Από: militaire.gr
Όπως και άλλες κυβερνήσεις στο παρελθόν -καμία βεβαίως στο μέγεθος που το κάνει η σημερινή- δικαιολογούσαν διάφορες επιλογές επικαλούμενες την «εξοπλιστική διπλωματία». Η κυβέρνηση Μητσοτάκη συνέδεσε για παράδειγμα τις αγορές από την Γαλλία με την «αμυντική συμφωνία» που μέχρι στιγμής δεν την έχουμε «νιώσει».
Με τους Γάλλους ξεκίνησε η «ανάσταση» του Στόλου. Το προηγούμενο Ανώτατο Ναυτικό Συμβούλιο είχε επιμείνει στις Belharra αλλά είχε ζητήσει και την προμήθεια κορβετών. Η απλή ,κοινή λογική κάθε σοβαρού κράτους θα έδινε ένα προβάδισμα στους Γάλλους λόγω «ομοιοτυπίας» που θα εξασφάλιζε πολλά στο πεδίο της υποστήριξης.
Ας δεχτούμε ότι η κυβέρνηση ήθελε να «παίξει γεωπολιτικά» και γι ΄ αυτό σκέφθηκε να χρησιμοποιήσει τα δις των κορβετών για να εξασφαλίσει κάποιες συμφωνίες, συμμαχίες ή κάποιο στήριγμα στις επιδιώξεις μας στην περιοχή… Αν είναι έτσι μπορεί κάποιος να μας εξηγήσει προς τι η παράξενη πλέον επιμονή της κυβέρνηση Μητσοτάκη να «δείχνει» προς την πλευρά των Ιταλών της Ficantieri για τις κορβέτες; Μόλις προχθές οι Ιταλοί «μας την έφεραν» κανονικότατα με τη συμφωνία που έκαναν με την απερχόμενη κυβέρνηση της Λιβύης . Προς τι λοιπόν οι συζητήσεις με τους Ιταλούς;
Υπάρχει κάποιος να δώσει μια πειστική απάντηση; Υπάρχει κάποιος λόγος που επιμένει η κυβέρνηση Μητσοτάκη στους Ιταλούς;