 |
| REUΤΕRS/ΡΟΟL New |
Martin Jay - strategic-culture.org / Παρουσίαση Freepen.gr
Με την παραίτησή του από τη θέση του πρωθυπουργού, πρέπει να βλέπει τα γράμματα στον τοίχο και ότι οδεύουμε προς μια άλλη κρίση στην ευρωζώνη.
Αυτήν την στιγμή, το ευρώ έχει ήδη υποχωρήσει σε ισοτιμία με το δολάριο και ο μέσος πληθωρισμός στην Ευρωζώνη είναι περίπου 8,6 τοις εκατό (αν και τώρα είναι 10 τοις εκατό στην Ισπανία, 12 τοις εκατό στην Ελλάδα και 20 τοις εκατό στην Εσθονία) κι ενώ η Κροατία που σχεδιάζει να ενταχθεί σύντομα στην ευρωζώνη.
Αλλά είναι η Ιταλία που θα πυροδοτήσει το πυροβόλο όπλο για μια ανατροπή στην πολιτική της ΕΕ για τη Ρωσία και τον πόλεμο της Ουκρανίας. Το Σεπτέμβριο, οι πρόωρες εκλογές είναι σχεδόν βέβαιο πως θα φέρουν στην εξουσία ως συνασπισμό δύο από τις ακροδεξιές ομάδες της Ιταλίας, οι ηγέτες των οποίων και οι δύο τρέφουν θαυμασμό για τον Πούτιν.
Μόλις συμβεί αυτό, άλλοι στην ΕΕ θα δουν πόσο γελοίο είναι να συνεχίζεται η λεγόμενη τιμωρία του Πούτιν, η οποία στην πραγματικότητα καταστρέφει οικονομίες και ζωές σε ολόκληρο το μπλοκ των 27 μελών της ΕΕ. Άλλες χώρες της ΕΕ θα δουν πως η απελπιστική κατάσταση της Ιταλίας να έχει χρέος στο 150 % του ΑΕΠ της και διψήφιο πληθωρισμό μπορεί να διασωθεί μόνο με μια ριζική πολιτική αλλαγή. Οι ελίτ σε άλλες χώρες της ΕΕ θα φοβηθούν βλέποντας τις λαϊκιστικές εξεγέρσεις να διώχνουν τα κατεστημένα κυρίαρχα κόμματα κατευθύνονται με την ιταλική οικονομία να πηγαίνει από το βρασμό σε ένα ήπιο βράσιμο. Και μόλις δημιουργηθεί ο ιταλικός συνασπισμός, ο διάλογος -κάτι που δεν έχουμε δει ακόμη από την ΕΕ- θα ξεκινήσει με τον Πούτιν.
Ο Πούτιν γελάει με την παρούσα κρίση που έχει δημιουργήσει η Ευρώπη για τον εαυτό της. Δεν υπάρχει κανένα επείγον από την πλευρά του να κάνει πραγματικά οτιδήποτε. Η ΕΕ βυθίζεται μόνη της σε ένα λουτρό με οξύ και το μόνο που χρειάζεται να κάνει είναι να την παρακολουθήσει σαν να βλέπει κωμωδία στην τηλεόραση.
Η ιταλική αλλαγή στην πολιτική θα είναι τεράστιο πλήγμα και για την ΕΕ, η οποία πραγματικά ξεφεύγει από κάθε έλεγχο. Ποιος θα μπορούσε να φανταστεί πως μία πολιτικός όπως η Ursula von der Leyen θα ήταν τόσο άχρηστη όσο αποδείχτηκε. Εξ ορισμού —και παράδοση— οι πρόεδροι της Ευρωπαϊκής Επιτροπής υποτίθεται ότι είναι αρκετά ανίκανοι και δουλοπρεπείς απέναντι στα αφεντικά τους τη Γαλλία και τη Γερμανία. Αλλά λίγοι θα μπορούσαν να μαντέψουν πώς η Ούρσουλα θα τα είχε μπλέξει τόσο άσχημα για το Brexit, τον Covid, τη Ρωσία και σύντομα την ίδια την ευρωζώνη.
Η ΕΕ είναι τόσο ισχυρή όσο οι τρεις γίγαντες της Ευρώπης —Γερμανία, Γαλλία και Ιταλία— τους οποίους υποτίθεται πως προστατεύει. Ωστόσο, για πρώτη φορά εδώ και 30 χρόνια, η Γερμανία έχει εμπορικό έλλειμμα και μιλάει για συρρίκνωση της ενέργειας με πολλά εργοστάσια στη χώρα να αναμένεται να κλείσουν ή να λειτουργήσουν με το ήμισυ της παραγωγής σύντομα.
Όλη η πίεση θα είναι στην ΕΚΤ καθώς μια άλλη κρίση στην ευρωζώνη πλησιάζει όταν η Ιταλία αναγκαστεί να επιστρέψει υψηλότερα επιτόκια στους οφειλέτες της λόγω της επιβράδυνσης της εκτύπωσης νέου νομίσματος από την ΕΚΤ. Αυτό είναι εξαιρετικά επικίνδυνο για την Ιταλία και θα μπορούσε να οδηγήσει σε πλήρη κατάρρευση της οικονομίας της όπως συνέβη με την Ελλάδα. Η διαφορά είναι ότι η Ιταλία είναι μια ιδρυτική χώρα της ΕΕ και είναι πολύ μεγάλη για να καταρρεύσει, πράγμα που σημαίνει ότι η Γαλλία και η Γερμανία θα πρέπει να την κρατήσουν σε μια μηχανή υποστήριξης ζωής. Είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς αυτό το σενάριο χωρίς αλλαγή γνώμης από τον Μακρόν και τον Σολτς όσον αφορά τον πόλεμο στην Ουκρανία και την άποψη της ΕΕ γενικότερα για τον Πούτιν.
Η Γερμανία μόλις πρόσφατα άρχισε να δείχνει σημάδια ότι θέλει να υιοθετήσει μια διαφορετική τακτική απέναντι στον Πούτιν. Πρόσφατα, αποκαλύφθηκε πως ένα πακέτο βοήθειας 9 δισ. ευρώ, που προοριζόταν για την Ουκρανία, κρατήθηκε από το Βερολίνο, σε συνδυασμό με την αποτυχία των Γερμανών να ανεφοδιάσουν τις χώρες που υποστηρίζουν την Ουκρανία με τανκς που είχε υποσχεθεί νωρίτερα. Αυτά δεν είναι «ρωγμές» που εμφανίζονται. Αυτά τα σημάδια είναι πιο παραγωγικά από αυτό και είναι πιο πιθανό να δούμε σύντομα διαπληκτισμούς μεταξύ Scholz και von der Leyen στις Βρυξέλλες, με τον Macron να παρεμβαίνει για να αναζητήσει νέο διάλογο με τον Πούτιν.
Η άλλοτε χρυσή σχέση μεταξύ των ΗΠΑ και της ΕΕ σταματά επίσης. Η ΕΕ σύντομα θα είναι πιο διχασμένη από ποτέ σχετικά με τον πόλεμο στην Ουκρανία και η σχεδόν βέβαιη αυτοκαταστροφή του Μπάιντεν στις μεσοπρόθεσμες εκλογές το Νοέμβριο θα οδηγήσει σε μεγάλη μείωση του ρόλου των ΗΠΑ να προμηθεύουν όπλα στον Ζελένσκι. Θα υπάρξει ένα παιχνίδι κατηγοριών που θα φτιάχνεται προσεκτικά για εβδομάδες στα μέσα ενημέρωσης εκ των προτέρων, το οποίο υποδεικνύει την ενδημική διαφθορά στην ουκρανική ελίτ και τις παράνομες πωλήσεις μεγάλου μέρους του υλικού των ΗΠΑ σε Σύριους τζιχαντιστές. Αυτό έχει ήδη ξεκινήσει στην πραγματικότητα, αλλά δεν έχει ακόμη αλλάξει σε κορυφαία ταχύτητα, κάτι που θα πρέπει να αναμένεται κατά τη θερινή περίοδο πριν από τις ιταλικές εκλογές.
Η Δύση πρέπει να βγει από τον πόλεμο στην Ουκρανία και χρειάζεται μια χρυσή αιτία για την αναστροφή. Ο Ζελένσκι, όπως πάντα, θα τους παράσχει τις τέλειες δικαιολογίες, καθώς δεν αποτυγχάνει ποτέ στον πρωταρχικό του ρόλο του χρήσιμου ηλίθιου - αυτό φυσικά αν επιζήσει από απόπειρες δολοφονίας από τη δική του κούρσα που θέλει μια μεγαλύτερη φέτα από την τούρτα.
Η παράλογη ιδέα της Αριστεράς για τη διεξαγωγή ενός πλήρους πολέμου στην Ουκρανία με τις δυνάμεις του ΝΑΤΟ θα εξαλειφθεί από τους φασίστες στην Ιταλία που πιστεύουν στη δύναμη της τροφοδοσίας των ανθρώπων και της παροχής σε αυτούς δημοσίων υπηρεσιών παρά στην ανοησία του γεωπολιτικού ξυλοδαρμού στο στήθος με τις αδυναμίες που συνοδεύουν τέτοιες ανοησίες. Ποιος θα το φανταζόταν ότι οι απόγονοι του Μουσολίνι θα κατευθύνουν την ΕΕ μακριά από την άβυσσο που θέλει να πεταχτεί;