Ο δρόμος του μεταξιού του Ιράκ: το έργο λιμανιών και καναλιών πρόκειται να μεταμορφώσει τη γεωπολιτική επιρροή της Βαγδάτης

Τα δύο φιλόδοξα έργα εμπορικού διαδρόμου του Ιράκ παρουσιάζουν μια ευκαιρία για μια πολιορκημένη Βαγδάτη να ενισχύσει τη γεωπολιτική της θέση και να δημιουργήσει οικονομική ανεξαρτησία.

«Οι θαλάσσιες μεταφορές είναι η ραχοκοκαλιά του διεθνούς εμπορίου και της παγκόσμιας οικονομίας. Πάνω από το 80 τοις εκατό του όγκου του διεθνούς εμπορίου αγαθών μεταφέρεται δια θαλάσσης», σύμφωνα με τη Διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για το Εμπόριο και την Ανάπτυξη (UNCTAD).

Mohamad Hasan Sweidan - thecradle.co / Παρουσίαση Freepen.gr

Τα παράκτια έθνη έχουν ποικίλους βαθμούς οικονομικής σημασίας με βάση τη γεωγραφική τους θέση. Η περιοχή της Δυτικής Ασίας – από τη Μεσόγειο Θάλασσα έως τον Περσικό Κόλπο – έχει καίρια στρατηγική σημασία ως πύλη μεταξύ των οικονομιών της Ασίας και της Ευρώπης. Η μοναδική γεωγραφική του θέση οδηγεί σε επενδύσεις σε υποδομές – για να προσελκύσει μεγάλες οικονομίες να βασίζονται στα περάσματα της και να εδραιώσει το ρόλο της περιοχής στη μεταφορά εμπορευμάτων μεταξύ των δύο ηπείρων.

Το λιμάνι Grand Faw

Σε αυτό το πλαίσιο, το Ιράκ έχει ξεκινήσει δύο μεγάλα έργα με στόχο να γίνει ένας ζωτικός σύνδεσμος μεταξύ της Ασίας και της Ευρώπης και να ενισχύσει τη γεωπολιτική του σημασία. Το έργο Grand Faw Port, που ξεκίνησε το 2010, είναι μια τέτοια προσπάθεια.

Όντας στην ακτή του Al-Faw στη νότια επαρχία της Βασόρας του Ιράκ που βρίσκεται στο βόρειο Περσικό Κόλπο, το λιμάνι επιδιώκει να προσφέρει μια εναλλακτική λύση σε παραδοσιακές διαδρομές διαμετακόμισης, συμπεριλαμβανομένης της διώρυγας του Σουέζ. Αφού οι ιρακινές εφημερίδες άρχισαν να προωθούν το λιμάνι Grand Faw ως υποκατάστατο πέρασμα, προκάλεσε συναγερμό σε χώρες όπως η Αίγυπτος, η οποία αντλεί σημαντικά οικονομικά οφέλη από τη διαμετακόμιση εμπορευμάτων μέσω του Σουέζ.

Το έργο αντιμετώπισε μεγάλες καθυστερήσεις λόγω οικονομικών δυσκολιών και άλλων θεμάτων. Ωστόσο, το 2020, η Βαγδάτη υπέγραψε σύμβαση 2,625 δισεκατομμυρίων δολαρίων με την Daewoo Engineering & Construction της Νότιας Κορέας για την κατασκευή της πρώτης φάσης του λιμανιού εντός τεσσάρων ετών.

Έκτοτε, το ιρακινό Υπουργείο Μεταφορών εργάζεται σε συνεργασία με τον ιδιωτικό τομέα για να επιταχύνει την ολοκλήρωση του έργου, αναγνωρίζοντας την στρατηγική και οικονομική του σημασία για το Ιράκ. Το λιμάνι αναμένεται να ξεκινήσει τη λειτουργία του το 2024 και να έχει ολοκληρωθεί πλήρως έως το 2025, σύμφωνα με το υπουργείο.

Το λιμάνι Grand Faw έχει σχεδιαστεί για να περιλαμβάνει 50 θέσεις για πλοία κοντέινερς (μήκους 17 km, 25 εκατομμύρια εμπορευματοκιβώτια/έτος), 20 θέσεις ελλιμενισμού χωρίς εμπορευματοκιβώτια (5 km, 50 εκατομμύρια τόνους/έτος) 20 θέσεις ελλιμενισμού για γενικά αγαθά (5 km), ένα αγκυροβόλιο για πλοία μεταφοράς οχημάτων (400.000 αυτοκίνητα/έτος), 6 θέσεις ελλιμενισμού εξαγωγής πετρελαίου (230.000 bpd) και δεξαμενές για εισαγωγές προϊόντων πετρελαίου (300.000 κυβικά μέτρα).

Με 99 θέσεις ελλιμενισμού, το Grand Faw θα είναι το μεγαλύτερο λιμάνι της Δυτικής Ασίας, ξεπερνώντας το λιμάνι Jebel Ali στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, το οποίο έχει μόνο 67 θέσεις ελλιμενισμού πλοίων εμπορευματοκιβωτίων.

The Dry Canal Project

Παράλληλα, το Ιράκ εργάζεται στο έργο Dry Canal, το οποίο θα αποτελείται από σιδηροδρόμους, αυτοκινητόδρομους και αγωγούς πετρελαίου και φυσικού αερίου για τη σύνδεση του λιμανιού Grand Faw του Ιράκ με την Ευρώπη, είτε απευθείας μέσω της Τουρκίας είτε μέσω της Συρίας. Αυτό θα μετατρέψει δυνητικά το Ιράκ σε σημαντικό κόμβο για τη μεταφορά τεράστιων ποσοτήτων αγαθών μεταξύ Ασίας και Ευρώπης και μεταξύ Ανατολής και Δύσης.

Το Δεκέμβριο του 2022, πραγματοποιήθηκε στη Βασόρα το συνέδριο «Grand Faw Port and Dry Canal: Future Visions and Investment Opportunities». Ο Farhan al-Fartousi, γενικός διευθυντής της Iraqi Ports Company, αναφέρθηκε στο λιμάνι και το κανάλι ως το «Δρόμο του Μεταξιού» του Ιράκ, αποκαλώντας τα ως τα πιο σημαντικά οικονομικά και στρατηγικά έργα στην περιοχή.

Ο al-Fartousi τόνισε πως τα δύο έργα θα αλλάξουν το χάρτη της παγκόσμιας οικονομίας, μειώνοντας το χρόνο διέλευσης για τα πλοία που ταξιδεύουν από τις πλωτές οδούς της Δυτικής Ασίας και την Ερυθρά Θάλασσα, μέσω της Διώρυγας του Σουέζ, προς την Ευρώπη κατά 20 έως 25 ημέρες και μειώνοντας το κόστος αποστολής κατά δεκάδες εκατομμύρια δολάρια.


Χάρτης των έργων του λιμανιού Al Faw και του Dry Canal του Ιράκ (Photo Credit: The Cradle)

Αιχμαλωτίζοντας το ενδιαφέρον της Κίνας

Σύμφωνα με υπολογισμούς του Κέντρου Στρατηγικών και Διεθνών Μελετών (CSIS) που εδρεύει στην Ουάσιγκτον, περίπου το 20 τοις εκατό του παγκόσμιου θαλάσσιου εμπορίου και το 60 τοις εκατό των εμπορικών ροών της Κίνας διακινούνται μέσω του στενού της Μαλάκα και της Θάλασσας της Νότιας Κίνας, καθιστώντας τις περιοχές αυτές τον πιο σημαντικό θαλάσσιο δρόμο για την κινεζική οικονομία.

Λόγω της γεωγραφικής του θέσης που συνδέει τις μεγάλες ασιατικές οικονομίες της Ινδίας, της Κίνας, της Ταϊβάν και των Φιλιππίνων με την παγκόσμια οικονομία, το Στενό της Μαλάκα έχει γίνει αρένα για πολιτικές συγκρούσεις και επιχειρήσεις πειρατείας. Αυτά τα συνεχιζόμενα εμπόδια έχουν ωθήσει το Πεκίνο να αναζητήσει εναλλακτικές διαδρομές προς τον Ινδικό Ωκεανό, προκειμένου να αποφύγει το «δίλημμα Malacca» ή την παρενόχληση των πλοίων στο στενό.

Το 2013, η Κίνα ανακοίνωσε τον Οικονομικό Διάδρομο Κίνας-Πακιστάν (CPEC). Αποτελεί μέρος της φιλόδοξης πρωτοβουλίας Belt and Road (BRI) του Πεκίνου, αξίας πολλών τρισεκατομμυρίων δολαρίων, που συνδέει τη βορειοδυτική κινεζική επαρχία Xinjiang με το πακιστανικό λιμάνι Gwadar στον Ινδικό Ωκεανό – μόλις 400 χλμ. από το Στενό του Ορμούζ – μέσω ενός δικτύου από δρόμους, σιδηρόδρομους και αγωγούς για τη μεταφορά αγαθών, πετρελαίου και φυσικού αερίου.

Ο διάδρομος, ο οποίος έχει προγραμματιστεί να ολοκληρωθεί το 2030, παρέχει στην Κίνα ένα συντομότερο και λιγότερο δαπανηρό τρόπο συναλλαγών με τις περισσότερες χώρες της Ασίας και της Αφρικής. Συνδέει επίσης την Κίνα απευθείας με τον Ινδικό Ωκεανό και τη Δυτική Ασία και μειώνει σημαντικά την εξάρτηση του Πεκίνου από τη Θάλασσα της Νότιας Κίνας, η οποία έχει μετατραπεί σε ζώνη σύγκρουσης μεταξύ της Κίνας και ορισμένων περιφερειακών και διεθνών δυνάμεων, όπως η Ιαπωνία, οι Φιλιππίνες και κυρίως οι Ηνωμένες Πολιτείες.

Πώς συνδέεται το Ιράκ με το BRI

Με την άφιξη των εμπορευμάτων στο λιμάνι του Gwadar με θέα στην Αραβική Θάλασσα, το Ιράκ αποκτά μεγάλη σημασία για την Κίνα, η οποία αναζητά γρήγορες και φθηνές διαδρομές για να παραδώσει προϊόντα στην Ευρώπη.

Το λιμάνι Grand Faw και το Dry Canal παρέχουν στο Πεκίνο έναν απαραίτητο διάδρομο για τη μεταφορά των εμπορευμάτων του στη Γηραιά Ήπειρο. Ως εκ τούτου, το Ιράκ φιλοδοξεί το λιμάνι Grand Faw να είναι μέρος του BRI, ειδικά επειδή το Dry Canal θα μειώσει το χρόνο άφιξης των εμπορευμάτων στην Ευρώπη κατά 25 ημέρες και θα μειώσει τα έξοδα αποστολής στο μισό.

Μεταξύ του 2005 και των μέσων του 2022, οι κινεζικές επενδύσεις στη Δυτική Ασία και τις αραβοαφρικανικές χώρες ανήλθαν σε 2,25 τρισεκατομμύρια δολάρια, αντιπροσωπεύοντας το 12,6 τοις εκατό των συνολικών επενδύσεων της Κίνας στο εξωτερικό. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, το Ιράκ κατέλαβε την τρίτη θέση μεταξύ των χωρών που προσέλκυσαν κινεζικές επενδύσεις στην περιοχή.

Δεδομένου ότι τα λιμάνια είναι μια βασική κινεζική διαδρομή προς τις παγκόσμιες αγορές, το Πεκίνο εξέφρασε ενδιαφέρον για την κατασκευή του λιμανιού Grand Faw στη Βασόρα. Τον Σεπτέμβριο του 2019, το Ιράκ συνήψε συμφωνία με την Κίνα για να βοηθήσει στην εξασφάλιση των απαραίτητων κεφαλαίων, γνωστών ως "Πετρέλαιο για Ανασυγκρότηση".

Η συμφωνία δημιούργησε ένα ταμείο στο οποίο το Ιράκ θα καταθέτει έσοδα από 100.000 βαρέλια πετρελαίου που πωλούνται καθημερινά σε δύο κινεζικές εταιρείες, ενώ τα υπόλοιπα θα προέρχονται από δάνεια από κινεζικές τράπεζες με όριο τα 10 δισεκατομμύρια δολάρια.

Αλλά η συμφωνία, η οποία υποτίθεται πως θα ίσχυε για 20 χρόνια, τέθηκε σε ισχύ λόγω των σαρωτικών διαδηλώσεων στο Ιράκ που ξέσπασαν ένα μήνα αργότερα, της παγκόσμιας πανδημίας, της πτώσης των τιμών του πετρελαίου και της καθυστέρησης της Βαγδάτης στην έγκριση του προϋπολογισμού του 2020.

Ορισμένες ιρακινές πολιτικές παρατάξεις κατηγόρησαν τον πρώην πρωθυπουργό Μουσταφά Αλ Καντίμι ότι κλίνει υπερβολικά προς τις ΗΠΑ και τους συμμάχους τους – σε βάρος της Κίνας – και υποκύπτει στις απαιτήσεις της Ουάσιγκτον να καταργήσει τη συμφωνία με την Κίνα. Η εκστρατεία τους εντάθηκε αφού η κυβέρνηση του Kadhimi το Δεκέμβριο του 2020 επέλεξε τη νοτιοκορεατική Daewoo Engineering and Construction Company για να κατασκευάσει το λιμάνι Grand Faw.

Ένας διάδρομος για τη μεταφορά ενέργειας

Μετά το ξέσπασμα του πολέμου ΝΑΤΟ-Ρωσίας στην Ουκρανία, η Ευρώπη αποφάσισε να μειώσει την εξάρτησή της από ρωσικές πηγές ενέργειας, ειδικά το υγροποιημένο φυσικό αέριο (LNG). Το Κατάρ, το οποίο διαθέτει τα τρίτα μεγαλύτερα αποθέματα φυσικού αερίου στον κόσμο, έγινε η πιο σημαντική επιλογή για την αντικατάσταση του ρωσικού φυσικού αερίου, αλλά το υψηλό κόστος του λόγω των εξόδων αποστολής παρέμεινε πρόκληση.


Χάρτης της πολύ μικρότερης (με κόκκινο χρώμα) μονοπατιού LNG από το Κατάρ στην Ευρώπη, μέσω νέων ιρακινών διαμετακομιστικών διαδρομών (Photo Credit: The Cradle)

Μακροπρόθεσμα, με την ολοκλήρωση της κατασκευής του λιμανιού Grand Faw και του Dry Canal, το Ιράκ μπορεί να γίνει ουσιαστική οδός διέλευσης για το φυσικό αέριο του Κατάρ προς την Ευρώπη μέσω της Τουρκίας. Η ναυτιλιακή απόσταση από το Κατάρ στην Ευρώπη θα μειωθεί σημαντικά εάν εγκριθεί ο διάδρομος διέλευσης του Ιράκ και θα μειώσει σημαντικά το κόστος. Ωστόσο, αυτό απαιτεί συμφωνία μεταξύ των δύο χωρών για τη σύνδεση του φυσικού αερίου του Κατάρ με τους ιρακινούς αγωγούς και τη δημιουργία σταθμών παραλαβής φυσικού αερίου από το Κατάρ εντός του Ιράκ.

Σχέσεις με τους Κούρδους

Ομοίως, το Dry Canal είναι ένα σημαντικό πέρασμα για τη μεταφορά ιρακινού πετρελαίου και φυσικού αερίου στην Ευρώπη. Περιλαμβάνει αγωγούς από το Al-Faw στο νότιο Ιράκ μέχρι τα τουρκικά σύνορα στο βορρά, μέσω της περιοχής του Κουρδιστάν και στη συνέχεια στα σύνορα με τη Συρία. Έτσι, η Διώρυγα επιτρέπει στο Ιράκ να παραδώσει το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο του στην Ευρώπη, είτε απευθείας μέσω της Τουρκίας είτε της Συρίας.

Σύμφωνα με τις εργασίες της προαναφερθείσας διάσκεψης του Grand Faw Port που πραγματοποιήθηκε στη Βασόρα στα τέλη του περασμένου έτους, «η ευκαιρία σύνδεσης μέσω της περιοχής του Κουρδιστάν φαίνεται πιο ρεαλιστική παρά μέσω της Συρίας». Ωστόσο, για να επωφεληθεί η Ευρώπη από τους ενεργειακούς πόρους του Ιράκ, πρέπει πρώτα να επιλυθούν μυριάδες προβλήματα μεταξύ της κεντρικής κυβέρνησης της Βαγδάτης και της Περιφερειακής Κυβέρνησης του Κουρδιστάν (KRG).

Η προσέγγιση μεταξύ του Ερμπίλ και της Βαγδάτης θα επιτρέψει στο Ιράκ να αυξήσει την παραγωγή ενέργειας μέσω επενδύσεων στο ιρακινό Κουρδιστάν και θα αντανακλάται στη μείωση των τιμών του πετρελαίου. Η περιοχή του Κουρδιστάν διαθέτει επίσης αποδεδειγμένα αποθέματα φυσικού αερίου άνω των 25 τρισεκατομμυρίων κυβικών ποδιών, που ισοδυναμεί με το 20 τοις εκατό των συνολικών αποδεδειγμένων αποθεμάτων φυσικού αερίου στο Ιράκ.

Σε αυτήν την περίπτωση, το Ιράκ, το οποίο σήμερα εισάγει μεταξύ 30 και 40 τοις εκατό των αναγκών του σε φυσικό αέριο από το Ιράν, μπορεί να μειώσει την εξάρτησή του επενδύοντας στα κοιτάσματα φυσικού αερίου του Κουρδιστάν και εξάγοντας αέριο στην Ευρώπη μέσω του Dry Canal στην Τουρκία.

Η γεωπολιτική θέση της Βαγδάτης

Ίσως αυτό εξηγεί την πρόσφατη δραστηριότητα του Amos Hochstein, του Ειδικού Συντονιστή των ΗΠΑ για την Παγκόσμια Υποδομή και την Ενεργειακή Ασφάλεια, ο οποίος επισκέφθηκε τη Βαγδάτη στα μέσα Ιανουαρίου για να συναντηθεί με τον Ιρακινό πρωθυπουργό Μοχάμεντ Αλ Σουντάνι. Ο Χόχσταϊν μίλησε επίσης τηλεφωνικά με τον Πρωθυπουργό της Περιφέρειας του Κουρδιστάν, Μασρούρ Μπαρζανί, κατά την οποία σύμφωνα με πληροφορίες συμφώνησαν στην ανάγκη άρσης όλων των εμποδίων στην ανάπτυξη του ενεργειακού τομέα του Ιράκ.

Ενώ το Dry Canal και το Grand Faw Port προσφέρουν ευκαιρίες στο Ιράκ να ενισχύσει τη γεωπολιτική του θέση, εσωτερικές προκλήσεις όπως η κακή διαχείριση και ο πολιτικός διχασμός και εξωτερικές προκλήσεις όπως ο επενδυτικός ανταγωνισμός μεταξύ Κίνας και ΗΠΑ, αποτελούν εμπόδια στην επιτυχία.

Ενώ τα έργα αποτελούν απειλή για ορισμένες περιφερειακές χώρες, προσφέρουν οφέλη σε άλλες όπως το Ιράν, η Τουρκία, το Κατάρ και η Συρία. Το Ιράν, για παράδειγμα, έχει εκφράσει ενδιαφέρον για τη σύνδεση των σιδηροδρόμων του με το κανάλι για εμπορικές ευκαιρίες. Παρά τις πιθανές επιπτώσεις στην οικονομία και τις σχέσεις του Ιράκ με άλλες χώρες, οι προκλήσεις δε θα είναι εύκολο να ξεπεραστούν.

Νεότερη Παλαιότερη
--------------
Ακούστε το τελευταίο ηχητικό από τη ΜΕΣΗ ΓΡΑΜΜΗ


Η Freepen.gr ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει για τα άρθρα / αναρτήσεις που δημοσιεύονται και απηχούν τις απόψεις των συντακτών τους και δε σημαίνει πως τα υιοθετεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών ή ότι υπάρχει κάποιο σφάλμα, επικοινωνήστε μέσω e-mail