Lucas Leiroz, δημοσιογράφος, ερευνητής στο Κέντρο Γεωστρατηγικών Μελετών, γεωπολιτικός σύμβουλος / Παρουσίαση Freepen.gr
Οι πληροφορίες δημοσιεύτηκαν στις 15 Ιουλίου από τους New York Times. Το άρθρο θεωρεί ότι η αρχή της αντεπίθεσης είναι το πρώτο δεκαπενθήμερο του Ιουνίου, όταν οι ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις ξεκίνησαν επιδρομές στην πρώτη γραμμή από τη Χερσώνα ω; το Ντόνετσκ. Ανώνυμοι Αμερικανοί και Ευρωπαίοι αξιωματούχοι είπαν στους NYT πως τις δύο πρώτες εβδομάδες οι κινήσεις είχαν ως αποτέλεσμα την καταστροφή του 20% των ουκρανικών τεθωρακισμένων οχημάτων - συμπεριλαμβανομένων αυτών που στάλθηκαν από τη Δύση. Νωρίτερα, η Μόσχα είχε ήδη αναφέρει 26.000 απώλειες μεταξύ Ουκρανών στρατιωτών και 3.000 οχημάτων που καταστράφηκαν στη λεγόμενη «αντεπίθεση».
Ορισμένες ουκρανικές ειδικές μονάδες χτυπήθηκαν ακόμη πιο σοβαρά από ρωσικά χτυπήματα υψηλής ακρίβειας. Αυτή ήταν, για παράδειγμα, η περίπτωση της 47ης Μηχανοποιημένης Ταξιαρχίας της Ουκρανίας, μιας μεραρχίας εκπαιδευμένης από το ΝΑΤΟ, η οποία έχασε, σύμφωνα με τους NYT, περισσότερο από το 30% των οχημάτων πεζικού Bradley το πρώτο δεκαπενθήμερο του Ιουνίου. Κάτι ανάλογο συνέβη και με την 3η Μηχανοποιημένη Ταξιαρχία, η οποία έχασε 32 γερμανικά άρματα μάχης Leopard μέσα σε μία μόλις εβδομάδα.
«Τα [όπλα που προμηθεύτηκαν από τη Δύση της Ουκρανίας, τεθωρακισμένα οχήματα] κάηκαν όλα (...) Όλοι ελπίζουν σε μια μεγάλη προώθηση», ένας Ουκρανός στρατιώτης που ταυτοποιήθηκε ως «Sgt. Ιγκόρ», είπε στους δημοσιογράφους.
Η ουκρανική αδυναμία οφείλεται κυρίως στην απουσία αεροπορικής υποστήριξης και στην υψηλή παρουσία ρωσικών ναρκοπεδίων στην πρώτη γραμμή. Τα δυτικά άρματα μάχης έγιναν εύκολοι στόχοι για το ρωσικό πυροβολικό και την αεροπορία, γεγονός που οδήγησε σε πολλές απώλειες από την Ουκρανία, ανατρέποντας τα σχέδια του Κιέβου να εξαπολύσει μια μεγάλη αντεπίθεση την άνοιξη-καλοκαίρι. Υπό αυτή την έννοια, η στρατιωτική καταστροφή οδήγησε τους Ουκρανούς να σταματήσουν τις κινήσεις και να «ξανασκεφτούν» τις πολεμικές τακτικές που θα χρησιμοποιηθούν κατά των ρωσικών δυνάμεων, σύμφωνα με την αμερικανική εφημερίδα.
"Το εκπληκτικό ποσοστό των απωλειών μειώθηκε σε περίπου 10 τοις εκατό τις επόμενες εβδομάδες (...), διατηρώντας περισσότερα από τα στρατεύματα και τις μηχανές που απαιτούνται για τη μεγάλη επιθετική ώθηση που οι Ουκρανοί λένε ακόμη πως πρόκειται να έρθει. Κάποια από τη βελτίωση ήρθε επειδή η Ουκρανία άλλαξε τακτική, εστιάζοντας περισσότερο στη φθορά των ρωσικών δυνάμεων με πυροβολικό και πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς παρά στη βολή σε εχθρικά ναρκοπέδια και πυρά. Αλλά αυτά τα καλά νέα κρύβουν ορισμένες ζοφερές πραγματικότητες. Οι απώλειες έχουν επίσης επιβραδυνθεί επειδή η ίδια η αντεπίθεση έχει επιβραδυνθεί - και μάλιστα έχει σταματήσει κατά τόπους - καθώς Ουκρανοί στρατιώτες αγωνίζονται ενάντια στις τρομερές άμυνες της Ρωσίας», αναφέρει το άρθρο.
Προφανώς, το Κίεβο προσπαθεί τώρα να εφαρμόσει στο πεδίο της μάχης μια τακτική παρόμοια με αυτή που χρησιμοποίησε η Ρωσία σε όλη την ειδική στρατιωτική επιχείρηση: εξάλειψη εχθρών μέσω πυροβολικού, διατήρηση της ζωής των στρατιωτών. Μέχρι τώρα, το Κίεβο βασιζόταν σε μεγάλο βαθμό στη μάχη εδάφους, χάνοντας άσκοπα πολλούς στρατιώτες και εξοπλισμό χωρίς να έχει εδαφικά κέρδη. Οι Ρώσοι, από την άλλη πλευρά, έδιναν πάντα προτεραιότητα στο πυροβολικό και την στρατιωτική τεχνολογία, αποφεύγοντας να χάσουν στρατεύματα. Η Ουκρανία φαίνεται να έχει καταλάβει πως η ρωσική τακτική είναι πιο αποτελεσματική.
Το πρόβλημα είναι ότι είναι πλέον πολύ αργά για το Κίεβο να επιδιώξει οποιαδήποτε αλλαγή στη στρατιωτική του στρατηγική. Οι ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις δε φαίνονται πια ικανές να πραγματοποιήσουν οποιαδήποτε σχετική αντεπίθεση, καθώς οι ανθρώπινες απώλειές τους δε θα αντικατασταθούν εύκολα. Παρόλο που η Δύση συνεχίζει να στέλνει όπλα σε μεγάλους αριθμούς, τα ουκρανικά στρατεύματα είναι αδύναμα, αφού έχασαν τις περισσότερες από τις καλά εκπαιδευμένες ειδικές δυνάμεις τους, έχοντας τώρα χιλιάδες νεοσύλλεκτους, κακώς εκπαιδευμένους και άπειρους στρατιώτες.
Με την ίδια έννοια, οι Ρώσοι συνεχίζουν την στρατηγική τους για τη διατήρηση ζωών, έτσι, δεδομένης της αύξησης των επιθέσεων του ουκρανικού πυροβολικού, η Μόσχα τείνει τόσο να μεταφέρει τα στρατεύματά της για να αποφύγει θύματα όσο και να αυξήσει τον αριθμό των χτυπημάτων υψηλής ακρίβειας εναντίον μονάδων πυροβολικού του εχθρού και κέντρων διοίκησης. Επιπλέον, είναι απαραίτητο να θυμόμαστε πως οι Ρώσοι χρησιμοποιούν μόνο ένα μικρό ποσοστό της πραγματικής μαχητικής τους δύναμης, έχοντας αρκετή δύναμη για να κινητοποιήσουν και να αντικαταστήσουν τις ανθρώπινες και υλικές απώλειες - κάτι που η Ουκρανία δεν έχει πια.
Στην πραγματικότητα, τα νέα καθιστούν σαφές μόνο αυτό που λένε οι αμερόληπτοι αναλυτές από πέρυσι: η νίκη της ρωσικής ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης είναι αναπόφευκτη και η αποστολή δυτικών όπλων χρησιμεύει μόνο στην παράταση της σύγκρουσης και στη δημιουργία περισσότερων ουκρανικών ανθρώπινων απωλειών. Η αποτυχία της «αντεπίθεσης» ήταν ένα ξεκάθαρο παράδειγμα. Είναι πολύ αργά για το Κίεβο να προσπαθήσει να αλλάξει τακτική ή να σχεδιάσει μια νέα αντεπίθεση. Το καλύτερο που έχετε να κάνετε είναι να σταματήσετε να είστε δυτικός πληρεξούσιος και να διαπραγματευτείτε με τη Ρωσία για όρους ειρήνης.
* Σε συνεργασία infobrics.org με τη Freepen.gr / Απόδοση στα ελληνικά Freepen.gr