Από: liberal.gr
Τα όσα διακυβεύονται στις επικείμενες τουρκικές εκλογές δεν περιορίζονται σε μια από τις συνήθεις σκληρές πολιτικές αντιπαραθέσεις, καθώς μια ενδεχόμενη ήττα του Ερντογάν θα σήμαινε ότι όχι μόνο θα άρχιζε η απο-Ερντογανοποίηση της Τουρκίας με το ξήλωμα της νέας μεγαλοεπιχειρηματικής τάξης που ανδρώθηκε γύρω από το Προεδρικό Μέγαρο αλλά θα άρχιζε και η αποδόμηση ενός ολόκληρου συστήματος εξουσίας το οποίο έχει οικοδομηθεί από το 2002 όταν ανέλαβε την εξουσία το ΑΚΡ.
Μια εκλογική ήττα είναι έξω από τα σενάρια του Τ. Ερντογάν ο οποίος όλους τους τελευταίους μήνες εργάζεται συστηματικά για να αναδείξει την αναγκαιότητα πολιτικής συνέχειας ώστε να ολοκληρώσει την αποστολή του που είναι η ανάδειξη, όπως ο ίδιος προβάλει, της Τουρκίας ως περιφερειακής και παγκόσμιας δύναμης σηματοδοτώντας τη συμπλήρωση των 100 ετών από την ίδρυση του τουρκικού κράτους και στόχο τη δημιουργία μιας άλλης Τουρκίας το 2050.
Βεβαίως τέτοιοι ηγέτες όπως ο Ταγίπ Ερντογάν είναι σαφές ότι δεν φεύγουν εύκολα και πάντως δύσκολα εξαφανίζονται με μια απλή εκλογική ήττα.
Το ερώτημα είναι κατά πόσον ο κ. Ερντογάν μπορεί να χειραγωγήσει το εκλογικό σώμα ώστε να μην βρεθεί στη δύσκολη θέση να αναζητήσει άλλες επιλογές...
Στο πολιτικό παιγνίδι στο οποίο ο Τ. Ερντογάν είναι μετρ, πλέον μπαίνουν σταδιακά όλα τα χαρτιά, από τον κατακλυσμό παροχών μέχρι και το σενάριο αιφνιδιασμού με την επίσπευση των εκλογών που κανονικά ήταν προγραμματισμένες για τις 18 Ιουνίου.
Μόνο τις τελευταίες ημέρες ο κ. Ερντογάν έχει ανακοινώσει αύξηση 25% των μισθών των δημόσιων υπαλλήλων και των συντάξεων, εξήγγειλε μείωση των ορίων συνταξιοδότησης που θα δώσουν την ευκαιρία σε 2 εκατομμύρια Τούρκους πολίτες να βγουν πρόωρα στη σύνταξη, ανακοίνωσε αύξηση 50% του κατωτάτου μισθού. Χθες μάλιστα έσπευσε να καυχηθεί για την υποχώρηση του πληθωρισμού που σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία τον Δεκέμβριο έπεσε στο 64,3 τον Δεκέμβριο από 84,4% τον Νοέμβριο και ο δείκτης τιμών καταναλωτή αυξήθηκε τον Δεκέμβριο 1,2% έναντι 2,9% τον Νοέμβριο.
Βεβαιως η Inflation Research Group, που αποτελείται από ανεξάρτητους ακαδημαϊκούς και εμπειρογνώμονες, δήλωσε την Τρίτη ότι το πραγματικό ποσοστό πληθωρισμού στην Τουρκία για τον Δεκέμβριο είναι 135,55%, αλλά αυτό δεν πτοεί το αφήγημα του Τ. Ερντογάν.
Θέλοντας έτσι να εκμεταλλευθεί την «ευνοϊκή» οικονομική συγκυρία έχει βάλει στο τραπέζι και την επίσπευση των εκλογών, που εκτός των άλλων θα αιφνιδιάσει και την αντιπολίτευση η οποία επί μήνες αναζητεί κοινό βηματισμό. Ακόμη όμως οι ηγέτες των 6 κομμάτων δεν έχουν κατορθώσει να συμφωνήσουν σε ένα μίνιμουμ κοινό πρόγραμμα και κυρίως δεν έχουν ξεπεράσει τις προσωπικές αντιθέσεις τους προκειμένου να καταλήξουν σε κοινό υποψήφιο που θα σταθεί απέναντι στον Ερντογάν. Ο αρχηγός του μεγαλύτερου κόμματος CHP Κιλιτσντάρογλου δεν θέλει να κάνει πίσω για χάρη του δημοφιλούς δημάρχου της Κωνσταντινούπολης Ε. Ιμάμογολου η του δημάρχου της Άγκυρας Μ. Γιαβάς οι οποίοι σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις έχουν βάσιμες ελπίδες να είναι νικητές απέναντι στον Ερντογάν.
Η συζήτηση που άνοιξε μετά τις δηλώσεις του εκπροσώπου του ΑΚΡ Ο. Τσελίκ για επίσπευση των εκλογών άνοιξε όμως και άλλα ζητήματα. Οι πρόωρες εκλογές η προκηρύσσονται με απόφαση της Εθνοσυνέλευσης με πλειοψηφία όμως 360 ψήφων(που δεν θα μπορέσει να συγκεντρωθεί) είτε με απόφαση του Προέδρου. Όμως σε αυτή την περίπτωση όπως επισημαίνει ο γνωστός Τούρκος αναλυτής Μουράτ Γετκίν θα προκύψει πρόβλημα, καθώς με την ερμηνεία του άρθρου 116 του Συντάγματος εάν η Εθνοσυνέλευση ανανεώσει τις εκλογές, ο Πρόεδρος μπορεί να είναι υποψήφιος για επανεκλογή, αλλά εάν ο Πρόεδρος διαλύσει την Εθνοσυνέλευση, δεν μπορεί να είναι ξανά υποψήφιος για τρίτη θητεία…
Για τον κ. Ερντογάν σε αυτή την προεκλογική περίοδο εξαιρετικά σημαντικό είναι να μην υπάρξει «γρατσούνισμα» στην εικόνα της μεγάλης και ισχυρής Τουρκίας που καλλιεργεί συστηματικά.
Μιας Τουρκίας η οποία «πολιορκείται» από τις Μεγάλες Δυνάμεις που μοχθούν το... μεγαλείο της και αναδεικνύουν την ανάγκη ενός νέου «απελευθερωτικού αγώνα»...
Η προβολή ισχύος απέναντι στην Ελλάδα εξυπηρετεί το αφήγημα του κ. Ερντογάν και η διατήρηση της έντασης πρέπει να θεωρείται δεδομένη και δεν θα πρέπει να αποκλεισθεί κίνηση επί του πεδίου που θα δείξει την αποφασιστικότητα της Τουρκίας αλλά και τη δυνατότητά της να επιβάλει τα «δίκαια» της.
Κρίσιμη και για τις εσωτερικές πολιτικές εξελίξεις θα είναι η συνάντηση που θα έχουν στις 18 Ιανουαρίου στις ΗΠΑ ο Μ. Τσαβούσογλου με τον Αμερικανό ομόλογο του Α. Μπλίνκεν. Μια συνάντηση από την οποία η Τουρκία προσδοκά ότι θα λάβει μια ακόμη σε ανώτερο επίπεδο διαβεβαίωση για το θέμα των F-16 αλλά και μια ισχυρή δήλωση για τη Β. Συρία. Δηλώσεις που θα αξιοποιηθούν στο εσωτερικό και θα προβληθούν ως αποδείξεις της αποτελεσματικότητας της πολιτικής του Τ. Ερντογάν, που ισορροπώντας με τη Μόσχα, ασκώντας μια «ανεξάρτητη» εξωτερική πολιτική, κατόρθωσε να φέρει στα νερά του και τις ΗΠΑ.