Του Andrew Korybko - Παρουσίαση Freepen.gr
Ο επικεφαλής της Πολωνικής Κεντρικής Τράπεζας Άνταμ Γλαπίνσκι υποστήριξε τότε ρητά στα μέσα Αυγούστου ότι η Γερμανία στοχεύει «στην ανάκαμψη σε κάποια μορφή των πρώην εδαφών της, που βρίσκονται τώρα εντός των συνόρων της Πολωνίας». Λίγες μέρες αργότερα, ο υπουργός Εξωτερικών Zbigniew Rau δημοσίευσε ένα εκτενές άρθρο στο οποίο ισχυριζόταν πως η Γερμανία ακολουθεί σήμερα μια νεοιμπεριαλιστική πολιτική έναντι της ΚΑΕ. Στη συνέχεια, στα μέσα Σεπτεμβρίου, λίγο αφότου το πολωνικό κοινοβούλιο (Sejm) ψήφισε ένα ψήφισμα που απαιτούσε αποζημιώσεις από τη Γερμανία για το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, ο κρατικός ραδιοτηλεοπτικός σταθμός Telewizja Polska διέστρεψε τα λόγια του Scholz ισχυριζόμενος ότι ήθελε να αναθεωρήσει τα σύνορά τους.
Βεβαίως, η Γερμανία φαίνεται όντως να είναι στο κατώφλι της ολοκλήρωσης μιας αιωνόβιας συνωμοσίας για να καταλάβει τον έλεγχο της Ευρώπης, αλλά αυτή τη φορά χωρίς να πυροβολήσει, σε αντίθεση με τις δύο προηγούμενες γνωστές αποτυχημένες απόπειρές της. Ο Kaczynski και ο υπουργός Δικαιοσύνης Zbigniew Ziobro ισχυρίστηκαν και οι δύο στις αρχές Σεπτεμβρίου ότι ο πρώην πρωθυπουργός και ηγέτης της αντιπολίτευσης Ντόναλντ Τουσκ είναι πραγματικά ένας πράκτορας του Γερμανικού Υβριδικού Πολέμου τον οποίο το Βερολίνο θέλει «πίσω στην εξουσία στην Πολωνία ως επικεφαλής μιας αποικιακής διοίκησης» που «θα υποτάξει την Πολωνία όχι μόνο στην ΕΕ, η οποία έχει γίνει εργαλείο για τη Γερμανία, αλλά και στους Γερμανούς καθαυτούς».
Ωστόσο οι ΗΠΑ θεωρείται πλέον πως υποστηρίζουν την Πολωνία στον Υβριδικό Πόλεμο με τη Γερμανία. Οι ΗΠΑ υποστήριξαν αρχικά τη Γερμανία έναντι της Πολωνίας για ιδεολογικούς λόγους, αλλά στη συνέχεια άλλαξαν πλευρά αφού προκάλεσαν την τελευταία φάση της ουκρανικής σύγκρουσης τον Φεβρουάριο. Η Αμερική συνειδητοποίησε έντονα πως θα μπορούσε να εξαπατήσει τη Γερμανία σε οικονομική αυτοκτονία εντάσσοντας τις αντιρωσικές κυρώσεις, οι οποίες θα επέτρεπαν στον παρακμάζοντα μονοπολικό ηγεμόνα να επανεγκατασταθεί πλήρως στην ήπειρο, αφού νικήσει τον de facto ηγέτη του μπλοκ και ακρωτηριάσει τον ανταγωνιστή του δολαρίου, το ευρώ.
Επιπλέον, οι ΗΠΑ ήθελαν να διασφαλίσουν πως η Δυτική Ευρώπη δεν θα είχε εναπομείνασα όψη στρατηγικής αυτονομίας που θα της επέτρεπε να εξερευνήσει ανεξάρτητα μια πολιτική λύση στην ουκρανική σύγκρουση που θα μπορούσε στη συνέχεια να θέσει την τελική βάση για μια προσέγγιση με τη Ρωσία μακροπρόθεσμα. Παρασύροντας τη Γερμανία και έτσι αποδυναμώνοντας την επιρροή της στην ΚΑΕ ταυτόχρονα με την άνοδο της Πολωνίας ως Μεγάλης Δύναμης στον ίδιο στρατηγικό χώρο, οι ΗΠΑ ελπίζουν να παίξουν τα ευρωφιλελεύθερα και ευρωρεαλιστικά μπλοκ τους μεταξύ τους για να διχάσουν και να κυβερνήσουν διαρκώς την ΕΕ.
Ενώ η Γερμανία είναι δυσαρεστημένη με αυτό, καθώς φιλοδοξεί για πλήρη ηγεμονία της ηπείρου, όπως ακριβώς έχουν αξιολογήσει σωστά ο Kaczynski και οι αξιωματούχοι του, η Πολωνία είναι περισσότερο από ευτυχής που έχει ένα συγκριτικά μεγαλύτερο κομμάτι της ευρωπαϊκής πίτας, ακόμη κι αν αυτό σημαίνει ότι θα υποταχθεί για πάντα στις ΗΠΑ. Επιδιώκοντας αυτές τις επιτρεπόμενες από τις ΗΠΑ φιλοδοξίες της Μεγάλης Δύναμης, προβάλλει σκόπιμα τη γερμανική απειλή για την ΚΑΕ προκειμένου να εδραιώσει την επιρροή της εκεί σε αυτή τη βάση αφού έχει ήδη καταφέρει να κάνει εντυπωσιακές εισβολές σε αντιρωσική βάση, εκθέτοντας έτσι ειρωνικά τα δικά της σχέδια του τύπου διαίρει και βασίλευε.
