Την επέτειο της νίκης των τουρκικών δυνάμεων το 1922 επέλεξε ο Ερντογάν για να εξαπολύσει τη σφοδρότερη μέχρι σήμερα επίθεση εναντίον της Ελλάδας. Χαρακτηριστικό της ομιλίας του η ασέβεια απέναντι σε όλους, ακόμα και τις ΗΠΑ, κυρίως όμως απέναντι στον Ελληνισμό. Η ομιλία αυτή που αποτελεί την επιτομή του συμπλέγματος κατωτερότητας από το οποίο υποφέρει η γειτονική χώρα, προσφέρει σημαντική υπηρεσία σε Ελλάδα και Κύπρο, ενώ δίνει την εντύπωση ότι με αυτή κλείνει μια περίοδος της τουρκικής Ιστορίας, ανοίγοντας μία άλλη…
Από: defence-point.gr / Σχολιάζει ο ΜΙΧΑΗΛ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Η ομιλία Ερντογάν δίνει την εντύπωση ότι η Τουρκία υπό την ηγεσία του έχει αποφασίσει να προχωρήσει ακόμα και σε διάρρηξη των σχέσεων με τους πάλαι ποτέ συμμάχους του στο ΝΑΤΟ. Το ύφος της ομιλίας εξέπεμπε το μήνυμα ότι η Τουρκία, για να παραμείνει στην Ατλαντική Συμμαχία, προϋπόθεση είναι να γίνουν αποδεκτές οι ιδιαιτερότητες των προσεγγίσεών της σε όλα τα ζητήματα. Κομβική θέση σε αυτές καταλαμβάνει και ο Ελληνισμός.
Ο Τούρκος πρόεδρος, με τη γνωστή του αλαζονεία, δήλωσε αδιάφορος για τον αποκλεισμό της Τουρκίας από τα υπερσύγχρονα αμερικανικής κατασκευής συστήματα όπως τα μαχητικά αεροσκάφη πέμπτης γενιάς F-35A Lightning II και προσπάθησε να αμφισβητήσει ότι ο πραγματικός λόγος του αποκλεισμού της Άγκυρας δεν ήταν άλλος από τους S-400. Για να τεκμηριώσει υποτίθεται αυτή του την αναφορά, χρησιμοποίησε τους ελληνικούς S-300!
Στη σκέψη των Ισλαμιστών της Τουρκίας και του Ερντογάν προσωπικά, φαίνεται πως έχει μεγαλύτερο κόστος το να εμφανιστούν προσαρμοζόμενοι στη βούληση του οποιουδήποτε, εν προκειμένω των Αμερικανών, από το να εξομαλύνει τις σχέσεις με τις ΗΠΑ με ό,τι αυτό θα συνεπαγόταν για την τουρκική οικονομία που πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο. Ο Ερντογάν αντιλαμβάνεται ότι το διεθνές οικονομικό σύστημα είναι δυτικοκεντρικό και εάν σε στοχοποιήσει μπορεί να προκαλέσει τεράστιες ζημιές στο εθνικό νόμισμα και την οικονομία.
Παρόλα αυτά, επιλέγει την οδό να επιχειρήσει να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα, αναζητώντας σωσίβιο στον «προαιώνιο» εχθρό, τους Έλληνες, που φταίνε για όλα! Η απόπειρα συσχετισμού των τεχνολογικά παμπάλαιων πλέον S-300 που «κληρονόμησε» η Ελλάδα στο πλαίσιο της συμβιβαστικής λύσης για τη μη εγκατάστασή τους στην Κύπρο, με τους υπερσύγχρονους S-400 που ο ίδιος αγόρασε από τους Ρώσους έχει ξεπεράσει τα επίπεδα της γελοιότητας.
Τους S-400 τους αγόρασε χωρίς η Τουρκία να πάρει οποιαδήποτε τεχνογνωσία. Αυτή τη δικαιολογία όμως την είχε χρησιμοποιήσει για να απορρίψει τα δυτικά συστήματα! Διότι οι Τούρκοι υποτίθεται ήθελαν πρόσβαση και στους πηγαίους κώδικες (source codes) των συστημάτων, αφενός για να έχουν απόλυτο έλεγχο του συστήματος και αφετέρου για να βαφτίσουν το σύστημα «τουρκικό» και με άλλη ονομασία να το προωθούν στις διεθνείς αγορές! Η επιτομή της ανατολίτικης μπαμπεσιάς και όποιος αρνείται βρίσκεται αντιμέτωπος με το τουρκικό υβρεολόγιο.
Η στρεψοδικία των Τούρκων είναι απίστευτης μωρίας. Στην ουσία το «επιχείρημα» που προβάλουν με λόγια και με έργα είναι το ακόλουθο: «Εμείς υποσχεθήκαμε ότι δεν θα επιχειρούσαμε ποτέ τους S-400 σε περιβάλλον που θα επιχειρούσαν τα F-35, αλλά δεν μας πιστεύετε και δεν μας δίνετε τα F-35. Την ίδια ώρα ανέχεστε τους Έλληνες να κλειδώνουν αμερικανικό μαχητικό αεροσκάφος με ρωσικό αντιαεροπορικό σύστημα»! Άσε που δεν το κλείδωσαν! Ας υποθέσουμε όμως ότι έτσι έγινε ώστε να εξεταστεί λογικά η τουρκική επιχειρηματολογία.
Επιμένει δηλαδή ο Ερντογάν στο να εξισώνει τα δυο συστήματα παρά τις τεράστιες τεχνολογικές διαφορές. Πέραν της απαίτησης το ΝΑΤΟ να στηριχθεί… σε τουρκικές υποσχέσεις για τους S-400 και να καταπιεί την παρουσία τους στο τουρκικό οπλοστάσιο! Προσπαθεί να πείσει ότι οι ελληνικοί S-300 συνιστούν εξίσου απειλή για τα τεχνολογικά μυστικά των αμερικανικών F-35, στην προσπάθεια να δικαιολογήσει εκ των υστέρων τις τουρκικές αποφάσεις και ενέργειες. Και για να προσθέσει λίγο δράμα στην υπόθεση, συμπληρώνει πως στο Αιγαίο τα τουρκικά μαχητικά εκτελούν δήθεν ΝΑΤΟϊκές αποστολές!
Εκεί εδράζεται και η υποψία μήπως οι Τούρκοι ζητήσουν την ταυτόχρονη απομάκρυνση των δυο συστημάτων, σε έναν ελιγμό με στόχο να μειώσουν τον αρνητικό αντίκτυπο στο εσωτερικό της Τουρκίας, όπου η εθνικιστική πλειοδοσία με ανθελληνικά χαρακτηριστικά δείχνει να παράγει πολιτικά αποτελέσματα. Δίνοντας αξία που δεν έχουν στους ελληνικούς S-300 τους εμφανίζει σχεδόν ισάξιους με τους S-400, έστω συμβολικά και παίρνει ένα αντάλλαγμα για να υποχωρήσει. Σενάριο είναι…
Από που να αρχίσεις και που να τελειώσεις όμως στην προσπάθεια ανάλυσης των «επιχειρημάτων» Ερντογάν! Το ότι ουδέποτε η Ελλάδα ζήτησε να προμηθευτεί τους S-300 το είπαμε. Η δε προμήθεια των μικρότερου βεληνεκούς TOR M1, έγινε με βάση το «τετελεσμένο» των S-300 και τα προβλήματα με τη διασύνδεσή τους με δυτικά συστήματα αεράμυνας.
Ας είχε εμφανιστεί τότε κάποιος και ας είχε προτείνει αντικατάσταση των S-300 με κάποιο σύγχρονο δυτικό σύστημα. Εάν είχε γίνει αυτό, προφανώς και το σύστημα μικρότερου βεληνεκούς (SHORADS: Short Range Air Defence System) δεν θα ήταν ρωσικό! Υπάρχει οποιοσδήποτε υποστηρίζει ότι τα SHORADS δεν αποτελούν ένα είδος υποστήριξης των μεγάλου βεληνεκούς αντιαεροπορικών και αντιβληματικών συστημάτων μιας χώρας; Και ότι για να συμβεί αυτό προϋπόθεση είναι να είναι εφικτή η διασύνδεση των δυο στο πλαίσιο μιας ενοποιημένης αεράμυνας;
Αυτά είναι ψιλά γράμματα όμως για τον Ερντογάν, ο οποίος στη συνέχεια απορεί για την απόρριψη τέτοιων επιχειρημάτων από κάθε λογικό Αμερικανό αξιωματούχο. Το πρόβλημα είναι ότι δηλητηριάζοντας την τουρκική κοινωνία και καλλιεργώντας συστηματικά ένα ιδιότυπο σύνδρομο καταδίωξης στηριζόμενο σε ρητορική… φυλετικής υπεροχής, καταστρέφει τις προοπτικές εξεύρεσης μια λογικής λύσης και για το καλό της Τουρκίας. Εάν δεν ενδιαφέρει το ίδιο θα πρέπει να ενδιαφέρει εμάς;
Σοβαρό ζήτημα είναι επίσης ότι οι ακραιφνείς παραλογισμοί που απομακρύνουν καθημερινά την Τουρκία από τη Δύση στην πράξη, πέραν της διάρρηξης του όποιου ψυχολογικού δεσμού υπήρχε, μοιάζουν να τα πιστεύουν ειλικρινά στην Άγκυρα. Μοιάζουν να πάσχουν από ένα συλλογικό ανθελληνικό σύνδρομο. Πώς αλλιώς να ερμηνεύσει κανείς το νέο παραλήρημα και τα απίστευτα λόγια του Ερντογάν για τους Έλληνες;
Με λόγο καταφανώς ρατσιστικό που θα ζήλευαν ακόμα και… ιστορικοί εκπρόσωποι, ανέφερε ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να εξισωθεί με την Τουρκία σε πολιτικό, οικονομικό και στρατιωτικό επίπεδο! Size matters στη διεθνή πολιτική, ουδείς αντιλέγει! Αυτή είναι όμως μια επικίνδυνη οδός. Πώς να ακούγεται άραγε αυτό στο Ισραήλ και τη Σιγκαπούρη; Όλα καταγράφονται…
Αυτά ο Ερντογάν τα συνόδευσε με το ότι η Ελλάδα «δεν είναι συνομιλητής μας» σε όλα τα παραπάνω επίπεδα! Κι αυτό αποτελεί επιτομή του τουρκικού ρατσισμού, ή εναλλακτικά του συμπλέγματος κατωτερότητας -πολιτισμικής;- που την κατατρύχει. Αυτό που όσες δεκαετίες και να το προβάλλει ως συμπεριφορά, απλά δεν της βγαίνει… με όλα της τα προβλήματα, η Ελλάδα όταν δεν στρουθοκαμηλίζει, αποδεικνύει στην πράξη ότι μπορεί να αρνηθεί τον τουρκικό επεκτατισμό στο πεδίο. Κι ας αφήνει τα παχιά λόγια στον Ερντογάν.
Δυστυχώς, η συμπεριφορά της Τουρκίας παραμένει «αποκλίνουσα» με κοινωνιολογικούς όρους, στο πλαίσιο της Δύσης. Παραμένει απροσάρμοστη χαρακτηρίζοντας έτσι συλλογικά έναν λαό στο σύνολό του με βάση τα αμαρτήματα της ηγεσίας του και προβάλλοντας διαρκώς μια πολιτισμική ασυμβατότητα, η οποία δείχνει να ακυρώνει πλέον στην πράξη κάθε δυνατότητα διατήρησης των παραδοσιακών δεσμών Δύσης-Τουρκίας.
Η ομιλία Ερντογάν δίνει την εντύπωση ότι η Τουρκία υπό την ηγεσία του έχει αποφασίσει να προχωρήσει ακόμα και σε διάρρηξη των σχέσεων με τους πάλαι ποτέ συμμάχους του στο ΝΑΤΟ. Το ύφος της ομιλίας εξέπεμπε το μήνυμα ότι η Τουρκία, για να παραμείνει στην Ατλαντική Συμμαχία, προϋπόθεση είναι να γίνουν αποδεκτές οι ιδιαιτερότητες των προσεγγίσεών της σε όλα τα ζητήματα. Κομβική θέση σε αυτές καταλαμβάνει και ο Ελληνισμός.
Ο Τούρκος πρόεδρος, με τη γνωστή του αλαζονεία, δήλωσε αδιάφορος για τον αποκλεισμό της Τουρκίας από τα υπερσύγχρονα αμερικανικής κατασκευής συστήματα όπως τα μαχητικά αεροσκάφη πέμπτης γενιάς F-35A Lightning II και προσπάθησε να αμφισβητήσει ότι ο πραγματικός λόγος του αποκλεισμού της Άγκυρας δεν ήταν άλλος από τους S-400. Για να τεκμηριώσει υποτίθεται αυτή του την αναφορά, χρησιμοποίησε τους ελληνικούς S-300!
Στη σκέψη των Ισλαμιστών της Τουρκίας και του Ερντογάν προσωπικά, φαίνεται πως έχει μεγαλύτερο κόστος το να εμφανιστούν προσαρμοζόμενοι στη βούληση του οποιουδήποτε, εν προκειμένω των Αμερικανών, από το να εξομαλύνει τις σχέσεις με τις ΗΠΑ με ό,τι αυτό θα συνεπαγόταν για την τουρκική οικονομία που πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο. Ο Ερντογάν αντιλαμβάνεται ότι το διεθνές οικονομικό σύστημα είναι δυτικοκεντρικό και εάν σε στοχοποιήσει μπορεί να προκαλέσει τεράστιες ζημιές στο εθνικό νόμισμα και την οικονομία.
Παρόλα αυτά, επιλέγει την οδό να επιχειρήσει να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα, αναζητώντας σωσίβιο στον «προαιώνιο» εχθρό, τους Έλληνες, που φταίνε για όλα! Η απόπειρα συσχετισμού των τεχνολογικά παμπάλαιων πλέον S-300 που «κληρονόμησε» η Ελλάδα στο πλαίσιο της συμβιβαστικής λύσης για τη μη εγκατάστασή τους στην Κύπρο, με τους υπερσύγχρονους S-400 που ο ίδιος αγόρασε από τους Ρώσους έχει ξεπεράσει τα επίπεδα της γελοιότητας.
Τους S-400 τους αγόρασε χωρίς η Τουρκία να πάρει οποιαδήποτε τεχνογνωσία. Αυτή τη δικαιολογία όμως την είχε χρησιμοποιήσει για να απορρίψει τα δυτικά συστήματα! Διότι οι Τούρκοι υποτίθεται ήθελαν πρόσβαση και στους πηγαίους κώδικες (source codes) των συστημάτων, αφενός για να έχουν απόλυτο έλεγχο του συστήματος και αφετέρου για να βαφτίσουν το σύστημα «τουρκικό» και με άλλη ονομασία να το προωθούν στις διεθνείς αγορές! Η επιτομή της ανατολίτικης μπαμπεσιάς και όποιος αρνείται βρίσκεται αντιμέτωπος με το τουρκικό υβρεολόγιο.
Η στρεψοδικία των Τούρκων είναι απίστευτης μωρίας. Στην ουσία το «επιχείρημα» που προβάλουν με λόγια και με έργα είναι το ακόλουθο: «Εμείς υποσχεθήκαμε ότι δεν θα επιχειρούσαμε ποτέ τους S-400 σε περιβάλλον που θα επιχειρούσαν τα F-35, αλλά δεν μας πιστεύετε και δεν μας δίνετε τα F-35. Την ίδια ώρα ανέχεστε τους Έλληνες να κλειδώνουν αμερικανικό μαχητικό αεροσκάφος με ρωσικό αντιαεροπορικό σύστημα»! Άσε που δεν το κλείδωσαν! Ας υποθέσουμε όμως ότι έτσι έγινε ώστε να εξεταστεί λογικά η τουρκική επιχειρηματολογία.
Επιμένει δηλαδή ο Ερντογάν στο να εξισώνει τα δυο συστήματα παρά τις τεράστιες τεχνολογικές διαφορές. Πέραν της απαίτησης το ΝΑΤΟ να στηριχθεί… σε τουρκικές υποσχέσεις για τους S-400 και να καταπιεί την παρουσία τους στο τουρκικό οπλοστάσιο! Προσπαθεί να πείσει ότι οι ελληνικοί S-300 συνιστούν εξίσου απειλή για τα τεχνολογικά μυστικά των αμερικανικών F-35, στην προσπάθεια να δικαιολογήσει εκ των υστέρων τις τουρκικές αποφάσεις και ενέργειες. Και για να προσθέσει λίγο δράμα στην υπόθεση, συμπληρώνει πως στο Αιγαίο τα τουρκικά μαχητικά εκτελούν δήθεν ΝΑΤΟϊκές αποστολές!
Εκεί εδράζεται και η υποψία μήπως οι Τούρκοι ζητήσουν την ταυτόχρονη απομάκρυνση των δυο συστημάτων, σε έναν ελιγμό με στόχο να μειώσουν τον αρνητικό αντίκτυπο στο εσωτερικό της Τουρκίας, όπου η εθνικιστική πλειοδοσία με ανθελληνικά χαρακτηριστικά δείχνει να παράγει πολιτικά αποτελέσματα. Δίνοντας αξία που δεν έχουν στους ελληνικούς S-300 τους εμφανίζει σχεδόν ισάξιους με τους S-400, έστω συμβολικά και παίρνει ένα αντάλλαγμα για να υποχωρήσει. Σενάριο είναι…
Από που να αρχίσεις και που να τελειώσεις όμως στην προσπάθεια ανάλυσης των «επιχειρημάτων» Ερντογάν! Το ότι ουδέποτε η Ελλάδα ζήτησε να προμηθευτεί τους S-300 το είπαμε. Η δε προμήθεια των μικρότερου βεληνεκούς TOR M1, έγινε με βάση το «τετελεσμένο» των S-300 και τα προβλήματα με τη διασύνδεσή τους με δυτικά συστήματα αεράμυνας.
Ας είχε εμφανιστεί τότε κάποιος και ας είχε προτείνει αντικατάσταση των S-300 με κάποιο σύγχρονο δυτικό σύστημα. Εάν είχε γίνει αυτό, προφανώς και το σύστημα μικρότερου βεληνεκούς (SHORADS: Short Range Air Defence System) δεν θα ήταν ρωσικό! Υπάρχει οποιοσδήποτε υποστηρίζει ότι τα SHORADS δεν αποτελούν ένα είδος υποστήριξης των μεγάλου βεληνεκούς αντιαεροπορικών και αντιβληματικών συστημάτων μιας χώρας; Και ότι για να συμβεί αυτό προϋπόθεση είναι να είναι εφικτή η διασύνδεση των δυο στο πλαίσιο μιας ενοποιημένης αεράμυνας;
Αυτά είναι ψιλά γράμματα όμως για τον Ερντογάν, ο οποίος στη συνέχεια απορεί για την απόρριψη τέτοιων επιχειρημάτων από κάθε λογικό Αμερικανό αξιωματούχο. Το πρόβλημα είναι ότι δηλητηριάζοντας την τουρκική κοινωνία και καλλιεργώντας συστηματικά ένα ιδιότυπο σύνδρομο καταδίωξης στηριζόμενο σε ρητορική… φυλετικής υπεροχής, καταστρέφει τις προοπτικές εξεύρεσης μια λογικής λύσης και για το καλό της Τουρκίας. Εάν δεν ενδιαφέρει το ίδιο θα πρέπει να ενδιαφέρει εμάς;
Σοβαρό ζήτημα είναι επίσης ότι οι ακραιφνείς παραλογισμοί που απομακρύνουν καθημερινά την Τουρκία από τη Δύση στην πράξη, πέραν της διάρρηξης του όποιου ψυχολογικού δεσμού υπήρχε, μοιάζουν να τα πιστεύουν ειλικρινά στην Άγκυρα. Μοιάζουν να πάσχουν από ένα συλλογικό ανθελληνικό σύνδρομο. Πώς αλλιώς να ερμηνεύσει κανείς το νέο παραλήρημα και τα απίστευτα λόγια του Ερντογάν για τους Έλληνες;
Με λόγο καταφανώς ρατσιστικό που θα ζήλευαν ακόμα και… ιστορικοί εκπρόσωποι, ανέφερε ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να εξισωθεί με την Τουρκία σε πολιτικό, οικονομικό και στρατιωτικό επίπεδο! Size matters στη διεθνή πολιτική, ουδείς αντιλέγει! Αυτή είναι όμως μια επικίνδυνη οδός. Πώς να ακούγεται άραγε αυτό στο Ισραήλ και τη Σιγκαπούρη; Όλα καταγράφονται…
Αυτά ο Ερντογάν τα συνόδευσε με το ότι η Ελλάδα «δεν είναι συνομιλητής μας» σε όλα τα παραπάνω επίπεδα! Κι αυτό αποτελεί επιτομή του τουρκικού ρατσισμού, ή εναλλακτικά του συμπλέγματος κατωτερότητας -πολιτισμικής;- που την κατατρύχει. Αυτό που όσες δεκαετίες και να το προβάλλει ως συμπεριφορά, απλά δεν της βγαίνει… με όλα της τα προβλήματα, η Ελλάδα όταν δεν στρουθοκαμηλίζει, αποδεικνύει στην πράξη ότι μπορεί να αρνηθεί τον τουρκικό επεκτατισμό στο πεδίο. Κι ας αφήνει τα παχιά λόγια στον Ερντογάν.
Δυστυχώς, η συμπεριφορά της Τουρκίας παραμένει «αποκλίνουσα» με κοινωνιολογικούς όρους, στο πλαίσιο της Δύσης. Παραμένει απροσάρμοστη χαρακτηρίζοντας έτσι συλλογικά έναν λαό στο σύνολό του με βάση τα αμαρτήματα της ηγεσίας του και προβάλλοντας διαρκώς μια πολιτισμική ασυμβατότητα, η οποία δείχνει να ακυρώνει πλέον στην πράξη κάθε δυνατότητα διατήρησης των παραδοσιακών δεσμών Δύσης-Τουρκίας.