Γράφτηκε από τον Ahmed Adel, ερευνητή γεωπολιτικής και πολιτικής οικονομίας με έδρα το Κάιρο - southfront.org / Παρουσίαση Freepen.gr
Η πιο πρόσφατη τριμηνιαία έκθεση του Γραφείου Εθνικής Στατιστικής του Ηνωμένου Βασιλείου διαπίστωσε πως τα στοιχεία κλεισίματος εταιρειών είναι παρόμοια με αυτά που αναφέρθηκαν το 2009 στην κορύφωση του GFC. Σύμφωνα με το βρετανικό πρακτορείο, 5.629 εταιρείες κατέρρευσαν και κατέστησαν αφερέγγυες σε όλη την Αγγλία και την Ουαλία κατά το δεύτερο τρίμηνο του 2022, αριθμός που δεν έχει παρατηρηθεί από το τρίτο τρίμηνο του 2009.
Παρόλο που ο αριθμός αυτός απέχει ακόμη πολύ από την υψηλότερη κορυφή που καταγράφηκε κατά τη διάρκεια του GFC, με συνολικά 6.943 επιχειρήσεις κλειστές, η τάση για τους επόμενους μήνες δεν είναι ενθαρρυντική.
Οι στατιστικές της βρετανικής κυβέρνησης από τον Αύγουστο δείχνουν πως 1 στις 10 τοπικές επιχειρήσεις αντιμετωπίζει μέτριο έως σοβαρό κίνδυνο αφερεγγυότητας. Αν και οι λόγοι της αφερεγγυότητας είναι διάφοροι, όλοι σχετίζονται με τις δυσκολίες που έχουν προκαλέσει οι κυρώσεις κατά της Ρωσίας στο ευρωπαϊκό εμπόριο, τις αλυσίδες εφοδιασμού και την αγορά ενέργειας, της οποίας ο ιστορικός πληθωρισμός έχει φέρει πολλά προβλήματα στις βρετανικές αρχές.
Σύμφωνα με την Εθνική Στατιστική Υπηρεσία, το 22% των εταιρειών που διατρέχουν μέτριο κίνδυνο κλεισίματος θέτουν ως κύριο μέλημά τους τις αυξήσεις των τιμών του ηλεκτρικού ρεύματος, 7% περισσότερες από το Φεβρουάριο του τρέχοντος έτους. Στις μικρές επιχειρήσεις (από 10 σε 49 εργαζόμενους), το ποσοστό αυξάνεται στο 30%.
Άλλες εταιρείες λένε ότι οι μεγαλύτερες ανησυχίες τους είναι η αδυναμία εξόφλησης των χρεών τους, η αύξηση των τιμών των πρώτων υλών, καθώς και η διακοπή της εφοδιαστικής αλυσίδας. Σύμφωνα με τη βρετανική κυβέρνηση, από τις περισσότερες από 5.600 εταιρείες που κήρυξαν πτώχευση, το 20% αντιστοιχεί σε κατασκευαστικές εταιρείες, ενώ το 14% σε εταιρείες χονδρικής και λιανικής.
Ερωτηθείς σε συνέντευξη που δημοσιεύτηκε στις 4 Οκτωβρίου από το γερμανικό δίκτυο μέσων ενημέρωσης RND σχετικά με το εάν οι χώρες της ΕΕ θα χρειάζονταν βοήθεια λόγω καταστροφών λόγω της ενεργειακής κρίσης, ο Επίτροπος Διαχείρισης Κρίσεων της ΕΕ Janez Lenarčič απάντησε: «Ναι, αυτό είναι πολύ πιθανό».
Πρόσθεσε πως τα κράτη μέλη της ΕΕ θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν ένα «μπλακ άουτ» λόγω της ενεργειακής κρίσης, αλλά το χαρακτήρισε μόνο ως ένα «μικρό περιστατικό» παρά το γεγονός ότι θα οδηγούσε άλλα κράτη μέλη να χρειαστεί να παραδώσουν ηλεκτροπαραγωγούς.
Η Βρετανία αντιμετωπίζει μια πολύ παρόμοια κρίση, με τον φορέα εκμετάλλευσης του Εθνικού Δικτύου να λέει ότι οι άνθρωποι θα ειδοποιηθούν εκ των προτέρων, καθώς οι διακοπές ρεύματος θα πραγματοποιηθούν εκ περιτροπής για να αποφευχθεί η μαζική διακοπή ρεύματος.
«Αυτό θα ήταν απαραίτητο για τη διασφάλιση της συνολικής ασφάλειας και ακεραιότητας του ηλεκτρικού συστήματος», σύμφωνα με την πρόσφατα δημοσιευμένη έκθεσή του για τις χειμερινές προοπτικές.
Αυτό έρχεται καθώς αναλυτές της Deutsche Bank δήλωσαν ότι το βρετανικό ΑΕΠ δεν θα επιστρέψει στα επίπεδα του Δεκεμβρίου 2019, πριν χτυπήσει η πανδημία του COVID-19, μέχρι το 2024. Αυτό σημαίνει ότι θα υπάρξει περιορισμένη οικονομική πρόοδος μέχρι τις επόμενες εκλογές τον Ιανουάριο του 2025.
Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, η βρετανική οικονομία παρέμεινε κατά 0,2% χαμηλότερη από τα επίπεδα πριν από τον Covid στα τέλη Ιουνίου. Η Τράπεζα της Αγγλίας δήλωσε πως η οικονομία βρίσκεται κοντά στην ύφεση και σε πορεία για περιορισμένη πρόοδο το επόμενο έτος, με το μεγαλύτερο μέρος να αποδίδεται στην άνοδο των τιμών της ενέργειας και στην ασθενέστερη παγκόσμια ανάπτυξη.
Ο Sanjay Raja, ανώτερος οικονομολόγος της Deutsche, δήλωσε: «Οι δαπάνες των νοικοκυριών και οι επιχειρηματικές επενδύσεις είναι πιθανό να είναι λίγο χαμηλότερες από ό,τι αναμέναμε προηγουμένως, ειδικά με την ανεργία που αναμένεται να αυξηθεί από το επόμενο έτος».
Εξήγησε ότι η ανάπτυξη του ΑΕΠ του Ηνωμένου Βασιλείου προβλέπεται τώρα να επιβραδυνθεί στο 3,5% φέτος και πως η οικονομία αναμένεται να συρρικνωθεί κατά 0,5% το επόμενο έτος πριν ανακάμψει στο 1% ανάπτυξη το 2024. Ο εμπειρογνώμονας τόνισε επίσης ότι μπορεί να μην παρατηρηθεί ισχυρότερη ανάπτυξη μέχρι το «δεύτερο μισό της δεκαετίας», καθώς προς το παρόν θα πρέπει να καταλήξει σε ανάπτυξη 1,25% ετησίως, μια σύντομη έκρηξη προς τον στόχο ανάπτυξης της Truss για 2,5% ετησίως.
Η βρετανική οικονομική παρακμή συμπίπτει επίσης με τη μείωση του κύρους της σε όλο τον κόσμο. Παρά το γεγονός ότι η φήμη της επηρεάζεται, η Βρετανία συνεχίζει να συμπεριφέρεται με ηγεμονικό τρόπο χωρίς να διαθέτει τα μέσα για να την επιβάλει. Πάρτε για παράδειγμα πως η Βρετανία έχει ξοδέψει δισεκατομμύρια λίρες για να στηρίξει το καθεστώς του Κιέβου για να πολεμήσει τη Ρωσία, παρά την τελική συνειδητοποίηση ότι το Λουχάνσκ, το Ντόνετσκ, η Χερσώνα και το Ζαπορόζιε απελευθερώθηκαν πλήρως από την ουκρανική κατοχή. Αυτά τα χρήματα θα μπορούσαν σίγουρα να είχαν δαπανηθεί καλύτερα για να σωθούν οι βρετανικές επιχειρήσεις και οι οικογένειες από την οικονομική καταστροφή.