Η Ρωσία δε θα επιτρέψει στην Αυτοκρατορία να ελέγχει την Ουκρανία, ό,τι κι αν χρειαστεί. Αυτό είναι εγγενώς συνδεδεμένο με το μέλλον της Εταιρικής Σχέσης για την Ευρύτερη Ευρασία.RΕUΤΕRS/GΙeb Garanich
Ας ξεκινήσουμε με το Pipelineistan. Πριν από σχεδόν επτά χρόνια, έδειξα πώς η Συρία ήταν ο απόλυτος πόλεμος του Pipelineistan.
Pepe Escobar - strategic-culture.org / Παρουσίαση Freepen.gr
Η Δαμασκός είχε απορρίψει το –αμερικανικό– σχέδιο για έναν αγωγό φυσικού αερίου Κατάρ-Τουρκίας, προς όφελος Ιράν-Ιράκ-Συρίας (για το οποίο υπογράφηκε μνημόνιο συνεννόησης).
Αυτό που ακολούθησε ήταν μια μοχθηρή, συντονισμένη εκστρατεία «Ο Άσαντ πρέπει να φύγει»: ο πόλεμος αντιπροσώπων ως ο δρόμος για την αλλαγή καθεστώτος. Το τοξικό καντράν ανέβηκε εκθετικά με την εργαλειοποίηση του ISIS - ένα ακόμη κεφάλαιο του πολέμου του τρόμου. Η Ρωσία μπλόκαρε το ISIS, αποτρέποντας έτσι την αλλαγή καθεστώτος στη Δαμασκό. Ο αγωγός που ευνοείται από την Αυτοκρατορία του Χάους έφαγε τελικά σκόνη.
Τώρα η Αυτοκρατορία απαίτησε επιτέλους την απόσβεση, ανατινάζοντας υπάρχοντες αγωγούς – Nord Stream (NS) και Nord Steam 2 (NS2) – που μεταφέρουν ή πρόκειται να μεταφέρουν ρωσικό αέριο σε ένα βασικό αυτοκρατορικό οικονομικό ανταγωνιστή: την ΕΕ.
Όλοι γνωρίζουμε μέχρι στιγμής ότι η γραμμή Β του NS2 δεν έχει βομβαρδιστεί, ούτε καν τρυπηθεί, και είναι έτοιμη να ξεκινήσει. Η επισκευή των άλλων τριών – τρυπημένων – γραμμών δε θα ήταν πρόβλημα: θέμα δύο μηνών, σύμφωνα με τους μηχανικούς του ναυτικού. Ο χάλυβας στα Nord Streams είναι παχύτερος από ό,τι στα σύγχρονα πλοία. Η Gazprom προσφέρθηκε να τα επισκευάσει – εφόσον οι Ευρωπαίοι συμπεριφερθούν σαν ενήλικες και αποδεχθούν αυστηρούς όρους ασφαλείας.
Όλοι ξέρουμε ότι αυτό δεν πρόκειται να συμβεί. Κανένα από τα παραπάνω δε συζητείται στα μέσα ενημέρωσης του NATOsan. Αυτό σημαίνει πως το Σχέδιο Α από τους συνήθεις υπόπτους παραμένει σε ισχύ: η δημιουργία μιας επινοημένης έλλειψης φυσικού αερίου, που οδηγεί στην αποβιομηχάνιση της Ευρώπης, όλα μέρος της Μεγάλης Επαναφοράς, που μετονομάστηκε σε «The Great Narrative».
Εν τω μεταξύ, το EU Muppet Show συζητά το ένατο πακέτο κυρώσεων κατά της Ρωσίας. Η Σουηδία αρνείται να μοιραστεί με τη Ρωσία τα αποτελέσματα της δυσνόητης ενδοΝΑΤΟϊκής «έρευνας» της ίδιας για το ποιος ανατίναξε τα Nord Streams.
Στη Ρωσική Εβδομάδα Ενέργειας, ο Πρόεδρος Πούτιν συνόψισε τα σκληρά γεγονότα.
Η Ευρώπη κατηγορεί τη Ρωσία για την αξιοπιστία των ενεργειακών της προμηθειών, παρόλο που λάμβανε ολόκληρο τον όγκο που αγόρασε με σταθερά συμβόλαια.
Οι «ενορχηστρωτές των τρομοκρατικών επιθέσεων στο Nord Stream είναι αυτοί που επωφελούνται από αυτές».
Η επισκευή των χορδών του Nord Stream «θα είχε νόημα μόνο σε περίπτωση συνεχούς λειτουργίας και ασφάλειας».
Η αγορά φυσικού αερίου στην άμεση αγορά θα προκαλέσει ζημιά 300 δισεκατομμυρίων ευρώ για την Ευρώπη.
Η άνοδος των τιμών της ενέργειας δεν οφείλεται στην Ειδική Στρατιωτική Επιχείρηση (SMO), αλλά στις πολιτικές της ίδιας της Δύσης.
Ωστόσο, το σόου του Dead Can Dance πρέπει να συνεχιστεί. Καθώς η ΕΕ απαγορεύει στον εαυτό της να αγοράζει ρωσική ενέργεια, η ευρωκρατία των Βρυξελλών εκτοξεύει το χρέος της στο οικονομικό καζίνο. Οι αυτοκρατορικοί κύριοι γελούν με αυτή τη μορφή συλλογικότητας – καθώς συνεχίζουν να επωφελούνται από τη χρήση των χρηματοπιστωτικών αγορών για τη λεηλασία και τη λεηλασία ολόκληρων εθνών.
Πράγμα που μας φέρνει στο πιο σημαντικό: οι Στράουσιαν/νεο-απατεώνες που ελέγχουν την εξωτερική πολιτική της Ουάσιγκτον θα μπορούσαν τελικά να σταματήσουν να εξοπλίζουν το Κίεβο και να ξεκινήσουν διαπραγματεύσεις με τη Μόσχα μόνο αφού χρεοκοπήσουν οι κύριοι βιομηχανικοί ανταγωνιστές τους στην Ευρώπη.
Αλλά ακόμη και αυτό δε θα ήταν αρκετό – γιατί μια από τις βασικές «αόρατες» εντολές του ΝΑΤΟ είναι να αξιοποιήσει, ό,τι είναι απαραίτητο, τους πόρους τροφίμων σε όλη την ποντιακή-κασπική στέπα: μιλάμε για 1 εκατομμύριο km2 παραγωγής τροφίμων από τη Βουλγαρία ως τη Ρωσία.
Το SMO μετατράπηκε γρήγορα σε μια «ήπια» CTO (Αντιτρομοκρατική Επιχείρηση) ακόμη και χωρίς επίσημη ανακοίνωση. Η μη ανοησιακή προσέγγιση του νέου γενικού διοικητή με πλήρη κάρτα από το Κρεμλίνο, στρατηγού Surovikin, γνωστός και ως «Armageddon», μιλάει από μόνη της.
Δεν υπάρχει απολύτως κανένα στοιχείο που να δείχνει μια ρωσική ήττα πουθενά κατά μήκος της πρώτης γραμμής μήκους άνω των 1.000 χιλιομέτρων. Η απόσυρση από το Χάρκοβο μπορεί να ήταν ένα αριστούργημα: το πρώτο στάδιο μιας κίνησης τζούντο που, με μανδύα νομιμότητας, αναπτύχθηκε πλήρως μετά την τρομοκρατική βομβιστική επίθεση στο Krymskiy Most - τη Γέφυρα της Κριμαίας.
Ας δούμε την υποχώρηση από το Χάρκοβο ως παγίδα – όπως στη Μόσχα δείχνει γραφικά την «αδυναμία». Αυτό οδήγησε τις δυνάμεις του Κιέβου –στην πραγματικότητα οι χειριστές τους στο ΝΑΤΟ– να χαιρετούν τη «φυγή» της Ρωσίας, να εγκαταλείψουν κάθε επιφυλακτικότητα, και να ξεκινήσουν μια τρομοκρατική σπείρα, από τη δολοφονία της Darya Dugina μέχρι την απόπειρα καταστροφής του Krymskiy Most.
Όσον αφορά την κοινή γνώμη του Παγκόσμιου Νότου, είναι ήδη αποδεδειγμένο ότι η Καθημερινή Πρωινή Έκθεση Πυραύλων του Στρατηγού Armageddon είναι μια νόμιμη (με πλάγια γραφή) απάντηση σε ένα τρομοκρατικό κράτος. Ο Πούτιν μπορεί να θυσίασε, για λίγο, ένα κομμάτι στη σκακιέρα – το Kharkov: τελικά, η εντολή του SMO δεν είναι να κρατήσει το έδαφος, αλλά να αποστρατιωτικοποιήσει την Ουκρανία.
Η Μόσχα κέρδισε ακόμη και μετά το Χάρκοβο: όλος ο ουκρανικός στρατιωτικός εξοπλισμός που είχε συσσωρευτεί στην περιοχή ρίχτηκε σε επιθετικές ενέργειες, μόνο και μόνο για να εμπλακεί με χαρά ο ρωσικός στρατός σε αδιάκοπη εξάσκηση στόχων.
Και μετά υπάρχει το πραγματικό κρίσιμο: το Kharkov έθεσε σε κίνηση μια σειρά από κινήσεις που επέτρεψαν στον Πούτιν να πάει τελικά για ματ, μέσω του «μαλακού» CTO βαρύ πυραύλων, μειώνοντας τη συλλογική Δύση σε ένα σωρό ακέφαλα κοτόπουλα.
Παράλληλα, οι συνήθεις ύποπτοι συνεχίζουν να περιστρέφουν αμείλικτα τη νέα τους πυρηνική «αφήγηση». Ο υπουργός Εξωτερικών Λαβρόφ αναγκάστηκε να επαναλάβει ότι σύμφωνα με το ρωσικό πυρηνικό δόγμα, ένα χτύπημα μπορεί να συμβεί μόνο ως απάντηση σε μια επίθεση «η οποία θέτει σε κίνδυνο ολόκληρη την ύπαρξη της Ρωσικής Ομοσπονδίας».
Ο στόχος των ψυχοκτόνων της DC – στα άγρια υγρά τους όνειρα – είναι να προκαλέσουν τη Μόσχα να χρησιμοποιήσει τακτικά πυρηνικά όπλα στο πεδίο της μάχης. Αυτός ήταν ένας άλλος φορέας στο να επισπεύσουμε το χρονοδιάγραμμα της τρομοκρατικής επίθεσης στη Γέφυρα της Κριμαίας: αφού όλα τα σχέδια των βρετανικών μυστικών υπηρεσιών στροβιλίζονταν εδώ και μήνες. Ότι όλα έγιναν χαμένα.
Η υστερική μηχανή προπαγάνδας των Στράουσιων/νεοσυντηρητικών κατηγορεί μανιωδώς, προληπτικά, τον Πούτιν: «στέκεται στη γωνία», «χάνει», «απελπίζεται», οπότε θα εξαπολύσει πυρηνικό χτύπημα.
Δεν είναι περίεργο που το Ρολόι της Κρίσης που δημιουργήθηκε από το Bulletin of the Atomic Scientists το 1947 τοποθετείται τώρα σε μόλις 100 δευτερόλεπτα από τα μεσάνυχτα. Ακριβώς στο κατώφλι της "Ημέρας της Αποκάλυψης".
Εδώ μας οδηγούν ένα σωρό αμερικάνικοι ψυχοπαθείς.
Η ζωή στο κατώφλι της Αποκάλυψης
Καθώς η Αυτοκρατορία του Χάους, του Ψέματος και της Λεηλασίας απολιθώνεται από την εκπληκτική Διπλή Αποτυχία μιας τεράστιας οικονομικής/στρατιωτικής επίθεσης, η Μόσχα προετοιμάζεται συστηματικά για την επόμενη στρατιωτική επίθεση. Ως έχει, είναι σαφές πως ο αγγλοαμερικανικός άξονας δε θα διαπραγματευτεί. Δεν έχει καν προσπαθήσει τα τελευταία 8 χρόνια και δεν πρόκειται να αλλάξει πορεία, ακόμη και υποκινούμενη από μια αγγελική χορωδία που κυμαίνεται από τον Έλον Μασκ έως τον Πάπα Φραγκίσκο.
Αντί να πάει το Full Timur, συσσωρεύοντας μια πυραμίδα από ουκρανικά κρανία, ο Πούτιν έχει καλέσει αιώνες Ταοϊστικής υπομονής για να αποφύγει στρατιωτικές λύσεις. Ο τρόμος στη γέφυρα της Κριμαίας μπορεί να άλλαξε το παιχνίδι. Αλλά τα βελούδινα γάντια δεν είναι εντελώς κλειστά: η καθημερινή εναέρια ρουτίνα του στρατηγού Αρμαγεδδών μπορεί να εξακολουθεί να θεωρείται ως – σχετικά ευγενική – προειδοποίηση. Ακόμη και στην τελευταία του ομιλία ορόσημο, η οποία περιείχε ένα άγριο κατηγορητήριο κατά της Δύσης, ο Πούτιν κατέστησε σαφές πως είναι πάντα ανοιχτός για διαπραγματεύσεις.
Ωστόσο, μέχρι τώρα, ο Πούτιν και το Συμβούλιο Ασφαλείας γνωρίζουν γιατί οι Αμερικανοί απλά δεν μπορούν να διαπραγματευτούν. Η Ουκρανία μπορεί να είναι απλώς ένα πιόνι στο παιχνίδι της, αλλά εξακολουθεί να είναι ένας από τους βασικούς γεωπολιτικούς κόμβους της Ευρασίας: όποιος την ελέγχει, απολαμβάνει επιπλέον στρατηγικό βάθος.
Οι Ρώσοι γνωρίζουν πολύ καλά πως οι συνήθεις ύποπτοι έχουν εμμονή να ανατινάξουν την περίπλοκη διαδικασία ολοκλήρωσης της Ευρασίας – ξεκινώντας από το BRI της Κίνας. Δεν είναι περίεργο ότι σημαντικές περιπτώσεις εξουσίας στο Πεκίνο είναι «ανήσυχες» με τον πόλεμο. Επειδή αυτό είναι πολύ κακό για τις επιχειρήσεις μεταξύ Κίνας και Ευρώπης μέσω αρκετών διευρασιατικών διαδρόμων.
Ο Πούτιν και το Ρωσικό Συμβούλιο Ασφαλείας γνωρίζουν επίσης ότι το ΝΑΤΟ εγκατέλειψε το Αφγανιστάν –μια απολύτως άθλια αποτυχία– για να τοποθετήσει όλα τα τσιπάκια του στην Ουκρανία. Έτσι, η απώλεια τόσο της Καμπούλ όσο και του Κιέβου θα είναι το απόλυτο θανάσιμο πλήγμα: αυτό σημαίνει την εγκατάλειψη του 21ου Ευρασιατικού αιώνα στην στρατηγική εταιρική σχέση Ρωσίας - Κίνας - Ιράν.
Το σαμποτάζ – από τα Nord Streams μέχρι το Krymskiy Most – δίνει μακριά το παιχνίδι της απόγνωσης. Τα οπλοστάσια του ΝΑΤΟ είναι ουσιαστικά άδεια. Αυτό που απομένει είναι ένας πόλεμος του τρόμου: η συριοποίηση, στην πραγματικότητα η κατάσχεση του πεδίου μάχης από το ISIS. Υπεύθυνη για τη διαχείριση του εγκεφάλου ΝΑΤΟ, έδρασε στο έδαφος από μια ορδή τροφοδοσίας κανονιών πασπαλισμένη με μισθοφόρους από τουλάχιστον 34 έθνη.
Έτσι, η Μόσχα μπορεί να αναγκαστεί να προχωρήσει μέχρι το τέλος – όπως αποκάλυψε ο Τελείως Αποσυνδεδεμένος Ντμίτρι Μεντβέντεφ: τώρα πρόκειται για την εξάλειψη ενός τρομοκρατικού καθεστώτος, την πλήρη διάλυση του μηχανισμού πολιτικής και ασφάλειας του και στη συνέχεια τη διευκόλυνση της ανάδυσης μιας διαφορετικής οντότητας. Και αν το ΝΑΤΟ εξακολουθεί να το μπλοκάρει, η άμεση σύγκρουση θα είναι αναπόφευκτη.
Η λεπτή κόκκινη γραμμή του ΝΑΤΟ είναι ότι δεν έχουν την πολυτέλεια να χάσουν τόσο την Καμπούλ όσο και το Κίεβο. Ωστόσο, χρειάστηκαν δύο τρομοκρατικές ενέργειες –στο Pipelineistan και στην Κριμαία– για να αποτυπωθεί μια πολύ πιο έντονη, φλεγόμενη κόκκινη γραμμή: η Ρωσία δε θα επιτρέψει στην Αυτοκρατορία να ελέγξει την Ουκρανία, ό,τι κι αν χρειαστεί. Αυτό είναι εγγενώς συνδεδεμένο με το μέλλον της Εταιρικής Σχέσης για την Ευρύτερη Ευρασία. Καλώς ήρθατε στη ζωή στο κατώφλι της Αποκάλυψης.