Patrick J. Buchanan - buchanan.org - Παρουσίαση Freepen.gr
Γράφουν οι New York Times:
Το ταξίδι της Πελόζι στην Ταϊβάν ξεκίνησε με το «αεροπλάνο της να αναχωρεί από την Κουάλα Λουμπούρ και να κατευθύνεται νοτιοανατολικά προς το ινδονησιακό τμήμα του Βόρνεο, στη συνέχεια να στρίβει βόρεια για να πετάξει κατά μήκος του ανατολικού τμήματος των Φιλιππίνων. Μια πιο άμεση - και πιο σύντομη - διαδρομή θα ήταν να πετάξουμε βορειοανατολικά σε μια απευθείας διαδρομή πάνω από τη Θάλασσα της Νότιας Κίνας προς την Ταϊβάν».
Η αποφυγή της Θάλασσας της Νότιας Κίνας από την Πελόζι μπορεί να έχει να κάνει με τη διεκδίκηση της Κίνας για το 90% της και τον έλεγχο της Κίνας των νησίδων σε αυτή τη θάλασσα που το Πεκίνο έχει μετατρέψει σε αεροπορικές, πυραυλικές και ναυτικές βάσεις.
Μετά από 19 ώρες στην Ταϊβάν, η Πελόζι πέταξε στη Νότια Κορέα, όπου η υποδοχή της χαρακτηρίστηκε «cool». Ο Πρόεδρος Yoon Suk Yeol, αν και βρισκόταν στο σπίτι στη Σεούλ όταν έφτασε η Pelosi, δεν συναντήθηκε μαζί της, αλλά είχε μια τηλεφωνική συνομιλία 40 λεπτών.
Η Νότια Κορέα, όπως και οι γείτονές της, αγωνιά να μην προσβάλει την Κίνα.
Σκεφτείτε αυτήν την ανωμαλία εδώ:
Η Νότια Κορέα, η Ιαπωνία, η Ταϊβάν, η Αυστραλία και η Νέα Ζηλανδία βασίζονται όλες στις Ηνωμένες Πολιτείες ως Νο. 1 σύμμαχό τους για την υπεράσπισή τους ενάντια στην Κίνα, αλλά όλες καυχώνται ότι η Κίνα είναι ο Νο. 1 εμπορικός εταίρος τους.
Πώς αντέδρασε το Πεκίνο στις 19 ώρες της Πελόζι στην Ταϊβάν;
Με πολεμικά αεροσκάφη, πολεμικά πλοία και βαλλιστικούς πυραύλους, η Κίνα πραγματοποίησε ασκήσεις με πραγματικά πυρά από το μεσημέρι της Πέμπτης έως το μεσημέρι της Κυριακής, σε έξι τοποθεσίες που περιβάλλουν την Ταϊβάν. Ένας κινεζικός πύραυλος πέταξε πάνω από την Ταϊβάν. Πέντε προσγειώθηκαν στην αποκλειστική οικονομική ζώνη της Ιαπωνίας.
Το αποτέλεσμα αυτών των πυροβολισμών στην Ταϊβάν και γύρω από αυτήν ήταν ναυτική καραντίνα ή αποκλεισμός. Πλοία και αεροπλάνα άλλων εθνών απέφυγαν αεροπορικούς διαδρόμους και ύδατα για να μην στοχοποιηθούν από τις κινεζικές δυνάμεις.
Η Κίνα ανακοίνωσε επίσης διπλωματικές και οικονομικές κυρώσεις κατά των ΗΠΑ και της Ταϊβάν, ακυρώνοντας τις συνομιλίες με την Ουάσιγκτον για την κλιματική αλλαγή και τις στρατιωτικές σχέσεις.
Η επίσκεψη της Πελόζι στην Ταϊβάν ήταν το έναυσμα που πυροδότησε τους κινεζικούς πολεμικούς αγώνες εναντίον της Ταϊβάν. Όμως αυτές οι αεροπορικές, ναυτικές και πυραυλικές ασκήσεις δεν είχαν προγραμματιστεί σε μια μέρα. Φαίνεται ότι είχαν προετοιμαστεί ως πρόβα τζενεράλε για το πώς η Κίνα σκοπεύει να φέρει την Ταϊβάν στην πατρίδα της, όταν ο πρόεδρος Xi Jinping αποφασίσει πως είναι η κατάλληλη στιγμή.
Η Πελόζι πέρασε το υπόλοιπο ταξίδι της επιμένοντας ότι η επίσκεψή της δεν αντιπροσώπευε καμία αλλαγή στην πολιτική των ΗΠΑ για την Ταϊβάν.
Μιλώντας σε δημοσιογράφους στο Τόκιο, η Πελόζι επανέλαβε: «Η εκπροσώπησή μας εδώ δεν αφορά την αλλαγή του status quo», προσθέτοντας πως το Πεκίνο «πιθανώς χρησιμοποιεί την επίσκεψή μας ως δικαιολογία».
Καθώς τα πραγματικά πυρά συνεχίστηκαν για 72 ώρες, ο Λευκός Οίκος επανέλαβε την Πελόζι πως οι ΗΠΑ αναγνωρίζουν τον ισχυρισμό του Πεκίνου ότι η Ταϊβάν είναι «μέρος της Κίνας» και δεν αμφισβητεί αυτόν τον ισχυρισμό. Ούτε έχουμε καμία πρόθεση να αλλάξουμε την πολιτική των ΗΠΑ για την Ταϊβάν, όπως αυτή ακολουθείται από τότε που ο Τζίμι Κάρτερ διέλυσε τις διπλωματικές σχέσεις των ΗΠΑ με την Ταϊβάν το 1979.
Πού ήταν το αμερικανικό αεροπλανοφόρο Ronald Reagan, τότε σε ασιατική αποστολή κατά τη διάρκεια όλων αυτών; Κρουαζιέρα στη Θάλασσα των Φιλιππίνων, όχι στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας ή στα Στενά της Ταϊβάν ή στη Θάλασσα της Ανατολικής Κίνας, τα οποία διεκδικεί εξ ολοκλήρου το Πεκίνο.
Ποιο ήταν το μήνυμα που εστάλη και το μήνυμα που ελήφθη από τα πολεμικά παιχνίδια με τα οποία απάντησε η Κίνα στην επίσκεψη της Πελόζι στην Ταϊβάν;
Από το Πεκίνο, το μήνυμα που εστάλη στις ΗΠΑ ήταν σαφές.
Η Κίνα θεωρεί την Ταϊβάν ως απομονωμένη επαρχία της. Θα αντιμετωπίσει οποιαδήποτε δύναμη, συμπεριλαμβανομένων των Ηνωμένων Πολιτειών, που θεωρείται ότι αμφισβητεί αυτήν την πολιτική πραγματικότητα. Θα ανταποκριθεί σε οποιαδήποτε κίνηση της Ταϊβάν να καθιερώσει την ανεξαρτησία της από το Πεκίνο ως casus belli, μια δικαιολογία για τον πόλεμο.
Ο Λευκός Οίκος δε μετέφερε αεροπλάνα, πλοία ή πύραυλους για να αντιμετωπίσει τις κινεζικές ασκήσεις με πραγματικά πυρά και, πράγματι, διαβεβαίωσε επανειλημμένα το Πεκίνο ότι η επίσκεψη της Πελόζι δεν αντιπροσώπευε καμία αλλαγή στην πολιτική των ΗΠΑ.
Είναι δύσκολο να δούμε πώς τα ελεύθερα και δημοκρατικά έθνη της Ασίας και οι σύμμαχοι των ΗΠΑ, η Ιαπωνία, η Νότια Κορέα και η Αυστραλία δεν μπορούσαν να αφαιρέσουν το συμπέρασμα ότι η επιθετική κινεζική επιθετικότητα μόλις αντιμετωπίστηκε από την αμερικανική παθητικότητα. Τα γεράκια μέλη της Γερουσίας όπως η Lindsey Graham φαίνεται να το πιστεύουν αυτό.
Σκεφτείτε την πορεία που ακολούθησε το Πεκίνο τον τελευταίο καιρό:
Έχει επιτεθεί και έχει καταλάβει συνοριακά εδάφη στα Ιμαλάια από την Ινδία, έχει διεκδικήσει σχεδόν ολόκληρη τη Θάλασσα της Νότιας Κίνας, έχει οχυρώσει μισή ντουζίνα νησιά σε αυτή τη θάλασσα, έχει διεκδικήσει τα στενά της Ταϊβάν ως χωρικά ύδατα, η διέλευση των οποίων από πολεμικά πλοία των ΗΠΑ και των συμμάχων απαιτεί την άδεια της Κίνας, διεκδίκησε την Ταϊβάν ως μέρος της Κίνας, καθώς και τα κοντινά νησιά Σενκάκου που κατέχονται από την Ιαπωνία.
Τώρα έστειλε στρατιωτικά αεροσκάφη και πολεμικά πλοία στα στενά της Ταϊβάν μέσα και πάνω από τα ύδατα που περιβάλλουν την Ταϊβάν και εκτόξευσε δοκιμαστικά πυραύλους και ρουκέτες για να ενισχύσει την αξίωσή της στο νησί.
Όταν η Κίνα του 21ου αιώνα διεκδικεί κάτι στην Ασία, υποστηρίζει τον ισχυρισμό της με δράση. Η τάση είναι αδιαμφισβήτητη και δείχνει μια μελλοντική αντιπαράθεση για την Ταϊβάν.