Σεπτέμβριος 2022: Πού πάμε;

Αυτές τις μέρες με ρωτούν γιατί δε γράφω για την ιστορία της Ουκρανίας. Γιατί βασικά δε μου αρέσει. Έχω φίλους Ρώσους, έχω φίλους Ουκρανούς, τόσο από το Ντονμπάς όσο και από τη Δυτική Ουκρανία, ο καθένας με διαφορετική άποψη για μια ιστορία που δεν έχει καμία σχέση με εμένα. Δε γράφω για τη Ρωσία γιατί δε μένω εκεί και αρνούμαι να κάθομαι στο γραφείο μου και να επινοώ πράγματα για ιστορίες για τις οποίες δεν ξέρω τίποτα. Έχω ήδη πει πως γράφω όταν έχω ακούσει και διαβάσει πολύ πρώτα και έτσι υπάρχουν πολύ καλύτερα προετοιμασμένοι από εμένα για να αντιμετωπίσουν αυτό το θέμα και ούτως ή άλλως, για να γίνει ένα άρθρο που αξίζει να διαβαστεί, πρέπει να αφήσει στον αναγνώστη μία ουσιαστική εμπειρία, όπως η παρουσίαση νέων γεγονότων ή η διδασκαλία για κάτι ή η παρουσίαση ιδεών. Άλλοι εδώ σε αυτήν την εφημερίδα μπορούν να το κάνουν αυτό σχετικά με την Ουκρανία πολύ καλύτερα από εμένα.

Timothy Bancroft-Hinchey - pravda.ru / Παρουσίαση Freepen.gr

Η άποψή μου συνεχίζει να είναι η ίδια. Πρώτα, μια λέξη για τις οικογένειες εκείνων που σκοτώθηκαν ή τραυματίστηκαν ή έμειναν άστεγοι ή έχασαν τα κατοικίδιά τους, όποιοι κι αν είναι. Δεύτερον, αυτό έρχεται εδώ και πολύ καιρό. Άκουσε κανείς τις ανησυχίες της Ρωσίας για τους Ρωσόφωνους και τη ρωσική κουλτούρα καθώς οι γραμμές στους χάρτες άλλαξαν αλλά η κατοικία όχι; Αντιμετώπισε κανείς τα θέματα όπως προέκυψαν, δηλαδή φασίστες στους δρόμους, οπλισμένοι, φωνάζοντας Θάνατος στους Ρώσους και τους Εβραίους; Φορώντας διακριτικά νεοναζί σε τάγματα μέσα στις ένοπλες δυνάμεις της Ουκρανίας; Σφαγές Ρωσόφωνων; Πού ήταν τότε η διεθνής κοινότητα;

Ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίστηκαν αυτά τα πράγματα ήταν να αρνηθούμε την ύπαρξη τους, να τα σκουπίσουμε από το Διαδίκτυο και μετά να πούμε "ΟΚ απόδειξέ το!" όταν κάποιος ανέφερε το παρασκήνιο της τρέχουσας κρίσης. Γεγονός είναι πως το Κίεβο υιοθέτησε μια πολύ ανόητη πολιτική σχετικά με τις ρωσόφωνες περιοχές της Ουκρανίας, καταστέλλοντας τον πολιτισμό τους, επιτιθέμενο σε αυτούς, αναγκάζοντάς τους να πάρουν τα όπλα για να προστατευτούν, και στη συνέχεια υπέγραψε τις Συμφωνίες του Μινσκ που κράτησαν αυτές τις περιοχές εντός της Ουκρανίας αλλά απολάμβαναν τη δική τους κουλτούρα, αλλά στη συνέχεια αρνήθηκε να εφαρμόσει τους όρους τους.

Όταν μπλέκεις φασίστες, προκύπτουν προβλήματα

Η ιστορία της ίδιας της οικογένειάς μου με έχει διδάξει ότι όταν μπλέκεις φασίστες, προκύπτουν προβλήματα.

Είχα μέλη της οικογένειας σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Έχω επισκεφτεί αυτά τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και είδα μόνος μου τι συνέβη μέσα. Υπάρχουν αυτοί που το αρνούνται και τραβούν το μαλλί στα μάτια τους. Μπορούν να κάνουν το ίδιο πράγμα για την Ουκρανία, αλλά είτε οι ενέργειες των δυνάμεων του Κιέβου αποσύρθηκαν είτε όχι από το Δίκτυο, δε σημαίνει πως δεν έγιναν.

Τώρα όσον αφορά τις λεπτομέρειες της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης στην Ουκρανία, δεν ήμουν ενήμερος για την απόφαση να εξαπολυθεί η επίθεση, δεν είχα ιδέα ότι ερχόταν, και έκτοτε γνωρίζω τις πληροφορίες που παίρνω από το ρωσικό Υπουργείο Άμυνας, τις δικές μου επαφές στην περιοχή και μια μονόπλευρη δυτική μηχανή προπαγάνδας που αποφάσισε να λογοκρίνει τα μεγάλα ρωσικά ειδησεογραφικά μέσα. Μπορώ να τα δω ούτως ή άλλως χρησιμοποιώντας εναλλακτικές μεθόδους. Τόσα πολλά για τη δημοκρατική μηχανή λογοκρισίας της Ursula von der Leyen! Έχω και τις δύο πλευρές της ιστορίας στο φορητό υπολογιστή μου, οι περισσότεροι όχι.

Τι θα γινόταν αν η Ρωσία είχε εξοπλίσει το Ιράκ ή τη Λιβύη;

Και ολοκληρώνω αυτήν την ενότητα με μια λέξη για τα θύματα και τις οικογένειές τους, τα σπίτια και τα κατοικίδια ζώα τους, όποιοι κι αν είναι. Ίσως αν όλοι ακολουθούσαμε την προσέγγισή μου, χωρίς να μισούμε αλλά να προσπαθούμε να βρούμε λύσεις, αντί να κάνουμε συνεχώς δαιμονολογία, θα μπορούσαμε να το ξεπεράσουμε πιο γρήγορα. Ο εξοπλισμός της Ουκρανίας είναι μια επιλογή. Παρατείνει τη σύγκρουση φυσικά και χρησιμοποιεί Ουκρανούς ως στρατιώτες πληρεξουσίου σε έναν πόλεμο εναντίον της Ρωσίας. Ας βάλουμε την μπότα στο άλλο πόδι και ας ρωτήσουμε τι θα έκανε το ΝΑΤΟ αν η Ρωσία είχε εξοπλίσει το Ιράκ ή τη Λιβύη;


Λέγοντας την αλήθεια

Γνωρίζω γιατί οι δυτικές αρχές λογοκρίνουν τα ρωσικά μέσα ενημέρωσης. Ήταν για να μπορέσουν να παρουσιάσουν τη δική τους εκδοχή της αλήθειας ως αλήθεια. Δεν ήταν λοιπόν δύσκολο να δεις πού πήγαινε αυτό. Πρώτον, ζωγραφίστε τη Ρωσία ως τον επιτιθέμενο χωρίς να λάβετε υπόψη τουλάχιστον οκτώ χρόνια βίας εναντίον ρωσόφωνων αμάχων στα ανατολικά της χώρας, με τους νέους να φορούν μπλουζάκια του Χίτλερ και να τους αποκαλούν υπάνθρωπους. Δεύτερον, ζωγραφίστε τη Ρωσία ως παρία. Τρίτον, βρείτε ένα παιδί που κλαίει και τοποθετήστε το στο βραδινό δελτίο ειδήσεων με έναν ωραίο τρομερό τίτλο και σeξι ήχους. Τέταρτον, βρείτε μερικά ερείπια και παρουσιάστε τα ως μια αδιάκριτη ρωσική επίθεση εναντίον αμάχων χωρίς να μπείτε στον κόπο να μάθετε τι συνέβη (Ουκρανοί στρατιώτες χρησιμοποιούν περιοχές αμάχων ως κάλυψη;). Πέμπτον, βρείτε έναν τάφο και πείτε πως είναι μια ρωσική σφαγή (ανεξάρτητα από το αν τη διέπραξαν Ουκρανοί φασίστες ενάντια σε αυτούς που αντιλαμβάνονταν ως συνεργάτες). Έτσι, όταν αφαιρείτε την άλλη όψη της ιστορίας με λογοκρισία, μπορείτε να συνδυάσετε ό,τι θέλετε και να το παρουσιάσετε ως γεγονότα σε ένα αφελές κοινό που του παρουσιάζουν κινούμενα σχέδια, τις κλανιές και τα ριάλιτι. Και ποπ κορν.

Η αλήθεια, μπορώ να σας διαβεβαιώσω, δεν είναι μόνο αυτό που λέει η επίσημη (δυτική) εκδοχή των γεγονότων.

Πρελούδιο για την πορεία προς τα εμπρός

Οι συγκρούσεις πάντα τελειώνουν κάποια στιγμή. Τώρα με την κλήση 300.000 εφέδρων στη Ρωσία, τα πράγματα δεν πρόκειται να γίνουν πιο ήρεμα στο μέτωπο. Για όσους ξέρουν για τι πράγμα μιλάνε, δεν είναι όλοι στη Ρωσία εναντίον της κλήσης και, όπως έχω ξαναπεί, όταν η Ρωσία αρχίζει να μπαίνει σε αυτή τη βαθιά Ρωσία και όταν η μηχανή αρχίζει να κυλά... ρωτήστε τον Ναπολέοντα ή τον Χίτλερ τι συμβαίνει.

Θα μπορούσαμε να ξεκινήσουμε ρωτώντας τον Ζελένσκι γιατί στο διάολο αρνήθηκε να εφαρμόσει τις Συμφωνίες του Μινσκ, τις οποίες υπέγραψε η χώρα του. Το Donbass θα ήταν σήμερα μέσα στην Ουκρανία, σε ειρήνη.

Οι μόνες ανταλλαγές θα ήταν στο εμπόριο και τα χαμόγελα. Αλλά όχι, ο Ζελένσκι είναι πολύ απασχολημένος με τη διαμόρφωση μιας καριέρας στο Χόλιγουντ ως κάποιου είδους Μπάτμαν της Ανατολικής Ευρώπης, γενειοφόρος, φορώντας κούραση, προσπαθώντας να ακούγεται ανδρείος με μια τραχιά φωνή. Ακούγεται σαν να προσπαθούσε να παίξει το πιάνο με το πέος του και το κόλλησε ανάμεσα στο A sharp και το B flat.

Γιατί η Ρωσία δεν έφερε το θέμα της επίθεσης των πολιτών της (πολιτιστικής οικογένειας) στην ευρύτερη διεθνή κοινότητα; Το έκανε, για οκτώ χρόνια. Κανείς δεν άκουσε και αντ' αυτού μετέφερε δυνάμεις στην Ουκρανία. Ίσως λοιπόν ήρθε η ώρα να αρχίσετε να ακούτε.

Το πώς επιστρέφουμε τώρα στο σημείο πριν από το Φεβρουάριο του 2022 είναι πολύ δύσκολο να το δούμε. Οι περισσότεροι από τους ανθρώπους στην Κριμαία και το Ντονμπάς, ό,τι και αν λένε, ταυτίζονται ως Ρώσοι και θέλουν να είναι Ρώσοι (εκτός από το γεγονός πως επί Μόσχας, λαμβάνουν πολύ περισσότερα οικονομικά από ό,τι στο Κίεβο). Ενώ ξένοι παίκτες χρησιμοποιούν την Ουκρανία και παρατείνουν τη σύγκρουση, και ενώ το Κίεβο δηλώνει ότι δεν αποδέχεται να χαθεί κανένα από τα εδάφη του, το καλύτερο που μπορούμε να ελπίζουμε αυτή την στιγμή είναι κάποιου είδους κατάπαυση του πυρός.

Η ανάγνωσή μου είναι ότι αυτό θα συμβεί, αλλά μόνο αφού το ΝΑΤΟ ανεβάσει τα ηνία και τη σύγκρουση σε υψηλότερο επίπεδο, αναγκάζοντας τη Ρωσία να αξιοποιήσει περισσότερο τους εφέδρους της και να χρησιμοποιήσει πιο θανατηφόρα όπλα, τα οποία δεν έχει ακόμη αναπτύξει. Θυμηθείτε, η Ρωσία έχει αναπτύξει περίπου το δέκα τοις εκατό των ενόπλων δυνάμεών της στην Ουκρανία και μπορεί αν θέλει να καλέσει 25 εκατομμύρια επιπλέον στρατιώτες. Επομένως, είναι νηπιακό να πιστεύουμε πως η Ρωσία απλώς θα αποσυρθεί και θα φύγει.

Σε αυτό το σενάριο έχουμε μια ακαταμάχητη δύναμη που αντιμετωπίζει μια ακίνητη και αδιαπέραστη μάζα με αυξανόμενα θύματα. Εάν η Δύση σταματήσει να υποστηρίζει την Ουκρανία, θα καταρρεύσει. Εάν ο Ζελένσκι αποδεχθεί την απώλεια της Κριμαίας και του Ντονμπάς, και τώρα ποιος ξέρει τι άλλο έδαφος, θα πρέπει πράγματι να καταφύγει στο Χόλιγουντ. Κάτι κακό θα προκύψει στο Κίεβο, ποιος ξέρει τι θα συμβεί στη Μόσχα χωρίς τον Πρόεδρο Πούτιν; Άσχημα vibes, άνθρωποι, άσχημα vibes. Αυτό δεν μπορεί να πάει πουθενά προς το στρατόπεδο ειρήνης.

Ο δρόμος προς τα εμπρός: Εύρεση λύσεων

Ας αφαιρέσουμε τον Μπάιντεν και τον Τρας από την εξίσωση, γιατί χρειαζόμαστε μερικούς ενήλικες στο δωμάτιο. Μια πολιτιστική πρωτοβουλία, την οποία ξεκίνησα στην αρχή αυτής της σύγκρουσης, φέρνοντας μαζί όλες τις πλευρές στην τέχνη, τη μουσική, τη λογοτεχνία, τον αθλητισμό, αποδείχτηκε ότι δεν ήταν αρχή και ήταν αφελώς αισιόδοξη, τώρα το αποδέχομαι. Αλλά προσπάθησα.

Λοιπόν, πώς μπορείτε να κάνετε τα παιδιά που πυροβολούν ο ένας τον άλλον να καθίσουν μαζί; Δώστε τους μια εναλλακτική. Σε αυτή την περίπτωση, δεν υπάρχει. Ας δημιουργήσουμε λοιπόν μία. Όπως είπα, αφαιρέστε τον Μπάιντεν και την Τρας, δεν μπορούν να δουν πέρα ​​από τη μύτη τους και έχουν μια λέξη στην οποία εστιάζουν τα μάτια τους που ανοιγοκλείνουν: ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ. Χαμογελούν στις ιδιοτροπίες εκείνων που βγάζουν χρήματα από την κακοτυχία των άλλων, το στρατιωτικό-βιομηχανικό σύμπλεγμα και τους BARFFED (Banking, Arms, Resources, Finance, Food, Energy, Drugs Lobbies - Τράπεζες, Όπλα, Πόροι, Οικονομικά, Τρόφιμα, Ενέργεια, Λόμπι Ναρκωτικών).

Το τσιτάτο είναι το εμπόριο. Ξέρεις, μια ανταλλαγή αγαθών και χρημάτων, δεν πυροβολείς τον τύπο που θέλεις να αγοράσει τα πράγματά σου, έτσι; Με το εμπόριο έρχεται και η ανάπτυξη. Αφήστε τα όπλα εκεί που είναι, δεν τα χρειάζεστε για να τα ανταλλάξετε. Αφήστε τους στρατιώτες εκεί που είναι, θα χαρούν να καθίσουν αναπαυτικά και να παίξουν χαρτιά και ποδόσφαιρο μαζί και όταν βαρεθούν θα φωνάξουν στην άλλη πλευρά, ρε παιδιά! Ελάτε να παίξουμε ποδόσφαιρο μαζί!!! Τότε, Γεια! Ας μεθύσουμε!!

Η προένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση για την Ουκρανία μπορεί να οδηγήσει σε επέκταση των μέτρων σε μια «εμπορική ομοσπονδία» περιοχών, όχι σε πολιτική, συμπεριλαμβανομένου του Ντονμπάς, της Κριμαίας κ.λπ. βελτιώνοντας το βιοτικό επίπεδο, επισκευάζοντας ζημιές, ανταλλαγή μετρητών και όχι πυροβολισμούς, ενώ συνεχίζεται μια διαδικασία ειρήνης και συμφιλίωσης και μπορούν να ξεκινήσουν οι συνομιλίες. Τελικά, αν ολόκληρη η περιοχή απολαμβάνει τα ίδια οικονομικά οφέλη και κατάσταση, οι γραμμές στους χάρτες δε θα έχουν σημασία. Θυμάστε τη Βόρεια Ιρλανδία;

Η εναλλακτική, κυρίες και κύριοι, είναι μια σύγκρουση που θα κλιμακωθεί σε μια πυρηνική ανταλλαγή και μια καταστροφή από την οποία μπορεί να μην ανακάμψουμε ποτέ. Ναι, η Ανθρωπότητα είναι τόσο ανόητη.

Ας μη χάνουμε χρόνο να βρούμε τον μπαμπούλα εδώ, υπάρχουν δύο όψεις σε κάθε νόμισμα, δύο όψεις σε μια ιστορία, σε αυτήν, πολλή υποκρισία, έλλειψη επικοινωνίας, ανόητες αποφάσεις, φασίστες όλα μπερδεμένα σε μια ανάμειξη σακούλα κακής θέλησης. Ας βρούμε λύσεις.

Νεότερη Παλαιότερη
--------------
Ακούστε το τελευταίο ηχητικό από τη ΜΕΣΗ ΓΡΑΜΜΗ


Η Freepen.gr ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει για τα άρθρα / αναρτήσεις που δημοσιεύονται και απηχούν τις απόψεις των συντακτών τους και δε σημαίνει πως τα υιοθετεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών ή ότι υπάρχει κάποιο σφάλμα, επικοινωνήστε μέσω e-mail