Andrew Korybko / Παρουσίαση Freepen.gr
Οι λεπτομέρειες σχετικά με τη συμφωνία τους προς το παρόν παραμένουν ασαφείς, αλλά θα πρέπει να θεωρηθεί δεδομένο ότι η Ρωσία και τα ΗΑΕ έχουν διαδραματίσει σημαντικό ρόλο σε αυτό, εάν η δημοσίευση του Reuters αποδειχθεί τελικά σωστή. Η αντιτρομοκρατική επέμβαση της πρώτης στη Συρία την κατέστησε απαραίτητη για τη γεωπολιτική της Δυτικής Ασίας, την οποία η Μόσχα αξιοποίησε αριστοτεχνικά για να καλλιεργήσει στρατηγικούς δεσμούς με μια μεγάλη ποικιλία εταίρων. Αυτά περιλαμβάνουν σημαντικούς μη παραδοσιακούς όπως το Ισραήλ, η Σαουδική Αραβία, Η Τουρκία και τα ΗΑΕ.
Όσον αφορά τη δεύτερη, η διαπεριφερειακή διπλωματική επιρροή τους είναι γνωστή αφού βοήθησε στην προσέγγιση Ερυθραίας-Αιθιοπίας το καλοκαίρι του 2018. Αρκετούς μήνες αργότερα, λίγο πριν το τέλος του έτους, άνοιξε εκ νέου την πρεσβεία της στη Δαμασκό. Η αυξανόμενη διπλωματική φήμη των ΗΑΕ συνδυάστηκε τέλεια με την αυξανόμενη παγκόσμια επιρροή της εφοδιαστικής μέσω των δεκάδων λιμένων του Dubai World σε όλο τον κόσμο για να τοποθετήσει αυτή τη χώρα ως ανεξάρτητο περιφερειακό ηγέτη με την εμπιστοσύνη να συνεχίσει το όραμά της για τις Διεθνείς Σχέσεις.
Η Ρωσία και ο κοινός Σαουδάραβας εταίρος των ΗΑΕ είχαν προηγουμένως μείνει πολύ πίσω από τις περιφερειακές διαδικασίες μέχρι νωρίτερα αυτό το μήνα, όταν η Κίνα μεσολάβησε σε μια προσέγγιση μεταξύ της και του αντιπάλου της Ιράν. Αυτή η εξέλιξη απέδειξε πως ο πρίγκιπας διάδοχος και πρώτος πρωθυπουργός Μοχάμεντ Μπιν Σαλμάν (MBS) επιτέλους αναλαμβάνει τις ευθύνες του, ενηλικιώνεται και αρχίζει να διορθώνει προηγούμενα λάθη πολιτικής. Συνεπώς, ήταν λογικό εκ των υστέρων να επιδιώξει στη συνέχεια να επιδιορθώσει τα προβλήματα του Βασιλείου του με τη Συρία.
Η Υεμένη είναι προφανώς η επόμενη στη λίστα, αν και μένει να δούμε τι θα συμβεί εκεί, ειδικά επειδή η υποστήριξη της Σαουδικής Αραβίας για μια ενοποιημένη Υεμένη έρχεται σε αντίθεση με τον (πρώην;) στενό εταίρο των Εμιράτων προτιμούσε σιωπηρά την αποκατάσταση της ανεξαρτησίας της Νότιας Υεμένης. Σε κάθε περίπτωση, το θέμα είναι ότι ο MBS βρίσκεται σε μια ειρηνευτική πορεία και ακούει αυτές τις φιλικές ξένες δυνάμεις που προσφέρουν στη χώρα του καλές συμβουλές για τον καλύτερο τρόπο πλοήγησης στα περίπλοκα περιγράμματα της παγκόσμιας συστημικής μετάβασης.
Όλα τα πράγματα που εξετάζονται, και ανεξάρτητα από τι θα καταλήξει να ξεδιπλώνεται στην Υεμένη, οι γεωπολιτικές τάσεις της Δυτικής Ασίας κινούνται σε μια τροχιά που ευθυγραμμίζεται με το μεγάλο στρατηγικό όραμα της Ρωσίας για τις Διεθνείς Σχέσεις. Η αναπόφευκτη αναβίωση του Αραβικού Συνδέσμου ως ουσιαστικού οργανισμού περιφερειακής ολοκλήρωσης ως αποτέλεσμα της σχεδιαζόμενης προσέγγισης Σαουδικής Αραβίας-Συρίας θα μπορούσε τελικά να δώσει νέα πνοή στην Ευρύτερη Αραβική Ζώνη Ελεύθερου εΕμπορίου (GAFTA), η οποία θα μπορούσε τελικά να συνάψει σχετικές συμφωνίες με τη Ρωσία.
Η ισχυρή οικονομική παρουσία της Ρωσίας στα κράτη μέλη της Αλγερίας, της Αιγύπτου, του Σουδάν και ιδιαίτερα της Συρίας, η οποία συμπληρώνει τους νέους εμπορικούς και επενδυτικούς δεσμούς με τη Σαουδική Αραβία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, θα μπορούσε να βελτιστοποιηθεί ως μέρος μιας περιφερειακής οικονομικής στρατηγικής εάν ήταν πολυμερής μέσω μιας εμπορικής συμφωνίας σε επίπεδο μπλοκ. Αυτό θα μπορούσε να επιτευχθεί από τις επικείμενες διαπραγματεύσεις μεταξύ της GAFTA και της Ευρασιατικής Οικονομικής Ένωσης (EAEU), οι οποίες θα μπορούσαν να προκαλέσουν ένα άλλο πλήγμα στις αποτυχημένες κυρώσεις και τις πολιτικές απομόνωσης της Δύσης εάν επιτύχουν.
Η γενικότερη γεω-οικονομική δυναμική στο παιχνίδι είναι ότι η μεγαλύτερη Ευρασιατική εταιρική σχέση της Ρωσίας (GEP) παραμένει βιώσιμη ακόμη και κάτω από την άνευ προηγουμένου έντονη πίεση που δέχθηκε η οικονομία της κατά το παρελθόν έτος. Αυτή η έννοια αναφέρεται στην οικονομικά καθοδηγούμενη δέσμευση της Μόσχας με τις πολλές χώρες της υπερήπειρου, με προτεραιότητα να επικεντρώνεται σε μη παραδοσιακούς εταίρους όπως τα βασίλεια του κόλπου και οργανισμούς περιφερειακής ολοκλήρωσης όπως ο Αραβικός Σύνδεσμος.
Αυτός ο αμοιβαία επωφελής φορέας των Αραβο-Ευρασιατικών σχέσεων θα είχε περισσότερες πιθανότητες να ξεκλειδωθεί από την προσέγγιση Σαουδικής Αραβίας-Συρίας που αναβιώνει τον Αραβικό Σύνδεσμο, η οποία θα μπορούσε να οδηγήσει αυτές τις χώρες να λειτουργούν πιο συχνά ως μία μέσω αυτής της πλατφόρμας όταν αλληλεπιδρούν με τον κόσμο. Είναι ισχυρότερες μαζί παρά χωριστά, όπως και οι χώρες όλων των περιοχών, γι ' αυτό μπορεί να είναι μόνο θέμα χρόνου πριν συμβεί αυτό και η Δυτική Ασία-Βόρεια Αφρική γίνει ο δικός της πόλος επιρροής.