Από: capital.gr / Του Πέτρου Λάζου
Ενώ στο πρωτόκολλο υπάρχουν προβλέψεις που καλύπτουν πλήρως την περίπτωση, η απαράδεκτα φοβική νοοτροπία ορισμένων και η ανασφάλεια κάποιων άλλων, οδήγησε την κυβέρνηση και τη χώρα σε μία πραγματικά εξευτελιστική κατάσταση. Όπου χρειάστηκε να γίνει κυβερνητική σύσκεψη για ν’ αποφασιστεί η τελική στάση του κράτους. Άλλη μία περίπτωση στη σύγχρονη Ελλάδα όπου θεσμοί και νόμοι γίνονται σεβαστοί κατά το δοκούν και με λογική οχλοκρατίας.
Έτσι θα έχουμε στη χώρα να συμβαίνει το εξής απίστευτα γελοίο και εξευτελιστικό: θα πραγματοποιηθεί μια ιδιωτική κηδεία όπου θα παραστούν πολλοί επίσημοι εκπρόσωποι κρατών, πιθανότατα και πολλοί αρχηγοί, ενώ και η ίδια η κυβέρνηση θα εκπροσωπηθεί επισήμως από υπουργό! Γελούν και τα πεζοδρόμια στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, ενώ ο σεβασμός προς τους θεσμούς, μοιάζει πια περισσότερο με καπρίτσιο παρά με αναγκαία και ικανή συνθήκη για την ύπαρξη της Δημοκρατίας...
Και δυστυχώς το πράγμα δε σταμάτησε στην κυβερνητική αμηχανία. Υπήρξαν πολλοί που ισχυρίστηκαν ότι δεν μπορούσαν να αποδοθούν τιμές αρχηγού κράτους στον εκλιπόντα τέως άνακτα, διότι δεν είχε πλέον την ελληνική ιθαγένεια από το 1994, η οποία του είχε αφαιρεθεί τότε με νόμο!
Πράγματι ο Ανδρέας Παπανδρέου, γνωστός για την εγωπάθεια και προσωπική εχθρότητα που είχε απέναντι στο πάλαι ποτέ παλάτι (όταν τον βόλευε, γιατί είχε κάνει την πάπια ουκ ολίγες φορές στο παρελθόν) με τον 2215/1994 αφαίρεσε την ιθαγένεια από όλη της οικογένεια και απαλλοτρίωσε τη βασιλική περιουσία. Μια κίνηση προσωπικής αντιζηλίας που οδήγησε σε καταδίκη της Ελλάδος από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου τόσο για το θέμα της ιθαγένειας, όσο και αυτό της περιουσίας, πληρωμή αποζημίωσης €13,4 εκατομμυρίων και διεθνή ευτελισμό της χώρας. Ανεξάρτητα του νομικού status της ιθαγένειας του εκλιπόντος όμως, οι τιμές που αποδίδονται σε δημόσιες εκδηλώσεις δεν έχουν καμία σχέση με την ιθαγένεια του... αντικειμένου τους.
Εκτός και κάποιοι θέλουν να μας πουν ότι π.χ. έχει ελληνική ιθαγένεια το Άγιο Φως ή ο πρόεδρος Obama! Κι εδώ μιλάμε για έναν πρώην αρχηγό του ελληνικού κράτους, που όσο κι αν αποδείχθηκε αναντίρρητα ανεπαρκής και μη ικανός να ασκήσει αποτελεσματικά τα καθήκοντα και να τηρήσει τις υποχρεώσεις και ευθύνες που είχε εκ της θέσεως του, τίμησε την Ελλάδα όσο λίγοι! Όποιος διαφωνεί, ας ρωτήσει να μάθει ποιες πιθανότητες είχε η Ελλάδα του διψήφιου πληθωρισμού επί δύο δεκαετίες και της αγωνιώδους προσπάθειας να εκπληρώσει τα κριτήρια του Μάαστριχτ να αναλάβει τους Ολυμπιακούς του 2004, αν δεν "όργωνε" το 1996-97 ο μακαρίτης (ΧΩΡΙΣ ιθαγένεια) την υδρόγειο για χάρη της υποψηφιότητάς της. Προτάσσοντας την ιδιότητά του ως επίτιμο μέλος της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής και χρησιμοποιώντας στο έπακρο την στενή προσωπική του φιλία με τον τότε πρόεδρο της ΔΟΕ, Χουάν Αντόνιο Σάμαρανκ! Όχι, ας ρωτήσει!
Πολλοί ισχυρίστηκαν ότι η κυβέρνηση έκανε αυτήν την επιλογή για να μην υπάρξει διχασμός και να μην οξυνθούν τα πάθη, σε (οιωνεί) προεκλογική περίοδο. Θα μπορούσε να αποτελεί έναν βάσιμο λόγο. Μόνο που, με βάση τα όσα βλέπουμε από την Τετάρτη το μεσημέρι όταν και δημοσιοποιήθηκαν οι αποφάσεις της κυβερνητικής σύσκεψης, η διχαστική αντιπαλότητα έχει ήδη φθάσει στα ύψη και μέχρι τη Δευτέρα η όξυνση θα αυξηθεί περαιτέρω ενώ, αν κρίνουμε από την πολυπολιτισμική (sic) κομματική προέλευση όσων εξέφρασαν αντίθετη άποψη, η απόφαση αυτή θα κοστίσει σημαντικά σε πολιτικό κεφάλαιο. Πολύ περισσότερο απ’ όσο εκτιμούσαν κάποιοι…
Για να μιλούμε ξεκάθαρα, οι πράξεις του τέως βασιλιά έχουν κριθεί ιστορικά εδώ και πολλά χρόνια και την κρίση αυτή είχε αποδεχθεί και ο ίδιος, καθώς ποτέ δεν προέταξε πολιτειακό θέμα. Προσωπικά θεωρώ ότι η τελική κρίση για το άτομο του θα είναι εξαιρετικά δυσμενής - και όχι άδικα.
Σαφέστατα δεν θα έπρεπε να γίνει η κηδεία του δημοσία δαπάνη, διότι οι οικονομικές υποχρεώσεις της Πολιτείας απέναντι στο πρόσωπό του καλύφθηκαν με την αποζημίωση για την οικογενειακή περιουσία, οριστικά και αμετάκλητα. Είναι επίσης σαφές ότι δεν θα έπρεπε να γίνει λαϊκό προσκύνημα, διότι εκεί όντως πιθανό να υπήρχε τοπικά στιγμιαία αναμόχλευση παθών και μετά, καλά ξεμπερδέματα.
Αλλά η απόφαση να μην αποδοθούν στον εκλιπόντα οι αρμόζουσες τιμές αρχηγού κράτους, όπως προβλέπει το πρωτόκολλο, είναι πράξη που δείχνει προσπάθεια να "σβηστεί" κομμάτι της Ιστορίας και εκθέτει τη χώρα διεθνώς, σε σημαντικότατο βαθμό.
Εκτός και νομίζουν κάποιοι ότι π.χ. όταν θα δουν οι Βρετανοί να παρίσταται ο διάδοχος του θρόνου τους στην κηδεία του νονού του… "ανεπίσημα και ιδιωτικά", θα ενθουσιαστούν και θα τρέξουν να κλείσουν τις διακοπές τους σε μια χώρα που ντρέπεται για το παρελθόν της…