Κι η Ελλάς… συμπαρίσταται. Ήταν το μεταπολιτευτικό εφεύρημα για ν’ αποδεικνύεται το εθνικό κέντρο των μεγάλων ευθυνών του στο Κυπριακό και ν’ αξιοποιούνται διεθνώς οι δύο ψήφοι του Ελληνισμού. Έτσι η Αθήνα απεδευσμεύθη από την πατρωνία της Κύπρου η οποία κατέστη χώρα-μέλος της Ευρωπαϊκής Ενώσεως κατά την τρίτη διεύρυνση της. Εν συνεχεία ο Ελληνοκυπριακός λαός απέρριψε με 70% το άθλιο σχέδιο Ανάν
Από: energia.gr / Του Κώστα Κόλμερ
στο δημοψήφισμα του αειμνήστου Κυπρίου προέδρου Τάσσου Παπαδόπουλου. Τότε ούτε κι ο Αμερικανός πρόεδρος Μπιλ Κλίντον ετόλμησε να το αποδοκιμάσει. Αλλοίμονο αν το απέρριπτε. Ο Θωμάς Τζέφερσον θα στριφογύριζε στον τάφο του. Φωνή λαού, οργή Θεού!
Τώρα όμως Αθήνα και Λευκωσία βρίσκονται στα μαχαίρια. Ως εδήλωσε ο Κύπριος κυβερνητικός εκπρόσωπος Κων/νος Λετυπιώτης , «η Κύπρος δεν δεσμεύεται να ψηφίσει υπέρ Τούρκου προέδρου στον Διεθνή Ναυτιλιακό Οργανισμό (IMO), όπως απεφάσισε η Ελληνική κυβέρνηση, επ’ ανταλλαγή της υποστηρίξεως της Τουρκίας στην Ελληνική υποψηφιότητα για μία θέση μη-μονίμου μέλους του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ.
Αγνοούμε ποία τα οφέλη από την Ελληνική …μωροφιλοδοξία, να καταστεί προσωρινό μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας και της «τράμπας» ν’ αναγνωρισθεί ο …ναυτικός χαρακτήρας της Ασιατικής Ορδής που ενώ δεν είχε δει θάλασσα προ του 12ου αιώνος μ. Χ., θεωρεί σήμερα την Μεσόγειο ως … «Γαλάζια πατρίδα της» κι όχι την στέπα της απωτέρας Ασίας. Περιμένουμε εξηγήσεις από τον κ. Νίκο Δένδια αλλά ο συνονόματος Χριστοδουλίδης, ο νέος πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, αν ενέδιδε στην σύσταση του πρώτου θα μειοδοτούσε στο Κυπριακό, που είναι πρόβλημα εισβολής και κατοχής όπως ακριβώς και το Ουκρανικό σήμερον.
Εάν εδέχετο την Τουρκική υποψηφιότητα στον ΙΜΟ, η Κύπρος θα έκανε μία κακή αρχή της προεδρίας Χριστοδουλίδη που την υπονομεύουν οι άκαρδοι «φίλοι» του Κυπρίων προσφύγων του βορρά της Μεγαλονήσου που χάσανε τα πάντα κατά την Τουρκική εισβολή .Μάθαμε ότι το Κυπριακό είναι «δευτερεύουσα φροντίδα» για την κυβέρνηση των Αθηνών παρά το γεγονός ότι ο Ελληνισμός έχασε στην Κύπρο δια δευτέρα φοράν « Αγιασμένα Χώματα» του.
Όχι όμως και για την Κυπριακή κυβέρνηση που δεν έχασε ακόμη την ελπίδα ανάκτησης της χαμένης Πατρίδας , παρά τις συνομωσίες του ΝΑΤΟ και των εκασταχού φιλότουρκων που ενώ σήμερα εμφανίζονται ανυποχώρητοι στο Ουκρανικό, για την λύση του Κυπριακού συ-ζητούν αόκνως «διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία»!
Με τέτοια μασκαραλίκια όπως η αποδοχή της Τουρκικής υποψηφιότητας από τους Ελληνοκυπρίους αρχίζουν οι «εκπτώσεις» από διακηρυγμένες «κόκκινες γραμμές». Πρώτα ξεκινούν από κάτι δευτερεύον , έπειτα με ένα ανεπαίσθητο ζήτημα και τέλος , αξιώνουν ολική υποταγή , όπως έγραψε ο Βρετανός πρώην διπλωμάτης Ουΐλιαμ Μόλινσον, ότι το… Αγγλικό σχέδιο «Ανάν» επεδίωκε, διπλή, μόνιμη κατοχή της Κύπρου, από Τούρκους και Αγγλοσάξονες.
Ορθώς συνεπώς η Κυπριακή κυβέρνηση δεν δεσμεύθη από την αίολο απόφαση της Ελληνικής . Θα ήταν οξύμωρο να ψηφίσει τον Τούρκο υποψήφιο στον ΙΜΟ , όταν η Τουρκική κυβέρνηση δεν αναγνωρίζει την Κυπριακή Δημοκρατία , χώρα-μέλος του ΟΗΕ της Ευρωπαϊκής Ενώσεως και της Ευρωζώνης. Το οξύμωρο αυτό ούτε ο Χένρυ (Χάνς) Κίσινγκερ, ολετήρας της Κυπριακής κυριαρχίας , θα εδέχετο.
στο δημοψήφισμα του αειμνήστου Κυπρίου προέδρου Τάσσου Παπαδόπουλου. Τότε ούτε κι ο Αμερικανός πρόεδρος Μπιλ Κλίντον ετόλμησε να το αποδοκιμάσει. Αλλοίμονο αν το απέρριπτε. Ο Θωμάς Τζέφερσον θα στριφογύριζε στον τάφο του. Φωνή λαού, οργή Θεού!
Τώρα όμως Αθήνα και Λευκωσία βρίσκονται στα μαχαίρια. Ως εδήλωσε ο Κύπριος κυβερνητικός εκπρόσωπος Κων/νος Λετυπιώτης , «η Κύπρος δεν δεσμεύεται να ψηφίσει υπέρ Τούρκου προέδρου στον Διεθνή Ναυτιλιακό Οργανισμό (IMO), όπως απεφάσισε η Ελληνική κυβέρνηση, επ’ ανταλλαγή της υποστηρίξεως της Τουρκίας στην Ελληνική υποψηφιότητα για μία θέση μη-μονίμου μέλους του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ.
Αγνοούμε ποία τα οφέλη από την Ελληνική …μωροφιλοδοξία, να καταστεί προσωρινό μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας και της «τράμπας» ν’ αναγνωρισθεί ο …ναυτικός χαρακτήρας της Ασιατικής Ορδής που ενώ δεν είχε δει θάλασσα προ του 12ου αιώνος μ. Χ., θεωρεί σήμερα την Μεσόγειο ως … «Γαλάζια πατρίδα της» κι όχι την στέπα της απωτέρας Ασίας. Περιμένουμε εξηγήσεις από τον κ. Νίκο Δένδια αλλά ο συνονόματος Χριστοδουλίδης, ο νέος πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, αν ενέδιδε στην σύσταση του πρώτου θα μειοδοτούσε στο Κυπριακό, που είναι πρόβλημα εισβολής και κατοχής όπως ακριβώς και το Ουκρανικό σήμερον.
Εάν εδέχετο την Τουρκική υποψηφιότητα στον ΙΜΟ, η Κύπρος θα έκανε μία κακή αρχή της προεδρίας Χριστοδουλίδη που την υπονομεύουν οι άκαρδοι «φίλοι» του Κυπρίων προσφύγων του βορρά της Μεγαλονήσου που χάσανε τα πάντα κατά την Τουρκική εισβολή .Μάθαμε ότι το Κυπριακό είναι «δευτερεύουσα φροντίδα» για την κυβέρνηση των Αθηνών παρά το γεγονός ότι ο Ελληνισμός έχασε στην Κύπρο δια δευτέρα φοράν « Αγιασμένα Χώματα» του.
Όχι όμως και για την Κυπριακή κυβέρνηση που δεν έχασε ακόμη την ελπίδα ανάκτησης της χαμένης Πατρίδας , παρά τις συνομωσίες του ΝΑΤΟ και των εκασταχού φιλότουρκων που ενώ σήμερα εμφανίζονται ανυποχώρητοι στο Ουκρανικό, για την λύση του Κυπριακού συ-ζητούν αόκνως «διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία»!
Με τέτοια μασκαραλίκια όπως η αποδοχή της Τουρκικής υποψηφιότητας από τους Ελληνοκυπρίους αρχίζουν οι «εκπτώσεις» από διακηρυγμένες «κόκκινες γραμμές». Πρώτα ξεκινούν από κάτι δευτερεύον , έπειτα με ένα ανεπαίσθητο ζήτημα και τέλος , αξιώνουν ολική υποταγή , όπως έγραψε ο Βρετανός πρώην διπλωμάτης Ουΐλιαμ Μόλινσον, ότι το… Αγγλικό σχέδιο «Ανάν» επεδίωκε, διπλή, μόνιμη κατοχή της Κύπρου, από Τούρκους και Αγγλοσάξονες.
Ορθώς συνεπώς η Κυπριακή κυβέρνηση δεν δεσμεύθη από την αίολο απόφαση της Ελληνικής . Θα ήταν οξύμωρο να ψηφίσει τον Τούρκο υποψήφιο στον ΙΜΟ , όταν η Τουρκική κυβέρνηση δεν αναγνωρίζει την Κυπριακή Δημοκρατία , χώρα-μέλος του ΟΗΕ της Ευρωπαϊκής Ενώσεως και της Ευρωζώνης. Το οξύμωρο αυτό ούτε ο Χένρυ (Χάνς) Κίσινγκερ, ολετήρας της Κυπριακής κυριαρχίας , θα εδέχετο.