Από: energypress.gr - Χάρης Αποσπόρης
Ασφαλώς, οι κυβερνήσεις, η Ε.Ε. και διεθνείς οργανισμοί προειδοποιούν ότι είναι πιθανή μια αναζωπύρωση αργότερα φέτος υπό το βάρος αστάθμητων παραγόντων, όπως ένας ψυχρός χειμώνας, μια νέα γεωπολιτική ένταση ή απλά αυξημένη ζήτηση από την Ασία.
Πάντως, οι περισσότεροι αναλυτές δηλώνουν σήμερα αισιόδοξοι καθώς η ανάκαμψη της ενεργειακής ζήτησης στην Κίνα δεν φαίνεται να επιταχύνεται περαιτέρω, ενώ η παγκόσμια αγορά LNG παραμένει σε καλή θέση για να καλύψει τις ευρωπαϊκές ανάγκες και να γεμίσει τις αποθήκες φυσικού αερίου.
Στο παρακάτω διάγραμμα φαίνεται η τιμή του ολλανδικού συμβολαίου TTF κατά την τελευταία διετία:
Όπως είναι λογικό, η τιμή του ηλεκτρισμού ακολούθησε αυτή του αερίου. Η Ελλάδα, μια από τις ακριβότερες χώρες στην τιμή χονδρικής, βρίσκεται πλέον σταθερά κοντά στα 100 ευρώ/MWh και συχνά ακόμα παρακάτω.
Τα προθεσμιακά συμβόλαια στο ευρωπαϊκό χρηματιστήριο ΕΕΧ επίσης εκφράζουν την αισιοδοξία στην αγορά. Συγκεκριμένα, το γαλλικό και το γερμανικό συμβόλαιο για το γ' τρίμηνο έχουν υποχωρήσει πλέον στα 85 ευρώ, ενώ το αντίστοιχο ιταλικό εμπορεύεται στα 102 ευρώ από 154 ευρώ στα μέσα Απριλίου.
Οι μελλοντικές απειλές
Κοιτάζοντας πέρα από το βραχυπρόθεσμο ορίζοντα, εξακολουθούν να υπάρχουν παράγοντες που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε μια νέα κρίση, όπως και ανισορροπίες και στρεβλώσεις στην ευρωπαϊκή αγορά.
Σημαντική μεταβλητή για το μέλλον θα είναι η πορεία της ζήτησης για φυσικό αέριο και οι δυνατότητες της παραγωγής να την καλύψουν. Η χρόνια υποεπένδυση στην έρευνα και παραγωγή υδρογονανθράκων συνεχίζεται σήμερα παρά τα υψηλά κέρδη του κλάδου. Ως εκ τούτου προκύπτει το ερώτημα που θα βρεθεί η νέα παραγωγή από εδώ και πέρα με τις τιμές πλέον χαμηλά.
Θα πρέπει να σημειώσουμε ότι ο μεγάλος σωτήρας της Ευρώπης που ακούει στο όνομα ΗΠΑ διαθέτει ένα είδος παραγωγής που είναι ιδιαίτερα ευαίσθητο και χρειάζεται συνεχείς γεωτρήσεις για να διατηρηθεί. Οι σημερινές χαμηλές τιμές αερίου σημαίνουν περιορισμένο κίνητρο για αυτές τις επενδύσεις. Χαρακτηριστικό είναι ότι οι γεωτρήσεις για φυσικό αέριο στις ΗΠΑ μειώθηκαν πρόσφατα με τον εντονότερο ρυθμό από τον Ιούνιο του 2020.
Μια ακόμη διάσταση είναι ότι η κρίση οδήγησε σε μια σειρά ερωτημάτων για την ενεργειακή πολιτική, όπως το αν θα μπορέσει το κόστος των νέων τεχνολογιών (αποθήκευση, υδρογόνο κτλ) να μειωθεί εγκαίρως στο επιθυμητό επίπεδο ώστε να αντικαταστήσουν τα ορυκτά καύσιμα. Πρόκειται για ένα ανοικτό στοίχημα προς το παρόν δίχως εξασφαλισμένη την επιτυχία.
Τέλος, η Ε.Ε. επέλεξε να διατηρήσει εν πολλοίς ανέπαφη την αρχιτεκτονική της ενεργειακής της αγοράς με όλα τα θετικά και τα αρνητικά που εμπεριέχει μια τέτοια απόφαση. Ο χρόνος θα δείξει αν σήμερα θέτει τις βάσεις για ένα στιβαρό ενεργειακό σύστημα ή τους σπόρους της επόμενης ενεργειακής κρίσης.