Η Κίνα διαγωνίζεται σε ένα μεγάλο ασιατικό αγώνα εξοπλισμών γιατί δεν έχει άλλη επιλογή

Η συνεχιζόμενη στρατιωτικοποίηση του Πεκίνου είναι μια αναγκαστική απάντηση στην πίεση των ΗΠΑ. Μπορεί όμως να διατηρήσει την ψυχραιμία του;

Κατά τη διάρκεια των δύο συνόδων του Εθνικού Λαϊκού Κογκρέσου (NPC) το Σαββατοκύριακο, η Κίνα ανακοίνωσε ότι ο στρατιωτικός προϋπολογισμός της θα αυξανόταν κατά 7,2% από έτος σε έτος. Η είδηση ​​έγινε πρωτοσέλιδο σε όλο τον κόσμο. 

Του Τιμούρ Φομένκο, πολιτικού αναλυτή - rt.com / Παρουσίαση Freepen.gr

Η έκθεση εργασίας του Κινέζου πρωθυπουργού, που υποβλήθηκε στο NPC, λέει πως ο στρατός της χώρας «πρέπει να εντείνει την στρατιωτική εκπαίδευση και ετοιμότητα σε όλους τους τομείς» και επισημαίνει την κλιμάκωση των «εξωτερικών προσπαθειών καταστολής και συγκράτησης της Κίνας. Τα κρατικά μέσα ενημέρωσης της χώρας αντέδρασαν συντηρητικά, τονίζοντας ότι η αύξηση των αμυντικών δαπανών συμβαδίζει με το «μονοψήφιο» ρυθμό ανάπτυξης των τελευταίων ετών (7,1% το 2022, 6,8% το 2021, 6,6% το 2020).

Τα δυτικά μέσα ενημέρωσης επέλεξαν μια πολύ διαφορετική οπτική γωνία, με πολλά μέσα να κάνουν υποχρεωτική αναφορά σε προειδοποιήσεις από αναλυτές και αξιωματούχους πως οι πραγματικές στρατιωτικές δαπάνες της Κίνας θα μπορούσαν να είναι πολύ υψηλότερες από τον ανακοινωθέντα προϋπολογισμό. Για παράδειγμα, ο Guardian ανέφερε το Υπουργείο Άμυνας των ΗΠΑ που υποστήριξε ότι θα μπορούσε να είναι έως και δύο φορές υψηλότερο. Αυτά τα δημοσιεύματα αναφέρουν πως ο αμυντικός προϋπολογισμός της Κίνας εξακολουθεί να είναι υποβαθμισμένος από αυτόν των ΗΠΑ (224 δισεκατομμύρια δολάρια έναντι 772 δισεκατομμυρίων δολαρίων), πριν προχωρήσουν στη συζήτηση για το μέγεθος του ναυτικού και του πεζικού της Κίνας, τη «στρατιωτικοποίηση» της στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας και, φυσικά, επαναλαμβάνοντας τις προειδοποιήσεις που προέρχονται από την Ουάσιγκτον ότι «η Κίνα μπορεί να εισβάλει στην Ταϊβάν» σύντομα.

Τέτοιες προειδοποιήσεις από τις ΗΠΑ συνοδεύονται από μια σειρά από εσκεμμένες προκλήσεις, όπως επίσημες επισκέψεις στην Ταϊβάν, υπερπτήσεις και επιχειρήσεις «ελευθερίας πλοήγησης». Οι ίδιες οι ΗΠΑ έχουν θέσει ως προτεραιότητα την στρατιωτικοποίηση της περιοχής και την περικύκλωση της Κίνας. Κανένα από αυτά τα σημεία δεν μπορεί να βρεθεί στις αναφορές των δυτικών μέσων ενημέρωσης σχετικά με τις αμυντικές δαπάνες του Πεκίνου – παρόλο που ευθύνονται άμεσα για τη συνεχιζόμενη ανάπτυξη του στρατιωτικού προϋπολογισμού της Κίνας.

Λόγω της προσπάθειας των ΗΠΑ να συγκρατήσουν την Κίνα, η Ασία-Ειρηνικός είναι πλέον εγκλωβισμένη σε έναν αυξανόμενο αγώνα εξοπλισμών και στρατιωτικό ανταγωνισμό και το Πεκίνο δεν έχει άλλη επιλογή από το να συμμετάσχει. Η Ουάσιγκτον έχει ξεκινήσει μια στρατιωτικοποίηση της περιοχής, υπό την ετικέτα της στρατηγικής του «Ινδο-Ειρηνικού», με επίκεντρο την καταστολή της ανόδου της Κίνας. Για να γίνει αυτό, οι ΗΠΑ έχουν δημιουργήσει μικρομερείς ομάδες με στόχο την Κίνα, το ένα είναι το Quad (Αυστραλία, Ινδία, Ιαπωνία, ΗΠΑ) και το άλλο είναι το AUKUS με τη Βρετανία. Επιπλέον, οι ΗΠΑ αύξησαν δραματικά την ανάπτυξη στρατιωτικών μέσων στην περιοχή, ώθησαν τις Φιλιππίνες να αυξήσουν την πρόσβαση στις βάσεις τους, και επίσης σκόπιμα απώθησαν το ζήτημα της Ταϊβάν και αποχώρησαν από τις υπάρχουσες δεσμεύσεις τους προς την Κίνα προκειμένου να κλιμακώσουν τις περιφερειακές εντάσεις.

Οι ΗΠΑ ενθάρρυναν και πίεσαν ενεργά για τον εξοπλισμό και των περιφερειακών συμμάχων τους, με το πιο αξιοσημείωτο παράδειγμα να είναι η δέσμευση της Ιαπωνίας να διπλασιάσει τις στρατιωτικές της δαπάνες και να αγοράσει εκατοντάδες πυραύλους κρουζ από τις ΗΠΑ. Αυτή η στρατιωτικοποίηση ήταν συμπληρωματική της παράλληλης επέκτασης των κυρώσεων και των εμπάργκο με στόχο να συντριβεί η άνοδος της Κίνας στις τεχνολογίες προηγμένης τεχνολογίας, για τις οποίες οι ΗΠΑ θεωρούν ότι συμβάλλουν άμεσα στις στρατιωτικές τους δυνατότητες. Υπό αυτή την έννοια, οι τεχνολογικές και στρατιωτικές πτυχές του ανταγωνισμού Κίνας-ΗΠΑ συνδέονται εγγενώς, όλα στο όνομα της αμερικανικής υπεροχής στην περιοχή.

Αντιμετωπίζοντας λοιπόν αυτή την αυξανόμενη στρατιωτική περικύκλωση και τον ανταγωνισμό, πώς αντιδρά η Κίνα; Η απάντηση είναι ότι συνεχίζει να αναπτύσσει και να ενισχύει τον στρατό της, με την αισιοδοξία πως θα μπορεί να συμβαδίσει με τις Ηνωμένες Πολιτείες μακροπρόθεσμα. Ο στρατιωτικός προϋπολογισμός των ΗΠΑ συνεχίζει να είναι τριπλάσιος από τον προϋπολογισμό της Κίνας, κάτι που είναι επίσης απογοητευτικό για όσους αποκαλούν το Πεκίνο «απειλή». Ωστόσο, αυτό δε σημαίνει ότι η Κίνα είναι ανίκανη, καθώς οι πόροι της είναι συγκεντρωμένοι σε μια περιοχή γύρω από την ίδια, ενώ οι ΗΠΑ στοχεύουν σε παγκόσμια κυριαρχία. Όταν πρόκειται για ακατέργαστους αριθμούς, για παράδειγμα, η Κίνα έχει ήδη μεγαλύτερο ναυτικό από τις Ηνωμένες Πολιτείες και μεγαλύτερη ναυπηγική ικανότητα.

Το 2023 θα είναι μια χρονιά με σημαντικά αυξημένες εντάσεις. Δεν ξεκίνησε καλά, με τις ΗΠΑ να ξεσηκώνουν μια καταιγίδα πάνω από ένα υποτιθέμενο κινεζικό κατασκοπευτικό μπαλόνι, να συνεχίζουν τις προκλήσεις γύρω από την Ταϊβάν και να αναβιώνουν τη θεωρία διαρροής εργαστηρίου του Covid-19. Θα τσιμπήσει όμως η Κίνα; Φαίνεται απίθανο.

Ένας από τους πρωταρχικούς στόχους αυτής της προσπάθειας υπό την ηγεσία των ΗΠΑ είναι ακριβώς να προκαλέσει το Πεκίνο, ώστε η Ουάσιγκτον να μπορέσει να προκαλέσει αστάθεια και συνεπώς να αυξήσει τη γεωπολιτική της επιρροή σε άλλες χώρες, διαλύοντας τη θετική περιφερειακή ολοκλήρωση. Γι' αυτό η Κίνα πρέπει να είναι προσεκτική.

Με το Πεκίνο να αναγνωρίζει ότι αντιμετωπίζει την περικύκλωση των ΗΠΑ, πρέπει να υπερασπιστεί τα κρίσιμα εθνικά του συμφέροντα, αλλά σε συνδυασμό, πρέπει επίσης να παίξει ένα διπλωματικό παιχνίδι για να καθησυχάσει ταυτόχρονα άλλες χώρες. Η Κίνα δεν θέλει να επιδεινωθούν περαιτέρω οι δεσμοί με την Ινδία ή να δημιουργήσει ανησυχία στους διεκδικητές του ASEAN στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας, όπως το Βιετνάμ, η Μαλαισία, η Ινδονησία ή οι Φιλιππίνες.

Θέλει επίσης να αποφύγει την πιο στρατιωτική εμπλοκή της Ευρώπης εναντίον της Κίνας, κάτι που θα αντιπροσώπευε μεγάλη επιτυχία για τις ΗΠΑ. Η Κίνα προσπαθεί να είναι σταθερή αλλά και ήρεμη και προσεκτική. Υπάρχουν πολλά να χάσεις αντιμετωπίζοντας μια εχθρική ΗΠΑ, αλλά το να κάθεσαι με σταυρωμένα τα χέρια δεν αποτελεί επιλογή. Ένας στρατιωτικός ανταγωνισμός έχει ξεκινήσει και δεν τελειώνει. Το Πεκίνο πρέπει να είναι δυνατό, αλλά και να αποφεύγει να «κουνά το σκάφος» πολύ.

Νεότερη Παλαιότερη
--------------
Ακούστε το τελευταίο ηχητικό από τη ΜΕΣΗ ΓΡΑΜΜΗ


Η Freepen.gr ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει για τα άρθρα / αναρτήσεις που δημοσιεύονται και απηχούν τις απόψεις των συντακτών τους και δε σημαίνει πως τα υιοθετεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών ή ότι υπάρχει κάποιο σφάλμα, επικοινωνήστε μέσω e-mail