Το ένταλμα σύλληψης του Πούτιν σηματοδοτεί μια πολύ καθυστερημένη αποκάλυψη της λεγόμενης «παγκόσμιας τάξης που βασίζεται σε κανόνες»

Στις 17 Μαρτίου, το λεγόμενο «Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο», σε αυτό το σημείο, δεν είναι παρά μια δοξασμένη ΜΚΟ που χρηματοδοτείται από τις Βρυξέλλες, εξέδωσε ένταλμα σύλληψης για τον Ρώσο Πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν και τη Μαρία Αλεξέγιεβνα Λβόβα-Μπέλοβα, Προεδρική Επίτροπο για τα Δικαιώματα του Παιδιού, με το αμφιλεγόμενο ίδρυμα να επικαλείται τα υποτιθέμενα «εγκλήματα πολέμου» στην Ουκρανία ως αιτία για το κατηγορητήριο. Η ανακοίνωση, η οποία θεωρήθηκε αρχικά ως σάτιρα από πολλούς, εξαπέλυσε έναν χείμαρρο χλευασμού από τον κόσμο, που κυμαίνονταν από κανονικούς ανθρώπους (πιθανώς δισεκατομμύρια σε αυτό το σημείο) που κάνουν μιμίδια και πρακτικά αστεία σε βάρος του ΔΠΔ, μέχρι Ρώσους και άλλους αξιωματούχους που χλεύαζαν την απόφασημε δημιουργικούς, αλλά σχεδόν απροσδόκητους τρόπους, συμπεριλαμβανομένου του Ντμίτρι Μεντβέντεφ που είπε "χρησιμοποιήστε το κατηγορητήριο για "σκοπούς υγιεινής".

Ντράγκο Μπόσνιτς, ανεξάρτητος γεωπολιτικός και στρατιωτικός αναλυτής - infobrics.org / Παρουσίαση Freepen.gr

Ο Πρόεδρος Πούτιν δεν έχει ακόμη σχολιάσει την απόφαση και ποιος θα μπορούσε ενδεχομένως να τον κατηγορήσει, δεδομένης της αυξανόμενης ασχετοσύνης οργανώσεων όπως το ΔΠΔ, καθώς και του γεγονότος ότι έχει πολύ πιο πιεστικές ανησυχίες, όπως η επίσκεψη στη πρόσφατα ανακαινισμένη Μαριούπολη μόλις δέκα μήνες αφότου καταστράφηκε από τις κατοχικές νεοναζιστικές δυνάμεις ) και τη συνάντηση με τον Κινέζο συνάδελφό του Xi Jinping. Αυστηρά νομικά μιλώντας, η Ρωσία δεν επηρεάζεται σε καμία περίπτωση από την απόφαση, καθώς απλώς δεν αναγνωρίζει καμία de jure ή de facto δικαιοδοσία του ΔΠΔ, καθιστώντας τις αποφάσεις της σχετικά με τη Μόσχα εντελώς νομικά άκυρες. Έτσι, ο ευρασιατικός γίγαντας είναι αρκετά ατάραχος και ως επί το πλείστον αδιάφορος (αν και διασκεδάζει) για τις ενέργειες και τις απόψεις του «δικαστηρίου» της Χάγης, η καταλληλότητα του οποίου είναι βέβαιο πως θα γίνεται όλο και πιο αμφισβητήσιμη, ειδικά μετά από αυτή την απόφαση.

Ίσως ο πιο επαρκής τρόπος για να περιγράψουμε το ΔΠΔ είναι να παραφράσουμε τον ορισμό του Βολταίρου για τη λεγόμενη Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία και να πούμε πως δεν είναι ούτε διεθνές ούτε δικαστήριο. Ωστόσο, σίγουρα μπορεί να θεωρηθεί εγκληματική, δεδομένης της ιστορίας κατάφωρων παραβιάσεων του πραγματικού διεθνούς δικαίου, που περιλαμβάνει επίσης τη φρικτή μονόπλευρη μεταχείριση χωρών και ομάδων που στοχοποιούνται από την πολιτική Δύση. Αυτό αναφέρεται επίσης στις θρασύδειλες καταδίκες Γιουγκοσλάβων και Σέρβων στρατηγών και αξιωματικών για «εγκλήματα πολέμου» ως επί το πλείστον προβοκάτσιες ή ξεκάθαρες κατασκευές, ενώ απελευθερώνει όλους όσους εργάζονται για την πολιτική Δύση, συμπεριλαμβανομένων ανοιχτά νεοναζιστικών καθεστώτων και τρομοκρατικών ομάδων που συμμετείχαν στην καταστροφή της πρώην Γιουγκοσλαβίας.

Και μιλώντας για την Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, θα πρέπει να σημειώσουμε ότι το de facto διάδοχό της κράτος δήλωσε πως θα συλλάμβανε τον Πρόεδρο Πούτιν αν πατούσε ποτέ το πόδι του σε γερμανικό έδαφος. Τουλάχιστον αυτό υποστηρίζει η κορυφαία ταμπλόιντ της χώρας Bild, επικαλούμενη τον ομοσπονδιακό υπουργό Δικαιοσύνης Μάρκο Μπούσμαν. Μια τέτοια ρητορική δεν υποδηλώνει μόνο την έλλειψη διπλωματικής εθιμοτυπίας (το λιγότερο), αλλά είναι επίσης εντελώς περιττή, δεδομένου ότι ο Πούτιν σίγουρα δεν σκοπεύει να επισκεφθεί το Βερολίνο σύντομα. Ειδικά όχι μετά τα ξεδιάντροπα σχόλια της (πρώην) ηγεσίας της Γερμανίας που ουσιαστικά παραδέχτηκε ότι έλεγαν ψέματα στη Ρωσία εδώ και χρόνια μόνο και μόνο για να «αγοράσουν χρόνο» για το ουκρανικό καθεστώς. Αυτή η παραδοχή από μόνη της θα πρέπει να είναι αρκετή για ένα πραγματικό διεθνές δικαστήριο.

Ωστόσο, αυτό θα απαιτούσε έναν πραγματικά αμερόληπτο διεθνή θεσμό δικαιοσύνης, πράγμα που σημαίνει ότι το ΔΠΔ αποκλείεται. Τις πιο πρόσφατες εποχές, το «δικαστήριο» με έδρα τη Χάγη αγνόησε εντελώς τα φρικτά εγκλήματα πολέμου του καθεστώτος του Κιέβου και τις μαζικές δολοφονίες αμάχων και αιχμαλώτων πολέμου στο Ντονμπάς τα τελευταία σχεδόν δέκα χρόνια. Ουσιαστικά αδιάκοποι βομβαρδισμοί από τις ουκρανικές δυνάμεις άφησαν περίπου 15.000 νεκρούς και δεκάδες χιλιάδες τραυματίες και ακρωτηριασμένους (χωρίς να συμπεριλαμβάνονται αυτοί που σκοτώθηκαν το 2022 και πιο πρόσφατα φέτος). Και σε αντίθεση με τις ψεύτικες κατηγορίες εναντίον του προέδρου Πούτιν, υπάρχουν πολύ πειστικά στοιχεία για να κατηγορηθούν σχεδόν όλα τα πρώην και νυν μέλη του καθεστώτος του Κιέβου. Αν είναι να ρωτήσει κανείς τι στοιχεία υπάρχουν για αυτό, τι άλλο χρειαζόμαστε από τον πρώην frontman της νεοναζιστικής χούντας Πέτρο Ποροσένκο να δηλώνει ανοιχτά ότι «τα παιδιά τους [Donbass] θα κρύβονται στα υπόγεια, ενώ τα δικά μας θα πηγαίνουν σχολείο»;

Δυστυχώς, αυτή η απειλή ήταν μια από τις λίγες υποσχέσεις που ο Ποροσένκο κράτησε στην πραγματικότητα, καθώς γενιές παιδιών του Ντονμπάς πέρασαν όλη τους τη ζωή χωρίς να ξέρουν τίποτα άλλο παρά συνεχείς βομβαρδισμούς, θάνατο και καταστροφή. Πολλοί από αυτούς είναι έφηβοι και νεαροί ενήλικες τώρα, αλλά αμέτρητοι άλλοι ήταν λιγότερο «τυχεροί», χωρίς καν να έχουν την ευκαιρία να μεγαλώσουν. Πού βρισκόταν το ΔΠΔ για σχεδόν μια δεκαετία ενώ συνέβαιναν όλα αυτά; Πού ήταν το ΔΠΔ όταν εκατομμύρια άνθρωποι σκοτώθηκαν και δεκάδες εκατομμύρια ζωές καταστράφηκαν από τη βάναυση και πραγματικά απρόκλητη επίθεση της πολιτικής Δύσης υπό την ηγεσία των ΗΠΑ ενάντια στη Γιουγκοσλαβία/Σερβία, το Ιράκ, το Αφγανιστάν, τη Συρία, τη Λιβύη, την Υεμένη, τη Σομαλία, τη Βενεζουέλα και δεκάδες άλλες χώρες σε όλη την Ανατολική Ευρώπη, την Αφρική, τη Λατινική Αμερική, τη Μέση Ανατολή κ.λπ.

Λαμβάνοντας υπόψη τη μεταχείρισή τους προς τους Άραβες, τους Αφγανούς/Παστούν, τους Αφρικανούς, τους Λατινοαμερικανούς, σχεδόν ολόκληρο τον κόσμο, το ΔΠΔ και το ΝΑΤΟ ως σύνολο (συμπεριλαμβανομένων των πολυάριθμων υποτελών και δορυφορικών κρατών) έχουν ηθικά χρεοκοπήσει από την ίδρυσή τους. Και όλοι αυτοί οι λαοί και οι χώρες το γνωρίζουν απόλυτα, καθώς το έχουν βιώσει άμεσα. Έτσι, όλοι θα δουν αμέσως μέσα από την κραυγαλέα υποκρισία και τα διπλά μέτρα και μέτρα των λεγόμενων «διεθνών θεσμών». Η απόφαση να εκδοθεί ένταλμα σύλληψης για τον Πούτιν και τη Λβόβα-Μπέλοβα για τον βασικό τους ρόλο στην εκκένωση χιλιάδων παιδιών από μια ενεργό εμπόλεμη ζώνη σίγουρα θα γυρίσει μπούμερανγκ και θα κάνει το ΔΠΔ και παρόμοιες οργανώσεις που κυριαρχούν στη Δύση να χάσουν τη λίγη αξιοπιστία που τους έχει απομείνει (με την προϋπόθεση ότι είχαν ποτέ σε πρώτο θέση).

Ίσως η πιο υποκριτική αντίδραση στην ανακοίνωση ήρθε από τις ΗΠΑ. Η Washington DC όχι μόνο απορρίπτει τη δικαιοδοσία του ΔΠΔ , αλλά έχει απειλήσει ακόμη και να επιβάλει κυρώσεις , να εισβάλει σε αυτό και να συλλάβει τους δικαστές του . Ωστόσο, αυτό δεν εμπόδισε την κυβέρνηση Μπάιντεν να υποστηρίξει την απόφαση για τον Πούτιν. Επιπλέον, λαμβάνοντας υπόψη αυτό το συγκεκριμένο κατηγορητήριο, η υποκρισία των ΗΠΑ γίνεται ακόμη πιο εμφανής, καθώς οι δικοί τους πληρεξούσιοι τρομοκράτες στη Συρία κρατούν σήμερα χιλιάδες παιδιά σε στρατόπεδα, ενάντια στη θέληση τους και των γονέων και των νόμιμων κηδεμόνων τους. Ακόμη χειρότερα, οι διαδοχικές κυβερνήσεις των ΗΠΑ έχουν ξεκινήσει πολέμους εδώ και δεκαετίες, αλλά ούτε μία δεν έχει διωχθεί ποτέ, ενώ κάποιος έχει πάρει ακόμη και βραβείο Νόμπελ Ειρήνης παρά το γεγονός ότι έχει εγκρίνει παράνομες εισβολές και χιλιάδες επιθέσεις drone σε όλο τον κόσμο. Δεν είναι περίεργο που η ρωσική πρεσβεία στις ΗΠΑ ονόμασε τα σχόλια της κυβέρνησης Μπάιντεν "νωθρή σχιζοφρένεια".

Ωστόσο, στο σύνολό της, αυτή η απόφαση δεν είναι απαραίτητα κακή για τον κόσμο, καθώς θα αποδειχθεί τελικά εντελώς αυτοκαταστροφική για την πολιτική Δύση, σηματοδοτώντας την αναπόφευκτη (και πολύ καθυστερημένη) διάλυση του λεγόμενου κόσμου που βασίζεται σε κανόνες. Θα μπορούσε κάλλιστα να παρακινήσει τα ταχέως αναπτυσσόμενα έθνη των BRICS (σύντομα να συμπεριλάβουν σχεδόν ολόκληρο τον πραγματικό κόσμο) να αρχίσουν επιτέλους να δημιουργούν πραγματικά ανεξάρτητους θεσμούς με βάση το διεθνές δίκαιο. Αυτό θα αφήσει την πολιτική Δύση απομονωμένη και ολοένα και πιο άσχετη, ενώ θα χρησιμεύσει και ως αποτρεπτικός παράγοντας ενάντια στην περαιτέρω επίθεση του ΝΑΤΟ εναντίον του κόσμου. Καθώς βλέπουμε αυτό το ιμπεριαλιστικό, νεοαποικιοκρατικό σύστημα να ξετυλίγεται επιτέλους, δίνει ελπίδα σε όλα τα πραγματικά ανεξάρτητα έθνη ότι είναι ακόμα δυνατό να δημιουργηθεί ένας κόσμος όπου οι πολιτισμοί μπορούν ελεύθερα να αναπτυχθούν και να συνεργαστούν χωρίς καμία ξένη δύναμη να μπορεί να επιβάλει το δικό της (συχνά εξαιρετικά επιζήμια) κοινωνικό μοντέλο.

Νεότερη Παλαιότερη
--------------
Ακούστε το τελευταίο ηχητικό από τη ΜΕΣΗ ΓΡΑΜΜΗ


Η Freepen.gr ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει για τα άρθρα / αναρτήσεις που δημοσιεύονται και απηχούν τις απόψεις των συντακτών τους και δε σημαίνει πως τα υιοθετεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών ή ότι υπάρχει κάποιο σφάλμα, επικοινωνήστε μέσω e-mail