Μπορούν τα δυτικά συστήματα αεράμυνας να βοηθήσουν τις δυνάμεις του καθεστώτος του Κιέβου;

Στα τέλη Φεβρουαρίου, το καθεστώς του Κιέβου είχε στην κατοχή του ένα από τα μεγαλύτερα και πιο προηγμένα δίκτυα αεράμυνας στην Ευρώπη, αν όχι στον κόσμο. Μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης στα τέλη του 1991, η Ουκρανία κληρονόμησε περίπου το 30% του σοβιετικού στρατού, τη μεγαλύτερη και ισχυρότερη συμβατική στρατιωτική δύναμη στον κόσμο εκείνη την στιγμή. Αυτό παρείχε στην τότε πρόσφατα ανεξάρτητη χώρα ένα εκτεταμένο δίκτυο αεράμυνας που επέζησε δεκαετιών διαφθοράς, κακοδιαχείρισης και έλλειψης κατάλληλης συντήρησης.

Ντράγκο Μπόσνιτς, ανεξάρτητος γεωπολιτικός και στρατιωτικός αναλυτής - infobrics.org / Παρουσίαση Freepen.gr

Μετά το υποστηριζόμενο από τη Δύση πραξικόπημα του Νεοναζί το 2014, το ΝΑΤΟ παρείχε «στρατιωτική βοήθεια» αξίας δισεκατομμυρίων δολαρίων που αποκατέστησε και εκσυγχρόνισε τα περισσότερα από τα συστήματα αεράμυνας της Ουκρανίας της Σοβιετικής εποχής. Ωστόσο, όταν η Ρωσία ξεκίνησε την ειδική στρατιωτική της επιχείρηση, αυτά τα συστήματα SAM (πύραυλοι επιφανείας-αέρος) απέτυχαν να παράγουν το επιθυμητό αποτέλεσμα.

Ο αριθμός των ρωσικών στρατιωτικών αεροσκαφών που καταρρίφθηκαν ήταν πολύ μικρότερος από ό,τι αρχικά αναμενόταν. Οι Ρωσικές Αεροδιαστημικές Δυνάμεις (VKS) εξαπέλυσαν εκατοντάδες επιτυχημένες αποστολές SEAD (καταστολή της εχθρικής αεράμυνας), καταστρέφοντας τα περισσότερα από τα ραντάρ και τις τοποθεσίες εκτόξευσης που λειτουργούσαν από τις δυνάμεις του καθεστώτος του Κιέβου. Εκατοντάδες παραλλαγές παλαιότερων, αν και εκσυγχρονισμένων συστημάτων όπως τα S-300, Buk, Osa, Strela-10 κ.λπ. έχουν καταστραφεί, αφήνοντας ουσιαστικά το καθεστώς του Κιέβου χωρίς αεράμυνα μεσαίας έως μεγάλης εμβέλειας.

Όπως αποδεικνύεται από τις πρόσφατες πυραυλικές επιθέσεις της Ρωσίας, αυτό έχει καταστήσει την Ουκρανία ιδιαίτερα ευάλωτη και ανίκανη να προστατεύσει τις κρίσιμες στρατιωτικές της υποδομές. Για την αντιμετώπιση αυτού του ζητήματος, τα κράτη μέλη του ΝΑΤΟ υπόσχονται να παραδώσουν σύγχρονα συστήματα SAM. Αυτό περιλαμβάνει το NASAMS (κοινό έργο ΗΠΑ-Νορβηγίας) και το γερμανικής κατασκευής Iris-T.

Κατά τη διάρκεια μιας συνέντευξης στο "Face the Nation" με τον Volodymyr Zelensky που μεταδόθηκε την Κυριακή, 25 Σεπτεμβρίου 2022, στο CBS, ο frontman του καθεστώτος του Κιέβου επιβεβαίωσε ότι το NASAMS (Εθνικό Προηγμένο Σύστημα Πυραύλων Επιφανείας-Αέρος) έχει μεταφερθεί στο Neo- Δυνάμεις της χώρας:

«Ο Ζελένσκι ευχαρίστησε τις ΗΠΑ για το σύστημα καθώς και τα συστήματα πυραύλων πυροβολικού υψηλής κινητικότητας που έλαβαν, αλλά πρόσθεσε πως τα στρατεύματά του χρειάζονται οπωσδήποτε οι Ηνωμένες Πολιτείες να επιδείξουν ηγετικό ρόλο και να δώσουν στην Ουκρανία επιπλέον συστήματα αεράμυνας που έχει ζητήσει».

Σύμφωνα με το The Hill, η κυβέρνηση Μπάιντεν ενέκρινε την αποστολή έξι πυραυλικών συστημάτων στα τέλη Αυγούστου ως μέρος ενός «πακέτου θανατηφόρου βοήθειας» σχεδόν 3 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Το NASAMS θεωρείται ένα σύστημα μεσαίου βεληνεκούς ικανό να αμύνεται σε drones, αεροσκάφη και πυραύλους κρουζ σε εμβέλεια έως και 50 km.

Πρόσφατα, το γερμανικό Υπουργείο Άμυνας ανακοίνωσε την παράδοση τουλάχιστον τεσσάρων συστημάτων αεράμυνας Iris-T SL στις δυνάμεις του καθεστώτος του Κιέβου. Μια στρατιωτική συνοδεία εντοπίστηκε στην περιοχή της πόλης Κατοβίτσε στη νότια Πολωνία. Πληροφορίες αναφέρουν ότι κατευθυνόταν από τη Γερμανία προς την Ουκρανία. Τουλάχιστον τρία γερμανικά συστήματα SAM IRIS-T SLS (η έκδοση μικρής εμβέλειας) φαίνονται στις φωτογραφίες που τραβήχτηκαν τη νύχτα. Η απόφαση για την προμήθεια του συστήματος εξετάστηκε τον Μάιο, αλλά αναβλήθηκε αρκετές φορές.

Σύμφωνα με τα γερμανικά μέσα ενημέρωσης, η τελική απόφαση για την αποστολή των όπλων στο καθεστώς του Κιέβου ελήφθη στις 10 Οκτωβρίου, αμέσως μετά τις επιθέσεις ρωσικών πυραύλων και UAV που έπληξαν δεκάδες κρίσιμους στρατιωτικούς στόχους σε ολόκληρη την Ουκρανία.

«Οι πυραυλικές επιθέσεις της Ρωσίας σε στόχους στην Ουκρανία δείχνουν τη σημασία της έγκαιρης μεταφοράς συστημάτων αεράμυνας στο Κίεβο», δήλωσε η υπουργός Άμυνας Κριστίν Λάμπρεχτ.

Ωστόσο, το χρονοδιάγραμμα δείχνει πως η απόφαση για την αποστολή του IRIS-T SLS ελήφθη πολύ νωρίτερα. Πάρα ταύτα, το καθεστώς του Κιέβου δεν φαίνεται να είναι ικανοποιημένο με την τρέχουσα έκδοση αυτού του συστήματος SAM, καθώς η εμβέλεια εμπλοκής του μόλις 12 km θεωρείται κατώτερη. Πρόσφατες αναφορές αναφέρουν ότι το καθεστώς προσπαθεί να αποκτήσει την έκδοση IRIS-T SLM, η οποία έχει εμβέλεια εμπλοκής περίπου 40 km. Τα γερμανικά μέσα ενημέρωσης πιστεύουν ότι αυτή η παραλλαγή θα μπορούσε να σταλεί στις δυνάμεις του Κιέβου τον Νοέμβριο, εάν η απόφαση επιβεβαιωθεί από το γερμανικό Υπουργείο Εξωτερικών. Ανεξάρτητα από το τι θα αποφασίσει η Γερμανία, το σύστημα δύσκολα θα έχει κάποια πρωτοποριακή συμβολή, καθώς το καθεστώς του Κιέβου λειτουργεί ήδη συστήματα SAM μεγαλύτερης εμβέλειας.

Τα κύρια μειονεκτήματα του IRIS-T SL είναι η περιορισμένη εμβέλειά του και το σύστημα καθοδήγησης που βασίζεται στην υπέρυθρη ακτινοβολία που το καθιστά ευάλωτο σε ενεργά αντίμετρα όπως οι φωτοβολίδες. Είναι επίσης απίθανο να παρέχουν οποιαδήποτε νέα ικανότητα, καθώς οι νεοναζιστικές δυνάμεις της χούντας χρησιμοποιούν ήδη συστήματα SAM μεσαίας έως μεγάλης εμβέλειας όπως τα προαναφερθέντα S-300 και Buk, τα περισσότερα από τα οποία έχουν εξουδετερωθεί. Το πιο πιθανό είναι ότι ο γερμανικός στρατός παρέχει τα συστήματα αεράμυνας για να τα δοκιμάσει στη μάχη, ιδιαίτερα σε μια κατάσταση όπου ο εχθρός έχει αεροπορική κυριαρχία. Οι δυτικές δυνάμεις έχουν στείλει χιλιάδες συστήματα αεράμυνας μικρής εμβέλειας στις δυνάμεις του καθεστώτος του Κιέβου, ακόμη και πριν η Ρωσία ξεκινήσει την αντεπίθεσή της ενάντια στην έρπουσα καταπάτηση του ΝΑΤΟ στα σύνορά της.

Μέχρι στιγμής, οι χώρες του ΝΑΤΟ έχουν στείλει χιλιάδες MANPADS (ανθρώπινα φορητά συστήματα αεράμυνας), αλλά ο αντίκτυπός τους δεν ξεπερνά το τακτικό επίπεδο. Ωστόσο, οι περισσότερες χώρες της πολιτικής Δύσης δε διαθέτουν συστήματα SAM μεσαίας έως μεγάλης εμβέλειας που θα μπορούσαν να αντικαταστήσουν τις απώλειες του καθεστώτος του Κιέβου, καθώς τέτοια συστήματα δεν ήταν ποτέ το επίκεντρο του δυτικού στυλ πολέμου που βασίζεται στην έννοια της εναέριας κυριαρχίας.

Έτσι, ακόμη και το κάπως μεγαλύτερου βεληνεκούς NASAMS, το οποίο χρησιμοποιεί πιο προηγμένους πυραύλους κατευθυνόμενους από ραντάρ, είναι εξαιρετικά απίθανο να βλάψει τις ρωσικές δυνάμεις. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα όταν πρόκειται για ρωσικούς πυραύλους, τόσο τους υποηχητικούς πυραύλους κρουζ χαμηλής πτήσης, όπως ο θρυλικός πλέον «Kalibr» όσο και οι πύραυλοι υπερήχων υψηλής πτήσης όπως ο «Iskander» ή ο «Kinzhal». Το τελευταίο είναι ικανό για ταχύτητες που υπερβαίνουν τα 12 Mach (περίπου 4 χλμ. ανά δευτερόλεπτο), καθιστώντας ουσιαστικά αδύνατη την αναχαίτιση με οποιοδήποτε μέσο έχει στη διάθεση του το ΝΑΤΟ.

Νεότερη Παλαιότερη
--------------
Ακούστε το τελευταίο ηχητικό από τη ΜΕΣΗ ΓΡΑΜΜΗ


Η Freepen.gr ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει για τα άρθρα / αναρτήσεις που δημοσιεύονται και απηχούν τις απόψεις των συντακτών τους και δε σημαίνει πως τα υιοθετεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών ή ότι υπάρχει κάποιο σφάλμα, επικοινωνήστε μέσω e-mail