Τρεις ημέρες αφότου το Κρεμλίνο διέταξε τις πεινασμένες και ταλαιπωρημένες δυνάμεις του να υποχωρήσουν από τη δεξιά όχθη του ποταμού Δνείπερου στην περιφέρεια της Χερσώνας, τα ουκρανικά στρατεύματα απελευθέρωσαν το διεθνές αεροδρόμιο της ομώνυμης πόλης.
Από: capital.gr / Του David Axe
Κανείς δεν εξεπλάγη με όσα ανακάλυψαν οι Ουκρανοί στο αεροδρόμιο της Τσερνομπάιφκα στα βόρεια της Χερσώνας και βορείως του ποταμού σε απόσταση 6 μιλίων.
Επί μήνες, το αεροδρόμιο είχε μετατραπεί σε πεδίο βολής για το ουκρανικό Πυροβολικό. Οι περισσότεροι από τους στόχους των πολύμηνων βομβαρδισμών –άρματα μάχης, φορτηγά και ραντάρ– σάπιζαν ακόμα εκεί, όταν η ουκρανική εμπροσθοφυλακή εισήλθε στο αεροδρόμιο.
Τα ρωσικά στρατεύματα κατέλαβαν το αεροδρόμιο της Τσερνομπάιφκα στις 27 Φεβρουαρίου μόλις τρεις ημέρες μετά την έναρξη της εισβολής και το μετέτρεψαν σε βάση για την 8η και 49η Στρατιά Συνδυασμένων Όπλων και άλλες μονάδες που αποτελούσαν τη ρωσική φρουρά στην περιφέρεια της Χερσώνας.
Στρατιωτικά ελικόπτερα εγκαταστάθηκαν στον αεροδιάδρομο. Οι μηχανικοί έσκαψαν καταφύγια για δεκάδες τεθωρακισμένα οχήματα. Δημιουργήθηκαν τεράστιες αποθήκες ανεφοδιασμού. Οι υποδομές του Αρχηγείου φιλοξένησαν αρκετούς εκ των κορυφαίων στρατηγών και τα επιτελεία τους.
Υπήρχε, όμως, ένα πρόβλημα. Το αεροδρόμιο της Τσορνομπάιφκα βρίσκεται 37 χιλιόμετρα νοτίως του Μικολάιβ. Η ρωσική επίθεση στα βόρεια της Χερσώνας σταμάτησε πολύ κοντά στο Μικολάιβ, αφήνοντας το αεροδρόμιο σταθερά εντός του βεληνεκούς του Πυροβολικού και των πυραύλων του ουκρανικού στρατού – για να μην αναφερθούμε στα drones TB-2 της ουκρανικής πολεμικής αεροπορίας.
Έτσι, η τεράστια συγκέντρωση στρατευμάτων και οχημάτων στο αεροδρόμιο της Τσερνομπάιφκα έγινε ο "αγαπημένος" και πιο εύκολος στόχος για τους Ουκρανούς πυροβολητές επί έξι μήνες – εωσότου ξεκίνησε η ουκρανική αντεπίθεση που είχε ως αποτέλεσμα την απελευθέρωση της περιφέρειας της Χερσώνας στη δεξιά όχθη του Δνείπερου.
Το πρώτο ουκρανικό χτύπημα στο αεροδρόμιο έγινε λίγες ώρες μετά την κατάληψή του από τις ρωσικές δυνάμεις: τα ΤB-2 των Ουκρανών εκτόξευσαν κατευθυνόμενους με λέιζερ πυραύλους. Δύο εβδομάδες μετά, το ουκρανικό Πυροβολικό βομβάρδισε τον αεροδιάδρομο. Έπειτα από μια εβδομάδα, στις 16 Μαρτίου, ουκρανικά πυροβόλα χτύπησαν πάλι στον αεροδιάδρομο καταστρέφοντας τουλάχιστον επτά ρωσικά ελικόπτερα.
Μετά την επίθεση της 16ης Μαρτίου, οι Ρώσοι απέσυραν τα αεροσκάφη τους από το αεροδρόμιο της Τσερνομπάιφκα, αλλά διατήρησαν εκεί τις χερσαίες δυνάμεις τους. Στα πλήγματα που κατάφεραν οι Ουκρανοί πυροβολητές στις 18 και 24 Μαρτίου, σκοτώθηκαν δύο Ρώσοι στρατηγοί. "Τους εντοπίσαμε ξανά στην Τσερνομπάιφκα", ανέφερε ο Ολέξιι Αρεστόβιτς, σύμβουλος του Ουκρανού προέδρου Βολοντίμιρ Ζελένσκι.
Αυτό ήταν το μοτίβο τους επόμενους πέντε μήνες. Κάθε δύο εβδομάδες, το αεροδρόμιο της Τσερνομπάιφκα δεχόταν πυρά. Τα ρωσικά στρατεύματα, όμως, "γαντζώθηκαν" στο αεροδρόμιο, όπως "γαντζώθηκαν" και στην υπόλοιπη περιφέρεια της Χερσώνας. Ακόμα και όταν οι δυνάμεις τους στην πρώτη γραμμή σημείωναν απώλειες και οι υλικοτεχνικές τους υποδομές υφίσταντο ζημιές.
Μετά από μήνες "προπαρασκευαστικών" βομβαρδισμών, στα τέλη Αυγούστου οι ουκρανικές ταξιαρχίες εξαπέλυσαν ευρεία αντεπίθεση σε όλο το μέτωπο της Χερσώνας. Οι Ουκρανοί προέλαυναν σταθερά, έχοντας απώλειες, αλλά πιθανόν προκαλώντας μεγαλύτερες απώλειες στα ταλαιπωρημένα ρωσικά στρατεύματα.
Όταν άρχισε η αντίστροφη μέτρηση, το τέλος ήρθε γρήγορα. Το Κρεμλίνο διέταξε την προηγούμενη Τετάρτη τις δυνάμεις του που στρατοπέδευαν στη δεξιά όχθη του Δνείπερου να περάσουν στην άλλη όχθη. Αυτό σήμαινε: "Εγκαταλείψτε τη Χερσώνα και το αεροδρόμιο της Τσερνομπάιφκα".
Δύο ημέρες αργότερα, οι Ρώσοι είχαν αποχωρήσει.
Τα ουκρανικά στρατεύματα που μπήκαν στο αεροδρόμιο το Σάββατο συνάντησαν –ουσιαστικά– μια μάντρα με κατεστραμμένο ρωσικό εξοπλισμό: τουλάχιστον ένα άρμα Τ-62, πολλά οχήματα μάχης BMD, φορτηγά Ural, δύο οβιδοβόλα Msta-B, ένα σύστημα αεράμυνας Buk, μια συσκευή παρεμβολής ραδιοσυχνοτήτων Zhitel και ένα ραντάρ Podlet-K1.
Υπήρχαν ακόμη δύο μη ικανά προς πτήση ελικόπτερα του ουκρανικού στρατού, ένα Mi-8 και ένα Mi-24, που εγκατέλειψαν οι Ουκρανοί στο αεροδρόμιο τον Φεβρουάριο και τα οποία εξακολουθούσαν να είναι άθικτα, αν και εννέα μήνες μετά χρειάζονταν απαραιτήτως συντήρησης.
Από: capital.gr / Του David Axe
Κανείς δεν εξεπλάγη με όσα ανακάλυψαν οι Ουκρανοί στο αεροδρόμιο της Τσερνομπάιφκα στα βόρεια της Χερσώνας και βορείως του ποταμού σε απόσταση 6 μιλίων.
Επί μήνες, το αεροδρόμιο είχε μετατραπεί σε πεδίο βολής για το ουκρανικό Πυροβολικό. Οι περισσότεροι από τους στόχους των πολύμηνων βομβαρδισμών –άρματα μάχης, φορτηγά και ραντάρ– σάπιζαν ακόμα εκεί, όταν η ουκρανική εμπροσθοφυλακή εισήλθε στο αεροδρόμιο.
Τα ρωσικά στρατεύματα κατέλαβαν το αεροδρόμιο της Τσερνομπάιφκα στις 27 Φεβρουαρίου μόλις τρεις ημέρες μετά την έναρξη της εισβολής και το μετέτρεψαν σε βάση για την 8η και 49η Στρατιά Συνδυασμένων Όπλων και άλλες μονάδες που αποτελούσαν τη ρωσική φρουρά στην περιφέρεια της Χερσώνας.
Στρατιωτικά ελικόπτερα εγκαταστάθηκαν στον αεροδιάδρομο. Οι μηχανικοί έσκαψαν καταφύγια για δεκάδες τεθωρακισμένα οχήματα. Δημιουργήθηκαν τεράστιες αποθήκες ανεφοδιασμού. Οι υποδομές του Αρχηγείου φιλοξένησαν αρκετούς εκ των κορυφαίων στρατηγών και τα επιτελεία τους.
Υπήρχε, όμως, ένα πρόβλημα. Το αεροδρόμιο της Τσορνομπάιφκα βρίσκεται 37 χιλιόμετρα νοτίως του Μικολάιβ. Η ρωσική επίθεση στα βόρεια της Χερσώνας σταμάτησε πολύ κοντά στο Μικολάιβ, αφήνοντας το αεροδρόμιο σταθερά εντός του βεληνεκούς του Πυροβολικού και των πυραύλων του ουκρανικού στρατού – για να μην αναφερθούμε στα drones TB-2 της ουκρανικής πολεμικής αεροπορίας.
Έτσι, η τεράστια συγκέντρωση στρατευμάτων και οχημάτων στο αεροδρόμιο της Τσερνομπάιφκα έγινε ο "αγαπημένος" και πιο εύκολος στόχος για τους Ουκρανούς πυροβολητές επί έξι μήνες – εωσότου ξεκίνησε η ουκρανική αντεπίθεση που είχε ως αποτέλεσμα την απελευθέρωση της περιφέρειας της Χερσώνας στη δεξιά όχθη του Δνείπερου.
Το πρώτο ουκρανικό χτύπημα στο αεροδρόμιο έγινε λίγες ώρες μετά την κατάληψή του από τις ρωσικές δυνάμεις: τα ΤB-2 των Ουκρανών εκτόξευσαν κατευθυνόμενους με λέιζερ πυραύλους. Δύο εβδομάδες μετά, το ουκρανικό Πυροβολικό βομβάρδισε τον αεροδιάδρομο. Έπειτα από μια εβδομάδα, στις 16 Μαρτίου, ουκρανικά πυροβόλα χτύπησαν πάλι στον αεροδιάδρομο καταστρέφοντας τουλάχιστον επτά ρωσικά ελικόπτερα.
Μετά την επίθεση της 16ης Μαρτίου, οι Ρώσοι απέσυραν τα αεροσκάφη τους από το αεροδρόμιο της Τσερνομπάιφκα, αλλά διατήρησαν εκεί τις χερσαίες δυνάμεις τους. Στα πλήγματα που κατάφεραν οι Ουκρανοί πυροβολητές στις 18 και 24 Μαρτίου, σκοτώθηκαν δύο Ρώσοι στρατηγοί. "Τους εντοπίσαμε ξανά στην Τσερνομπάιφκα", ανέφερε ο Ολέξιι Αρεστόβιτς, σύμβουλος του Ουκρανού προέδρου Βολοντίμιρ Ζελένσκι.
Αυτό ήταν το μοτίβο τους επόμενους πέντε μήνες. Κάθε δύο εβδομάδες, το αεροδρόμιο της Τσερνομπάιφκα δεχόταν πυρά. Τα ρωσικά στρατεύματα, όμως, "γαντζώθηκαν" στο αεροδρόμιο, όπως "γαντζώθηκαν" και στην υπόλοιπη περιφέρεια της Χερσώνας. Ακόμα και όταν οι δυνάμεις τους στην πρώτη γραμμή σημείωναν απώλειες και οι υλικοτεχνικές τους υποδομές υφίσταντο ζημιές.
Μετά από μήνες "προπαρασκευαστικών" βομβαρδισμών, στα τέλη Αυγούστου οι ουκρανικές ταξιαρχίες εξαπέλυσαν ευρεία αντεπίθεση σε όλο το μέτωπο της Χερσώνας. Οι Ουκρανοί προέλαυναν σταθερά, έχοντας απώλειες, αλλά πιθανόν προκαλώντας μεγαλύτερες απώλειες στα ταλαιπωρημένα ρωσικά στρατεύματα.
Όταν άρχισε η αντίστροφη μέτρηση, το τέλος ήρθε γρήγορα. Το Κρεμλίνο διέταξε την προηγούμενη Τετάρτη τις δυνάμεις του που στρατοπέδευαν στη δεξιά όχθη του Δνείπερου να περάσουν στην άλλη όχθη. Αυτό σήμαινε: "Εγκαταλείψτε τη Χερσώνα και το αεροδρόμιο της Τσερνομπάιφκα".
Δύο ημέρες αργότερα, οι Ρώσοι είχαν αποχωρήσει.
Τα ουκρανικά στρατεύματα που μπήκαν στο αεροδρόμιο το Σάββατο συνάντησαν –ουσιαστικά– μια μάντρα με κατεστραμμένο ρωσικό εξοπλισμό: τουλάχιστον ένα άρμα Τ-62, πολλά οχήματα μάχης BMD, φορτηγά Ural, δύο οβιδοβόλα Msta-B, ένα σύστημα αεράμυνας Buk, μια συσκευή παρεμβολής ραδιοσυχνοτήτων Zhitel και ένα ραντάρ Podlet-K1.
Υπήρχαν ακόμη δύο μη ικανά προς πτήση ελικόπτερα του ουκρανικού στρατού, ένα Mi-8 και ένα Mi-24, που εγκατέλειψαν οι Ουκρανοί στο αεροδρόμιο τον Φεβρουάριο και τα οποία εξακολουθούσαν να είναι άθικτα, αν και εννέα μήνες μετά χρειάζονταν απαραιτήτως συντήρησης.