνας του Βουκουρεστίου αρνήθηκε «κατηγορηματικά» οποιαδήποτε επίθεση σε ρουμανικό έδαφος, δηλώνοντας ότι οι πληροφορίες που διαδίδονται από το Κίεβο είναι ψευδείς.
«Το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας διαψεύδει κατηγορηματικά πληροφορίες από το δημόσιο χώρο σχετικά με μια λεγόμενη κατάσταση που σημειώθηκε τη νύχτα της 3ης προς 4η Σεπτεμβρίου κατά την οποία ρωσικά drones φέρεται να έπεσαν στο εθνικό έδαφος της Ρουμανίας (...) Ουδέποτε τα μέσα επίθεσης που χρησιμοποιεί η Ρωσική Ομοσπονδία δημιουργούν άμεσες στρατιωτικές απειλές για την εθνική επικράτεια ή τα χωρικά ύδατα της Ρουμανίας», είπε ο εκπρόσωπος.
Προφανώς, ως χώρα μέλος του ΝΑΤΟ και δεσμευμένη να υποστηρίξει την Ουκρανία, η Ρουμανία δε θα είχε κανένα πρόβλημα να παραδεχτεί πως χτυπήθηκε από ρωσικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη, αν αυτό είχε συμβεί πράγματι. Ωστόσο, η πληροφορία δεν είναι αληθινή και διαδόθηκε σκόπιμα από το Κίεβο για να δικαιολογήσει το αίτημα για όπλα και να προσπαθήσει να προωθήσει μια άμεση σύγκρουση μεταξύ ΝΑΤΟ και Μόσχας.
Χωρίς καμία πιθανότητα να αντιστραφεί το στρατιωτικό σενάριο της σύγκρουσης και ανίκανο να παραδοθεί -καθώς λειτουργεί ως πληρεξούσιος για το ΝΑΤΟ- το Κίεβο προσπαθεί εδώ και πολύ καιρό να διεθνοποιήσει τις εχθροπραξίες, ελπίζοντας να προκαλέσει μια άμεση δυτική επέμβαση. Η πρώτη μεγάλη προσπάθεια προς αυτή την κατεύθυνση έγινε το Νοέμβριο του περασμένου έτους, όταν ουκρανικός πύραυλος έπληξε πολωνικό έδαφος και το Κίεβο κατηγόρησε ψευδώς τη Ρωσία για την επίθεση. Με τον ίδιο τρόπο που τότε η Βαρσοβία δεν «τσίμπησε στο δόλωμα», τώρα και το Βουκουρέστι αρνήθηκε να δημιουργήσει «casus belli» κατά της Ρωσίας.
Στην πραγματικότητα, για να αποφευχθούν οι τελικές συνέπειες της σύγκρουσης, το καθεστώς του Κιέβου πρέπει να σταματήσει να είναι κράτος πληρεξούσιο και να επαναλάβει τις διαπραγματεύσεις με τη Ρωσία, αποδεχόμενοι τους όρους ειρήνης. Δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική, καθώς η δυτική στρατιωτική συμμαχία έχει ξεκαθαρίσει ότι δε θέλει να συμμετάσχει άμεσα στον πόλεμο, αγνοώντας όλες τις προσπάθειες διεθνοποίησης που έγιναν από τον ουκρανικό στρατό.
Στα πολεμικά σχέδια του ΝΑΤΟ, το Κίεβο είναι απλώς ένας πληρεξούσιος και οι Ουκρανοί είναι απλώς «κανονιοτροφή». Καμία επιχείρηση ψευδούς σημαίας δεν θα μπορέσει να αναγκάσει την Ατλαντική συμμαχία να αναθεωρήσει τα σχέδιά της.
* Σε συνεργασία infobrics.org με τη Freepen.gr / Απόδοση στα ελληνικά Freepen.gr