 |
| Public domain |
Declan Hayes - strategic-culture.org / Παρουσίαση Freepen.gr
Ο Ρώσος Πρόεδρος Πούτιν είχε αναμφίβολα αυτά τα προηγούμενα στο μυαλό του όταν είπε πρόσφατα στους ναύαρχους της Ρωσίας ότι το ήδη τρομερό ναυτικό της Ρωσίας θα επεκταθεί για να προστατεύσει ολόκληρη την ακτογραμμή της και να προβάλει ισχύ από εκεί σε όπου χρειαστεί. Αν και οι θάλασσες της Νορβηγίας, του Μπάρεντς, του Κάρα, του Λάπτεφ, της Ανατολικής Σιβηρίας, του Τσούκτσι, του Βέρινγκ, του Οχότσκ και της Ιαπωνίας έχουν πολύ νερό, η Ρωσία, με τη σωστή τακτική, είναι κάτι παραπάνω από ικανή να προστατεύσει τις ακτές της από αυτούς και να προβάλει τη δύναμή της.
Όχι μόνο οι περισσότερες από αυτές τις θάλασσες θα ήταν τρομεροί φορείς για κάθε εχθρική δύναμη που επιτίθεται στη Ρωσία, αλλά η στάση του ΝΑΤΟ προς τη Βόρεια Κορέα και την Κίνα έχει κάνει την αμυντική δουλειά του ρωσικού ναυτικού απείρως ευκολότερη. Αντί να επικεντρωθεί απλώς στην αλλαγή της ουράς της ρωσικής τίγρης, το ΝΑΤΟ πήρε το εγκεφαλικό κύμα να στείλει τη Νάνσυ Πελόζι στην Ταϊβάν για να ανταγωνιστεί ολόκληρο το κινεζικό ναυτικό. Αν και αυτά είναι καλά νέα για τη βιομηχανία όπλων του ΝΑΤΟ και για όποιον άλλον συμμετέχει στην τελευταία απάτη σύντομης διαπραγμάτευσης της Πελόζι στη Γουόλ Στριτ, υποδηλώνει μια σημαντική αλλαγή στους στρατηγικούς στόχους του κόσμου, επειδή η Κίνα, με το εντυπωσιακό ναυτικό του Ιράν, είναι πλέον σταθερά και μόνιμα στρατόπεδο της Ρωσίας. Όχι άλλα παιχνίδια του ΝΑΤΟ να διαιρέσεις και να κατακτήσεις εκεί.
Και έτσι, όταν το κινεζικό ναυτικό τελειώσει τη διασκέδαση και τα παιχνίδια του στα νερά γύρω από την Ταϊβάν, το τρομερό ναυτικό της Ιαπωνίας θα πρέπει να κάνει τον απολογισμό του και να αποφασίσει εάν θα ακολουθήσει τον 7ο Στόλο των ΗΠΑ σε μια σύγκρουση με την Κίνα ή αν θα πρέπει να κοιτάξει έξω για το νούμερο ένα, για την Ιαπωνία.
Παρόλο που το Ιαπωνικό Αυτοκρατορικό Ναυτικό αθωώθηκε καλά στις αρχές και στα μέσα του περασμένου αιώνα, η επόμενη φορά θα είναι πολύ διαφορετική καθώς θα μπορούσε να βρεθεί σχεδόν μόνο απέναντι σε δύο ναυτικά, αυτό της Ρωσίας και το αναδυόμενο της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας. Και όλα αυτά για να χορτάσουν Αμερικανούς όπως η Wall Street μέσα στην έμπορο Nancy Pelosi. Η Ιαπωνία, η οποία δεν είναι σε θέση να προβάλει σκληρή ισχύ, θα πρέπει να το αποφύγει αυτό, καθώς υπάρχουν πάρα πολλά άγνωστα, ένα από τα οποία είναι το ρωσικό ναυτικό.
Εάν τα πράγματα κλιμακωθούν στην ανατολική αυλή της Ρωσίας, για παράδειγμα, στη Θάλασσα της Ιαπωνίας ή στα στενά της Ταϊβάν, τι θα σταματήσει το ρωσικό ναυτικό να τοποθετηθεί στη μέση της μάχης, όπως έκανε ο σοβιετικός στόλος υποβρυχίων το 1971, όταν ο στόλος των Η.Π.Α. μαζί με το HMS Eagle του Perfidious Albion και το HMS Albion ήταν έτοιμοι να βυθίσουν ολόκληρο το ινδικό ναυτικό στον Κόλπο της Βεγγάλης; Όταν τα σοβιετικά υποβρύχια εμφανίστηκαν μπροστά τους, το βρετανικό και το αμερικανικό ναυτικό αναγκάστηκαν σε μια άδοξη υποχώρηση, όπως αυτοί και το γερμανικό κανίς τους θα πρέπει να υποχωρήσουν από τα νερά γύρω από την Ταϊπέι όταν η Κίνα φτύσει το ομοίωμα.
Ανεξάρτητα από το τι δύναμη πυρός μπορούν να φέρουν τα ναυτικά του ΝΑΤΟ στην ανατολική αυλή της Ρωσίας, δεν μπορούν να επικρατήσουν. Καθώς αυτή τη φορά δεν θα γίνει η μάχη της Γιουτλάνδης ή η Μάχη του Λέιτε του Κόλπου, τα ναυτικά της Ιαπωνίας, της Νότιας Κορέας και της Ταϊβάν, οι τρεις ακτίνες της Ανατολικής Ασίας της Αμερικής, θα πηδήξουν από το πλοίο λέγοντας στον θείο Σαμ και τη Νάνσι Πελόζι να δώσουν τις δικές τους μάχες.
Τι γίνεται λοιπόν με αυτό το τελευταίο Μεγάλο Παιχνίδι, αυτή την προσπάθεια προβολής δύναμης από το MacKinder's Heartland; Όπως έχουν καταγράψει πολλές προηγούμενες εκθέσεις του SCF, η οικονομική ολοκλήρωση προχωρά με ταχείς ρυθμούς μεταξύ της Ρωσίας, της Κίνας, του Ιράν και των άλλων χωρών BRI/BRICS. Μέσα σε αυτήν την ευρύτερη εικόνα, οι τρομοκρατικές εκστρατείες του ΝΑΤΟ στη Συρία, την Αρμενία και τη Σερβία είναι σαν ένα τσακάλι που χτυπά την ουρά ενός λιονταριού για να κλέψει ένα δωρεάν γεύμα. Καθώς το κέντρο του BRI εδραιώνεται, η προσοχή θα στραφεί στις περιφέρειες και θα λογοδοτήσει εκείνους που προκαλούν χάος εκεί.
Επειδή το Ιράν έχει μεγάλη εμπειρία από αυτή την άποψη, το ναυτικό του και η τεχνογνωσία του στα drones φέρνουν πολλά στη μια πλευρά. Αν και η Κίνα και η Ρωσία μπορεί να αγοράσουν μέρος αυτής της τεχνογνωσίας, το βασικό σημείο είναι πως η αυξημένη συνεργασία με το Ιράν προσθέτει πολύ στις στρατηγικές επιλογές που κατέχουν αυτήν την στιγμή η Ρωσία και η Κίνα.
Εάν το Ισραήλ βοηθήσει τις ΗΠΑ επιτιθέμενοι ξανά στον Λίβανο, αυτό δεν θα αλλάξει πολύ τα πράγματα, εκτός εάν το Ισραήλ θέλει να καταστήσει το πυρηνικό του απόθεμα στόχο και έτσι να κάνει το Λεβάντε για άλλη μια φορά αιτία παγκόσμιας αστάθειας. Αυτό, ωστόσο, είναι απίθανο, καθώς οι δεσπότες του ΝΑΤΟ στον Κόλπο έχουν μια καλή ιδέα για την κατεύθυνση που φυσάει ο άνεμος και φροντίζουν να διατηρηθούν σε αρμονία και με την Κίνα και τη Ρωσία.
Όλα αυτά μας φέρνουν πίσω στην Ουκρανία, η οποία ήταν επίσης στη λίστα της Nancy Pelosi. Παρ' όλη τη συζήτηση σχετικά με τον «Πούτιν» που γοητεύει τους πόρους της Ουκρανίας, αυτό το άρθρο του 2014 εξηγεί ότι η Cargill, η Chevron, η Coca Cola, η Raytheon και η Monsanto είναι οι πραγματικοί κληρονόμοι του Hitler's Army Group South, η φωτογραφία του οποίου κοσμεί το άρθρο.
Αν και η Ομάδα Στρατιών του Χίτλερ Νότος δεν υπάρχει πια, ο λόγος ύπαρξής της παραμένει. Το καθήκον της, με τη βοήθεια και την υποβοήθηση του Στόλου της Μαύρης Θάλασσας της Ρουμανίας, ήταν να εξοντώσει τόσο την Ουκρανία όσο και τη Νότια Ρωσία με τον ίδιο αδίστακτο τρόπο που η Ευρώπη κανιβαλοποίησε την Ινδία, το Ιράν, την Κίνα και την Αφρική τις περασμένες μέρες. Γιατί οι αντισταθμιστικές δυνάμεις του ρωσικού και των συμμαχικών ναυτικών τελειώνουν γρήγορα αυτές τις μέρες. Η Nancy Pelosi, η Cargill, η Monsanto και οι άλλοι δημιουργοί προβλημάτων της Αμερικής βρίσκουν καλύτερα άλλους τρόπους για να κερδίσουν χρήματα προτού βρεθούν και αυτοί στο ντουλάπι του Davy Jones.