Από τον Batiushka για το ιστολόγιο Saker / Παρουσίαση Freepen.gr
Εισαγωγή
Υπάρχει κάτι τέτοιο όπως η ανταπόδοση. Αυτό λέει ευθέως στον στίχο, «Η εκδίκηση είναι δική μου. Θα ανταποδώσω, λέει ο Κύριος» (Ρωμ. 12:19) και αυτό που κρύβεται πίσω από την Καινή Διαθήκη, «Οφθαλμόν αντί οφθαλμού». Ωστόσο, άλλοι πολιτισμοί έχουν άλλες λέξεις για ανταπόδοση, «κάρμα» για παράδειγμα στην Ινδία. Έπειτα, υπάρχει η παροιμία, παρόμοια σε πολλές γλώσσες, η οποία στα αγγλικά εμφανίζεται ως: 'Sow the wind, reap the whirlwind [Σπείρε τον άνεμο, θέρισε τον ανεμοστρόβιλο]'. (Βλέπε Γαλάτες 6:7). Στη συνέχεια, υπάρχει ένα άλλο ρητό που είναι επίσης αρκετά καθολικό. Η μαλτέζικη φόρμα λέει: «Μην φτύνεις στον αέρα».
Στα ρωσικά έχουμε την ίδια παροιμία, μόνο που έχει να κάνει με το φτύσιμο στο πηγάδι – αφού ίσως χρειαστεί να πιείτε το νερό. Άλλοι αναφέρουν: «Ό,τι πάει γύρω, έρχεται γύρω». Οι Αυστραλοί και άλλοι μιλούν για το «φαινόμενο μπούμερανγκ» και οι Αμερικανοί μιλούν για «ανάποδα» και «απόσβεση». Το γεγονός είναι ότι υπάρχει ένας παγκόσμιος πνευματικός νόμος, ο νόμος της αιτίας και του αποτελέσματος, πως όταν κάνεις κάτι καλό, υπάρχουν πάντα καλές συνέπειες, και όταν κάνεις κάτι κακό, υπάρχουν πάντα κακές συνέπειες. Αργά ή γρήγορα. Όποιος έχει ζήσει λίγο μπορεί να το επιβεβαιώσει εκ πείρας. Βασικά, απλά δεν μπορείς να ξεφύγεις. Και αυτό συμβαίνει στο δυτικό κόσμο σήμερα. Είναι ώρα απόσβεσης.
Η Τέλεια Καταιγίδα
Αναφέρω τις συνέπειες γιατί τα βιβλία της ιστορίας του μέλλοντος θα θέσουν το ερώτημα: «Από πού προήλθε η τέλεια καταιγίδα στο δυτικό κόσμο το 2022»; Ένα είναι σίγουρο, ότι δε βγήκε από το πουθενά. Οποιοσδήποτε αριθμός ημερομηνιών θα προβληθεί ως προέλευση, μέχρι το 1492 και ακόμη πιο πίσω, για παράδειγμα, η Πρώτη Σταυροφορία το 1096. Από πιο πρόσφατες ημερομηνίες θα μπορούσαμε να προτείνουμε:
1917, όταν μετά από σχεδόν τρία χρόνια η ελίτ των ΗΠΑ εισήλθε στο πρώτο μέρος του Εμφυλίου Πολέμου των Ευρωπαίων του εικοστού αιώνα, έχοντας αναγκάσει τη Ρωσία να φύγει από αυτόν μέσω της βίαιης αλλαγής καθεστώτος. Μέχρι σήμερα αυτοί οι εντελώς διεφθαρμένοι δυτικοί προπαγανδιστές δικαιολογούν αυτήν την πονηρή στρατηγική δηλώνοντας πως η κυβέρνηση του Τσάρου ήταν εντελώς διεφθαρμένη (sic!) και θα καταρρεύσει ούτως ή άλλως (sic!) και όλοι είχαν απαλλαγεί από αυτήν (sic!). Μερικοί άνθρωποι πιστεύουν πραγματικά αυτή την προπαγάνδα. Θα πρέπει να το διερευνήσουν αντικειμενικά, αντί να καταπιούν αφελώς την αυτοδικαίωση της Δύσης ότι δημιούργησε τις προϋποθέσεις για τη γενοκτονία της.
1944, όταν οι αμερικανικές δυνάμεις εισέβαλαν και κατέλαβαν την ηπειρωτική Ευρώπη, μετατρέποντάς την στην πρώτη κατεχόμενη από τις ΗΠΑ ευρασιατική χερσόνησο, όπως έκαναν αργότερα με άλλες ευρασιατικές χερσονήσους, τη (Νότια) Κορέα και το (Νότιο) Βιετνάμ, στην τελευταία από τις οποίες βρέθηκαν νικημένες.
1991, όταν η ΕΣΣΔ κατέρρευσε και αποικίστηκε (για λίγο) από τις ΗΠΑ, αφήνοντας χάος και φτώχεια με γκάνγκστερ τύπου Σικάγο παντού και εκατομμύρια να πεθαίνουν από απελπισία και να πίνουν μέχρι θανάτου.
Το 2014, όταν οι ΗΠΑ κατέλαβαν την Ουκρανία με ένα βίαιο πραξικόπημα για την αλλαγή καθεστώτος.
2021, όταν οι ΗΠΑ ταπεινώθηκαν στο Αφγανιστάν.
Το 2022, όταν οι ΗΠΑ ξεκάθαρα άρχισαν να χάνουν από τον πόλεμο απελευθέρωσης της Ουκρανίας από τη Ρωσία, ο εξοπλισμός της και οι σχέσεις της με τη Δυτική Ευρώπη μετατράπηκαν σε ερείπια.
Θα αφήσουμε άλλες ημερομηνίες και λεπτομέρειες της συζήτησης στα βιβλία ιστορίας του μέλλοντος. Αλλά η συζήτηση θα είναι εκεί, θα δείτε. Ωστόσο, πέρα από τη λεπτομέρεια που μπορούμε να αφήσουμε στις διαφωνίες των ακαδημαϊκών, το κύριο ερώτημα που θα θέσουν οι μελλοντικές γενιές είναι: «Ωστόσο, ο δυτικός κόσμος νόμιζε πως θα μπορούσε να τα βγάλει πέρα;» Από πού προήλθε η αυταπάτη του; Αυτές είναι οι ερωτήσεις που θα προσπαθήσω να απαντήσω παρακάτω.
Χάνοντας τον πόλεμο στην Ουκρανία
Οι ΗΠΑ έχασαν τον πόλεμο στην Ουκρανία την ημέρα που ξεκίνησε. Η Ρωσία προετοιμαζόταν για αυτό οκτώ χρόνια. Έκτοτε, οι ΗΠΑ και οι υποτελείς τους απλώς παρατείνουν την αγωνία χρηματοδοτώντας ένα ναζιστικό καθεστώς, προμηθεύοντάς το με όπλα, εκπαιδεύοντας τα στρατεύματά του και στέλνοντάς του πληρωμένους μισθοφόρους. Οι απαισιόδοξοι βλέπουν την αγωνία να συνεχίζεται για χρόνια και χρόνια, ενώ οι αισιόδοξοι πιστεύουν πως θα είναι πολύ μικρότερη, μόλις μερικούς μήνες περισσότερο. Θα ήθελα να πιστεύω ότι οι αισιόδοξοι έχουν δίκιο, αλλά στην πραγματικότητα συμφωνώ με ένα πιο απαισιόδοξο «άλλοι δεκαοκτώ μήνες». Ελπίζω να κάνω λάθος. Κάθε μέρα είναι μια πολύ μεγάλη μέρα. Το γεγονός είναι ότι η ελίτ των ΗΠΑ θα πρέπει να καταβάλει μεγάλη προσπάθεια για να σώσει τα προσχήματα. Μισούν να χάσουν, παρόλο που έχασαν στο Βιετνάμ, το Ιράκ, το Αφγανιστάν, τη Συρία κ.λπ.
Η υποχώρηση από τις αντιπαραθέσεις που ξεκίνησαν και το χάος που προκάλεσαν δεν είναι κάτι που τους αρέσει να κάνουν. Αλλά όταν τα τελευταία αμερικανικά ελικόπτερα απογειωθούν από τις στέγες των αμερικανικών πρεσβειών στο Κίεβο και στο Λβοφ, θα το δούμε. Την περασμένη Παρασκευή ένας ηλεκτρολόγος κοντά στο Κίεβο είπε στους φίλους μου εκεί: «Αυτός ο πόλεμος είναι φρικτός. Και θα γίνει μόνο χειρότερο. Υπάρχει μόνο μία λύση. Θα παρατάξουμε όλους τους πολιτικούς από τη Ράντα (Βουλή) και θα τους πυροβολήσουμε. Τότε θα έρθει αμέσως η ειρήνη». Μου λένε από το Κίεβο πως υπάρχουν όλο και περισσότεροι Ουκρανοί που λένε το ίδιο πράγμα: πρέπει να υπάρξει μια λαϊκή εξέγερση για να σταματήσει όλο αυτό. Ετοιμαστείτε για αυτό εκεί και, με τον ρυθμό που πάνε τα πράγματα, ετοιμαστείτε για το ίδιο πράγμα και στις δυτικές χώρες.
Χάνοντας την ΕΕ
Μακροπρόθεσμα, ωστόσο, υπάρχει το πολύ σοβαρότερο πρόβλημα για τις ΗΠΑ να χάσουν την Ευρώπη. Το εθνικό σύνθημα της Ουκρανίας από το 2014 ήταν: «Η Ουκρανία είναι Ευρώπη». Αυτό είναι φυσικά ανοησία. Γεωγραφικά, η Ουκρανία, όπως και η Ρωσία όπου ζουν οι περισσότεροι Ρώσοι, είναι προφανώς Ευρώπη. Πράγματι, το μεγαλύτερο μέρος της ευρωπαϊκής επικράτειας βρίσκεται εντός της Ρωσίας. Φυσικά, αυτό που σημαίνει το καθεστώς του Κιέβου είναι ότι η Ουκρανία ανήκει στη Δυτική Ευρώπη, στην ΕΕ, μόνο που δεν το λέει αυτό. Αυτό συμβαίνει γιατί προφανώς δεν ανήκει εκεί, εκτός από τη μικρή περιοχή της Γαλικίας που βρίσκεται τώρα στα δυτικά των σημερινών συνόρων της Ουκρανίας, πρώην Πολωνίας, πρώην Αυστροουγγρικής Αυτοκρατορίας. Το 2014 η ΕΕ απέρριψε στην πραγματικότητα τη φαντασίωση του Κιέβου, λέγοντάς της πως η ουκρανική ένταξη στην ΕΕ μπορεί να θεωρηθεί σε 25 χρόνια από τότε.
Η ανοησία για το «η Ουκρανία είναι Ευρώπη» μου θυμίζει μια επίσκεψη στη Μολδαβία πριν από πέντε χρόνια. Όλα τα επίσημα κτίρια έφεραν τη σημαία της ΕΕ και αυτό ήταν σε μια χώρα που δεν είναι μέρος της ΕΕ και δε θα γίνει ποτέ. Με άλλα λόγια, «Η Ουκρανία είναι Ευρώπη» είναι ένα πολιτικό όνειρο, μια φαντασίωση. Σήμερα, ως αποτέλεσμα της ανικανότητας των Η.Π.Α. και του βρετανικού κανίς τους που με ενθουσιασμό ανατίναξε τον αγωγό Nordstream, σαν να ήταν δώρο στη Γερμανία, μπορούμε να δούμε πως αν και η Ουκρανία δεν είναι Ευρώπη, η Ευρώπη γίνεται γρήγορα Ουκρανία. Με άλλα λόγια, η Ευρώπη διαφθείρεται από τις πολιτικές ίντριγκες των ΗΠΑ, απορροφάται στην ίδια μαύρη τρύπα με την Ουκρανία, χωρίς χρηματοδότηση, θέρμανση, φωτισμό και αποχέτευση. Με τα λόγια εκείνου του παλιού ανατολικοευρωπαϊκού ανέκδοτου: «Ποιες είναι οι δύο πιο διεφθαρμένες χώρες στον κόσμο; Πρώτη η Λιθουανία και δεύτερη η Ουκρανία. Αλλά μόνο επειδή η Ουκρανία δωροδόκησε τη Λιθουανία για να πάρει την πρώτη θέση, ώστε να είναι δεύτερη». Λοιπόν, σήμερα ολόκληρη η Ευρώπη ουκρανοποιείται. Μπράβο, ελίτ ΗΠΑ/ΗΒ/ΕΕ!
Χάνοντας τον κόσμο
Πέρα από τη Δυτική Ευρώπη, η ελίτ των ΗΠΑ χάνει και τον υπόλοιπο κόσμο. Κάποτε, οι ΗΠΑ ήταν το Νο 1. Σήμερα είναι η Κίνα. Κάποτε η Ευρώπη ήταν η πιο πυκνοκατοικημένη περιοχή στον κόσμο. Σήμερα πάνω από το ένα τρίτο του παγκόσμιου πληθυσμού βρίσκεται στην Κίνα και την Ινδία. Κάποτε το G7 ήταν σεβαστό. Σήμερα είναι ένα γκέτο, που αντιπροσωπεύει μόνο ένα μικρό και όλο και πιο άσχετο μέρος του κόσμου. Κάποτε η G20 αντιπροσώπευε είκοσι χώρες που ήταν φιλοδυτικές ή τουλάχιστον ελεγχόμενες από τη Δύση. Σήμερα, σίγουρα όχι. Το G-20 αντικαθίσταται από τους BRICS +.
Κάποτε το δολάριο ήταν το αποθεματικό νόμισμα του κόσμου. Σήμερα ο κόσμος αποδολαριοποιείται, καθώς οι χώρες πωλούν δολάρια και αμερικανικά ομόλογα δημοσίου και εμπορεύονται στις δικές τους χώρες. Άλλωστε, ποιος θέλει να επενδύσει σε μια υπό αποβιομηχάνιση χώρα που μπορεί παράνομα να κατασχέσει (= κλέψει) τα περιουσιακά σας στοιχεία, συμπεριλαμβανομένων των αποθεμάτων χρυσού, της οποίας το νόμισμα δεν στηρίζεται σε χρυσό, αλλά μόνο από τυπογραφεία και της οποίας το εθνικό χρέος ανέρχεται συνολικά σε 31 τρισεκατομμύρια δολάρια, το σύνολο σχεδόν των οποίων έχει συσσωρευτεί τα τελευταία σαράντα χρόνια;
Συμπέρασμα
Ωστόσο πιστεύατε ότι θα μπορούσατε να ξεφύγετε; Από πού προήλθε η αυταπάτη σας; Γιατί φτάσατε να πιστεύετε τα δικά σας ψέματα. Το έχετε χάσει.
Δε φοβάμαι τις πολιτικές αρχές στη Δυτική Ευρώπη και τις απειλές τους για θάνατο. Φοβάμαι μόνο τους προδότες της Ρωσίας, που στην πραγματικότητα είναι περιουσιακά στοιχεία της CIA. Φοβάμαι τους σημερινούς προδότες, που θέλουν να βγάλουν λεφτά από αυτόν τον πόλεμο ή να έχουν ατελείωτες συναντήσεις στο zoom με τους Αμερικανούς αφέντες τους και να αφήσουν ανθρώπους να σφαγιαστούν από τους Ναζί της Γκεστάπο από το Κίεβο, εκπαιδευμένους από τη CIA και τη MI6. Είναι αλήθεια ότι υπάρχουν λιγότεροι από αυτούς τους προδότες από αυτούς που υπήρχαν. Τώρα θα σας πω κι εγώ: Δεν θα ξεφύγετε. Υπάρχουν δυνάμεις που είναι πολύ μεγαλύτερες από οποιονδήποτε από εσάς. «Ο ουκρανικός λαός θα ελευθερωθεί από τους νεοναζί ηγεμόνες του». Ναι, θα απελευθερωθούν, όπως απελευθερώθηκε ο γερμανικός λαός από τους ναζί ηγεμόνες του, αλλά με τέτοιο τίμημα. Τρέμω για εσάς προδότες, γιατί έρχεται και το τέλος σας. Για όλα όσα έχετε κάνει, θα πρέπει να τα ξεπληρώσετε. Πιστεύατε πραγματικά πως θα μπορούσατε να ξεφύγετε από αυτό και ότι δεν θα ερχόταν ποτέ ο χρόνος απόσβεσης; Φτύσατε στο πηγάδι; Τώρα θα πρέπει να πιείτε από αυτό.