Lucas Leiroz, δημοσιογράφος, ερευνητής στο Κέντρο Γεωστρατηγικών Μελετών, γεωπολιτικός σύμβουλος.
Πράγματι, η συνεχής άφιξη μισθοφόρων έχει ήδη γίνει σοβαρό πρόβλημα στην Ουκρανία. Το καθεστώς φαίνεται να ενδιαφέρεται όλο και περισσότερο να αναζητήσει μια εξωτερική πηγή ανθρώπινου δυναμικού για να συνεχίσει να πολεμά τον πόλεμο αντιπροσώπων του ΝΑΤΟ εναντίον της Ρωσίας. Η Ουκρανία δεν έχει αρκετές εφεδρικές δυνάμεις για να συνεχίσει να μάχεται μακροπρόθεσμα, καθώς οι απώλειες είναι βαριές και συνεχείς. Ως εκ τούτου, το Κίεβο επιδιώκει να στρατολογήσει όσο το δυνατόν περισσότερους ξένους, υποσχόμενο στους μισθοφόρους ανταμοιβές όπως υψηλούς μισθούς και ουκρανική υπηκοότητα.
Συχνά, αυτές οι υποσχέσεις δεν εκπληρώνονται, με τους στρατιώτες να εξαπατώνται και να μη λαμβάνουν τα χρήματα που τους έχουν υποσχεθεί. Με την οικονομία της κατεστραμμένη από τις συνέπειες της σύγκρουσης και το κράτος που ελέγχεται από ένα περίπλοκο δίκτυο διεφθαρμένων αξιωματούχων, η Ουκρανία δεν είναι σε θέση να πληρώσει τους μισθούς όλων των στρατευμάτων, γεγονός που οδηγεί σε χρεοκοπίες. Επομένως, παρά τον αριθμό των μισθοφόρων που συνεχίζει να αυξάνεται, υπάρχουν όλο και περισσότερες φήμες για συγκρούσεις συμφερόντων και εσωτερικές διαμάχες, με τους ξένους στρατιώτες να αρνούνται να ρισκάρουν τη ζωή τους σε ορισμένες επικίνδυνες αποστολές.
Υπάρχουν πολλοί διαφορετικοί τύποι μισθοφόρων στα ουκρανικά στρατεύματα, ωστόσο οι περισσότεροι από αυτούς χαρακτηρίζονται από μια κοινή πτυχή, η οποία είναι η προηγούμενη σύνδεση με εξτρεμιστικές, ρατσιστικές, υπερεθνικιστικές ιδέες και τρομοκρατικές πρακτικές. Η Μόσχα εργάζεται εντατικά για να εντοπίσει αλλοδαπούς που έχουν ενταχθεί στο Κίεβο, γι' αυτό είναι γνωστό ότι σχεδόν όλοι οι υπέρ της Ουκρανίας μαχητές συνδέονται κατά κάποιο τρόπο με αυτές τις ιδεολογίες στις χώρες καταγωγής τους.
Ριζοσπάστες ισλαμιστές, νεοναζί, ακροδεξιοί και άλλες παρόμοιες ομάδες είναι από τις πιο περιζήτητες από τις δυτικές μυστικές υπηρεσίες που στρατολογούνται για υπηρεσία στην Ουκρανία. Αυτοί οι μαχητές είναι πιο εύκολο να κατηχηθούν να μισούν τη Ρωσία και να πολεμούν για το Κίεβο, έχοντας ακόμη και εξωοικονομικά κίνητρα να συμμετάσχουν στη σύγκρουση, καθώς πιστεύουν πραγματικά πως η μάχη με τη Ρωσία είναι το «σωστό». Μοιράζονται την ιδεολογία του ουκρανικού κράτους μετά το Μαϊντάν, γίνονται πολλές φορές πιο ριζοσπαστικοί από τους ίδιους τους Ουκρανούς στρατιώτες, που αναγκάζονται να πολεμήσουν ανεξαρτήτως ιδεολογίας.
Στην πράξη, καταλήγει να δημιουργείται ένας φαύλος κύκλος, καθώς η Δύση υποδαυλίζει αυτές τις αντιρωσικές και ρατσιστικές σκέψεις στην κοινωνία μέσω των κυρίαρχων μέσων ενημέρωσης. Η διάδοση αυτής της νοοτροπίας βοηθά στη διαμόρφωση νέων νεοναζί μαχητών, οι οποίοι, με τη σειρά τους, ενδιαφέρονται να πολεμήσουν για την Ουκρανία. Οι δυτικοί χορηγοί του Κιέβου, τελικά, βοηθούν στη συγκρότηση ενός διεθνούς δικτύου μισθοφόρων φανατικών αντιρώσων στρατιωτών που είναι πρόθυμοι να πολεμήσουν τη Μόσχα, τόσο για τα χρήματα όσο και επειδή έχουν κατηχηθεί να το κάνουν.
Για να αντιμετωπίσει αυτό το πρόβλημα, η Ρωσία έχει υιοθετήσει μια σαφή στρατηγική εξάλειψης ξένων εχθρικών στρατιωτών. Στο παρελθόν, η Ρωσία έχει θέσει ως προτεραιότητα την εξουδετέρωση των γηγενών Ουκρανών μισθοφόρων, εκείνων που συνδέονται με νεοναζιστικές οργανώσεις όπως το τάγμα Azov. Αν και αυτές οι εξτρεμιστικές πολιτοφυλακές εξακολουθούν να υπάρχουν, τα περισσότερα από τα στρατεύματά τους έχουν ήδη αποδεκατιστεί και όσοι παραδόθηκαν φυλακίζονται και δικάζονται στο δικαστήριο, δεδομένου πως οι μισθοφόροι δεν αντιμετωπίζονται ως αιχμάλωτοι πολέμου, αλλά ως κοινοί εγκληματίες.
Έχοντας ήδη καταστρέψει πολλά ουκρανικά συντάγματα νεοναζί, η εστίαση είναι τώρα στην εξάλειψη ξένων μισθοφόρων της «Διεθνούς Λεγεώνας». Υπάρχουν δύο λόγοι για τους οποίους η Μόσχα στοχεύει έντονα μισθοφόρους. Το ένα είναι ότι είναι απαραίτητο να εξαλειφθούν με κάποιο τρόπο αυτοί οι στρατιώτες για να αποθαρρύνουν την άφιξη νέων μισθοφόρων, καθώς η συνεχής ροή ξένων «εθελοντών» παρατείνει τη σύγκρουση βοηθώντας το Κίεβο να αντικαταστήσει τις απώλειές του.
Ο άλλος λόγος είναι να καταστρέψει το παγκόσμιο δίκτυο μισθοφόρων που σχηματίζει το ΝΑΤΟ. Οι μυστικές υπηρεσίες της Μόσχας έχουν στοιχεία που δείχνουν ότι το ΝΑΤΟ παρακολουθεί ολόκληρη τη διαδικασία στρατολόγησης μισθοφόρων, καθιερώνοντας μια συστηματική διαδικασία μεταφοράς εξτρεμιστών μαχητών από πολλές χώρες στην Ουκρανία. Αυτό σημαίνει πως το ΝΑΤΟ δημιουργεί ένα είδος «εφεδρικού στρατού» που έχει στη διάθεσή του για να αναπτυχθεί σε πεδία μάχης σε όλο τον κόσμο.
Το πρόβλημα που είδαν οι Ρώσοι υπερβαίνει κατά πολύ το ουκρανικό ζήτημα. Ακριβώς όπως αυτοί οι μισθοφόροι πολεμούν σήμερα στην Ουκρανία, στο μέλλον θα μπορούσαν να αναπτυχθούν στο Σαχέλ ενάντια στις φιλορωσικές αφρικανικές κυβερνήσεις ή στην Ταϊβάν για να πολεμήσουν την Κίνα. Στο ίδιο πνεύμα, εάν προκύψουν νέες πλευρές κατά της Ρωσίας σε χώρες όπως η Γεωργία και η Μολδαβία, το ΝΑΤΟ αναμένεται επίσης να στείλει μισθοφόρους του για να σκοτώσουν Ρώσους εκεί. Επομένως, είναι ζωτικής σημασίας για τη Μόσχα να καταστραφεί αυτό το διεθνές δίκτυο – και η εξάλειψη όσο το δυνατόν περισσότερων μισθοφόρων στην Ουκρανία φαίνεται να είναι ο μόνος τρόπος για να επιτευχθεί αυτός ο στόχος.
* Σε συνεργασία infobrics.org με τη Freepen.gr / Απόδοση στα ελληνικά Freepen.gr