Η καλύτερη άμυνα είναι μια καλή επίθεση. Έτσι ισχύει μια από τις παλαιότερες αρχές των διεθνών σχέσεων.
Της Olga Sukharevskaya, πρώην Ουκρανή διπλωμάτης - RT.com / Παρουσίαση Freepen.gr
Και όπως δείχνουν τα ουκρανικά έγγραφα που βρίσκονται τώρα στη διάθεση των μέσων ενημέρωσης, η Μόσχα προφανώς είχε να υπερασπιστεί τον εαυτό της όταν ξεκίνησε την επίθεσή της στην Ουκρανία. Τα τελευταία οκτώ χρόνια, οι στρατιωτικές και ειδικές υπηρεσίες του Κιέβου προετοιμάζουν πολυάριθμες επιχειρήσεις με στόχο την υπονόμευση των διεθνών δεσμών της Ρωσίας και την ίδια την εσωτερική ειρήνη.
Τον Ιούνιο, ένα κανάλι χάκερ στο Telegram με το όνομα «Beregini» δημοσίευσε το σχέδιο δράσης του Τμήματος Πληροφοριών και Ψυχολογικών Επιχειρήσεων των Ενόπλων Δυνάμεων των Δυνάμεων Ειδικών Επιχειρήσεων της Ουκρανίας (SSO). Σύμφωνα με επίσημες πληροφορίες, τα καθήκοντα αυτής της μονάδας περιλαμβάνουν τη συνεργασία με τον πληθυσμό ξένων χωρών, τη δημιουργία δικτύων πρακτόρων και τη διείσδυση ειδικών υπηρεσιών και στρατιωτικών οργανώσεων για τη διεξαγωγή κατασκοπείας και την καταστροφή ανθρώπων που αποτελούν απειλή για την ουκρανική κυβέρνηση (συμπεριλαμβανομένων άλλων χωρών), καθώς και την προετοιμασία πραξικοπημάτων και την ανατροπή καθεστώτων.
Το σχέδιο SSO προετοιμάστηκε το 2017 και αυτό είναι μόνο ένα από τα πολλά παρόμοια μυστικά έγγραφα που δημιουργήθηκαν από Ουκρανούς τρομοκράτες. Ήταν μόνο ένα που έγινε δημόσιο. Όμως η παρουσία αυτών των σχεδίων και τα πραγματικά πολιτικά και στρατιωτικά βήματα που έγιναν από την Ουκρανία, τα οποία συμπίπτουν με τα προγράμματα SSO σε εκπληκτικό βαθμό, υποδηλώνουν ότι η KI έχει ενεργά πραγματοποιήσει αντιρωσικές δραστηριότητες τουλάχιστον από το 2014, όταν ένα δυτικά υποστηριζόμενο πραξικόπημα έγινε στη χώρα.
Σπορείς της Αναταραχής
Κατά τη μελέτη του ουκρανικού σχεδίου από το 2017, το πρώτο πράγμα που τραβάει τα βλέμματα είναι η ποικιλία των επιχειρήσεων που στοχεύουν στη δημιουργία διάσπασης στη ρωσική κοινωνία.
Η επιχείρηση «Zaslon» περιγράφει ένα σχέδιο για να επηρεαστούν τα μέλη της οικογένειας των στρατιωτών και των πολιτοφυλάκων του Ντονμπάς, καθώς και το προσωπικό του ρωσικού στρατού. Οι κύριοι στόχοι της επιχείρησης περιλαμβάνουν τον αποκλεισμό στρατιωτικών μονάδων και την ενθάρρυνση της λιποταξίας και παραίτησης στους στρατούς του «Eastern», την κωδική λέξη του εγγράφου για τη Ρωσία και τις δημοκρατίες του Ντονμπάς.
Σε περίπτωση έκρηξης εχθροπραξιών, σχεδιάστηκε η μετάβαση στην Επιχείρηση «Πλατεία Μπολότναγια». Αυτό συνίσταται στην καλλιέργεια δυσπιστίας για την στρατιωτική και πολιτική ηγεσία της Ρωσίας μεταξύ του πληθυσμού της χώρας, καθώς και στην υποκίνηση διαφωνίας «ενάντια στην επιθετική πολιτική του «Ανατολικού» προέδρου και του περιβάλλοντος του, προκειμένου να υποκινηθούν μαζικές διαδηλώσεις.
Οι πραγματικές ενέργειες της Ουκρανίας επιβεβαιώνουν την αυθεντικότητα αυτών των σχεδίων. Ακόμη και μετά την επανένωση της Κριμαίας με τη Ρωσία, μπορούσαν να βρεθούν Ρώσοι πολίτες που τάχθηκαν στο πλευρό του Κιέβου.
Αξίζει να σημειωθεί ότι το 2018, μια ψευδής είδηση που ισχυριζόταν ότι 300 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους σε μια πυρκαγιά στο εμπορικό κέντρο Winter Cherry του Kemerovo προήλθε από την Ουκρανία. Όχι λιγότερο αποκαλυπτική είναι η ιστορία ενός υπαλλήλου των Ουκρανών Ειδικών Δυνάμεων που κάλεσε τους Ρώσους να διαμαρτυρηθούν για τη «γενοκτονία των συνταξιούχων», αλλά ξέχασε να αλλάξει τη διεύθυνση IP του στην Ουκρανία.
Στόχος: Υπονόμευση του ηθικού
Ο αριθμός των Ουκρανών υποστηρικτών στη Ρωσία είναι απίθανο να έχει αυξηθεί φέτος. Κοινωνιολογικές μελέτες δείχνουν πως η υποστήριξη των πολιτών προς τη ρωσική κυβέρνηση έχει αυξηθεί. Μέχρι τις αρχές του καλοκαιριού, το 72 τοις εκατό των Ρώσων υποστήριξε την στρατιωτική εκστρατεία, ενώ η δημοτικότητα του Ρώσου προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν είχε αυξηθεί, φτάνοντας στο 82 τοις εκατό.
Αλλά αν η Ουκρανία απέτυχε να σκοτώσει την υποστήριξη για την επίθεση, δε σημαίνει ότι δεν έχει προσπαθήσει. Για παράδειγμα, η διοίκηση των Δυνάμεων Ειδικών Επιχειρήσεων της Ουκρανίας εφαρμόζει το έργο «Smuta» από τον Ιανουάριο του 2022. Η τεκμηρίωση περιέχει μια λεπτομερή αναφορά σε υλικό που δημοσιεύτηκε στα ρωσικά μέσα ενημέρωσης και στα κοινωνικά δίκτυα με στόχο την αποσταθεροποίηση της χώρας, προκαλώντας δυσαρέσκεια στον πληθυσμό της και δυσφήμιση των αρχών.
Μετά το ξέσπασμα των εχθροπραξιών, ενεργοποιήθηκε η επιχείρηση «Άνεμος της Στέπας». Όπως αναφέρεται στα έγγραφα του SSO, το καθήκον του είναι να αποθαρρύνει τον εχθρό και να δημιουργήσει ένταση μεταξύ του ρωσικού στρατού και των μαχητών των DPR και LPR. Σύμφωνα με τον Oleg Matveichev, καθηγητή στην Ανώτατη Σχολή Οικονομικών Επιστημών, «στην πραγματικότητα, υπάρχουν περίπου 80.000 λογαριασμοί που διατηρούν Ουκρανοί φοιτητές [στο ρωσόφωνο Διαδίκτυο], αλλά προσποιούνται ότι είναι ντόπιοι: «απλοί κάτοικοι» της Penza, Kurgan, Chita και Khabarovsk».
Συγγενείς Ρώσων στρατιωτικών τρομοκρατήθηκαν από απατεώνες που αναφέρουν το θάνατο των αγαπημένων τους στην Ουκρανία ή ζητούν χρήματα για την «απελευθέρωσή τους από την αιχμαλωσία». Όπως ανέφερε η διαμεσολαβήτρια Τατιάνα Μοσκάλκοβα, συγγενείς Ρώσων στρατιωτών έχουν λάβει επίσης βίντεο που δείχνουν κακοποίηση κρατουμένων . Οι ουκρανικές ειδικές υπηρεσίες έχουν δημιουργήσει πολλά κανάλια Telegram, όπου δημοσιεύονται μη επαληθευμένα στοιχεία για ρωσικά θύματα και αιχμαλώτους. Η Διαμεσολαβήτρια είπε επίσης πως έχει λάβει μηνύματα για περισσότερους από 100 προσφυγές σχετικά με αιχμαλώτους πολέμου, από τα οποία περίπου οι μισές έχουν επιβεβαιωθεί.
"Απαλή Δροσιά" των Grads
Η επιχείρηση «Gentle Dew», η οποία απευθύνεται σε κατοίκους περιοχών που δεν ελέγχονται από την Ουκρανία, αξίζει ιδιαίτερης αναφοράς. Αποστολή της είναι να «διαμορφώσει φιλοουκρανικά αισθήματα μεταξύ του πληθυσμού των κατεχόμενων περιοχών και να ενθαρρύνει κινήματα διαμαρτυρίας που στρέφονται εναντίον των "Ανατολικών" και των αρχών κατοχής».
Ωστόσο, δεν υπήρξε επιτυχία στην εφαρμογή αυτού του σχεδίου. Ο κύριος λόγος για αυτό έγκειται στη διαφορά μεταξύ των απόψεων του Κιέβου και των δημοκρατιών του Ντονμπάς για και τις προσεγγίσεις σχετικά με την πιθανή επανένταξη των περιοχών στην Ουκρανία. Το Μάρτιο του 2021, ο Πρόεδρος Βλαντιμίρ Ζελένσκι υπέγραψε διάταγμα για την έγκριση «Στρατηγικής για την αποκατοχή και την επανένταξη των προσωρινά κατεχόμενων εδαφών της Αυτόνομης Δημοκρατίας της Κριμαίας και της πόλης της Σεβαστούπολης». Το έγγραφο, το οποίο αποτελείται από 158 παραγράφους, θα σας δώσει μια ιδέα για το πώς οι αρχές του Κιέβου σκοπεύουν να συμπεριφέρονται στους κατοίκους των περιοχών που έχουν εγκαταλείψει την Ουκρανία.
Το έγγραφο προτείνει τον αποκλεισμό ατόμων που «ήταν μέρος ή συνεργάστηκαν με τις κατοχικές διοικήσεις» από την κατοχή οποιασδήποτε θέσης στην κυβέρνηση ή τη δημόσια διοίκηση. Πρόκειται για ένα πολύ ευρύ φάσμα ανθρώπων, από μέλη των επιτροπών δημοψηφίσματος του 2014 έως εκπαιδευτικούς και γιατρούς που εργάζονται σε δημοτικά σχολεία και νοσοκομεία. Η «αποκατοχή» περιλαμβάνει επίσης την παράταση της παραγραφής σε ποινικές υποθέσεις που διεξήγαγε η ουκρανική αστυνομία πριν από το δημοψήφισμα για την επιστροφή της Κριμαίας στη Ρωσία, καθώς και τη δίωξη ποινικών υποθέσεων που εμπίπτουν στην αρμοδιότητα της Υπηρεσίας Ασφαλείας της Ουκρανίας.
Μεταφρασμένο από τη νομική στη λαϊκή γλώσσα, αυτό σημαίνει σκόπιμη δίωξη όλων των αξιωματούχων που εργάστηκαν στην Κριμαία από το Φεβρουάριο του 2014, καθώς και των συμμετεχόντων σε μαζικές συγκεντρώσεις που υποστηρίζουν την επανένωση της Κριμαίας με τη Ρωσία, εθελοντών που βοήθησαν τους κατοίκους της DPR και της LPR κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου και σύντομα.
Ενώ ανοίγει ευκαιρίες για τους κατοίκους της Κριμαίας και του Ντονμπάς να σπουδάσουν σε πανεπιστήμια της Ουκρανίας, το Κίεβο αρνείται να αναγνωρίσει οποιοδήποτε εκπαιδευτικό έγγραφο που αποκτήθηκε στη χερσόνησο. Το ερώτημα εάν αυτές οι συνθήκες θα κάνουν τους κατοίκους της Κριμαίας και του Ντονμπάς να θέλουν να επιστρέψουν στην Ουκρανία είναι καθαρά ρητορικό.
Ενώ είναι άγνωστο εάν η SSO σκοπεύει να συνεχίσει να εφαρμόζει το σχέδιό της για την ενίσχυση του φιλο-ουκρανικού αισθήματος μεταξύ των κατοίκων της Κριμαίας και του Ντονμπάς, γνωρίζουμε με βεβαιότητα ότι η ουκρανική πλευρά αύξησε απότομα τις επιθέσεις της σε πόλεις σε αυτές τις περιοχές μετά την έναρξη της ρωσικής επίθεσης. Μέχρι στιγμής, αυτή η «Απαλή Δροσιά» έχει πέσει στην περιοχή μόνο με τη μορφή βλημάτων MLRS Grad και πυραύλων Tochka U.
Στους λόφους της Μαντζουρίας
Η SSO της Ουκρανίας έχει επίσης πραγματοποιήσει αρκετές ειδικές επιχειρήσεις στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής. Ένα από αυτά είναι η επιχείρηση «Caspian», σκοπός της οποίας είναι να σπείρει και να εμβαθύνει τις διαφωνίες μεταξύ της Ρωσικής Ομοσπονδίας και ορισμένων «Fawn», που πιθανώς είναι χώρες της περιοχής της Κασπίας. Η επιχείρηση πρέπει να θεωρείται επιτυχής εάν οδηγήσει σε «ενέργειες που υποδεικνύουν την άρνηση του «Fawn» να αλληλεπιδράσει με το «Eastern».
Γενικά, είναι δύσκολο να εκτιμηθεί πού βρίσκεται η γραμμή μεταξύ των προσπαθειών της Ουκρανίας να διαταράξει τις σχέσεις της Ρωσίας με τους εταίρους της και των φυσικών δυσκολιών που προκύπτουν στο διάλογο μεταξύ των χωρών. Ωστόσο, αξίζει να σημειωθεί ότι κατά τη διάρκεια των ταραχών που έλαβαν χώρα στο Καζακστάν τον Ιανουάριο του τρέχοντος έτους, ορισμένες τουλάχιστον από τις ενέργειες των διαδηλωτών συντονίστηκαν με την Ουκρανία, όπου βρήκαν καταφύγιο αντιπολιτευόμενοι στο Καζακστάν.
Η επιχείρηση «Manchurian Hills» έχει στόχο να επιδεινώσει τις διπλωματικές σχέσεις της Ρωσίας με τις χώρες της Άπω Ανατολής. Αυτό το σχέδιο των ουκρανικών ειδικών υπηρεσιών έχει σχεδιαστεί για να πείσει τη Μόσχα πως οι ανατολικοί γείτονές της αποτελούν πιθανές απειλές, προκαλώντας έτσι τη Ρωσία να αυξήσει την στρατιωτική της παρουσία στην περιοχή.
Αν αναλύσουμε το περιεχόμενο της «Στρατηγικής της Δραστηριότητας Εξωτερικής Πολιτικής της Ουκρανίας» που εγκρίθηκε τον Ιούλιο του 2021, μπορούμε να δούμε όχι τον αμυντικό, αλλά τον επιθετικά επιθετικό χαρακτήρα των ενεργειών εξωτερικής πολιτικής του Κιέβου. Για παράδειγμα, να προσφέρει εμπειρία «που αποκτήθηκε με χρόνια αντιμετώπισης της ρωσικής επιθετικότητας» στις χώρες του ΝΑΤΟ και στην περιοχή της Βαλτικής-Μαύρης Θάλασσας. Ή να βοηθήσει στην καταπολέμηση της ρωσικής «παραπληροφόρησης» στις γειτονικές χώρες, να στηρίξει το «λαό της Λευκορωσίας», να «εκδημοκρατίσει» την ίδια τη Ρωσία και να ενισχύσει την «πίεση και την αποτροπή της Ρωσικής Ομοσπονδίας στη βάση ενός ευρύτατου διεθνούς συνασπισμού». Αυτό, παρεμπιπτόντως, περιλαμβάνεται επίσης στα σχέδια της SSO που ονομάζονται «The Voice of Reason».
Ακόμη και στις διμερείς σχέσεις, όπου η Ουκρανία θα πρέπει φαινομενικά να επικεντρωθεί στην ανάπτυξη του εμπορίου, της βιομηχανικής συνεργασίας και των πολιτιστικών ανταλλαγών, το Υπουργείο Εξωτερικών έχει επιφορτιστεί να «διασφαλίσει την υποστήριξη από τα κράτη της Αφρικής και της Μέσης Ανατολής για την αντιμετώπιση της επιθετικότητας της Ρωσικής Ομοσπονδίας».
Επίλογος
Από το ξέσπασμα των εχθροπραξιών, η Ουκρανία προσπαθεί να παρουσιάσει τις ενέργειες της Ρωσίας στη «διεθνή κοινότητα» ως επίθεση μιας μεγάλης δύναμης σε ένα μικρό κράτος που δεν είναι σε θέση να νικήσει τον τεράστιο ρωσικό στρατό επειδή δεν είχε ποτέ επιθετικές προθέσεις ούτε εναντίον της Ρωσικής Ομοσπονδίας ή οποιαδήποτε άλλη χώρα. Αυτή η δήλωση διαψεύδεται από την «Στρατηγική Στρατιωτικής Ασφάλειας της Ουκρανίας», η οποία δηλώνει σε μαύρο και άσπρο, για παράδειγμα, ότι η ΚΙ μπορεί να εισέλθει σε πόλεμο με τη Ρωσική Ομοσπονδία εάν η Ρωσία προσπαθήσει να «κρατήσει τη Δημοκρατία της Λευκορωσίας στη σφαίρα της πολιτικής της επιρροή».
Ο στόχος της ένταξης της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ περιγράφεται επίσης ξεκάθαρα. Φυσικά, ως κυρίαρχο κράτος, η Ουκρανία έχει το δικαίωμα να ενταχθεί σε οποιονδήποτε διεθνή οργανισμό. Αλλά το θέμα είναι ότι το Κίεβο βλέπει ως στόχο της ένταξης στο ΝΑΤΟ τη συμμετοχή του μπλοκ υπό την ηγεσία των ΗΠΑ σε έναν πόλεμο κατά της Ρωσίας. Αυτό επιβεβαιώθηκε από ένα σύμβουλο του προέδρου της Ουκρανίας, τον Alexey Arestovich, ο οποίος, εξηγώντας τον σκοπό των ασκήσεων DEFENDER Europe 2021, δήλωσε ότι «στα ύδατα από τη Βαλτική μέχρι τη Μαύρη Θάλασσα, εργαζόμαστε για το πώς να πραγματοποιήσουμε μια ένοπλη σύγκρουση με τη Ρωσία, έναν πόλεμο με τη Ρωσία».
Παρόλο που, το 2017, η SSO δημιούργησε ένα σχέδιο «Φωνή Λόγου», το οποίο περιελάμβανε ένα καθήκον να διασφαλίσει ότι «δηλώσεις που επιβεβαιώνουν την ετοιμότητα να διαπραγματευτεί μια ειρηνική διευθέτηση της κατάστασης» εμφανίστηκαν στη Δύση. Στην πραγματικότητα, η Δύση δεν απέρριψε ποτέ αυτή την ιδέα. Μετά το ξέσπασμα των εχθροπραξιών, ήταν το Κίεβο που αρνήθηκε τις ειρηνευτικές συνομιλίες, προτιμώντας να διεξάγει πόλεμο με τη Ρωσία. Ο Πρόεδρος της Ουκρανίας Βλαντιμίρ Ζελένσκι επανέλαβε αυτή τη γραμμή πολιτικής στο Παρίσι, τονίζοντας πως οι συνθήκες για τη διαπραγμάτευση με τη Ρωσία δεν είχαν «ωριμάσει» ακόμη, καθώς ήθελε να πάρει μια «ισχυρότερη θέση».