 |
| Ρόιτερς |
M. K. BHADRAKUMAR - indianpunchline.com / Παρουσίαση Freepen.gr
Σίγουρα, πρόθεσή του ήταν να συγκεντρώσει λεπτομέρειες για δύο επαφές υψηλού επιπέδου που είχε ο Κινέζος Πρόεδρος Σι Τζινπίνγκ σε διαδοχικές ημέρες την περασμένη εβδομάδα — με τον Γερμανό Πρόεδρο Φρανκ-Βάλτερ Σταϊνμάγερ και τον Πρόεδρο του Κόμματος Ενωμένη Ρωσία και πρώην πρόεδρο της Ρωσίας Ντμίτρι Μεντβέντεφ αντίστοιχα.
Ο Μπλίνκεν έκανε μια έξυπνη εικασία ότι το τηλεφώνημα του Σταϊνμάγερ στον Σι την Τρίτη και η αιφνιδιαστική επίσκεψη του Μεντβέντεφ στο Πεκίνο και η συνάντησή του με τον Σι την Τετάρτη μπορεί να μην ήταν τυχαία. Η αποστολή του Μεντβέντεφ θα ήταν να μεταδώσει ένα εξαιρετικά ευαίσθητο μήνυμα από τον Πούτιν στον Σι Τζινπίνγκ. Μόλις την περασμένη εβδομάδα, δημοσιεύματα ανέφεραν πως η Μόσχα και το Πεκίνο εργάζονταν για μια συνάντηση μεταξύ Πούτιν και Σι Τζινπίνγκ αργότερα αυτόν τον μήνα.
Ο Σταϊνμάιερ είναι ένας έμπειρος διπλωμάτης που κατείχε τη θέση του υπουργού Εξωτερικών από το 2005 έως το 2009 και ξανά από το 2013 έως το 2017, καθώς και του Αντικαγκελαρίου της Γερμανίας από το 2007 έως το 2009 — και όλα αυτά κατά την περίοδο που η Άνγκελα Μέρκελ ήταν Γερμανίδα καγκελάριος (2005- 2021). Η Μέρκελ άφησε μια κληρονομιά έξαρσης στις σχέσεις της Γερμανίας τόσο με τη Ρωσία όσο και με την Κίνα.
Ο Σταϊνμάγερ είναι υψηλόβαθμος πολιτικός που ανήκει στο Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα — όπως και ο σημερινός καγκελάριος Όλαφ Σολτς. Είναι βέβαιο πως η επικοινωνία του Σταϊνμάγερ με τον Σι έγινε σε συνεννόηση με τον Σολτς. Αυτό είναι ένα πράγμα.
Το πιο σημαντικό, ο Σταϊνμάγερ είχε διαδραματίσει θεμελιώδη ρόλο στη διαπραγμάτευση των δύο Συμφωνιών του Μινσκ (2014 και 2015), οι οποίες προέβλεπαν μια δέσμη μέτρων για να σταματήσουν οι μάχες στο Ντονμπάς στο κατάντη του πραξικοπήματος στο Κίεβο υπό την αιγίδα των ΗΠΑ.
Όταν οι συμφωνίες του Μινσκ άρχισαν να ξετυλίγονται μέχρι το 2016, ο Σταϊνμάιερ παρενέβη με μια έξυπνη ιδέα που αργότερα έγινε γνωστή ως η Φόρμουλα του Στάινμαϊερ, η οποία εξήγησε την αλληλουχία των γεγονότων που ορίζονται στις συμφωνίες.
Συγκεκριμένα, η φόρμουλα Steinmeier απαιτούσε τη διεξαγωγή εκλογών στα εδάφη του Ντονμπάς που ελέγχονται από τους αυτονομιστές υπό την ουκρανική νομοθεσία και την εποπτεία του ΟΑΣΕ. Πρότεινε ότι εάν ο ΟΑΣΕ κρίνει πως η ψηφοφορία είναι ελεύθερη και δίκαιη, τότε θα δημιουργηθεί ένα ειδικό καθεστώς αυτοδιοίκησης για τα εδάφη.
Φυσικά, όλα αυτά είναι ιστορία σήμερα. Η Μέρκελ «ομολόγησε» πρόσφατα σε συνέντευξή της στην εφημερίδα Zeit ότι στην πραγματικότητα, η συμφωνία του Μινσκ ήταν μια προσπάθεια της Δύσης να αγοράσει «ανεκτίμητο χρόνο» για να επανεξοπλιστεί το Κίεβο.
Δεδομένου αυτού του περίπλοκου σκηνικού, ο Μπλίνκεν θα ένιωθε πως κάτι δεν πήγαινε καλά όταν ο Σταϊνμάγερ είχε μια κλήση με τον Σι Τζινπίνγκ από το πουθενά και ο Μεντβέντεφ εμφανίστηκε ξαφνικά στο Πεκίνο την επόμενη μέρα και έγινε δεκτός από τον Κινέζο πρόεδρο. Συγκεκριμένα, οι αναγνώσεις του Πεκίνου ήταν μάλλον αισιόδοξες για τη σχέση της Κίνας με τη Γερμανία και τη Ρωσία.
Ο Xi Jinping υπέβαλε πρόταση τριών σημείων στον Steinmeier για την ανάπτυξη των σχέσεων Κίνας-Γερμανίας και δήλωσε ότι «η Κίνα και η Γερμανία ήταν πάντα εταίροι διαλόγου, ανάπτυξης και συνεργασίας καθώς και εταίροι για την αντιμετώπιση παγκόσμιων προκλήσεων».
Ομοίως, στη συνάντηση με τον Μεντβέντεφ , υπογράμμισε ότι «η Κίνα είναι έτοιμη να συνεργαστεί με τη Ρωσία για να προωθήσει συνεχώς τις σχέσεις Κίνας-Ρωσίας στη νέα εποχή και να κάνει την παγκόσμια διακυβέρνηση πιο ίση και δίκαιη».
Και οι δύο αναγνώσεις ανέφεραν την Ουκρανία ως θέμα συζήτησης, με τον Σι να τόνισε πως «η Κίνα παραμένει προσηλωμένη στην προώθηση των ειρηνευτικών συνομιλιών» (στον Σταϊνμάιερ) και «προώθησε ενεργά τις ειρηνευτικές συνομιλίες» (προς τον Μεντβέντεφ).
Αλλά ο Blinken πραγματοποίησε την αποστολή του αδέξια φέρνοντας στο προσκήνιο τα επίμαχα ζητήματα ΗΠΑ-Κίνας, ειδικά «την τρέχουσα κατάσταση COVID-19» στην Κίνα και «τη σημασία της διαφάνειας για τη διεθνή κοινότητα». Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι ο Wang Yi έδωσε μια αυστηρή διάλεξη στον Blinken να μην «εμπλακεί σε διάλογο και συγκράτηση ταυτόχρονα» ή «να μιλήσει για συνεργασία, αλλά να μαχαιρώσει την Κίνα ταυτόχρονα».
Ο Wang Yi είπε, «Δεν πρόκειται για λογικό ανταγωνισμό, αλλά για παράλογη καταστολή. Δεν έχει σκοπό να διαχειριστεί σωστά τις διαφορές, αλλά να εντείνει τις συγκρούσεις. Στην πραγματικότητα, εξακολουθεί να είναι η παλιά πρακτική του μονομερούς εκφοβισμού. Αυτό δε λειτούργησε για την Κίνα στο παρελθόν, ούτε θα λειτουργήσει στο μέλλον».
Συγκεκριμένα, για την Ουκρανία, ο Wang Yi είπε: «Η Κίνα ήταν πάντα στο πλευρό της ειρήνης, των σκοπών του Χάρτη του ΟΗΕ και της διεθνούς κοινωνίας για την προώθηση της ειρήνης και των συνομιλιών. Η Κίνα θα συνεχίσει να διαδραματίζει εποικοδομητικό ρόλο στην επίλυση της κρίσης με τον τρόπο της Κίνας». Από την ανάγνωση του υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ, ο Blinken απέτυχε να εμπλέξει τον Wang Yi σε μια ουσιαστική συζήτηση για την Ουκρανία.
Πράγματι, οι πρόσφατες διαδοχικές προσεγγίσεις της Γερμανίας στο Πεκίνο —η επίσκεψη υψηλού προφίλ του καγκελαρίου Olaf Scholz στην Κίνα τον περασμένο μήνα με αντιπροσωπεία κορυφαίων Γερμανών CEOs και το τηλεφώνημα του Steinmeier την περασμένη εβδομάδα — δεν ακούστηκαν καλά στο Beltway.
Η κυβέρνηση Μπάιντεν αναμένει από τη Γερμανία να συντονιστεί πρώτα με την Ουάσιγκτον αντί να αναλάβει τις δικές της πρωτοβουλίες έναντι της Κίνας. (Είναι ενδιαφέρον πως ο Σι Τζινπίνγκ υπογράμμισε τη σημασία της διατήρησης της στρατηγικής της αυτονομίας της Γερμανίας).
Η σημερινή φιλοαμερικανίδα υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας Annalena Baerbock πήρε αποστάσεις από την επίσκεψη του καγκελαρίου Scholz στην Κίνα. Προφανώς, το τηλεφώνημα του Steinmeier στον Xi επιβεβαιώνει ότι ο Scholz κινείται σύμφωνα με ένα σχέδιο για να ακολουθήσει μια πορεία εποικοδομητικής δέσμευσης με την Κίνα, όπως έκανε η Merkel, ανεξάρτητα από την κατάσταση στην τεταμένη σχέση των ΗΠΑ με την Κίνα.
Τούτου λεχθέντος, η συζήτηση για τη δημιουργία ειρήνης στην Ουκρανία με την Κίνα είναι μια τολμηρή κίνηση εκ μέρους της γερμανικής ηγεσίας στην παρούσα συγκυρία, όταν η κυβέρνηση Μπάιντεν εμπλέκεται βαθιά σε έναν πόλεμο αντιπροσώπων με τη Ρωσία και έχει κάθε πρόθεση να υποστηρίξει την Ουκρανία «για όσο διάστημα αυτή διαρκέσει».
Αλλά υπάρχει και μια άλλη πλευρά σε αυτό. Η Γερμανία εσωτερικεύει την οργή και την ταπείνωσή της τους τελευταίους μήνες. Η Γερμανία δεν μπορεί παρά να αισθάνεται πως έχει παιχτεί στην αντίστροφη μέτρηση για τη σύγκρουση στην Ουκρανία - κάτι ιδιαίτερα επικίνδυνο για μια χώρα που είναι πραγματικά ατλαντική στον προσανατολισμό της προς την εξωτερική πολιτική.
Οι Γερμανοί υπουργοί εξέφρασαν δημόσια τη δυσαρέσκειά τους για το γεγονός ότι οι αμερικανικές εταιρείες πετρελαίου εκμεταλλεύονται ευθαρσώς την επακόλουθη ενεργειακή κρίση για να αποκομίσουν απροσδόκητα κέρδη πουλώντας φυσικό αέριο σε τρεις έως τέσσερις φορές την εγχώρια τιμή στις ΗΠΑ. Η Γερμανία φοβάται επίσης ότι ο νόμος για τη μείωση του πληθωρισμού της κυβέρνησης Μπάιντεν που βασίζεται σε θεμελιώδεις επενδύσεις για το κλίμα και την καθαρή ενέργεια μπορεί να οδηγήσει στη μετανάστευση της γερμανικής βιομηχανίας στην Αμερική.
Η πιο αγενής περικοπή όλων ήταν η καταστροφή του αγωγού φυσικού αερίου Nord Stream. Η Γερμανία πρέπει να έχει μια αρκετά καλή ιδέα για τις δυνάμεις που βρίσκονταν πίσω από αυτήν την τρομοκρατική ενέργεια, αλλά δεν μπορεί καν να τις φωνάξει και πρέπει να καταστείλει το αίσθημα ταπείνωσης και αγανάκτησής της. Η καταστροφή των αγωγών Nord Stream καθιστά την αναβίωση της γερμανο-ρωσικής σχέσης μια εξαιρετικά δύσκολη υπόθεση. Για κάθε έθνος με περήφανη ιστορία, είναι λίγο υπερβολικό να δεχτεί να τον σπρώχνουν σαν πιόνι.
Ο Scholz και ο Steinmeier είναι έμπειροι πολιτικοί και θα ξέρουν πότε να σκάψουν και να βουτήξουν. Σε κάθε περίπτωση, η Κίνα είναι ένας κρίσιμος εταίρος για την οικονομική ανάκαμψη της Γερμανίας. Η Γερμανία δεν έχει την πολυτέλεια να αφήσει τις ΗΠΑ να καταστρέψουν τη συνεργασία τους με την Κίνα επίσης, και να την περιορίσουν σε υποτελές κράτος.
Όταν πρόκειται για τον πόλεμο στην Ουκρανία, η Γερμανία γίνεται κράτος πρώτης γραμμής, αλλά είναι η Ουάσιγκτον που καθορίζει τη δυτική τακτική και στρατηγική. Η Γερμανία εκτιμά πως η Κίνα βρίσκεται σε μοναδική θέση να είναι ειρηνοποιός στην Ουκρανία. Τα σημάδια είναι ότι και το Πεκίνο υιοθετεί αυτή την ιδέα.