 |
| hpgruesen / pixabay |
Rachel Marsden - rt.com / Παρουσίαση Freepen.gr
Σε ένα σκάνδαλο διαφθοράς που πλήττει την καρδιά της διακυβέρνησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, Εύα Καϊλή, της Ελλάδας, απαλλάχθηκε από τις ευθύνες της στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, δεσμεύτηκαν τα περιουσιακά της στοιχεία και κατηγορείται επειδή η αστυνομία ισχυρίστηκε ότι βρήκε «σακούλες με μετρητά» στην κατοικία της.
Έγινε επίσης επιδρομή στο σπίτι ενός Βέλγου ευρωβουλευτή, του Μαρκ Ταραμπέλα, αντιπροέδρου της αντιπροσωπείας της ΕΕ για τις σχέσεις με την αραβική χερσόνησο. Οι βελγικές αρχές πραγματοποίησαν άλλη μια απρόσκοπτη επίσκεψη στο σπίτι ενός βοηθού ενός ακόμη ευρωβουλευτή. Νωρίτερα αυτή την εβδομάδα, οι αρχές ερεύνησαν τα γραφεία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σαν να επρόκειτο για κοινό τόπο εγκλήματος, σύμφωνα με πληροφορίες. Μέχρι στιγμής, έχουν κατασχεθεί 1,5 εκατ. ευρώ από ιδιωτικές κατοικίες, με τη βελγική ομοσπονδιακή εισαγγελία να κατηγορεί τα τέσσερα άτομα που συνελήφθησαν και κατηγορούνται για «συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση, ξέπλυμα βρώμικου χρήματος και διαφθορά». Αποδεικνύεται ότι οι αξιωματούχοι που φέρονται να εμπλέκονται κατηγορούνται πως ασκούσαν επίσης πιέσεις για ταξίδια ΕΕ-Κατάρ χωρίς βίζα και εξωραϊσμό του ιστορικού των εργασιακών δικαιωμάτων του Κατάρ.
Για ένα θεσμικό όργανο όπως η Ευρωπαϊκή Ένωση, το οποίο διαρκώς κηρύττει σε άλλες χώρες για το πώς να καθαρίσουν την πράξη τους, θα νόμιζες ότι θα είχαν κάποια ισχυρά προστατευτικά κιγκλιδώματα για να αποτρέψουν το είδος των πραγμάτων που ισχυρίζονται αυτές οι κατηγορίες. Αυτό δεν ισχύει. «Οι καταγγελίες είναι άκρως ανησυχητικές, πολύ σοβαρές», είπε μια αχαρακτήριστα μετρημένη Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν. Πρότεινε ένα ανεξάρτητο όργανο δεοντολογίας για τον καθορισμό κανόνων για τα θεσμικά όργανα της ΕΕ «όπου θα υπάρχουν πολύ σαφείς κανόνες», προσθέτοντας ότι «θα ήταν ένα μεγάλο βήμα προς τα εμπρός». Εννοείς ότι δεν υπήρχε ήδη; Γιατί όχι;
Όσοι πιστεύουν πως οι δυτικοί δημοκρατικοί θεσμοί εφαρμόζουν αυτό που διαρκώς κηρύττουν μπορεί να εκπλαγούν όταν μάθουν ότι η έλλειψη ελέγχων και ισορροπιών για την πρόληψη της διαφθοράς στο εσωτερικό είναι στην πραγματικότητα αρκετά συγκλονιστική. Νωρίτερα αυτό το έτος, για παράδειγμα, τρεις εκπρόσωποι του Κογκρέσου των ΗΠΑ εισήγαγαν δικομματική νομοθεσία για να κλείσουν τα κενά που επέτρεπαν τη χρηματοδότηση από ξένες ομάδες προβληματισμού, κυβερνητικών αξιωματούχων και εκλογών. «Αυτή την στιγμή, οι ξένες κυβερνήσεις είναι σε θέση να χρηματοδοτούν κρυφά δεξαμενές σκέψης για να προωθήσουν τις δικές τους ατζέντες, να προσλαμβάνουν πρώην δημόσιους αξιωματούχους και στρατιωτικούς για να πιέζουν για τα συμφέροντά τους και να βάζουν τους πράκτορές τους να συγκεντρώνουν εκατομμύρια δολάρια για πολιτικές εκστρατείες», εξήγησε ο χορηγός του νομοσχεδίου, μέλος του Κογκρέσου, Τζάρεντ Γκόλντεν.
Είναι σχεδόν σαν η συστημική διαφθορά να είναι απλώς ένα ανοιχτό μυστικό που επωφελείται από μία omertà, καθώς πολύ λίγοι αξιωματούχοι φαίνεται να θέλουν πραγματικά να αναγνωρίσουν ή να αντιμετωπίσουν το ζήτημα.
Όταν η φον ντερ Λάιεν είχε την ευκαιρία να μιλήσει για το θέμα με το σώμα Τύπου των Βρυξελλών τη Δευτέρα, αντέκρουσε τους δημοσιογράφους – προς μεγάλη απογοήτευσή τους, την οποία δεν ντρέπονταν να εκφράσουν στο Twitter . Σύμφωνα με το Politico, ένας δημοσιογράφος φώναξε ακόμη και στη φον ντερ Λάιεν καθώς έφευγε: «Δεν απάντησες σε καμία από τις ερωτήσεις». Δεν είναι ακριβώς το είδος της συμπεριφοράς που θα μπορούσατε να περιμένετε από κάποιον που μιλάει συνήθως για την ανάληψη ευθύνης από άλλους για διαφθορά, έλλειψη διαφάνειας και άλλες αντιδημοκρατικές πρακτικές.
Η Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Ρομπέρτα Μέτσολα παρουσίασε το σκάνδαλο ως κάτι που συμβαίνει στην ΕΕ, παρά ως φαινόμενο για το οποίο είναι πραγματικά υπεύθυνη ή υπόλογη μέσω των συστημικών πρακτικών της στη χειρότερη ή της έλλειψης διασφαλίσεων που σχετίζονται με την άσκηση πίεσης στην καλύτερη περίπτωση. «Μην κάνετε λάθος: το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, αγαπητοί συνάδελφοι, δέχεται επίθεση. Η ευρωπαϊκή δημοκρατία δέχεται επίθεση. Και ο τρόπος μας για ανοιχτές ελεύθερες δημοκρατικές κοινωνίες δέχεται επίθεση», είπε η Μέτσολα.
Τα σχόλια της Μετσόλα απηχούν δημοσιεύματα του κυρίαρχου Τύπου που αναφέρονται σε ένα σκάνδαλο «διαφθοράς στο Κατάρ» στην ΕΕ, αλλά θα πρέπει να θεωρείται πρώτα και κύρια πρόβλημα διαφθοράς της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η μετατόπιση της ευθύνης στο Κατάρ αφήνει την ΕΕ να ξεκολλήσει και δίνει την εσφαλμένη εντύπωση πως τα προβλήματα ξεκινούν και τελειώνουν με μια και μόνο χώρα. Πόσες άλλες χώρες θα μπορούσαν να απολαμβάνουν παρόμοιες «συμφωνίες λόμπι» με ανθρώπους σε θέσεις πολιτικής εξουσίας και επιρροής στις Βρυξέλλες;
Η Διεθνής Διαφάνεια υποστηρίζει πως αυτού του είδους τα πράγματα είναι στην πραγματικότητα αρκετά συνηθισμένα. «Αυτό δεν είναι ένα μεμονωμένο περιστατικό. Επί πολλές δεκαετίες, το Κοινοβούλιο επέτρεψε να αναπτυχθεί μια κουλτούρα ατιμωρησίας, με έναν συνδυασμό χαλαρών οικονομικών κανόνων και ελέγχων και παντελούς έλλειψης ανεξάρτητης (ή μάλιστα οποιασδήποτε) εποπτείας δεοντολογίας», δήλωσε ο διευθυντής της ΜΚΟ, Michiel van Hulten.
Ένα άλλο πρόβλημα με αυτό το φιάσκο για την ΕΕ είναι ότι βλάπτει τα καλοφτιαγμένα μηνύματά της που οδηγούν συνεχώς σε δύο σημεία στο εσωτερικό. Το πρώτο σημείο είναι πόσο ενάρετη και δίκαιη θέλει οι άνθρωποι να πιστεύουν πως είναι. Αυτό το σκάνδαλο ρίχνει τα φώτα της δημοσιότητας σε ένα βρώμικο θέμα σε μια σκοτεινή γωνιά που κανείς δεν προκαλεί ποτέ, και τελικά αμαυρώνει το φωτοστέφανό τους, το οποίο κραδαίνουν συνεχώς. Το δεύτερο σημείο που προωθεί πάντα η ΕΕ –και που όλο αυτό εμποδίζει– είναι το πώς η Ρωσία είναι υπεύθυνη για όλες τις αυτοτραυματίες της ΕΕ, επειδή η ΕΕ είναι τόσο αθώα και απείρως ικανή και αξιόπιστη χωρίς απολύτως κανένα κρυφό ή ειδικά συμφέρον.
Η διαφθορά στην ΕΕ φαίνεται να είναι σχετική και ανοιχτή για χρήση ως διαπραγματευτικό στοιχείο για χαλάρωση ή πίεση. Το μπλοκ πρόσφατα μπλόκαρε τα κεφάλαια προς την Ουγγαρία με το πρόσχημα ότι τα θεσμικά όργανα της χώρας είναι τόσο αδύναμα που τα μετρητά θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για να τροφοδοτήσουν τη διαφθορά. Αλλά όταν η Ουγγαρία συμφώνησε να άρει το βέτο της για περισσότερη χρηματοδότηση για την Ουκρανία, τότε ξαφνικά η χρηματοδότηση ξεμπλοκαρίστηκε και οι ανησυχίες για τη διαφθορά εξαφανίστηκαν.
Αν όλα αυτά είναι απλώς η ορατή κορυφή του παγόβουνου όταν πρόκειται για σκιερές δραστηριότητες στην ΕΕ, τότε πόσο μεγάλο είναι το πραγματικό παγόβουνο; Και ενδιαφέρεται κανείς να ψάξει πιο βαθιά για να μάθει;