 |
| facebook.com/elysee.fr |
Νωρίτερα αυτό το καλοκαίρι, ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν προκάλεσε την «είσοδο της χώρας σε μια πολεμική οικονομία στην οποία πιστεύω ότι θα οργανωθούμε μακροπρόθεσμα». Θα ακουγόταν οικείο σε όποιον έδινε προσοχή κατά τη διάρκεια της πανδημίας Covid-19.
Rachel Marsden - RT / Παρουσίαση Freepen.gr
Ανακοινώνοντας τα πρώτα lockdown Covid το Μάρτιο του 2020, ο Macron είπε έξι φορές πως η Γαλλία ήταν «σε πόλεμο» – με τον Covid. «Ποτέ η Γαλλία δε χρειάστηκε να λάβει τέτοιες αποφάσεις σε καιρό ειρήνης», είπε, επιμένοντας στη μιλιταριστική ρητορική που χρησίμευε για να δικαιολογήσει το κλείδωμα ενός ολόκληρου έθνους μέσα στα σπίτια του για εβδομάδες αδιάκοπα.
Ήταν ένα τέντωμα, φυσικά. Η Γαλλία δεν ήταν «σε πόλεμο» με έναν ιό. Αλλά η γλώσσα ήταν τόσο υπερβολική που προερχόταν από κάποιον σε θέση ύψιστης εθνικής εξουσίας που οι άνθρωποι είτε τρόμαξαν είτε πείστηκαν πως εκπλήρωναν ένα πατριωτικό καθήκον καθισμένοι στο σπίτι όλη μέρα και βλέποντας Netflix. Σε κάθε περίπτωση, αν αμφισβητούσατε ή λέγατε κάτι ενάντια στο πλαίσιο του πολέμου του Μακρόν, χαρακτηριζόσασταν εγωκεντρικός και ανεύθυνος από εκείνους στους οποίους είχε λειτουργήσει η ρητορική.
Ο φόβος έδωσε στον Μακρόν και στην κυβέρνησή του το περιθώριο να περιορίσουν τις ελευθερίες των ανθρώπων ελλείψει ουσιαστικής αντιπολίτευσης. Οι κακές εσωτερικές πολιτικές και οι αντιδημοφιλείς αποφάσεις προφανώς παίρνουν λευκή κάρτα εάν υπηρετούν έναν πόλεμο κάποιου είδους.
Η πανδημία μόλις έχει εξασθενίσει και ο Μακρόν έχει ήδη επιστρέψει για να δοκιμάσει την ίδια στρατηγική της χρήσης υπερβολικής, μιλιταριστικής ρητορικής εν μέσω της σύγκρουσης στην Ουκρανία, παρόλο που ούτε η Γαλλία ούτε η ΕΕ βρίσκονται σε πόλεμο με τη Ρωσία.
Αυτό που έχουν κάνει η Γαλλία και η ΕΕ, ωστόσο, είναι να επιβάλλουν κυρώσεις για το δικό τους φθηνό ενεργειακό εφοδιασμό από τη Ρωσία από την οποία εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό οι οικονομίες τους. Αρχικά, χτύπησαν τον εαυτό τους στην πλάτη γιατί κατάλαβαν ότι μπορούσαν απλώς να χτυπήσουν τα δάχτυλά τους και να στραφούν σε κάτι πιο πράσινο. Όταν αυτό δε λειτούργησε, κατηγόρησαν τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν για τις δικές τους σπασμωδικές επιλογές. Και τώρα, προσπαθούν να παρουσιάσουν τους εαυτούς τους ως σε πόλεμο με τη Ρωσία ως έναν τρόπο να εξηγήσουν στους δικούς τους πολίτες γιατί οδεύουν προς μια ενεργειακή κρίση και το κόστος ζωής που ήταν εντελώς αποφεύξιμα.
Την περασμένη εβδομάδα, λοιπόν, ο Μακρόν είπε κατά τη διάρκεια μιας αναμνηστικής ομιλίας πως «ο πόλεμος επέστρεψε λίγες ώρες από τα σύνορά μας σε ευρωπαϊκό έδαφος». Δεν υπάρχει, φυσικά, πόλεμος στο γαλλικό έδαφος, ούτε σε αυτό της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η Γαλλία, όπως και οι σύμμαχοί της στην ΕΕ, επέλεξαν οικειοθελώς να εξαντλήσουν τα στρατιωτικά της αποθέματα εις βάρος της δικής της εθνικής ασφάλειας μόνο κατόπιν αιτήματος του Ουκρανού προέδρου Βλαντιμίρ Ζελένσκι. Επέλεξε επίσης να ακρωτηριάσει ένα κρίσιμο οικονομικό σωσίβιο χωρίς βιώσιμο εφεδρικό σχέδιο. Οι γαλλικοί πυρηνικοί αντιδραστήρες έχουν διαβρωθεί και παραμεληθεί για τόσο καιρό στο πλαίσιο του σχεδίου του κράτους να απομακρυνθεί από την πυρηνική ενέργεια (πριν ο Μακρόν συνειδητοποιήσει τι κακή ιδέα ήταν αυτή) που δεν είναι σαφές εάν η Γαλλία θα έχει αρκετή ενέργεια όταν φτάσει η ώρα της κρίσης. Είναι σαν όταν ο πανικός της κυβέρνησης για τον Covid και η πολεμική πλαισίωση χρησίμευσαν για να συσκοτίσουν τα χρόνια κακοδιαχείρισης του διαβρωμένου πλέον συστήματος υγειονομικής περίθαλψης από το κράτος.
Οι Γάλλοι πολίτες ανέθεσαν στην κυβέρνηση να δώσει προτεραιότητα στη γαλλική εθνική και οικονομική ασφάλεια πάνω από όλα. Αντίθετα, ο Μακρόν το έχει συμβιβάσει ακολουθώντας τα αυτοτραυματιστικά διατάγματα της ΕΕ. Και τώρα φαίνεται να παίζει το κουρασμένο παιχνίδι να προσπαθεί να τρομάξει κάποιο περιθώριο από τον κόσμο για να μην επαναστατήσει.
«Σκέφτομαι τους ανθρώπους μας, που θα χρειαστούν τη δύναμη της ψυχής για να αντιμετωπίσουν τις επόμενες στιγμές, να αντισταθούν στις αβεβαιότητες…ενωμένοι, να συμφωνήσουν να πληρώσουν το τίμημα για την ελευθερία και τις αξίες μας», είπε ο Μακρόν την περασμένη εβδομάδα. Η Ουκρανία δεν υπερασπίζεται τις γαλλικές αξίες ή ελευθερίες. Αλλά ακριβώς όπως το να κλειστούμε στο σπίτι μας πουλήθηκε ως το τίμημα για τη διάσωση ζωών κατά τη διάρκεια του Covid, έτσι και το γαλλικό αίσθημα αλληλεγγύης ή αδελφότητας –που αναγράφεται στο εθνικό σύνθημά του– έχει χρησιμοποιηθεί πολύ συχνά ως τρόπος ειρήνευσης των μαζών.
Ορισμένα μέλη της πολιτικής αντιπολίτευσης βλέπουν τη χειραγώγηση του Μακρόν. «Ο σοβαρός ρόλος της Γαλλίας είναι να ενθαρρύνει την ειρήνη, όχι τον πόλεμο, επιστρέφοντας στις συμφωνίες του Μινσκ τις οποίες αψήφησαν το ΝΑΤΟ και ο Μακρόν», έγραψε στο Twitter η πρώην υπουργός και υποψήφια για την προεδρία της Γαλλίας Σεγκολέν Ρουαγιάλ. «Και ας προσδιορίσουμε επειγόντως τα αίτια και τους κερδοσκόπους του πολέμου, τις αξίες και τις προτεραιότητες του γαλλικού λαού».
Οι σαφείς ορισμοί είναι σημαντικοί για να μην ξεγελιόμαστε από τη φανταχτερή ρητορική γυμναστική. Η Γαλλία δε βρίσκεται σε πόλεμο με τη Ρωσία. Δεν υπάρχει πόλεμος εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Επομένως, δεν υπάρχει «οικονομία πολέμου» που να δικαιολογείται. Η ΕΕ και οι ηγέτες της (συμπεριλαμβανομένου του Μακρόν) είναι συνένοχοι σε μια αυτοεπιβεβλημένη κρίση ως αποτέλεσμα της δικής τους πολιτικής κυρώσεων – η οποία εξακολουθεί να είναι εντελώς αναστρέψιμη.
Γιατί είναι σημαντικό να τα ξεκαθαρίσουμε όλα αυτά; Διότι οι αξιωματούχοι σε όλη την Ευρώπη πλαισιώνουν ήδη την επικείμενη αντίδραση κατά της εκκρεμούς κρίσης ως πράξη των λαϊκιστών και των εξτρεμιστών και όχι ως δική τους. Εάν τα καταφέρουν, θα είναι μόνο επειδή οι ίδιοι οι ψηφοφόροι τους επέτρεψαν να ξεφύγουν με κάθε άλλο ψέμα που οδηγεί σε αυτό.
